ฉลาด

“คืนเดียวจบไม่คบไม่ผูกพัน” นี่คือสิ่งที่สาวๆ ทุกคน ต้องจำไว้ให้ดี เรย์ เดมอนต์ อดิศวรทัติ อายุ 24 ปี เจ้าของผับ เจ้าชู้ ฟันหญิงเป็นว่าเล่น “คืนเดียวจบไม่คบไม่ผูกพัน” ฟ้า ฟ้าใส พัชรกานต์กุล อายุ 20 ปี เติบโตมาจากสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า “รู้ทั้งรู้ว่าเขามันอันตราย แต่ก็ยังไปเผลอใจรักเขา” ~แรกๆ มันก็แค่เกมนึงที่ยังไม่อยากให้จบเร็ว~ หลังๆ ไอ้เหี้ยแม่ง..กูเกมเฉย~~

หน้ากากสีเงินปกปิดใบหน้า ด้วยเพราะแม่ทัพลือนามถูกสวรรค์สาปหากแม้นผู้ใดเพียงแค่ได้พานพบหน้าจะต้องพบกับจุดจบทุกรายทว่ามีเพียงหนึ่งเดียวที่ชีพมิวอดวายและนางคือสตรีของแม่ทัพปีศาจที่เฝ้าโหยหามานานแสนนาน ตัวหายนะ ใบหน้าเต็มไปด้วยอาถรรพ์ เพียงแค่ประสบพบพักตร์ ร่างต้องกลายเป็นหินโดยพลันผู้คนสิ้นชีพวิบัติโรยรา มิอาจหวนคืน องค์ชายอิ๋งหยางแห่งต้าฉิน จึงต้องถูกเนรเทศให้ไปอยู่ชายแดนเพื่อใช้ชีวิตนี้ปกป้องและแทนคุณแผ่นดิน จนกลายเป็นแม่ทัพปีศาจ ที่หามีผู้ใดเสมอเหมือน และจางเพ่ยอัน อดีตชาติคือสูกสาวฝาแฝดของอัครเสนาบดี กลับต้องจบชีวิตลงในวัยเพียงแค่ 6 ปี เพราะเกิดด้วงพิฆาต เธอกลับชาติไปเกิดในยุคปัจจุบัน และต้องกลับมาในชาติอดีตอีกครั้ง เมื่อดวงวิญญาณฝาแฝดจางเจี๋ยอี้ นำพากลับมา ดวงพิฆาตในยุคปัจจุบันหวนคืนสู่อดีต ทำให้แม่ทัพปีศาจหลุดพ้นจากคำว่าตัวหายนะ ทำลายล้างจนแคว้นล่มสลายและเธอกลับมาเพื่อเคียงคู่กับแม่ทัพไปตลอดกาล

ฮุ่ยหมิง หญิงสาวยุคปัจจุบันทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายที่ตนเองก่นด่าว่าโง่เง่า ไม่รักดีอยู่ทุกวี่วัน ทำอะไรก็เป็นรองนางเอกตลอด ไม่เคยชนะสักที โชคดีมีตัวร้ายฝ่ายชายมาคลั่งรัก ดันไม่เลือก เสือกเลือกพระเอกที่เขารังเกียจเดียดฉันท์ตนเองปานไส้เดือนกิ้งกือ ทุ่มเท พยายามทุกอย่าง แต่ผลตอบแทนที่ได้กลายเป็นความตายแสนอนาถ หล่อนมันโง่ จางฮุ่ยหมิง ฉันจะทำให้เห็นเองว่าถ้าทุ่มเท พยายาม ให้ถูกคนถูกที่ ก็เป็นที่หนึ่งเพียงคนเดียวได้ไม่ยาก เริ่มเลยย

ตายแล้วก็ยังไม่หมดทุกข์ ชีวิตต้องมาวนเวียนเป็นผีในโลกที่นางไม่รู้จัก เห้อออ เวรกรรมอะไรของนางกันเนี่ยยยย จะบ้าตาย พอลืมตาขึ้นมาอีกทีทำไมมันเสียวแปลก ๆ ล่ะ

ตำนานคำสาปของตระกูลลู่ที่ส่งต่อกันมาเป็นเวลาหลายชั่วอายุคนได้ก่อให้เกิดความทุกข์ทรมานแก่ลูกหลานของตระกูลลู่อย่างไม่สิ้นสุด โดยเฉพาะความรักซึ่งถูกกำหนดไว้ว่าไม่อาจสมหวังได้ ผู้ใดในตระกูลลู่ที่เกิดความรักมักจะต้องเผชิญกับความเจ็บปวด ความสูญเสีย หรือการพลัดพรากที่ไม่มีทางกลับคืนมา "ลู่หยวนฮวา" หญิงสาวผู้เป็นทายาทคนสุดท้ายของตระกูลลู่ ต้องเผชิญกับชะตากรรมอันโหดร้ายของตระกูลเมื่อนางพบว่าพี่ชายของนาง "ลู่หยาง" หายตัวไปอย่างลึกลับในการรบกับแคว้นศัตรู ด้วยความหวังที่จะตามหาพี่ชาย ลู่หยวนฮวาพยายามหลบหนีออกจากจวนที่ถูกกักขังด้วยพลังของมารดา และได้ร่วมเดินทางกับ "จางชิงหยวน" แม่ทัพหนุ่มผู้ซึ่งมีความหลังที่ฝังใจ ระหว่างการเดินทาง ความสัมพันธ์ระหว่างลู่หยวนฮวาและจางชิงหยวนค่อย ๆ พัฒนา แม้ว่าจางชิงหยวนจะเต็มไปด้วยความแค้นที่ฝังลึกจากการสูญเสียคนรักเก่าไปในสงคราม แต่เขากลับค่อย ๆ เปิดใจและยอมรับความรักที่มีต่อลู่หยวนฮวา เมื่อความจริงเกี่ยวกับคำสาปและชาติกำเนิดของลู่หยวนฮวาถูกเปิดเผย จางชิงหยวนจะยังคงรักนางอยู่อีกไหม ความรักของลู่หยวนฮวาจะสมหวังได้หรือไม่

‘ให้ลูกเจี๊ยบอยู่ในมือคุณอานะคะ ไม่ว่าคุณอา จะบีบหรือจะคลาย ลูกเจี๊ยบก็ยินดี’ จิณณ์ จิตติกรณรงค์ (จิ๋ว) หนุ่มโสดในฝันที่สาวๆ ใฝ่หา ด้วยรูปลักษณ์หล่อร้าย ไม่ต่างจากเสือคอยขย้ำเหยื่อ สาวสวยหลากวงการจึงพร้อมกดบัตรคิวอยากเป็น ‘ลูกไก่ในกำมือ’ ของจิณณ์กันทั้งนั้น มนตกานต์ ฤทธาอภินันท์(ลูกเจี๊ยบ) แอบรัก 'อาจิ๋ว' ตั้งแต่เริ่มเป็นสาว ปรุงแต่งตัวเองให้เป็นในสิ่งที่ ‘อาจิ๋ว’ ชอบ ทำทุกทางให้ได้ใกล้ชิด เขาชอบสาวสวย เปรี้ยวอมหวาน เซ็กซี่เล็กๆ น่ารักหน่อยๆ เธอจะเป็นทั้งหมดเพื่อมัดอาจิ๋วให้อยู่มือ เมื่อแผนลงล็อก มนตกานต์ก็พร้อมลุย!! จิณณ์ปวดหนึบเมื่อถูกหลานสาวนอกไส้ยั่วทุกวัน ใครจะคิดว่า #ลูกเจี๊ยบ ตัวอ้วนป้อม ฟันจอบ ใส่แว่นหนา ตัดผมหน้าม้า จะกลายเป็นสาวสะพรั่ง ถูกสเป็กเขาสุดๆ ขนาดนี้ และสัดส่วนสะท้านใจชายโฉด ก็ส่งผลให้ด้านมืดของเขาปะทุ “โอม... สมภารต้องไม่กินไก่วัด แต่ถ้าไก่มันน่าฟัดจะทำไง” โอ้ย!! ยิ่งคิดสมองเขาจะระเบิด โอย...

นางและลู่เฟิงจิ่นเติบโตมาด้วยกัน เป็นคู่รักกิ่งทองใบหยกที่ทุกคนยอมรับ เพื่อช่วยเหลือเขา นางวางแผนทุกอย่าง ใช้เล่ห์กลอุบายกำจัดอุปสรรคทั้งหมด ทำให้เขากลายเป็นเทพแหสงครามเพียงหนึ่งเดียวของตงหลิง เดิมที่นางคิดจะได้ลงเอยกับคนรักสักวัน แต่แล้ววันหนึ่งหญิงสาวหน้าตาขี้ริ้วขี้เหร่หนึ่งก็เข้ามาในชีวิตของเขา แรกเริ่มเขาบอกว่า “เด็กสาวบ้านป่าเมืองเถื่อนอย่างนาง ไม่คู่ควรแม้แต่จะผูกเชือกรองเท้าให้เจ้า” ต่อมาเขากลับบอกว่า “แม่เด็กนั่น ไม่รู้ประสา อาหลีอย่าได้เอาความนาง” แต่นางค่อย ๆ สังเกตเห็นว่า สายตาของลู่เฟิงจิ่นมองนางนั้นจืดจางลง แต่เมื่อมองไปยังหญิงสาวคนนั้น กลับร้อนแรงกลับเพิ่งเคยพบกันครั้งแรก คึกคะนองแบบที่เด็กหนุ่มเป็นกัน ในที่สุดวันหนึ่ง ลู่เฟิงจิ่นเอ่ยกับนางด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย “อาหลี ที่ผ่านมาเจ้ามีความสุขหรือไม่? ข้า… เหมือนจะเบื่อเสียแล้ว” คืนนั้นฉู่เยว่หลี่ฉีกสัญญาแต่งงานและจากไปอย่างสง่างาม เขากัดฟันกรอดร้องคำราม “หากไปจากข้า เจ้าอยู่ไม่รอดหรอก!” แต่ฉู่เยว่หลี่กลับยิ้มบาง “ไม่เพคะ หากไม่มีข้า องค์ชายต่างหากที่ไม่เหลืออะไรเลย”

ท้องแล้วหรือ...ช้าไปนะ พันธะของฉันกับเธอมันจบไปแล้ว..

กำลังจะได้เข้าหออยู่ดี ๆ กลับถูกวางยาตายซะนี่ อ๊าก!! ข้าอยากเข้าหอกับสามี! เอ๊ะ! เหตุใดข้าจึงฟื้นขึ้นมาอีกเล่า? ว่าแต่..นี่มันที่ไหนเนี่ย?

ภารกิจสำคัญของนักเขียนที่ข้ามเวลามาเกิดใหม่ในยุคโบราณคือการเป็นผู้ช่วยมารดาหลบหนีจากบิดาไร้หัวใจ และพามารดาไปพบโลกใหม่ที่เต็มไปด้วยทุ่งดอกลาเวนเดอร์อันงดงาม เมิ่งสืออีถูก ย่าและอนุของหานชางเหยียนผู้เป็นสามีรังแกจนเกือบจะต้องตายไปพร้อมกับลูก ในเวลานี้สามีที่จากไปรบที่ชายแดนกลับมาแล้ว หวังในใจว่าสามีที่กลับมาจะคอยปกป้องดูแล ทว่านางกลับได้รับความเจ็บช้ำที่มากยิ่งกว่าจนแทบทนไม่ไหวและคิดหนี