Ff Nc 25 Oneshoot

"ฉันจะรับเลี้ยงเธอเอาไว้เอาแก้เบื่อ ไม่ได้จะเลี้ยงเธอไว้เป็นลูกสาว เพราะฉะนั้นอย่าได้คิดว่าฉันเป็นพ่อคนที่สองของเธอ"

นิยายเรื่องนี้เป็นแนวโคแก่กินหญ้าอ่อน พระเอกหื่นมาก ชอบคลุกวงใน มีฉากเลิฟซีน วาบหวามค่อนข้างเยอะ บางฉากของการบรรยายอาจมีคำที่ไม่เหมาะสมโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน และทุกเหตุการณ์คือเรื่องสมมุติ . . . เมื่อโคแก่อยากเคี้ยวหญ้าอ่อน ปฏิบัติการตามตื๊อชนิดหน้าด้านหน้าทนจึงเริ่มต้นขึ้น ถึงขั้นตั้งตนเป็น 'ป๋า' สาวน้อยหน้าแฉล้มคนสวยแห่งเมืองสุพรรณ เกิดมาทั้งชีวิตเพิ่งเคยเจอคนหน้าด้าน ชอบโมเม มากกว่านั้นคือชอบคลุกวงใน คนหนึ่งอยากได้ คนหนึ่งอยากหนี ปฏิบัติการรุกไล่จึงเกิดขึ้น

ต่อให้ถูกปรามาสว่าเป็นโคแก่ ลูอิสก็เมินเฉย เพราะตัวเขา ณ เวลานี้ก็ไม่ต่างจากโคแก่จริง ๆ

"นี่หนูนาหรือม้าดีดกระโหลก" "ไม่ได้ดีดแค่กระโหลกนะ ฉันดีดไข่ตำรวจแตกได้ด้วย อยากลองไหมล่ะคุณศาลาวัด"

กลิ่นตัวของหญิงสาวเหตุใดถึงได้สาปสางถึงเพียงนี้ นายพรานอินทร์ฝีมือดีทั้งยังหล่อเหลาเอามันทำเมียลงได้อย่างไร? "ของเอ็งมันใหญ่ถึงเพียงนี้เชียวรึกอบัว ข้าชักหลงใหลเอ็งขึ้นทุกทีแล้วสิ หึหึ"

“เจ้าสัวขอให้เฮียปราบหนูจี แต่เฮียไม่ทำแบบนั้นหรอกค่ะ เพราะเฮียจะขยี้หนูให้จมเตียงแทน”

จุดเริ่มต้นของเรา เกิดจากความไม่บังเอิญ แต่กลับกลายเป็นความยุ่งเหยิงที่ตามมา ทันทีที่เขาเจอกับหญิงสาวรุ่นลูก "ฉันบอกบอกไง" "ก็หนูชอบลุง" "กลับไปตั้งใจเรียนซะ" เธอไม่ได้หันไปตอบอะไร เธอแค่คิดว่า น้ำหยดลงหินทุกวัน หินบอกโอเค"

เลขาที่ไม่ได้ทำหน้าที่แค่หน้าห้อง บางทีก็บนเตียง ระเบียง ห้องครัว ไม่น่าเบื่อดี

Sudah terlalu lama aku terbiasa menerima takdir sebagai wanita yang tidak sempurna, hingga Tuhan kemudian malah menggariskan sesuatu yang berbeda, yang bahkan nyaris tak bisa untuk kupercaya. Setelah 25 tahun, aku tak pernah menyangka jika kesempatan itu akhirnya hadir, rahimku dihuni sebuah kehidupan baru yang sebelumnya kuanggap musykil. Tapi segalanya menjadi sangat tidak mudah karena dia hadir di kala usiaku tak lagi muda. Bahkan kehidupan kami saat ini berada di titik nadir dengan carut marut ekonomi yang nyaris membuat kami terpuruk. Masihkah aku tetap bisa positif, bahkan di saat semua orang menyangsikan kehamilanku? Sementara orang-orang terdekat kami sudah memiliki rencana lain dengan segala milik kami yang masih tersisa, ketika aku dan suami berpulang. Rasanya 25 tahun dalam kemandulan membuat semua orang benar-benar menganggap aku tak akan pernah bisa menjadi seorang ibu.

"อย่าเข้ามานะคะคุณพี่หมอ!! ใหญ่ขนาดนั้น ถ้าเข้ามาชมพู่ตายแน่ๆ" "จะเรียกคุณหมอหรือพี่หมอ เอาซักอย่าง" "โธ่ มันใช่เวลามาพูดเรื่องนี้หรือคะ" "สรุปคุณหมอ หรือพี่หมอ" "ดะ...เดี๋ยว..." "เร็วสิ" "พี่หมอก็ได้ค่ะ อ๊ะ! พี่หมอใส่อะไรเข้ามาคะ ชมพู่เจ็บนะ!" "ชู่ว~ แค่นี้วเท่านั้น เด็กดี"