Mpreg Bl

レストラン〝Aria（アリア）〟に勤めるの暮科静（くれしなせい）は、自ら終わらせたはずの想いをいまだに引きずっていた。 そんな胸中に変化が表われたのは、新たに入社してきた河原英理（かわはらえいり）の教育係に抜擢されてから。 河原は極度の人見知りであり、極度のあがり症だった。 けれども、それを補って余りあるほど素直で優しく、直向きな性格でもあり――。 そんな彼に接するうち、やがて暮科の世界にも色が戻り、止まっていた時間が再び動き始める。 だけど河原は確実にストレート。 この想いは伝えられない。今の関係を壊したくない。 そんな折、目の前に姿を現したのは――。

結婚3年目。妻と訪れた温泉旅館―― その露天風呂で、瑛司は年下の男・蓮と出会う。 夜の湯けむりの中、名前も知らないまま、 心の隙間を埋め合うように身体を重ねた一夜。 それきりのはずだった。 けれど運命は、ふたりを再び“仕事相手”として再会させる。 家庭を捨て、蓮を選んだ瑛司。 愛されることに怯え、拒絶しながらも惹かれていく蓮。 何度もすれ違い、傷つけ合い、 それでも触れるたび、心が溶けていく。 ――これは、 壊れたままの心と身体が、 愛によって再び重なっていく物語。

ซีอีโอห้างสรรพสินค้าสตาร์ไลท์ในเครือศตาวุทธิพงศ์กรุ๊ปอย่าง ‘พยัคฆ์’ อัลฟ่าเจ้าของกลิ่นดอกโบตั๋น ถูกทิ้งเคว้งคว้างอยู่ในห้องบนเรือสำราญกลางมหาสมุทร หลังจากได้ลิ้มลองโอเมก้าเจ้าของกลิ่นดอกลาเวนเดอร์ที่เพิ่งบรรเทาอาการฮีท นั่นทำให้พยัคฆ์ตามหาโอเมก้าที่หนีเขาไปโดยไม่รู้แม้กระทั่งชื่อ คุณหนูแห่งแม็กมารีนาซอย่าง ‘นลิน’ ทายาทเพียงคนเดียวของธุรกิจการเดินทะเลในเครือแม็กมารีนาซ ที่ครอบคลุมการขนส่งทางทะเล และล่องเรือสำราญทั้งในและนอกประเทศ ลูกชายคนเดียวของผู้มีอิทธิพลใหญ่แห่งซีแอตเทิล ถูกลูบคมถึงถิ่น โดนวางยากระตุ้นฮีทจนต้องดิ้นรนหนีให้อัลฟ่ากลิ่นดอกโบตั๋นเข้าช่วย ทว่าเขาเป็นพวกตาต่อตาฟันต่อฟัน ในเมื่อกล้าวางยากันถึงที่ เขาก็จะกลับไปเอาคืน ถอนรากถอนโคน แม้นั่นจะเป็นการเปิดเผยอดีตที่ปิดบังมาถึง 20 ปีก็ตาม ใครจะคิดว่าโชคชะตาจะเล่นตลก นำพาอัลฟ่าและโอเมก้าที่เคยใช้เวลาด้วยกันบนเรือกลับมาเจอกันอีกครั้ง ทว่า…เพราะนลินยืนยันว่าเป็นเบต้า พยัคฆ์จึงทำทุกอย่างเพื่อพิสูจน์ แม้แต่การยอมเป็นเด็กดีของนลิน ใครจะหาว่าเขาเป็นเด็กผีก็ช่าง ถ้าเพื่อจะได้นลินมาอยู่ใต้ร่างอีกครั้ง… เขายอมเล่นละครเป็นเด็กดีของนลิน เพื่อพิสูจน์ว่านลินคือ…โอเมก้ากลิ่นดอกลาเวนเดอร์บนเรือคนนั้น!

"คอยดูนะ กูจะทำให้สายรุกหน้าหวาน กลายมาเป็นรับให้ดู" คำพูดสุดแสนท้าทายดังออกมาจากปาก ของเจ้าของคาสิโนหนุ่ม โดยที่เขาไม่รู้เลยคำพูดสุดแสนจะมั่นใจนั้น จะทำให้ชีวิตของเขาเปลี่ยนไปตลอดกาล "เวรเอ้ย!!"

ยีนส์เด็กหนุ่มบ้านนอก ต้องมาผจญโลกในเมืองกรุง ท่ามกลางแสงสี จนหลงระเริงเมื่อถูกทอดทิ้ง เขาจึงคิดได้ กลับมายืนหยัด ด้วยลำแข้งตัวเอง

นักศึกษาหนุ่มในยุคปัจจุบันได้หลงเข้าไปในอดีตยุค90 เขาต้องไปเป็นนักศึกษาในยุค90 และเจอคนที่เขารักในยุคอดีต แต่เมื่อกลับมาในยุคปัจจุบันเขาอายุมากกว่าเป็น20ปี นักศึกษาหนุ่มต้องฟันฝ่าอุปสรรครักนี้ไปให้ได้

「左鳥、今日もつかれてるな」大学時代、そんな風に言われ、肩を叩かれていた日常があった。平成（2000年代初頭）の何気ない大学時代の日常を振り返る主人公の左鳥の物語。ごく普通の何気ない大学生活を送っていた左鳥は、視える人として有名な、大学の同級生である時島とルームシェアをする事になる。ライターのバイトをしていた為、怖い話のネタを集める事になり、友人の紫野から怖い話を聞いたり、時島と共に、実際に怪異に巻き込まれたりしていく。――現在では、それらも良い思い出だと考えながら、地元の友人である寺の泰雅と酒を飲む。過去の大学生活の、ほのぼのホラーと、現在の軸が時に交錯するお話です。

‘ตะวัน’ ไม่คิดว่ากวางน้อยที่เขาข่มเหงจะหลุดไปได้ หนึ่งปีต่อมา กลับพบว่า ความทรงจำส่วนหนึ่งของน้ำเหนือที่มีต่อเขาได้หายไป...

"พอแล้วนาวิน เราจะไม่มีแรงอยู่แล้ว" "พี่ตัวหอมจัง ผมขอดมหน่อย" "นาวินนายจะหื่นตลอดเวลาไม่ได้นะ วันนี้หลายรอบแล้ว ยังไม่พออีกหรือ" "ผมยังไม่ได้พูดเลยว่าจะขอทำอีก แสดงว่าพี่อยากให้ผมทำอีกใช่ไหม" พระเอก - นาวิน หัวหน้าทีมวิศวกรออกแบบไฟแรงวัย 27 ปี รูปร่างสูง ขาว ตี๋ ใส่แว่น มีบุคลิกเป็นคนเงียบเงียบ หน้านิ่ง พูดน้อย ไม่ค่อยชอบแสดงความรู้สึก แต่ถ้าเป็นคนพิเศษของใจ เค้าจะกลายร่างเป็นเจ้าลูกหมาโกลเด้นตัวโตที่แสนจะขี้อ้อน เอาใจเก่ง และจ้องจะเลียปากเจ้านายอยู่เรื่อยไป นายเอก - ณัฐฏ์ ผู้ชายผู้จัดการฝ่ายขายมือหนึ่งของบริษัทวัย 29 ปี รูปร่างสูงโปร่ง คิ้วหน้า ตาโต ยิ้มมีเสน่ห์ พูดเก่ง อัธยาศัยดี เป็นที่รักของทุกคนที่ได้รู้จัก ได้พูดได้คุยด้วย และชีวิตที่แสนสนุกสนานของเขาต้องเปลี่ยนไป เมื่อเขาถูกโอนย้ายให้มาทำงานประกบคู่กับคุณวิศวกรหนุ่มหน้านิ่ง ที่ใครๆก็ว่าเขาคนนั้นโหด แต่เอ๊ะ..ทำไมไม่เหมือนกับสิ่งที่เขาเห็นเลย **พระเอก ที่คนอื่นเห็น = สุนัขพันธุ์บางแก้ว** **พระเอก ที่นายเอกเห็น = สุนัขพันธุ์โกลเด้น**

感情を抑え、静かに日々を送る精神科医・朝倉澪。 その診察室に現れたのは、舞台の上で生きる若き俳優・葛城陽真だった。 心の奥に誰にも見せない痛みを抱えながら、陽真は「演じること」でしか感情を表現できずにいた。 一線を越えることを恐れ続けてきた澪と、本当の自分を見てほしいと願う陽真。 触れたいのに、怖い。けれど、離れたくない。 拒絶と欲望のあいだで揺れながら、ふたりは少しずつ互いの心と身体に触れていく。 「君といると、誰でもない自分でいられる」 静かな夜を重ね、痛みを抱えたまま、それでも求め合うふたりが辿り着く場所とは――。