ความรักครั้งแรก

หญิงสาวที่กำลังมีหน้าที่การงานที่มั่นคงในยุคปัจจุบันทั้งยังสร้างความก้าวหน้าให้ชีวิตด้วยการเรียนต่อปริญญาโทอีก แต่ว่าชะตากลับมาพลิกผันเมื่อเธอทำงานหนักมากเกินไปจนต้องจบชีวิตลงแล้วมาเข้าร่างของหญิงสาวในยุค 70's ที่ต้องตายด้วยความรันทดภายในบ้านของอดีตสามี เธอตื่นขึ้นมาอีกครั้งและพบว่ามีอีกหนึ่งชีวิตที่อยู่ในความรับผิดชอบ เด็กชายวัยห้าขวบหน้าตาน่ารักกำลังนั่งร้องไห้อยู่ข้าง ๆ เพราะคิดว่าแม่ของเขาได้ตายไปแล้ว เมื่อความทรงจำทั้งหมดพรั่งพรูเข้ามาเธอก็รู้ว่าจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ได้อีกต่อไป ถึงเวลาแล้วที่จะต้องฮึดสู้และพาชีวิตของพวกเขาออกไปสู่วันที่ดีกว่า

“ให้แต่งกับอคิน ลลิลยอมตายยย!!” “ให้แต่งกับลลิล ผมก็ยอมตายเหมือนกัน” “ดี พูดกันรู้เรื่อง ตกลงตามนี้” “แต่ตายคาอกเธอนะ..” “ไอ้บ้า!!” “หยุด..อย่าพูดไม่สุภาพกับว่าที่ผัวของเธอ..” พระอาทิตย์คู่กับพระจันทร์ฉันท์ใด..อคินกับลลิลย่อมคู่กันฉันท์นั้น..หรือใครจะเถียง ความรักที่แฝงมากับคำว่าเพื่อนสนิทจะจบลงอย่างไร...

เบสต้องมารับผิดชอบดูแลเด็กที่พี่สาวขับรถชน แต่คิมรู้ความจริงว่าใครเป็นคนทำ บทลงโทษจึงเกิดขึ้น แต่ความวุ่นวายเกิดขึ้น เพราะว่าเบสไม่ยอมคน

"โทรตามอะไรนักหนาวะหนึ่ง" "ก็...หนึ่งมาหาเพลิงที่ห้องแต่กดรหัสเข้าห้องไม่ได้" "เพลิงเปลี่ยนรหัสเอง" "เอ่อ แล้วหนึ่งจะเข้าไปยังไงล่ะหนึ่งอุตส่าห์...." "ก็ไม่ต้องเข้ากลับบ้านไปก่อน" "แต่ว่า..." "แค่นี่นะ" ตู๊ดดดดด ตู๊ดดดดดด เรื่องดราม่าตับพังอีกเช่นเคย ใครที่ตามอ่านนิยายไรท์มาตั้งแต่แรกจะรู้ว่านิยายไรท์เป็นแนวไหนใครชอบแนวนี้กดติดตามได้เลยใครไม่ชอบกดข้ามไปได้เลยจ้าาา งดดราม่ากับเนื้อหาของนิยายเพราะไรท์แต่งตามจินตนาการแต่งตามความชอบและความพอใจ ^^

เมื่อการกลับมาของเธอทำให้ใจเขาเต้นแรงขึ้นอีกครั้ง ทั้งๆที่ผ่านมาเขาคอยบอกมันอยู่ตลอดว่า "ไม่รัก ไม่เจ็บ" และเขาจะทำยังไงกับใจที่มันไม่รักดีของเขา -------- "ผู้หญิงคนนั้นตายไปนานแหละ" ธานินทร์ อัศวดิศร....ธาม อายุ 22 ปี วิศวกรรมซอฟต์แวร์ มหาวิทยาลัย A ปี 4 หล่อ นิ่ง สุขุม ใจเย็น เย็นชา พูดน้อย "ถ้างั้นเราคงไม่เคยรู้จักกันซินะ" รังศิตา ตรีทรัพย์...โรส อายุ 22 ปี เรียนบริหาร มหาวิทยลัย A ปี 3 สวยสไตล์หวาน สดใส น่ารัก ยิ้มเก่ง

เพราะเธอต้องการเงินจำนวนมากในการผ่าตัด เพื่อรักษาชีวิตของผู้มีพระคุณและคนที่เธอรักมากที่สุดในชีวิต เธอจึงจำใจต้องทำงานที่ตัวเองไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องทำ เพื่อเงินเธอจึงต้องเอาตัวเข้าแลก และต้องทำทุกอย่างเพื่อให้เขาพอใจ

ในวันที่ฟ้าเล่นตลก มาเฟียคนหนึ่งปรากฏตัวท่ามกลางปัญหาของเธอ เพียงต้องการเงินสักก้อน ทำให้พราวฟ้านั้น ต้องใช้เรือนร่างและอิสระแลกมาอย่างไม่มีทางเลือก ต่อให้ต้องถูกจองจำทั้งชีวิต เธอก็ไม่สิทธิ์เลือก.... เพราะสถานะของเธอเป็นเพียงเมียอัตราจ้าง แต่ใครจะรู้ว่า วันใดวันหนึ่ง เรื่องราวที่เกิดขึ้นในคืนนั้น ทำให้เธอ.... ตกหลุมรัก มาเฟียใจร้าย อย่างไม่ได้ตั้งใจ

บอกว่าไม่อยากมีเมีย แต่แม่ก็ยังส่งยัยเด็กเตี้ยน้องสาวต่างสายเลือดมาให้ "ขิม แต่เราเป็นพี่น้องกันนะ" "พี่น้องเขาไม่จูบกันนะคะเฮียธีร์"

“ฉันจ่ายนายสองแสน!” เมื่อเสียงหวานของหญิงสาวเอ่ยขึ้นทำเอาชายหนุ่มกรอกตาและชะงักฝีเท้าที่กำลังเดิน แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ได้หันกลับ แต่ยังคงก้าวต่อไป “สี่แสน! ฉันจ่ายนายสี่แสน!” “เก็บเงินของเธอไว้ เพราะยังไงฉันก็ต้องไป” “ผู้หญิงคนนั้นจ่ายให้นายเท่าไหร่กัน! ฉันจะจ่ายให้มากกว่า!” “เขาไม่ได้จ่ายฉันสักบาท พอใจหรือยัง!” “นายไม่ได้เห็นแก่เงินอย่างที่คนอื่นบอก แต่นายรังเกียจฉัน….” โฮลี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือก่อนน้ำตาหยดเล็กๆเริ่มไหล เธอหมุนตัววิ่งออกไปโดยที่ธันวาได้แต่ยืนนิ่ง “โถเว้ย!”

แม้ว่าครั้งนี้ต้องมาอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก แต่ฉันต้องทำให้ครอบครัวลืมตาอ้าปากได้อีกครั้ง ขอบคุณโชคชะตาที่ทำใหฉันได้มีโอกาสกลับมาอยู่กับทุกคน ฉันจะใช้ทุกวินาทีให้คุ้มค่าเพื่อครอบครัวที่รออยู่