All Chapters of The CEO'S Lethal Obsession: Chapter 131 - Chapter 140

Cecilia's POVNakatingin ako sa sarili kong repleksyon. Maganda na naman ako. Kaya bakit hindi ako magawang mahalin ni Wade? Ano pa bang kulang sa akin? Mayaman ako at mula rin sa respetadong angkan. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit nagawa niyang magustuhan ang dukhang si Lilibeth Russell at hindi ang tulad ko?Paulit-ulit na bumalik sa isipan ko ang mga masasakit na salitang binitiwan ni Wade kanina na parang isang sirang plaka. Sikat si Wade Chilton sa mga babae sa alta socialidad dahil mapili siya sa mga babaeng nagiging partner niya. Beauty queens, international model, o ‘di kaya ay mga babaeng anak rin ng mayayamang pamilya. Kaya anong nangyari at pumatol siya bigla sa isang dukha? Sa isang babaeng wala naman magandang background? Paano nakuha ng isang babaeng walang pangalan sa lipunan ang atensyon ni Wade? Did she seduce him? Magaling ba siya sa kama o ginayuma niya si Wade? Parang sasabog na ang utak ko sa mga tanong ko.“Miss Cecilia,” tawag ng assistant ko, marahang

Cecilia's POVIsang putok ng baril ang bumasag sa katahimikan ng abandonadong gusali. Kasunod noon ay sunod-sunod na sigawan at mga yabag ng mga lalaking papalapit.Napatigil ako. Ang puso ko ay biglang kumabog. Bumilis nang bumilis ang tibok ng puso ko at bago ko pa maintindihan ang nangyayari, bumukas agad nang malakas ang pinto.“Drop your weapons!” sigaw ng isang lalaking naka-itim at armado.May mga kasunod pa siyang pumasok, lahat sila ay may suot na bulletproof vest at lahat sila ay mabibilis gumalaw. They are private security men. Sigurado ako roon at hindi sila basta-basta!Napaatras ako at napakapit sa gilid ng lamesa habang nakikita kong isa-isa nilang pinadapa ang mga tauhan ko. Ang dalawang lalaki kong kasama ay agad nilang piniringan at nilagyan ng posas.Nagkagulo.Lahat ng plano ko ay biglang naglaho sa isang iglap. “Anong…Anong nangyayari?” Halos hindi ako makahinga. “Sino ang nagpadala sa inyo?!”At saka ko siya nakita. Ang lalaking inaasam-asam kong mapangasawa.Si

LILY'S POV Marahan niyang hinawakan ulit ang kamay ko at masuyong hinalikan. Parang may gusto siyang sabihin, pero pinipili pa rin niyang idaan sa haplos. Dumulas ang hinlalaki niya sa likod ng palad ko, hanggang sa bumaba sa may pulsuhan ko.“Noong sinampal ka niya,” mahinahon pero mariin niyang sabi. “Kaya ko pa siyang patawarin. Pero ang ipadukot ka, itali ka, at saktan ka…” Napapikit siya, bahagyang pinisil ang kamay ko. “Hindi kapata-patawad ‘yon, Lily. So please, don’t ask me to be kind to her. Because I can’t promise you that. Hindi madadaan ng isang sorry lang ang nagawa niya. Paano kung hindi ka namin nahanap? O kaya ay nahuli kami ng dating? At kung saan nagtagumpay ang mga gagong iyon na saktan ka? Maibabalik ba ng sorry ni Cecilia ang lahat sa ayos? Kahit pa buong mundo ang makalaban ko ay ayos lang, basta maiganti lang kita sa obsessed na babaeng ‘yon.”Napatitig ako sa kaniya. Sa mga mata niyang puno ng galit, takot, at… pag-aalala. Hindi ko alam kung alin doon ang mas

Wade's POVLumingon muna ulit ako kay Lily bago ko muling tinapunan ng tingin si Wayne.“Y-Yes, master.” Bumuntong-hininga si Wayne. “Ang dalawang lalaking kasama sa abandonadong gusali ay nasa kamay na ng mga tauhan natin. At gaya rin ng inutos na ipadama ng mga tauhan natin sa kanila ang dinanas ni Miss Lily, nagawa na nila. Mabilis din naman silang umamin at hindi nila itinanggi na si Cecilia Vernjor ang nag-utos sa kanila na dakpin si Miss Lily. At sinabi rin nilang malaki ang in-offer ni Miss Vernjor na pera sa kanila para dukutin si Miss Lily. Nagbalik din po plaa sa abandunadong lugar na iyon ang ilan nating mga tauhan para maghanap pa ng mga ebidensiya laban kay Miss Vernjor – lalong-lalo na ang mga palitan nila ng mga text at tawag. Sinusubukan na rin po iyong i retrieve ng team natin. They are all doing their best kaya wala po na kayong poproblemahin.”Tumango ako, mabagal. “At si Cecilia?”“Master…” Nag-aalangan siyang tumingin sa akin. “Wala po tayong ipinadalang report sa

Wade's POV Naglakad kami papunta sa main control room. Pagpasok namin, sinalubong ako ng mga monitor na naglalaman ng live feeds mula sa iba’t ibang bahagi ng facility. Ang mga tao sa loob ay tumayo agad.“Relax,” sabi ko habang nilalapit ko ang aking sarili sa mesa. “Just keep working.”Tumayo si Wayne sa tabi ko. “Sir, gusto niyo rin po bang ipahanda ang mga preso?”“Yes.”Tahimik lang ang silid. Ang maliit na screen sa tabi ng mesa ang tanging umiilaw habang pinagmamasdan ko ang mukha ng dalawang lalaki sa CCTV feed—mukha nilang lumuluha, nanginginig, at nagmamakaawang ihinto na ang pagpaparusa sa kanila. Hindi na ako nagtanong kung sino ang nag-utos. Alam ko na iyon bago pa man kami dumating. Kung hindi dahil sa kwintas na ibinigay ko kay Lily noon ay hindi ko siya mati-trace. That dàmn thing became handy. Lumakad ako palapit sa mesa nang mabagal, pinagmamasdan kong maigi ang dalawang lalaki sa screen. Biglang sumagi sa isipan ko ang sinabi ni Lily kanina – puno ng pagnanasa ang