All Chapters of หวงรักมาเฟียเถื่อน: Chapter 11 - Chapter 20

“กรีดร้องเข้าไป กูชอบ อืม”เขาโยนร่างบางลงบนเตียงนอนที่เขานั้นเคยมานอนร้องไห้คิดถึงคนเป็นแม่เมื่อสิบปีก่อนหลังจากแม่ของเขาจากไปแล้วแล้วตามขึ้นทาบทับร่างบางนั้นด้วยร่างกำยำของเขา ไม่ให้เธอดีดดิ้นหนีไปจากเงื้อมมือของเขาได้โน้มร่างกำยำเข้าหาร่างบางนั้น ส่งปลายจมูกโด่งเข้าซุกไซร้ลำคอระหงของเธออย่างจงใจเพื่อให้เธอกรีดร้องออกมาอีก“กรี๊ด”แล้วมันก็ได้ผล หญิงสาวใต้ร่างกำยำของเขากรีดร้องออกมาดังสุดเสียง“อืม”แต่เขาก็ไม่สนใจเสียงของเธอนั้น กลับขยับใบหน้าเลื่อนลงต่ำหาคอเสื้อของเธอซุกไซร้ปลายจมูกไปกับกลิ่นหอมอ่อนๆ บนร่างกายของเธอ ที่ก็คงเป็นพวกบริสุทธิ์ผุดผ่องเพราะเตรียมตัวเอาไว้จับผู้ชายรวยๆ สักคนเมื่อเรียนจบ เหมือนกับที่แม่ของเธอทำนั่นแหละ“ไม่นะ ออกไปให้พ้นนะ กรี๊ด”สองมือเล็กๆ ยกขึ้นผลักไสคนตัวโตที่กำลังรุกล้ำเรือนกายของเธอทั้งที่เธอไม่ได้เต็มใจ ออกแรงผลักออกไปเต็มที่ แต่อีกฝ่ายกลับไม่ขยับและเข้าหาเธอหนักขึ้นไปอีกคนตัวโตขยับตัวออกจากคนตัวเล็กเพียงเล็กน้อยราวกับจะเลิกรังแกเธอ ก่อนจะใช้มือหนาจับเสื้อของเธอเลิกขึ้นไปสูงจนถึงหน้าอกของเธอ“กรี๊ด”หญิงสาวกรีดร้องเสียงหลงด้วยความตกใจและความหวา

“เข้าไปแต่งตัวให้คุณหนูให้เรียบร้อย แล้วก็รีบออกมา”เลนินลูกน้องคนสนิทของมาเฟียหนุ่มพาคนงานในบ้านที่เป็นผู้หญิงเดินมายังบ้านหลังเล็กที่เจ้านายเพิ่งเดินออกไปทำหน้าที่เก็บกวาดสิ่งที่เจ้านายทำเอาไว้ก่อนหน้านี้ไม่ให้เลอะเทอะ แต่เขาไม่มีสิทธิ์เห็นหญิงสาวคนนั้นใสสภาพเปลือยเลยต้องพาคนงานที่เป็นผู้หญิงมาช่วยด้วยเพราะผู้หญิงคนนั้นอาจต้องมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเจ้านายของเขาอีกด้วยเจ้านายยังไม่สั่งให้จัดการเขี่ยทิ้ง เขาเป็นลูกน้องก็ไม่ควรไปเห็นอะไรต่อมิอะไรกับผู้หญิงที่เจ้านายยังอยากสนุกด้วยอยู่ ควรเว้นระยะห่างตามสมควร“ค่ะ”“เธอและก็คนอื่นๆ เก็บเสื้อผ้าออกจากบ้านหลังนี้ไปได้แล้ว และนี่ก็เงินชดเชยเอาไปแบ่งกันให้ครบทุกคน”เลนินยืนรอคนงานหญิงนั้นเข้าไปใส่เสื้อผ้าให้กับหญิงสาวที่เพิ่งนอนกับเจ้านายของเขาอยู่กับไอ้เออร์วานเพื่อนร่วมงานของเขาอยู่สักพักใหญ่ๆ คนงานผู้หญิงก็ออกมาเขาที่ยืนกำเงินก้อนสุดท้ายที่คนงานในบ้านหลังนี้จะได้รับเพราะทุกคนถูกไล่ออกวันนี้ยื่นเงินนั้นให้คนงานคนนั้นเอาไปแจกจ่ายให้กับเพื่อนร่วมงาน“ค่ะ”คนงานหญิงนั้นรีบรับเงินไปโดยไม่มีข้อสงสัยใดๆ เพราะเกรงจะถูกรุมโทรมแบบคุณหนูของบ้า

“เกิดอะไร”ฟีนิกส์เดินมาเห็นลูกน้องสองคนที่มีอาการต่างกันเข้าพอดี อดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมมันสองคนถึงได้มีอาการเป็นแบบนั้นไม่ได้เป็นห่วงลูกน้องเพราะไอ้สองคนนี้มันดูแลตัวเองได้ แต่รู้สึกถึงกลิ่นตุๆ เหมือนจะเกิดเรื่องที่ไม่ถูกใจเขาขึ้นมาตั้งหากถึงได้ถามไป“เธอไม่ยอมกินยาครับ”เลนินเอ่ยถึงความผิดพลาดของตัวเองเป็นภาษารัสเซียตามที่เขาถนัดเมื่ออยู่ต่อหน้าเจ้านาย เพราะมันเป็นภาษาที่เขาจะพูดได้เต็มปากและเข้าใจความหมายอย่างดีจะได้พูดเรื่องความผิดของตัวเองได้อย่างตรงๆ ไม่ต้องคิดแปลเป็นภาษาอื่นให้วุ่นวายในสมองยืดอกรับอย่างลูกผู้ชายและก็พร้อมจะถูกลงโทษที่ไม่อาจทำตามคำสั่งของเจ้านายได้“ว่าไงนะ”สายตาคมของมาเฟียหนุ่มจ้องมองอย่างดุดันไปที่ลูกน้องที่กล้าดีมาทำงานพลาด ทั้งที่มันเป็นแค่งานง่ายๆ และพวกมันก็ทำงานแบบนี้มานับครั้งไม่ถ้วนแล้วกับผู้หญิงที่เข้ามานอนกับเขา“เธอไม่ยอมกินยาคุมครับ ไม่เลยสักเม็ดเดียว”“เธออยู่ไหน”เสียงหนาถามหาเธอด้วยความเกรี้ยวกราด พร้อมกับสายตาคมก็กวาดมองไปทั่วเพื่อกวาดสายตาหาเธฮ เพราะก่อนหน้านี้เขาก็เห็นหลังของเธอไวๆ เดินอยู่แถวนี้“น่าจะเดินไปที่บ้านหลังใหญ

“เธอคงอยากตายมากสินะ”เออร์วานใช้ความถนัดของตัวเองก็คือใช้กำลังนั่นแหละ ฉุดกระชากร่างเล็กนั้นให้ลุกขึ้นเดินตามคำสั่งที่เขาได้รับมาจากเจ้านายเข็มขาวหอบร่างกายที่แสนเจ็บปวดเดินตามร่างหนานั้นไปอย่างไม่อาจขัดขืนแรงชายของเขาเอาไว้ได้“รีบซื้อซะ”เมื่อพาร่างเล็กที่ดูจะมารยาเอาเสียเหลือเกินตามที่เจ้านายของเขามักพูดออกมาเข้ามาภายในร้านขายยาได้เขาก็ดันร่างนั้นให้เดินไปยังเคาน์เตอร์ของร้านขายยาที่มีเภสัชยืนคอยให้บริการอยู่คนตัวเล็กส่ายหน้าปฏิเสธไปมาเมื่อได้เต็มใจที่จะทำตามที่พวกเขาสั่ง เธอไม่ได้อยากใช้ยาคุมกำเนิดนั้นอีกเพราะเธอไม่ได้ต้องการยกร่างกายให้ใคร เธออยากหนีไปจากตรงนี้ตั้งหากล่ะ“งั้นก็ตายกันทั้งหมดเนี้ยแหละ”เออร์วานตั้งท่าควักปืนออกมาจากที่ซ่อนภายในเอวกางเกงของตัวเอง เขาพร้อมยิงเสมอเมื่ออีกฝ่ายไม่ยินยอมทำตามสั่ง“ฉะๆ ฉันขอซื้อยาคุม”เข็มขาวเดินเซไปข้างหน้าเพื่อขอซื้อยาคุมกำเนิดที่เธอเพียงแค่รู้จักแต่ชื่อหน้าตาของมันแทบไม่เคยเห็นมาก่อน เพื่อรักษาชีวิตของคนอื่นเอาไว้ลำพังตัวเธอเองตายไปก็คงไม่ได้เสียหายอะไรเพราะชีวิตของเธอมันก็ไร้ค่าตั้งแต่เกิดมาอยู่แล้ว แต่จะให้คนอื่นมาตายไม่ได้เขาค

“ไอ้เลนินออกไปจัดการงานที่บริษัทแทนกู ส่วนมึงไอ้เออร์วานไปจัดการเรื่องเมื่อวานให้จบ ไม่มีเรื่องสำคัญไม่ต้องเสือกมาเรียกกู กูจะสนุกกับคุณหนูเขาสักหน่อย”“ครับนาย”“ครับนาย”มาเฟียหนุ่มหันไปสั่งการลูกน้องที่เดินตามหลังมาทั้งมือซ้ายและก็มือขวาของเขา ก่อนจะเดินตามหญิงสาวเข้าไปในห้องนอนของเธอแล้วปิดประตูห้องนั้นด้วยการกระชากแรงๆ จนเกิดเสียงดังสนั่นลั่นบ้าน จนประตูมันแทบพังคามือตามนิสัยชอบใช้ความรุนแรงของคนเลือดร้อนอย่างเขา“กูบอกแล้วไงว่าอย่ามายืนมองหน้ากูแบบนี้ กูไม่ชอบ”พอเข้ามาภายในห้องได้ เขาก็เกิดอารมณ์เสียขึ้นมาจนตวาดใส่หน้าหญิงสาวออกไป เมื่อเคยสั่งไปแล้วว่าอย่าให้เธอมามองหน้าเขาแบบนี้อีกทำไมดื้อด้านอย่างลองของแบบนี้วะ คงอยากโดนเอาจนตายสินะถึงได้อวดดีขัดคำสั่งเขาแบบนี้“ขะๆขอโทษค่ะ”เข็มขาวที่ไม่ได้ตั้งใจจะมองไปยังเขา แต่ทว่าเพราะความตกใจในเสียงที่ดังจากการที่ประตูถูกดึงเข้ามาปิดอย่างแรง เธอก็เลยตวัดสายตาขึ้นไปเธอไม่รู้มาก่อนว่านั้นจะทำให้เขาไม่พอใจ ถ้ารู้เธอจะไม่ทำเด็ดขาดเพราะเธอกลัวเหลือเกินกับความร้ายกาจของเขาที่มันเหมือนปีศาจร้ายนั้นคนตัวเล็กรีบก้มหน้ามองพื้น หลบสายตาดุๆ ของเ