Bl

“พลสัญญากับพี่ได้ไหม ต่อจากนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น สัญญาได้ไหมว่าจะไม่ปล่อยมือกัน"

　幼い頃、近所で仲の良かった女の子と結婚の約束をした葩御(はなお)　稜(りょう)はモデルを経て、俳優として自分を使ってもらうべく、仕事の関係者と闇の交渉で役をもらい、徐々に人気をあげた。 　幼馴染の事を探偵に調べてもらい、自分のＣＭが放映されるタイミングでふたりの前に現れた陵。圧倒的な存在感を放ちながら幼馴染鈴木理子の許婚と称して意表を突き、彼女の手首を強引に掴み寄せ、痛みを感じさせるキスをしてその場を去る。 　計画的に彼女に近づきつつ、すべてを手に入れようと画策する陵の思惑を超えたなにかが、彼を翻弄することになる。

ธารา หรือ ธาร ชายหนุ่มผู้เป็นบุตรชายคนสุดท้องของวงศ์ตระกูล ต้องรับสืบทอดดูแลเกาะทางใต้ของประเทศซึ่งเป็นแหล่งเพาะไข่มุกชั้นดี และเพราะการทำงานของเขานี้ ทำให้ได้พบกับสิ่งมหัศจรรย์ สิ่งที่ครั้งหนึ่งนั้นเขาเคยพบพานและลืมเลือนมันไป..... คาไนน์ ชายผู้เป็นถึงองค์รัชทายาทของชนเผ่าเงือกที่หลงเหลืออยู่น้อยนิด เพราะความอยากรู้อยากเห็นจึงทำให้เขาได้พบเข้ากับธารา และได้ช่วยชีวิตของชายหนุ่มเอาไว้ ทั้งสองมีใจผูกพันธ์รักใคร่ แต่อนิจา ใครจะรู้ว่าวันหนึ่งนั้นเขาจะถูกลืมเลือน....

แรก ๆ ไม่ชอบหน้าก็บอกอีกฝ่ายว่า “อย่ายุ่งกับฉันนะ” หลัง ๆ รั้งคนตรงหน้าไว้อ้อนวอนด้วยสายตา “อย่าไปนะ”

ิผังห่วงโซ่อาหารอาณาจักรเสี่ยเข้โคตรเห้ ลิลลี่ = บนสุด เสี่ยเข้ =เจ้าของอาณาจักรเห้ พี่โดม =ลูกอีช่างขัด สารวัตรดาวเรือง=คนหล่อแต่เป็นเมีย ปลาซิว=...ลูกอ๊อดเล็กจิ๋ว   ..นิยายวายpwpไม่มีอะไรมากแค่พาทัวร์รอบบ่อจระเข้ให้เสียวเล่น..เสียวโดนแดก

เมื่อภามม์ ซีอีโอหนุ่มหล่อพ่อรวย นิสัยเอาแต่ใจ มีสัมพันธ์กับผู้หญิงไปทั่วเหมือนเด็กขาดความรักต้องการคนมาเติมเต็ม จนกระทั่งได้เจอกับ คิระ เด็กหนุ่มกำพร้าลูกครึ่งญี่ปุ่น คิระถูกลุงกับป้ายกให้ภามม์ เพื่อใช้หนี้ก้อนโตโดยไม่เต็มใจ เมื่อต้องอยู่ด้วยกันความผูกพันก็บังเกิดจนเกิดเป็นความรัก "ฉันไมไ่ด้อยากให้นายเป็นของเล่น" "แล้วทำไม..." "ฉันอยากให้นายเป็นสวนสนุกของฉันมากกว่า" "ให้ผมเป็นสวนสนุกของเด็กร้ายๆ แบบคุณน่ะเหรอ" "อย่างกับนายดีตายล่ะ..." ชิ! นี่เขาว่าผมอีกแล้วอะ คนอะไร...

เพราะรักคำเดียวทำให้ ‘หัสวีร์’ ถึงกับสูญสิ้นทุกอย่าง พ่อแม่จากไปด้วยอุบัติเหตุ ธุรกิจจากความรักของครอบครัวล้มละลาย น้องสาวที่ปกป้องจนวินาทีสุดท้ายทั้งที่เขาเคยใจร้ายขนาดนั้น เพราะรักที่มีให้ ‘สรัล’ เป็นได้แค่บันไดดอกไม้ให้เหยียบย่ำพยุงตัวไม่เหลือสักอย่างแม้กระทั่งลมหายใจ' จิตสุดท้ายที่ยังไม่ไปไหนทำให้ได้รู้ว่าพ่อที่แม่เคยบอกว่าเสียตั้งแต่เขายังไม่เกิดเป็น 'มาเฟีย' แถมช่วยเหลือในฐานะคู่ค้ามาตลอด เกิดชาติหน้าฉันใด ‘พุดซ้อน’ ดอกนี้ไม่ขอส่งกลิ่นหอมเพื่อใครและจะทำตนเยี่ยงต้นสลัดไดที่คุณมากมายแต่ก็ตายได้ถ้าไม่ระวัง ด้วยแรงอธิษฐานหรือแรงแค้นก็ไม่ทราบได้ทำให้เขาย้อนเวลากลับมาจัดการเอาคืนให้สาสมกับสิ่งที่พวกมันเคยทำและการใช้อำนาจในฐานะลูกชายมาเฟียมันก็ไม่ได้แย่หรอกนะ

นักวิทยาศาสตร์หนุ่ม ผู้คิดค้นไทม์แมชชีน เพื่อข้ามเวลาไปยังอนาคตอีก 9,000 ปีข้างหน้า แต่กลับเกิดอุบัติเหตุบ้างอย่าง! ทำให้ย้อนกลับไปเมื่อ ยุคหินก่อนประว้ติศาสตร์ และได้เจอกับมนุษย์ยุคหินโดยบังเอิญ!...

แม้ไม่มีอยู่แต่คงอยู่ในใจตลอดไป ผมชื่ออ๊อด บ้านอยู่ท้ายตลาดฝั่งขะโน้น เตี่ยผมเปิดร้านโอเลี้ยง ขายแก้วละครึ่งสลึง สักหกโมงเช้าคนจะเต็มร้านจนบางคนยังต้องยกเก้าอี้จากบ้านมานั้งเองเลยล่ะ ส่วนเธอคนนั้นชื่อนนน ไม่ใช่นะนะนะ นะครับผม ชื่อเธออ่านว่า นะ-นน หนุ่มน้อยลูกเจ้าของร้านถ่ายรูปในตลาด พ่อเธอดุทีเดียว ได้ยินว่าลุงแกพกปืนยาวเหน็บเอวไว้เวลานอน เวลานอนฝันร้าย จะสดุ้งชักปืนก่อนเลย

อะไรวะเนี่ย กูอยากจะบ้าตายวันล่ะหลายหน แค่จะวิ่งเข้าไปหลบสายฝนที่เทกระหน่ำลงมาอย่างกับฟ้าโกรธใคร แต่แค่เปิดประตูร้านคาเฟ่อยู่ ๆ เขาก็โดนส่งเข้าไปเกิดเป็นเพื่อนพระเอกในนิยายวายที่อ่านจบไปนานแล้ว แถมยังมีระบบที่คอยสั่งให้เขาที่เป็นเพียงแค่ตัวประกอบให้คอยด่าคอยสั่งสอนอีตาพระเอกจอมเสเพลและเจ้าชู้นี้ให้เข้ารูปเข้ารอยและหันไปสนใจน้องนายเอกผู้น่ารัก แล้วที่สำคัญเลยอีตาพระรองที่แอบชอบน้องนายเอกผู้แสนน่ารักใสซื่อควรจะสนใจน้องเหมือนเดิม ดันหันมาสนใจเขาเพียงเพราะเจอสกิลปากที่เขาด่าสั่งสอนอีตาพระเอกซะนี้....โอ๊ยยยไอ้เขมหัวจะปวด