All Chapters of นางเอกหลบไป นางร้ายมาแล้ว: Chapter 41 - Chapter 50

มิคาดคิดว่าจะมีการเเสดงร่ายรำในศาลารับรองขนาดใหญ่ แน่นอนเซียวหยางเป็นคนสั่งให้เหล่าขันทีและนางกำนัลจัดเตรียมการให้เขา เพราะเขาต้องการให้หนิงเยียนผ่อนคลายหนิงเยียนนั่งข้างเวยอ๋อง ส่วนเซียวหยางนั่งโต๊ะถัดมา เสิ่นฮัวนั่งข้างเซียวหยางเหล่าสาวงามแคว้นหนานร่ายรำอย่างอ่อนช้อยงดงามยิ่งนัก หนิงเยียนมองอย่างเพลินเลยละบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความสุข แต่ก็มีนางมารมาขัดจังหวะเสียก่อน เมื่อเหริงซิงกับเหรินเหมี่ยวน้องสาวของนางย่างกรายเข้ามาในศาลารับรอง "นี่เจ้า เหตุใดเจ้าถึงมาได้" เซียวหยางตกใจไม่น้อย เรื่องนี้มีเพียงเหนียงฮองเฮาที่รู้ เหรินซิงยิ้มขึ้นมา "ฝ่าบาทบอกข้าเองว่ารัชทายาทจะพาสหายต่างแคว้นมาชมดอกท้อบาน ข้าเลยพาน้องสาวเหรินเหมี่ยวมาด้วย""เจ้านี่มัน"เหรินซิงยักคิ้วให้เซียวหยาง ทำให้เขาพลันโกรธจัด นางยังตามราวีมาถึงนี่หนิงเยียนจึงลุกออกไปชมสวนดอกท้อด้านนอก เวยอ๋องตามนางไปไม่ห่าง"ท่านจะตามพวกเขาไปรึรัชทายาท ฝ่าบาทสั่งว่าให้ท่านดูแลข้าให้ดี" "เจ้านี่มัน" เซียวหยางรังเกียจเหรินซิงยิ่งนัก เหรินซิงนั่งโต๊ะที่ว่าง พร้อมส่งสายตาไปทางเหรินเหมี่ยว หนิงเยียนเดินมาเรื่อย ๆ จนถึงต้นดอกท้อสีชมพูที่

หนิงเยียนได้ทราบข่าวจากนางกำนัลเเล้วว่า เหรินซิงไปใช้ชีวิตที่วัดนางชี ส่วนเหรินเหมี่ยวได้ครองตำแหน่งว่าที่พระชายารัชทายาทแทน หนิงเยียนคิดว่า การอยู่ที่แคว้นหนานมีแต่เรื่องเลวร้าย คิดว่าวันพรุ่งจะออกเดินทางกลับต้าโจวแล้วเซียวหยางเดินเข้ามา"เวยอ๋องเป็นอย่างไรบ้าง""หายดีเเล้ว""ข้านำโฉนดเมืองปิ่นหยางมาให้เขา" ตามคำสัญญาเหนียงฮองเฮาหายจากโรค เมืองปิ่นหยางตกเป็นของต้าโจว"เจ้าค่ะ" หนิงเยียนเอ่ยด้วยท่าทีเฉยชา"เจ้าจะไม่หย่ากับเขารึ""เขาปรับปรุงตัวเพื่อข้า ช่วยชีวิตข้ามาสองครั้ง เขาดีกับข้ามาก ตั้งแต่มาอยู่แคว้นหนาน จะให้ข้าหย่ากับเขาทำไมล่ะ""แล้วข้าล่ะ"หนิงเยียนพลันยิ้มเย็นขึ้นมา"ท่านมีว่าที่ชายาอยู่แล้ว""แต่ข้ารักเจ้า" ในที่สุดเซียวหยางก็ตัดสินใจพูดออกมา หนิงเยียนมองหน้าเขา ตั้งแต่นางมาแคว้นหนาน รักษาเหนียงฮองเฮา เจอเขาแค่ไม่กี่ครั้ง เขารักนางรึพอเถอะ !!!"รัชทายาท ท่านกลับไปหาคู่หมายท่านจะดีกว่า" นางเหนื่อยมามากพอแล้ว เซียวหยางเดินคอตกกลับไปเวยอ๋องเดินออกมาหาหนิงเยียนกอดนางไว้ เรื่องทั้งหมดเป็นเพราะเขาไม่ดีเอง ทำร้ายนางจนนางคิดจะมีคนใหม่"ข้าขอโทษ ข้าไม่ดีเอง ทำร้ายเจ้า จนเจ้าค

หนิงเยียนกับเวยอ๋องนั่งที่ประทับนางกำนัลจัดไว้ให้เรียบร้อย เสียงเพลงพิณบรรเลงขึ้นมาพร้อมกับสาวงามออกมาร่ายรำ เหล่าขุนนางน้อยใหญ่ในแคว้นหนาน ต้องมาร่วมงานเลี้ยงอำลาหมอเทวดาเยียน พอนางจะกลับแคว้นพวกเขาต่างมิอยากให้คนมีฝีมือไปแคว้นต้าโจว แต่นางเป็นชายาเวยอ๋อง ยังไงก็ต้องจากไปอยู่ดี ฮ่องเต้เซียวจิ้งกับเหนียงฮองเฮาพลันเสด็จมาเเล้ว ทุกคนต่างถวายพระพร จากนั้นนั่งแท่นประทับ ทุกคนต่างมองที่เหนียงฮองเฮา ยามนี้นางงดงามนัก หลังจากที่ปกปิดใบหน้ามาตลอดยี่สิบห้าปี คนชั่วได้รับการลงโทษเป็นที่เรียบร้อยเซียวหยางเดินเคียงคู่มาพร้อมกับคู่หมายของเขาคือเหรินเหมี่ยว ขุนนางน้อยใหญ่ ต่างคำนับรัชทายาท เสิ่นฮัวนั่งฝั่งหนึ่งปรายตามองเซียวหยางเเล้วเบ้ปากงานเลี้ยงได้ดำเนินต่อไป สาวงามได้ออกมาร่ายรำ หนิงเยียนนั่งซบอกเวยอ๋องอย่างไม่สนใจสายตาของผู้ใด เวยอ๋องทั้งแกะเมล็ดแตงโมให้นางกิน ช่างเป็นภาพที่ทำให้ใครหลายคนพลันอิจฉานักเหรินเหมี่ยวมองคู่หมั้นของนาง ที่นางเเย่งชิงมาจากพี่สาวสมองสุนัขของนางได้ ในงานเลี้ยงครั้งนั้น นางแอบติดสินบนนางกำนัล จึงให้นางกำนัลใส่ยาพิษลงไปในสุรา พบว่าพี่สาวสมองสุนัขหลงกลเข้า จึงต้องรับโ

ยามนี้ต้าโจวระส่ำระส่ายยิ่งนัก ราษฎรต้องจ่ายส่วยหนักมากขึ้นกว่าเดิมหลังจากที่เซียวจิ้งสิ้นพระชนม์ไป เพราะอวี้ฮองเฮาเป็นคนวางพิษ เซียวจิ้งเองกับมือ ส่วนไท่ชางหวงถูกจองจำในคุกใต้ดิน อย่างไม่มีทางหนีรอด"เสด็จปู่" หนานอ๋องนั่งมองไท่ชางหวงถูกล่ามโซ่ อีกทั้งมีเหล็กร้อน ๆ กำลังจะทาบไปที่หลังมือของไท่ชางหวง"หลานเนรคุณ""ตราพยัคฆ์ทหารอยู่ที่ใด ส่งมันมาให้ข้าบัดเดี๋ยวนี้""คนที่มันสังหารบิดาตัวเอง จะต้องเลวสักเพียงใด ถึงทำเยี่ยงนี้ ต่อให้เราตายไป เราไม่บอกเจ้าหรอก" ไท่ชางหวงไม่คิดว่าเวลาเพียงเดือนกว่า เวยอ๋องไม่อยู่ หนานอ๋องกับอวี้ฮองเฮาจะลุกขึ้นมาก่อกบฏ"ได้ ทรมานเขาจนกว่าเขาจะบอก" หนานอ๋องเดินจากไปพร้อมเสียงหัวเราะ ส่วนไท่ชางหวงเจ็บปวด จนจะตายอยู่เเล้ว เหล็กร้อน ๆ แทงเข้าเนื้อที่มืออย่างเจ็บปวดหนานอ๋องตอนนี้ กำจัดขุนนางไปได้หลายคน อีกทั้งอยู่ในฉลองพระองค์สีเหลืองทอง มองฮองเฮารักอย่างหยวนเหมยที่บีบนวดให้เขา "ฮองเฮาของข้า เจ้าช่างงามนัก""จริงรึเพคะ""จริงสิ เรารักเจ้า ถึงแม้จะร้ายกับเจ้าไปบ้าง วันนี้ เรารู้สึกง่วงเสียจริง""ท่านก็"หยวนเหมยจุมพิตอย่างหวานล้ำ นางนั่งตำแหน่งฮองเ

หนิงเยียนนอนที่เตียงพลันหายเหนื่อย นางคลอดลูกชาย นางดีใจทั้งน้ำตาจ้าวเชียนดีใจไม่ต่างจากนางที่ได้โอรสทั้งสองพระองค์จ้าวเทียน จ้าวตี้ จ้าวเชียนตั้งชื่อโอรสของเขาเรียบร้อยเเล้วโอรสทั้งสองช่างมีใบหน้าคล้ายเขาเจ็ดส่วน ชายหนุ่มดีใจมาก "ให้ข้าดูหน้าเขาหน่อย" หนิงเยียนมองแฝดชายทั้งสอง ช่างคล้ายพระบิดานัก"เจ้าพักผ่อนเถอะ""ข้าคลอดโอรสให้ท่าน ท่านรับปากข้าเเล้วว่าจะไม่รับสนมทั้งสิ้น""แน่นอนเรารับปากเจ้าเเล้ว" จ้าวเชียนจุมพิตที่หน้าผากคนงาม ขุนนางน้อยใหญ่เสนอบุตรีมาเป็นสนม เขาจะพักงานขุนนางในราชสำนักทันทีในใจฮ่องเต้มีเพียงหนิงฮองเฮาคนเดียว ชั่วนิรันดร์กาลเสิ่นฮัวในยามนี้ได้เป็นชายารัชทายาทแคว้นหนานเป็นที่เรียบร้อยเเล้ว ในยามนี้เซียวหยางดีกับนางมาก "พี่หญิงเยียนส่งข่าวมาเเล้ว นางคลอดแฝดชายทั้งสองคนอย่างปลอดภัย ท่านพาข้ากลับไปเยี่ยมนางได้รึไม่"เซียวหยางมองหน้าชายารัก เหตุใดจะมิได้"ได้สิ หากชายารักต้องการ""ท่านลืมนางได้เเล้วใช่รึไม่"เสิ่นฮัวสบตากับรัชทายาทเซียวหยาง ในอดีตเซียวหยางรักหนิงเยียนมาก แม้นางจะเป็นชายาอ๋องก็ตาม"ข้ามีแต่มิตรภาพดี ๆ ให้นาง ยามนี้นางเป็นหนิงฮองเฮาเเล้ว""ข้ารั