All Chapters of เล่ห์ร้ายใจปรารถนา Nc18+: Chapter 1 - Chapter 10

"แค่นี้ก็เยิ้มแล้วเหรอ...หึ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับแสยะยิ้มออกมา ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบ ถุงยางมาฉีกแล้วสวมลงไปที่ท่อนเอ็นร้อนขนาดบิ๊กเบิ้ม เขาค่อยจับขาเรียวของฮันน่าถ่างออกกว้างกว่าเดิม พรึบ!!! เขาสอดท่อนเอ็นร้อนเข้าไปได้แค่ส่วนปลายก็ต้องหยุดชะงักลงกลางคัน เมื่อร่องเสียวของเธอนั้นช่างแคบเล็กกว่าที่เขาคิดเอาไว้มาก จนอีธานสัมผัสได้ว่าเธอนั้นไม่เคยผ่านชายใดมาก่อนเลย ในสมองของเขากำลังสับสน มันเป็นไปได้ยังไง ในเมื่อเธอทำงานกับเจ้านายหนุ่มที่เป็นคาสโนวาตัวพ่อขนาดนั้น "อืม... คุณเอามันออกก่อนได้ไหม ฉันรู้สึกคับแน่นนั้นเหลือเกิน" หญิงสาวร้องออกมาในขณะที่ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ แม้ว่าร่างกายจะมีความต้องการเจ้าดุ้นยักษ์นั่นเพียงใดก็ตาม แต่ความคับแน่นที่ช่องแคบนั้นก็ทำให้เธอรู้สึกเจ็บ เวลาที่อีธานขยับเข้าขยับออกแบบนั้น"ทำไมไม่บอกว่าไม่เคย" เสียงทุ้มถามออกไปพร้อมกับจ้องใบหน้างามอย่างไม่วางตา "ก็คุณไม่ได้ถามนี่ค่ะ...อืม...อ๊า...ทำไมร่างกายของฉันถึงรู้สึกต้องการคุณ เหมือนใจจะขาดรอนๆ ให้ได้ มันเกิดอะไรขึ้นค่ะ คุณอีธาน...อื้ม!" เสียงหวานของหญิงสาวเอ่

เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก ตอนนี้เด็กๆ เรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่สามกันแล้ว ส่วนแพนด้าน้องเล็กสุดท้องลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของแม่ขวัญและพ่อเสือ ตอนนี้เพิ่งจะเข้าเรียนมัธยมศึกษาปีที่หนึ่ง สิงโตกันยาและตุลาเรียนอยู่ห้องเดียวกัน จึงทำให้ทั้งสามสนิทสนมกันมาก เหมือนกับพี่น้องที่คลานตามกันมา ในเวลานี้เด็กหญิงในชุดนักเรียนมอต้นถักผมเปียสองข้าง กำลังนั่งหน้างอรอพี่ชายอยู่ที่ระเบียงของบ้าน เพราะตุลาและสิงโตมักจะมาช้า และที่สำคัญตอนนี้ก็ใกล้เวลาเข้าแถวแล้วด้วย จึงทำให้เด็กเรียนอย่างกันยารู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาในทันที "อ้าว! กันยายังไม่ไปโรงเรียนเหรอลูก แล้วพวกพี่ๆ ไปไหนกันล่ะ นี่ก็สายมากแล้วนะ ทำไมยังไม่มาจากบ้านนู้นกันอีกเหรอ" ฮันน่าเดินเข้าไปทักลูกสาว พร้อมกับเอ่ยถามมาด้วยความสงสัย เพราะตุลาและสิงโตเริ่มเป็นหนุ่มแล้ว ทั้งสองจึงนอนอยู่ที่บ้านน็อคดาวน์ ซึ่งเป็นบ้านหลังเล็กๆ ที่ชายหนุ่มทั้งสองนั้น ชอบใช้เวลาส่วนตัวอยู่ที่นั่นและบ่อยครั้งที่ทั้งคู่มักจะไปนอนค้างอ้างแรมตามประสาหนุ่มๆ ซึ่งสิงโตได้ขอผู้เป็นบิดาปลูกบ้

แม้ว่าจะยังไม่มืดค่ำแต่ทางเดินไปท้ายไร่ก็เปลี่ยวอยู่มาก แต่ที่ฮันน่ายอมให้ลูกสาวเดินมาคนเดียว ก็เพราะว่ากันยาสัญจรไปมาเป็นประจำและที่สำคัญสิงโตกับตุลาก็อยู่ที่ท้ายไร่ คงไม่มีใครกล้าทำอะไรกันยาได้ ที่มีฐานะไม่ต่างอะไรกับลูกสาวเจ้าของไร่นี้ เมื่อเดินมาได้สักพักกันยาสัมผัสได้ ถึงอะไรบางอย่างเธอมีลางสังหรณ์เหมือนกับว่ามีใครบางคนเดินตามมา แต่พอหันกลับไปมองก็ไม่เจอใคร หญิงสาวจึงเร่งฝีเท้ารีบเดินให้ไว เพราะกลัวว่าผู้ชายที่เจอเมื่อสักครู่จะตามมาทัน ในขณะที่กันยารีบเดินให้ไว ภายในใจของกันยากลับรู้สึกสั่นไหว เธอตัดสินใจหยุดเดิน เพื่อหมุนตัวกวาดมองไปรอบๆ ไร่ที่กว้างใหญ่ไพศาล ก่อนจะโฟกัสไปที่บ้านหลังเล็กท้ายไร่ ซึ่งเดินไปอีกไม่ไกลก็จะถึงมันเป็นบ้านไม้ที่สิงโตขอให้บิดาของเขาปลูกไว้ให้ แต่แล้วเธอก็รู้สึกก้าวขาไม่ออก เมื่อนึกถึงคำพูดของมารดาที่สนทนากับแม่ขวัญข้าว หลังจากที่สอบเสร็จ เธอแม่และตุลาก็ต้องย้ายออกไปจากไร่นี้ และก็ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาอีกเมื่อ

“สิงโตแค่โกรธ เขาไม่มีทางเกลียดกันยาหรอกเชื่อแม่สิ" กันยาโผเข้าไปกอดแม่ขวัญข้าวด้วยความรู้สึกเปล่าเปลี่ยวในหัวใจ นับจากวันนี้ไป ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้พบกัน “กันยาคิดถึงแม่ขวัญจังเลยค่ะ ไม่รู้อีกเมื่อไหร่เราถึงจะได้พบกันอีก แม่ขวัญดูแลตัวเองดีๆ นะคะ แล้วอย่าลืมไปเยี่ยมกันยาบ้าง" ขวัญข้าวเอามือลูบลงที่ศีรษะของกัญญาเบาๆ ในขณะที่ขวัญข้าวร้องไห้ออกมาจนตัวโยน ยิ่งมีคนปลอบโยนความรู้สึกก็ยิ่งถูกระบายออกมาด้วยน้ำตา นั่นคือการได้ร้องไห้ ภาพของเด็กหญิงร่างเล็ก ซึ่งกำลังร้องไห้สะอึกสะอื้นปิ่มจะขาดใจ สร้างความรู้สึกเวทนาให้กับฮันน่าและทุกคนเป็นอย่างมาก แต่มารดาของเธอก็ไม่อาจที่จะอยู่ที่นี่อีกต่อไปได้ เมื่อฮันน่าตัดสินใจที่จะไปเริ่มต้นใหม่ พร้อมกับความฝัน และต้องการให้ลูกๆ ของเธอนั้นมีอนาคตที่ดีด้วยน้ำพักน้ำแรงของเธอเอง เพราะรู้สึกเกรงใจ ครอบครัวของอัครเดชที่ช่วยเหลือเธอมาตลอด “ไปเถอะกันยาเราไปลาคุณย่ากัน" ฮั

“คุณรู้ตัวหรือเปล่าคะ เวลาที่คุณยิ้มดูมีเสน่ห์มากแค่ไหน คุณกำลังจะทำให้ใจของมุกละลายอยู่แล้ว"มือเรียวแตะลงไปที่ใบหน้าคมคายเธอลูบไล้ที่ไรหนวดของเขาเบาๆ ไปมา พร้อมกับส่งสายตาที่หวานหยาดเยิ้ม หน้าอกนูนจนล้นบราเพราะเธอสวมชุดเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งปาดคอลึก แถมเธอยังพยายามเอาหน้าอกแนบกับลำแขนแข็งแกร่งของเขาเอาไว้ ในขณะที่ท่านประธานหนุ่มพยายามขยับตัวและเบือนหน้าไปทางอื่น เมื่อเขารู้ดีถึงวัตถุประสงค์ของเธอ คาสโนว่าอย่างเขา ใครว่าฆ่าไม่ตาย ผู้ชายคนนั้นได้ตายไปแล้วต่างหาก และตอนนี้เขาก็พร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่ แต่ไม่ใช่กับผู้หญิงคนไหนก็ได้ ผู้หญิงคนนั้นต้องเป็นฮันน่าเพียงคนเดียวเท่านั้น “ผมมีประชุมด่วนต้องออกไปแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็เอาไว้เจอกันที่งานเปิดตัวเครื่องเพชร บริษัทพ่อของคุณก็แล้วกันนะครับ ลีโอ! ไปได้แล้ว" น้ำเสียงทุ้มของท่านประธานหนุ่มดังขึ้น พร้อมกับหันไปสั่งลูกน้องคนสนิท ซึ่งเขามีหน้าที่ขับรถให้กับอีธานด้วย “ครับนาย