Novel Bl Terjemahan

Teresia Syeilendri adalah wanita dewasa yang secara tidak masuk akal berpindah ke dunia novel, novel terakhir yang dibaca di malam sebelum kematiannya. Bukan menjadi karakter utama, ataupun antagonis, melainkan karakter yang tidak pernah muncul di novel, yaitu saudari kembar pemeran utama wanita. Walaupun karakter tidak terlihat, tapi tetap pernah muncul satu dalam sekian banyak paragraf demi pengembangan cerita. Kemunculan karakter ini adalah saat kematiannya! Muncul untuk mati di dalam cerita. Teresia tidak terima, nasib nahas itu ingin dibelokkan dengan cara apapun, termasuk menjauhkan pemeran utama pria di novel dari pemeran utama wanita.

Area rumah tangga! Bagaimana jika keuangan rumah tangga dihandle oleh mertua? Dan bagaimana pula apabila seorang suami selalu bertumpu kepada ibu dan saudara-saudarinya, tanpa peduli akan perasaan istri? Akankah seorang istri mampu untuk bertahan? Atau karma tragis akan menimpa para pecundang? Yuk, baca dan ikuti terus novel ini ya. Terimakasih ...

ตั้งแต่จำความได้ “อู๋เหริ่นชวน” ประมุขน้อยพรรคมารโลหิต ก็ฝันว่า ตนเองตายด้วยฉินเวทย์ของจิ้งจอกเก้าหางผู้หนึ่ง กระทั่งได้พบกับ “หลัวเซียน” บุรุษเซียนรูปงาม แทนที่จะเป็นรักแรกพบ กลับกลายเป็นความเกลียดชังลึกซึ้ง ตั้งแต่แรกเจอ ยิ่งท่านพ่อมีคำสั่งให้เขาคำนับ คนแซ่หลัว ผู้นั้น ให้เรียกว่า อาจารย์ ตามสัญญาสันติภาพระหว่างสองเผ่า เขาก็ยิ่งไม่พอใจ หาเรื่องอีกฝ่ายมาตลอด ทว่าสำหรับหลัวเซียนแล้ว กลับรู้สึกผูกพันกับศิษย์ปากร้าย ขี้แกล้งผู้นี้อย่างลึกซึ้ง คล้ายชะตาผูกพันกันมาแต่ชาติปางก่อน เมื่อรู้ว่าเขาไม่มีแม้พลังวิญญาณ ไม่มีวรยุทธใดๆ ก็ยิ่งอยากอ้าแขนปกป้องให้พ้นภัยอันตรายทั้งปวง แต่ลิขิตชะตานั้นไม่แน่นอน ก่อนหน้าจะขึ้นรับตำแหน่งประมุขเผ่าเซียนคนใหม่ หลัวเซียน กลับถูกศิษย์น้องร่วมสำนักทำร้ายจนตาบอด สูญสิ้นพลังวิญญาณ อู๋เหริ่นชวน จึงต้องเป็นฝ่ายพยายามปกป้องอาจารย์โง่ของเขา ด้วยการพาหลบหนีมายังเผ่ามนุษย์ นึกไม่ถึงเลยว่า จะต้องถูกตามล่าเอาคัมภีร์มหาเวทย์ จากบรรดาจอมยุทธอีก

รับจ้างเลี้ยงลูกให้เค้า สุดท้ายได้เป็น "เมีย" คุณเค้าซะงั้น คุณรัน [35 ปี] & อาคิน [25 ปี] 🍼 น้องฌอน [3 ขวบ] อาคิน ตัดสินใจลาออกจากงาน เพราะทนไม่ไหวกับป้าหัวหน้าที่แสนจะท็อกซิก ลาออกทั้งที่ยังไม่ได้หางานใหม่ แต่อาคินคิดว่าอดตาย ยังดีกว่าประสาทกิน แต่งานสมัยนี้ก็หายากเสียเหลือเกิน ประกาศรับสมัครพี่เลี้ยงเด็ก กับคุณสมบัติที่ใครอ่านแล้วต้องงง คุณสมบัติเดียวที่ผู้ว่าจ้างต้องการคือต้องเป็น ‘ผู้ชาย’ เท่านั้น “ฉันตกลงรับนาย ถ้านายยอมรับข้อแม้ทั้งหมดได้” “เงินเดือนชั้นให้มากกว่าที่เก่าสองเท่า กินอยู่ที่นี่ไม่ต้องเสียอะไร เบิกเพิ่มได้ทั้งหมด” ขอเสนอดีขนาดนี้มีหรือที่อาคินจะปฏิเสธ แต่มันชักจะยังไง ๆ อยู่นะ...

จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อคนที่ไม่ชอบขี้หน้ากันทั้งยังเคยมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อน ต้องมาเจอหน้ากันแทบทุกวันด้วยเหตุจำเป็นบางอย่าง 'น่านฟ้า' ลูกชายเจ้าของไร่องุ่นและ 'เฟยหลง' ลูกชายเจ้าของโรงสีใหญ่ เรียกได้ว่าเจอกันเมื่อไหร่พร้อมใส่นวมขึ้นสังเวียน ขิงก็ราข่าก็แรง เริ่มแรกตีกันแทบตาย พร้อมจดชื่อลงบัญชีหนังหมาทุกวินาที แต่พอได้อิงแอบแนบชิดกลับเกิดความรู้สึกปั่นป่วนขึ้นกับทั้งคู่ เขาคงไม่ได้ชอบคู่กัดของตัวเองเข้าแล้วใช่ไหม?!

จะเป็นยังไงเมื่อการเจอกันครั้งแรกดันเกิดอาการรัทจนเผลอสร้างพันธะ แต่ทว่าพอได้สติคนที่พึ่งจะสร้างพันธะดันหนีไปซะแล้วที่แย่กว่านั้นเขาดันจำหน้าคนคนนั้นได้เพียงเลือนลางแต่ที่จำได้แม่นมีเพียงกลิ่นที่ฉุน

เมื่อผมพบคุณอีกครั้ง คุณจะไม่ได้พบผมคนเดิมอีกต่อไป อยากกลับมามากแค่ไหน กรุณาใช้ร่างกายของคุณพิสูจน์

พยัคฆ์ร้ายมากวิชา เลื่องลือโจษจัน เอามาอยู่ใกล้ตัว มันจะยอมเชื่องเก็บเล็บเก็บเขี้ยวจริงหรือ?

เมื่อเพื่อนขอร้องมาว่าอยากให้แต่งงานกับมันในฐานะไม้กันหมา แลกกับเงินก้อนโต มีหรือคนหน้าเงินอย่างศศินโอเมก้าตัวน้อยที่หลอกคนทั้งโลกว่าเป็นอัลฟ่าจะไม่ยอมตกลง เอาก็เอาวะเพื่อเงิน...เอ๊ยเพื่อเพื่อนที่รัก

จากที่ไม่ค่อยชอบขี้หน้า ทำหน้าตาน่าหมั่นไส้ เห็นแล้วเป็นต้องคอยตามคอยแกล้ง พอไม่เห็นหน้าทำไมหัวใจมันร้อนรนอยู่ไม่ได้ต้องอยากเห็นหน้าตลอด หรือจะเป็นแบบที่โบราณว่าไม่เห็นหน้าเห็นหลังคาก็ยังดี