Bastusin Mo Ako Kuya

“Oh my… ang aking Kapitan! Mabuti naman naalala mo ako! Hmp malapit ng magtampo sa’yo si Lola. Ilan taon na din ang nakalipas.” Sabi ni lola ng may pagtatampo sa kaniyang tinig. “Magagawa ba naman kitang tiisin, ikaw ata ang pinaka-mamahal kong Lola!” nakangiti kong sagot kay Lola sabay yakap sa kaniya. Habang masaya akong bumabati kay Lola ay isang pigura ng babaeng nakatalikod ang unti-unting tumayo at nakangiting humarap sa amin. Si Yvette. Hindi ko inaasahan na dadating siya ngayong araw. Nakangiti siya pero makikita sa kaniyang mata ang kakaibang lungkot, isang damdamin na kahit anong tago ang gawin ay hindi niya maitatanggi. Si Yvette ang dati kong karelasyon at muntik ko ng mahalin matapos kong aliwin ang aking sarili ng malaman kong naging boyfriend ni Karmela si Andrew. Tumaas ang kilay ko ng makita ko siya. Wala naman akong pakielam sa kaniya pero knowing Yvette? Paniguradong gagawa siya ng eksena at ayokong matakot si Karmela dahil sa kaniya. Lumapit siya sa akin at nag beso. Nakangiti niya akong binati ngunit may halong pait sa kaniyang boses “My Captain Xian Herrera… its nice to see you again. Ang tagal na din ng huli nating pagkikila” may panunuya siyang tumingin kay Karmela at mapait ng ngumiti sa kaniya “siya ba? Siya ba ang dahilan kung bakit hindi mo ako sinuyo? Kaya naman pala bigla kang nawala sa picture. May bago ka na palang pinagkaka-abalahan!” Nang marinig ko ang sinabing iyon ni Yvette ay alam kong hindi lang iyon simpleng pagpuna. Naramdaman ko sa kaniyang boses ang matinding hinanakit. Kinapitan ko ng mahigpit ang kamay ni Karmela at tinignan siya na parang sinasabing “ huwag kang mag-alala hindi kita pababayaan.”

CONTENT WARNING: Please note that this book contains sensitive themes and includes explicit scenes, making up approximately 20% of its content. It is intended for mature readers only. ✧✧✧ "Why is it hard for you to give up that office, Dr. Abernathy?" inis na tanong sa kaniya ni Dr. Carterson na anak ng Chairman—ex boyfriend niya 12 years ago. "Mahalaga sa akin, of course! At bakit ba gusto mo iyon?" tanong naman niya. "Ako lang dapat magtatanong," angal naman nito. "Bakit nga mahalaga?" "Regalo sa akin ng kuya mo iyon noong intern pa lang ako at ikaw na ang nagsabi na kapag regalo dapat iniingatan. Kaya ibalik mo sa akin ang opisina ko!" "Paano ba iyan? I hate to think that it's a gift from Jaxon, you're not going to like what I'm going to ask for." Nainis siya pero pinili niyang kumalma. "Then tell me, gagawin ko." "You sure?" "Why not? As long as hindi naman nakakamatay yan. Hindi mo naman ako uutusan na uminom ng lason o púmàtày ng pasyente di ba?" Tumaas ang sulok ng labi nito. "Okay...then take off your panty and give it to me." Napanganga siya. "W-What?"

“Mamili ka: ikukulong mo ‘ko at wala kang makukuhang impormasyon, o ibibigay mo sa’kin isa sa mga anak mo at makikipagtulungan ako sa inyong mahuli niyo ang ibang mafia bosses?” Iyan ang naging speech ng mafia boss na si Heath kay General Chrysanthe—ang lalaking nakahuli sa kaniya at ang tatay ni Brianna. Kaya sila biglang kinasal nang patago. Heath married Brianna for leverage. Brianna married Heath because she wanted to protect her younger sister from their father. Hindi akalain ni Brianna na may mas lulupit pa pala sa mundong gusto niyang takbuhan. Ang mailap na ugali ni Heath ay hindi niya matagalan. Alam niyang mali pero parang nahuhulog siya sa kaniyang bodyguard na si Rainer. Pareho silang naghahanap ng daan palabas sa kanilang mga problema. Ang tanong: matatapos ba ito at paano? Alam nilang walang "happy", at "ending" lang ang mayroon sa kwentong ito. Pero... hindi nga ba talaga posible ang happy ever after?

When you truly love someone, mistakes will never change your feelings because the mind only gets angry but your heart still cares and that's all that matters. Veronica Chrystelle Valderama is your typical ideal woman. Maganda, matalino yun nga lang brat sa paningin ng ibang tao. She has everything a woman could have but she's not the type who keep everything for herself. She is helping a foundation for orphans and less fortunate children but she's kept it a secret. She's an heiress, an international model and she had anything every woman wished to have pero sa kabila ng tinatamasang karangyaan nananatiling mababa ang kalooban nya. She maybe bratty and spoiled but she's also sweet and generous at all times. Hanggang sa nakilala niya ang isang gwapong negosyanteng matalik na kaibigan ng Kuya niya. Masungit, suplado at lahat na lang ata ng katangian nito ay kinaiinisan niya. He is... Ret. Major, Nathaniel Devon Castillo, an ex-military, a businessman with oozing with sex appeal. But their first encounter didn't leave her a good impression. One day the guy showed up in their mansion, not to visit her brothers but to be her...personal body guard. She's irritated, irked and dismayed but she can't do anything because her father decided. She promised to herself that she'll do anything to annoy the guy but little did she know she's falling for him...so hard to the point that she doesn't know how to recover. Their relationship started and ended too fast, yong tipong kakasimula palang, natapos din agad sa di malamang dahilan. Malalampasan kaya niya ang sakit ng katotohanan kapag natuklasan nya na ang sekretong matagal na nitong inililihim sa kanya? Will her love enough to forgive and give chance to a broken billionaire?

Niloko at pinagtaksilan si Valerie ng kanyang boyfriend na si Ivan matapos niyang maipagkaloob nito ang kanyang pagkababae. Sa kanyang hangaring makaganti, pumayag siya sa isang kasunduan kapalit ng malaking halaga. Magiging bride siya pero hindi magiging asawa ni Lester Montefalcon, isang gwapo ngunit suplado at mayabang na anak ng isang mayamang may-ari ng malaking pabrika. Pareho nilang inaayawan at kinaiinisan ang bawat isa. "Hindi ikaw Valerie ang tipo kong babae kaya huwag kang umasa! Gawin mo ang nasa kontrata". "Hindi ikaw Lester ang lalaking pangarap ko at kahit ikaw na lang ang natitira sa mundo, hinding-hindi pa rin ako magkakagusto sa iyo!" Ngunit mapanindiganan kaya nila ito kung nagdulot ng kakaibang sensasyon ang kanilang bangayan? Paano kung muling magbabalik ang dating nobyo ni Valerie at desidido itong bawiin siya? Alin ang mas matimbang sa puso niya, ang lalaking hindi niya kayang kalimutan o ang taong ayaw niyang pakawalan?

Namulat si Clea sa kahirapan ng buhay. Sa murang edad natuto itong magtrabaho para buhayin ang sarili at para buhayin ang mga taong nagpalaki sa kanya. Nalayo sa mga magulang at walang maalala. Lumaki sa pamilyang walang pagmamahal sa kanya. Pinagmamalupitan sa kabila ng mga sakripisyo niya. Araw-araw humaraharap at lumalaban sa hamon ng buhay. Walang reklamo, walang angal. Pero isang pangyayari ang magpapabago ng lahat. Kailangan niyang tumakas sa mga taong nagpalaki sa kanya. Masakit man para sa kanya pero wala siyang magagawa dahil sariling kaligtasan niya ang nakasasalalay. Hanggang kailan ang mga paghihirap ni Clea? Darating pa ba ang araw na matatagpuan niya ang totoong pamilya? Mahahanap niya ba ang lalaking magbibigay ng tunay na pagmamahal sa kanya? Pero paano ba magmahal kung ang taong minamahal mo ay nakatali pa rin sa nakaraan niya? Kaya bang pangatawanan nang puso mo ang pag-ibig na alam mong wala namang kapalit?

Hidup Sandra Aiman berubah 180 derajat dari apa yang diingatnya saat dia terbangun dari tidurnya. Semua terasa mimpi dan tak ada satupun yang dia kenal. "Nyonya Prakoso", sebuah panggilan yang disematkan padanya secara tiba-tiba membuatnya ingin bangun dari kenyataan itu. Dari mana datangnya suami jika dia menikah saja belum? "Sayang, maafkan aku yang tak bisa datang bersamamu," ucap suara lelaki di sebelahnya sambil mengusap puncak kepala Sandra. Sandra yang sedang memegang gelas minuman, kesal bukan main menoleh dengan cepat untuk memakinya. Lelaki yang katanya suaminya itu. Tapi kemudian dia terpaku, "Kamu?" Suaranya tercekat di tenggorokan. Tangannya yang memegang gelas bergetar hebat. Tak mungkin dia tak tahu! Dia sangat tahu siapa yang ada di depannya dan sedang menatapnya bingung ini. "Kenapa harus kau, Aditya Prakoso?"

{{I Drew Kizmet, Future Alpha of the Crescent Blood Peak Pack aquí-por rechazarte Jewel Stuart como mi Compañero y futura Luna de este pack}} Él sonrió y miró hacia abajo y a mí, lo miré directamente a los ojos y dije (( I Jewel Stuart del Crescent Blood Peak Pack aquí - por aceptar tu rechazo, ¿soy libre de irme ahora Drew? Llegaré tarde a Química)) Me doy la vuelta y me dirijo a clase y puedo sentir sus ojos así como otros los estudiantes me miran mientras camino por los pasillos y entro en el salón de clases (Jade, sé que recibiste el golpe del rechazo por mí, ¿estás bien?) (Sí, Joya, estoy bien, solo necesito descansar un poco) ( De acuerdo, gracias por hacer eso, tómese su tiempo y descanse, lo veré más tarde) (¡de acuerdo! Más tarde)Jewel era una guerrera, la primera hija de Laura y Jaxon Stuart, quienes eran guerreros de la vigésima generación en su manada. Jewel, naturalmente, creció duro y rudo como una luchadora, lo que la convirtió en un chico tonto, pero su familia la amaba y ella a ellos.Drew Kizmet, el primer hijo y el siguiente en la fila para el Título Alfa de Crescent Blood Peak Pack, sus padres Alpha Dustin y Luna Kristen Kizmet son líderes justos, justos y fuertes que tienen la intención de transmitir sus títulos una vez que su hijo encuentre a su compañero para enseñar y capacítelos en sus caminos y tomen el lugar que les corresponde como líderes y protectores de la manada.Averigüemos cómo resultan las cosas para Jewel y para Drew.

Assassin code: Exposing yourself means death. Well known for being a killer. A killer who killed by order. An order to be executed quickly. But, what if the order is a trap? A trap to execute the notorious assassin from being exposed to the enemies. Code Zyrex and Agent Xero are two different people from different sides, both skilled in their field. An assassin and a detective on the same mission. A mission to kill and to capture. What if during their mission, they meet the spectacular beggar? Pasens’ya na spectacular daw talaga siya. Meet Reyna Anastacia Goldenhand, kung gaano kaganda ang pangalan niya, ganoon naman kapangit ang pamumuhay niya. Isang pulubi na laging problema ang pagkain sa araw-araw, nakatira sa isang improvised tent, sako na bubungan at karton na higaan. Tulad ng kan’yang pangalan, siya ang reyna ng lansangan at tulad ng kan’yang apelyido, ginagamit niya ang bilis ng kamay upang mabuhay. Paano kung malagay siya sa isang sitwasyon na hindi lang pagkain ang problema niya? Isang problema na sangkot ang dalawa at nadamay lang talaga siya. “Kapag namatay ako na kumakalam ang sikmura... hihilahin ko kayo sa impyerno!” Reyna Anastacia Goldenhand.

Biglang tumunog ang celfon ko at ng tignan ko ito hindi familiar ang numero, binuksan ko ito at nagulat ako sa laman ng mensahe, "kumusta kana? saan ka ngayon pwede ba tayo magkita?" wala akong idea kung sino ang nagtext kaya sumagot ako ng "sino ito?" sagot nya ang bilis mo naman makalimot ako lang naman ang laging laman ng isip mo. sagot ko ulit ahh talaga walang laman ang isip ko ngayon kundi pera, pera ka ba? sagot nya, ibibigay ko sayo yan basta magkita tayo sa panaginip ko. napakunot ang noo ko at bigla akong nacurious kaya sumagot ako "sige matutulog na ako para magkita ko na yong pera na inaasam asam ko hahaha". saan kaya nya nakuha number ko at sino kaya ito? tumunog ulit ang celfon ko di ko maiwasan tignan "alam mo bang nakahiga ako ngayon sa pera, asam ko na katabi kita hihi, pero wala akong saplot ngayon sarap sana kung katabi kita" pero uminit na ulo ko sa nabasa ko di na ako sumagot. Tumunog ulit ang celfon ko, di ko maiwasan tignan, "ini imagine ko na katabi kita at hubot hubad ka din sinisimulan ko ng dilaan ang malaki mong ut*ng habang hawak mo ang nabubuhay ko nang t*t* nahuhumindig ito at galit na galit na gusto ng pasukin ang p*ke mo, ahh sarap ng labi mo pinapasok ko na dila ko sa bibig mo habang ang kabila kong kamay ay nasa baba ng p*ke mo sinalat ko ang hiwa mo sobrang basa kana pakiramdam ko gusto mo nang ipasok ko ang oten ko sa kepyas mo napaungol ako sa sarap ng itutok ko sa butas mo ang sikip bago ko tuluyan ipasok hinimas himas ko muna sa hiwa mo naririnig ko ang ungol mo." "bastos!" sagot ko..