Bl

ธารา หรือ ธาร ชายหนุ่มผู้เป็นบุตรชายคนสุดท้องของวงศ์ตระกูล ต้องรับสืบทอดดูแลเกาะทางใต้ของประเทศซึ่งเป็นแหล่งเพาะไข่มุกชั้นดี และเพราะการทำงานของเขานี้ ทำให้ได้พบกับสิ่งมหัศจรรย์ สิ่งที่ครั้งหนึ่งนั้นเขาเคยพบพานและลืมเลือนมันไป..... คาไนน์ ชายผู้เป็นถึงองค์รัชทายาทของชนเผ่าเงือกที่หลงเหลืออยู่น้อยนิด เพราะความอยากรู้อยากเห็นจึงทำให้เขาได้พบเข้ากับธารา และได้ช่วยชีวิตของชายหนุ่มเอาไว้ ทั้งสองมีใจผูกพันธ์รักใคร่ แต่อนิจา ใครจะรู้ว่าวันหนึ่งนั้นเขาจะถูกลืมเลือน....

จากที่ไม่ค่อยชอบขี้หน้า ทำหน้าตาน่าหมั่นไส้ เห็นแล้วเป็นต้องคอยตามคอยแกล้ง พอไม่เห็นหน้าทำไมหัวใจมันร้อนรนอยู่ไม่ได้ต้องอยากเห็นหน้าตลอด หรือจะเป็นแบบที่โบราณว่าไม่เห็นหน้าเห็นหลังคาก็ยังดี

ิผังห่วงโซ่อาหารอาณาจักรเสี่ยเข้โคตรเห้ ลิลลี่ = บนสุด เสี่ยเข้ =เจ้าของอาณาจักรเห้ พี่โดม =ลูกอีช่างขัด สารวัตรดาวเรือง=คนหล่อแต่เป็นเมีย ปลาซิว=...ลูกอ๊อดเล็กจิ๋ว   ..นิยายวายpwpไม่มีอะไรมากแค่พาทัวร์รอบบ่อจระเข้ให้เสียวเล่น..เสียวโดนแดก

แม้ไม่มีอยู่แต่คงอยู่ในใจตลอดไป ผมชื่ออ๊อด บ้านอยู่ท้ายตลาดฝั่งขะโน้น เตี่ยผมเปิดร้านโอเลี้ยง ขายแก้วละครึ่งสลึง สักหกโมงเช้าคนจะเต็มร้านจนบางคนยังต้องยกเก้าอี้จากบ้านมานั้งเองเลยล่ะ ส่วนเธอคนนั้นชื่อนนน ไม่ใช่นะนะนะ นะครับผม ชื่อเธออ่านว่า นะ-นน หนุ่มน้อยลูกเจ้าของร้านถ่ายรูปในตลาด พ่อเธอดุทีเดียว ได้ยินว่าลุงแกพกปืนยาวเหน็บเอวไว้เวลานอน เวลานอนฝันร้าย จะสดุ้งชักปืนก่อนเลย

นักวิทยาศาสตร์หนุ่ม ผู้คิดค้นไทม์แมชชีน เพื่อข้ามเวลาไปยังอนาคตอีก 9,000 ปีข้างหน้า แต่กลับเกิดอุบัติเหตุบ้างอย่าง! ทำให้ย้อนกลับไปเมื่อ ยุคหินก่อนประว้ติศาสตร์ และได้เจอกับมนุษย์ยุคหินโดยบังเอิญ!...

เมื่อวิสุทธิ์ รักแรกที่ลืมยากของ ราม กลับมาใช้บริการร้านนวด GeorKing Massage อีกครั้ง ทำให้เขาได้พบกับ ไททันและพีเจ หมอนวดคนใหม่ที่ลีลาแข็งกล้าไม่แพ้ราม ที่การกลับมาครั้งนี้มันไม่เหมือนครั้งก่อน 100%

เพราะแม่ทัพเฉินคือชายที่เสี่ยวเม่ยมอบใจให้ ถึงจะต้องปลอมตัวเป็นนายคณิกา แต่ขอแค่ได้ใกล้ชิดอีกฝ่ายเขาก็ยอม แต่ความสัมพันธ์ของพวกเราเป็นเช่นนั้น เริ่มต้นด้วยความหลอกลวงอันเงียบงัน และจะจบลงอย่างไร้ร่องรอยราวกับไม่เคยมีสิ่งใดเกิดขึ้น

Lorsque je suis allée refaire le certificat de liaison conjugale, l'agent du service administratif m'a annoncé : « Votre ancien certificat de liaison est un faux. Nous n'avons aucune trace de votre enregistrement ici. » Je n'en croyais pas mes oreilles et j'ai insisté : « Sébastien et moi sommes pourtant officiellement liés depuis cinq ans… Comment est-ce possible ? Pouvez-vous vérifier à nouveau, s'il vous plaît ? » Cyrille a compulsé une seconde fois nos dossiers et a conclu : « Les documents de l'Alpha Sébastien sont bien là… Mais selon nos archives, son partenaire officiel n'est pas vous. » Ma voix s'est brisée : « Qui, alors ? » « Lorie. » Sa réponse était nette. À ce nom, j'ai serré le dossier de la chaise jusqu'à blêmir, luttant pour ne pas m'effondrer. Avant que Cyrille ne prononce le nom de Lorie, j'espérais encore une erreur. Mais maintenant, tout prenait un sens terriblement cohérent. Lorie… n'était autre que l'amie d'enfance de Sébastien ! À cet instant, tant de choses trouvaient enfin une explication : ces cinq années passées comme son partenaire, sans qu'il ne me marque jamais. Notre cérémonie de liaison, cinq ans plus tôt, n'avait été qu'une mascarade. J'avais tout abandonné pour lui, croyant à un bonheur possible. Mais ces cinq années de « félicité » n'étaient qu'une illusion, soigneusement fabriquée par lui. Puisque rien de tout cela ne m'appartenait vraiment… il était temps de partir...

คนนึงก็ร้าย อีกคนก็ไม่ยอมใคร มันจะเป็นความรักได้จริง ๆ หรอ? หรือสุดท้ายมันก็แค่ความสัมพันธ์ที่บิดเบี้ยว?

จะบอกว่าคนแปลกหน้า? ก็คุ้นหน้าเกินกว่าจะบอกว่าไม่รู้จัก จะบอกว่าคนรู้จัก แต่…ทั้งชื่อ ที่อยู่ ก็ไม่มีอะไรเลยที่เขารู้ จะบอกว่า.. เอ่ออ… คู่นอน ก็ยังไม่เคยนอนด้วยกัน แต่ก็ทำอะไรที่ยากจะอธิบายไปแล้ว