Semua Bab ตื๊อรักวาณิช: Bab 131 - Bab 133

"งั้นก็อย่าเอาแต่พูดเลย เย็บให้ข้าดูหน่อย ข้าอยากเห็น!" หมิงเสวี่ยบอกอย่างลิงโลด หวังในใจว่าหนี่เอ๋อร์จะมาเล่นเป็นเพื่อนจื่อหนี่ทำท่าจะปฏิเสธ แต่ก็ถอนใจออกมา เดินไปหยิบตะกร้าเย็บปักมาวาง "ส่งผ้ามาสิ""อื้อ" หมิงเสวี่ยส่งผ้า และอุปกรณ์ตัดเย็บส่งให้ จากนั้นก็มองจื่อหนี่ตัดนั่นเย็บนี่ด้วยใบหน้าที่หลากหลาย ทั้งยิ้มแย้ม เบิกตา ขมวดคิ้ว ทั้งอยากจะอ้าปากถามว่าส่วนนี้คืออะไร แต่ก็หยุดเอาไว้"เจ้าไม่เย็บกระต่ายของเจ้าต่อล่ะ?" จื่อหนี่ถามเพราะเห็นหมิงเสวี่ยมองนางทำอยู่ฝ่ายเดียว"ขอโทษที ข้ามองเพลินไปหน่อย" เด็กสาวคว้าเศษผ้าของตัวเองไปตัดเย็บผ้า นางตัดผ้าเป็นรูปกระต่ายสี่ชิ้น จากนั้นก็เย็บด้วยการเย็บสอยแบบง่ายๆ เหลือที่ไว้ให้กลับเนื้อผ้าและยัดนุ่นเข้าไป แล้วก็เย็บปิด...กลายเป็นกระต่ายที่เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา"ทำไมทำตั้งสองตัว?" จื่อหนี่ย่นคิ้วถาม"หมายถึงเด็กสองคนที่ข้าสัญญาไว้..." พูดไปก็ต้องรีบเอามือปิดปาก เรื่องที่นางตกลงไว้กับเขานั้นไม่มีใครอื่นรู้"อ้อ" จื่อหนี่ไม่ได้ว่าอะไร เพียงพยักหน้ารับรู้ จากนั้นจึงก้มหน้าก้มตาเย็บตุ๊กตาต่อ...ทำไมนางจะไม่รู้ถึงเงื่อนไขที่หมิงเสวี่ยมีให้นายของนาง...แต