The CEO'S Lethal Obsession의 모든 챕터: 챕터 141 - 챕터 150

LILY’S POV Pagmulat ng mga mata ko, saglit akong nabulag ng liwanag na nagmumula sa bintana. Ang silid ay hindi na ganoon kalamig gaya kahapon at ang unang sumalubong sa akin ay hindi tunog ng makina o pintig ng takot, kung hindi ang bango ng mga bulaklak.Napakurap ako nang ilang beses. Sa paligid ko, nakapuwesto ang iba’t ibang klase ng bulaklak — rosas, lilies, tulips, pati mga imported orchids. Parang nagising ako sa gitna ng hardin. May mga bouquet sa mesa, may mga vase sa gilid ng bintana at may isa pang nakalagay sa maliit na trolley sa tabi ng kama.O baka naman nasa langit na ako? Pero sa palagay ko ay imposible akong mapunta sa langit dahil sinungaling ako. Kaya paano ako mapupunta roon? Baka naman impyerno ito?“Good morning, sleepyhead.”Napatingin ako sa pinanggalingan ng boses. Nandoon si Wade. Nakatayo siya malapit sa paanan ng kama. Nakasuot siya ng dark blue suit at may hawak na kape. Magaan ang ngiti niya pero halata ang pagod sa ilalim ng kaniyang mga mata. Pero ka

LILY'S POV Pagdating namin sa hotel, mga alas-diyes y medya ng umaga, akala ko ay diretso na akong makakapagpahinga. Pagkababa ko pa lang ng kotse ay sinalubong na ako ng mga staff. Para bang kanina pa nila akong hinihintay na makarating. Pagpasok ko sa loob ng lobby ay magkakasabay na yumuko ang mga staff. Para akong nasa isang scene ng pelikula kung saan pumapasok ang may-ari ng kumpanya. Ang kaibahan lang ay hindi ako ang may-ari ng kumpanya o hotel na ito.Wait… Don’t tell me, pagmamay-ari ito ni Wade? Kaya ba rito kami madalas na hotel matulog?Sumakay kami ng elevator papunta sa pinakataas na room na binook ni Wade. Tahimik si Renz — isa sa mga tauhan ni Wade — at walang ibang sinabi kung hindi, “Ma’am, may mga naghihintay po sa inyo sa suite. I am informing you, ma’am para hindi po magkagulatan.”At sa bawat kilos ko ay nakaalalay siya. Para akong isang babasagin na plato na isang mali niya lang ay mababasag na.Nang bumukas ang pinto ng Presidential Suite ay napanganga ako. H

LILY'S POV Hindi ko alam kung dahil ba sa lamig ng aircon o sa tibok ng puso ko kaya ako nilalamig. Tahimik lang kaming nakaupo ni Wade sa gitna ng napakalawak na restaurant na siya mismo ang nagpasara para sa amin.Ang mga naglalakihan at nagkikislapang mga chandelier ay nagpapakitang magkaiba ang mundong ginagalawan namin…na langit siya at lupa ako. Pero kahit ganoon, pinapakita niya na wala siyang pakialam kung nasa magkaibang mundo kami. Dahil para sa kaniya ay pantay lang kaming dalawa. Tahimik siya sandali. Nakatingin lang siya sa akin habang marahang inabot ang kamay ko at pinisil iyon. Huminga siyang malalim at saka nagsalita. “Lily,” mahina ngunit seryoso niyang sambit. “May kailangan akong sabihin sa iyo.”Natigilan ako. Parang biglang huminto rin ang buong paligid. Tug. Dug. Tug. Dug. Iyon ang tibok ng puso kong nagwawala nang marinig ang boses niya at kung gaano ka seryoso ang dating niya. He's so hot that way! “Ano ‘yon?” tanong ko habang sinusubukan kong maging ka

LILY'S POV Mainit ang liwanag ng mga lamp sa loob ng Presidential Suite at ang amoy ng mamahaling alak ay naghalo sa malamig na simoy ng air-conditioning. Nasa balcony si Wade, suot niya ang puting dress shirt na bahagyang nakabukas sa kaniyang dibdib. Hawak niya ang baso ng brandy, habang ako nama’y nakaupo sa gilid ng kama. Tahimik ako habang pinagmamasdan ko ang liwanag ng lungsod sa ibaba.Ilang sandali na rin akong nag-iisip kung paano ko sisimulan ang sasabihin ko sa kaniya.“Wade…” mahina kong tawag.Tumingin siya sa akin mula sa balcony at bahagyang ngumiti. “Yes, sweetheart?”“May gusto sana akong sabihin.”Lumapit siya, mahinahon ang bawat hakbang, at nang makalapit siya ay naupo siya sa tabi ko. Ang amoy ng cologne niya ay pamilyar – amoy mayaman at talagang mamahalin.“You sound serious,” sabi niya, nakangiti pa rin. “What’s on your mind?”Huminga ako nang malalim. “Gusto ko nang bumalik sa trabaho.”Bahagya siyang natahimik. Tiningnan niya ako, saka inikot ang brandy sa

LILY'Z POVMaaga akong nagising kinabukasan. Parang sariwa pa rin sa isip ko ang bawat salitang sinabi ni Wade kagabi — ang pangakong hindi na niya ako hahayaang apihin ng sinuman at ang plano niyang ipaalam sa lahat na ako na ang magiging opisyal niyang fiancée.Fiancée. Hindi naman siya nag-propose. Walang singsing, walang tanong, walang “Will you marry me?” — pero sa isang iglap, ako na raw ang fiancée niya. Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maiiyak. Pero sa ilalim ng lahat ng halo-halong emosyon, may isang parte sa akin na nagpaalalang ito ang gusto mo, Lily. Ito ang kailangan mong gawin para makuha mo ang katotohanan.Pagkarating ko sa lobby ng kumpanya, ramdam ko agad ang pagbabago. Ang mga empleyadong dati ay halos hindi ako pinapansin o tinatapunan ng tingin, ngayon ay nauuna nang bumati. Parang biglang nagkaroon ng ilaw ang paligid ko. Walang inamin si Wade noong araw na nagkaroon ng gulo sa pagitan namin ni Cecilia pero ipinakita ni Wade na may pag-aalala siya para sa