เมียนอกหัวใจ ( พลาดท้อง) のすべてのチャプター: チャプター 11 - チャプター 20

16:06 นภูริทัตและวีรภัทรประชุมเสร็จกำลังเดินออกมาภูริทัตตั้งใจว่าพาจารุวีย์กลับบ้านและจะพาแวะทานอาหารและจารุวีย์คิดว่าจะไปกับภูริทัตเพราะจะได้กลับบ้านเลยอีกอย่่างเธอไม่อยากมีปัญหากับเขา และในขณะนั้นข้าวฟ่างก็เดินเข้ามาพอดีและเดินตรงเข้าไปหาภูริทัต“ภูประชุมเสร็จพอดีเลยข้าวมาตรงเวลาเป๊ะเลย วันนี้ข้าวอยากจะพาภูไปทานข้าวสักหน่อยไปกันนะคะภู” ขณะที่เดินข้าวฟ่างก็เห็นจารุวีย์และเธอก็ไม่คิดที่จะยอมปล่อยภูริทััตให้จารุวีย์ด้วยด้วยความที่เธอรักและกำลังจะแต่งงานกับภูริทัตแต่จารุวีย์ดันมาท้องกับคนรักของเธอทำให้เธอเสียใจและกลายเป็นคนร้ายลึกและไม่ชอบหน้าจารุวีย์“เอ่อ..คือ..ไปครับ” ด้วยความที่ภูริทัตยังรักข้าวฟ่างและห่วงความรู้สึกของเธอทำให้เขาต้้องไปกับเธอถึงแม้ว่าเขาจะห่วงและหวงจารุวีย์ก็ตามแต่ยังไงกลับบ้านไปเขาก็เจอเธออยู่ดีเขาไม่อยากทำให้ข้าวฟ่างโกรธเขา“ตาภัทรฝากไปส่งจารุวีย์ที่บ้านพี่ด้วยนะ พาเธอไปทานข้าวด้วย”“ได้ครับพี่ภู” สีหน้าของวีรภัทรดูดีใจมากที่จะได้ไปทานข้าวกับจารุวีย์อีกครั้งและได้ไปส่งเธอเพราะเขาเองก็แอบชอบจารุวีย์ตั้งแต่แรกเห็น ภูริทัตเห็นแบบนั้นก็กังวลใจกลัวว่าจารุวีย์จะชอบวีร

เมื่อวางสายภูริทัตหันมามองหน้าจารุวีย์ทำให้เขารู้สึกที่คุยกับข้าวฟ่างต่อหน้าเธอ ตอนนี้เขาสับสนกับตัวเองว่าทำไมเริ่มแคร์ความรู้สึกของจารุวีย์“เป็นอะไรรึป่าว ทำไมทำหน้าอย่างนั้น” ภูริทัตหันไปถามจารุวีย์เพราะเห็นเธอทำหน้านอยๆ งอนๆ“ป่าวค่ะ ไม่ได้เป็นอะไร”“แล้วเธอได้เก็บของมาด้วยมั้ย” เขาถามถึงเสื้อผ้าของเธอ“ของอะไรคะ?" จารุวีย์หันไปถามแบบงงๆ“ก็ของใช้ของเธอไง ของส่วนตัวเธอเห็นคุณแม่บอกว่าวันนี้เธอจะกลับไปอยู่ที่บ้านของเธอ” จารุวีย์ยังไม่ได้คิดเลยว่าวันนี้จะกลับไปแม่ของเธอคุยกับดาราวรรณต่างหากแต่เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแม่ของเธอซื้อบ้านไว้แล้ว ทำให้เธอเสียใจนึกว่าภูริทัตไล่ให้เธอไป“ยังไม่ได้เก็บ แต่คุณไม่ต้องห่วงฉันจะรีบไปเก็บไม่อยู่กวนใจคุณกับคุณข้าวหรอก ฉันไปแน่นอน” จารุวีย์พูดด้วยความโกรธพร้อมน้ำตาคลอนี่อยากให้ฉันออกไปจากชีวิตมากขนาดนั้นเลยเหรอ กลัวไม่ได้อยู่ด้วยกันกับข้าวฟ่างขนายั้นเลยเหรอฉันไม่น่ามาพลาดมีลูกกับคุณเลยฉันต้องมาเสียใจทุกวันแบบนี้เหมือนจะดีกับฉันสุดท้ายก็ไม่ใช่ แม่ฉันยังมาไม่ถึงเลยรีบไล่ฉันซะแล้ว“ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างงั้น” ภูริทัตรีบพูดขึ้นเพราะกลัวจารุวีย์เข้าใจผิด

เขาเป็นอะไรของเขาสรุปเขาจะเอายังไงกันแน่บางครั้งก็ทำเหมือนรู้สึกดีกับฉันแต่บางครั้งก็ทำเหมือนฉันไม่มีความรู้สึก“คุณเป็นประสาทป่ะ…เดี๋ยวก็พูดเหมือนรู้สึกดีกับฉันเดี๋ยวก็พูดเหมือนฉันไม่มีค่าอะไร”“ก็ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าใส่ใจกับคำพูดที่ไม่ดีของฉัน” หน้าตาของเขาเริ่มจริงจังเหมือนพร้อมที่จะดูแลเมียและลูกของเขาแต่เธอที่เป็นแม่ของลูกเขาก็คงยังใจแข็งอยู่เพราะสิ่งที่เขาทำกับเธอมันมากมายเหลือเกินเธอเองก็รักเขานะแต่เธอไม่มั่นใจกับเขาสักเท่าไหร่เพราะเขาเคยพูดว่าไม่ต้องการเธอเขาจะไม่รักใครนอกนอกคนรักของเขา“แล้ววันนี้คุณไม่รีบไปหาคุณข้าวอีกเหรอ?” เธอพูดและก้มหน้าลงเล็กน้อยราวกับคนที่กำลังน้อยใจเขา“ไม่!!..วันนั้นข้าวฟ่างไม่สบายฉันเลยต้องรีบไปดูแลเพราะเขาอยู่คนเดียวที่คอนโด ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทิ้งให้เธอต้องกลับมาบ้านเองนะ แต่มันมาไม่ทันจริงๆ”“แล้วคุณจะมาอธิบายกับฉันทำไม ฉันแค่ถามว่าไม่ได้ไปอีกเหรอ”“ฉันกลัวว่าเธอจะโกรธฉันไง” ภูริทัตมองหน้าและพูดกับจารุวีย์อย่างจริงใจเพราะเมื่อก่อนเขาทำไม่ดีกับเธอไว้มากเขาเองก็อยากจะเริ่มต้นใหม่กับเธอแต่ไม่รู้ว่าเธอจะยังโกรธเรื่องเดิมๆ อยู่มั้ย“ฉันจะโกรธคุณทำไม ฉัน

หลังจากนั้นทั้งคู่ก็หลับโดยที่ภูริทัตนอนกอดจารุวีย์วันรุ่งขึ้น..จารุวีย์ได้ตื่นขึ้นและอาบน้ำแต่งตัวอยู่หน้ากระจกเธอได้เห็นรอยช้ำที่คอที่เกิดขึ้นจากการมีอะไรกันกับภูริทัตเมื่อคืนเธอตกใจมากตายจริง!! คอฉันช้ำหนิคุณภูทำไมทำฉันแรงขนาดนี้จะทำยังไงดีละที่จะไม่ใครเห็นได้..เธอแต่งหน้าพยายามทารองพื้นปกปิดที่คอให้หนาขึ้นและทำผมลอนปล่อยผมเพื่อปิดเพราะเธออายเธอไม่เคยทำอะไรแบบนี้จนเป็นรอยหลังจากนั้นเธอก็ลงไปที่ครัวไปใช้ในครัวแม่บ้านถึงแม้ว่าเธอจะเป็นลูกคุณหนูแต่เธอก็ไม่เคยถือตัว“คุณป้ามะลิวันนี้ทำเมนูอะไรเหรอคะ มีอะไรให้หนูช่วยรึป่าว” เธอถามแม่บ้านที่กำลังเตรียมทำอาหารเช้าให้ทาน“ไม่เป็นไรค่ะคุณจาร์ คุณจาร์ไปรอที่ข้างนอกเถอะค่ะในนี้กลิ่นอาหารจะติดเสื้อคุณจาร์นะคะ” แม่บ้านรีบปฏิเสธเลยเพราะจะให้เจ้านายมาช่วยมันก็ยังไงอยู่“ไม่เป็นไรค่ะ หนูไม่ซีเรียสเรื่องนั้นเลย หนูอยากช่วย” เธอยังคงยืนยันที่จะช่วยแต่แม่บ้านก็ปฏิเสธเพราะเธอกำลังท้องอ่อนๆ ด้วย“ไปพักรอเถอะนะคะเดี๋ยวคุณผู้หญิงมาเห็นจะดุป้าเอา”“งั้นก็ได้ค่ะ” เธอตอบและเดินไปนั่งที่โซฟาเพราะเธอตื่นแต่เช้าไม่รู้จะทำอะไรเธอจึงเดินขึ้นไปปลุกภูริทัตเพื

“ฉันว่าคุณหนักแล้วนะไปพักก่อนเถอะ ไปอาบน้ำทานข้าวและนอนเถอะอย่าคิดมากยังไงฉันก็เป็นเมียคุณแล้วฉันไม่มักง่ายไปแอบคบกับใครหรอก แต่ก่อนดูเกลียดขี้หน้าฉันนักหนามาวันนี้เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยนะ" จารุวีย์ยิ้มและดันภูริทัตให้ไปอาบน้ำ“ก็ฉันอุส่าไปบอกเลิกข้าวฟ่างมาอยู่กับเธอถ้าเธอไปยุ่งกับคนอื่นฉันก็ผิดหวังสิ” ภูริทัตหันมาพูด“ถ้าจะลำบากใจอุส่าบอกเลิกเขาแบบนั้นคุณจะทำทำไม” จารุวีย์ทำหน้านอยๆ“ก็ฉันอยากอยู่กับเมียกับลูกฉันหนิ อย่าทำให้ฉันผิดหวัง” ภูริทัตพูดจบและหอมไปที่แก้มของจารุวีย์และเดินไปอาบน้ำผับแห่งหนึ่ง…ข้าวฟ่างเธอเสียใจเรื่องภูริทัตมากเธอเลยมาเที่ยวผับดื่มเหล้าดื่มไวน์เธอดื่มจนเมามากและเดินไปชนกับเจ้าของผับและเธอจำได้ว่าเขาเป็นลูกชายของคนที่ทำธุรกิจร่วมกับเธอ“นี่คุณเดินยังไงไม่ดูตาม้าตาเรือ” ข้าวฟ่างหันไปด่าผู้ชายร่างสูงที่หล่อเหลาเอาการอยู่“คุณต่างหากละที่เดินมาชนผม คุณควรจะขอโทษผมไม่ใช่มาด่าผม” วุฒิชัย หรือ วุฒิ หนุ่มหล่อที่พ่อแม่เป็นนักธุรกิจที่ร่ำรวยระดับหนึ่งเขาเป็นเจ้าของผับนี้และก็เป็นเสือผู้หญิงเขาไม่ค่อยสนใจใครเป็นจริงเป็นจังสักเท่าไหร่เพราะผู้หญิงเข้าหาเขานับไม่