มาเฟีย

"คิดจะไปก็ไปคิดจะมาก็มา เธอเห็นโรงแรมของฉันเป็นอะไรฮะ" "โรงแรมของคุณก็ดีอยู่แล้วหนิคะ แต่ฉันคงไม่เหมาะที่จะฝึกงานที่นั่น" "ก็แล้วแต่เธอ ถ้าเธอไม่ฝึกงานที่นี่ต่อก็ได้ ปีต่อไปฉันจะไม่รับนักศึกษาจากมหา'ลัยที่เธอเรียนสักคน หึ...แม้แต่มาสมัครงานก็อย่าหวัง"

“นายต้องการอะไร?” “นาย?” “ก็นาย…ไง” “เรียกชื่อฉันใหม่อีกที! ถ้ายังเรียกไม่ถูก เพื่อนเธอได้รู้เรื่องของเราแน่ๆ!”

เขาคือมาเฟียที่มีอิทธิพลทั้งในไทยและอังกฤษ แต่ภายใต้ใบหน้าเรียบนิ่งไร้ความรู้สึกกับแววตาที่นิ่งลึกคู่นั้น กำลังต้องการอะไรบางอย่างกับฉันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้... นั่นก็คือ 'ลูกชาย' "ห้ามถาม ห้ามสงสัย หน้าที่ของเธอคือนอนถ่างขา ตั้งท้อง และคลอดลูกให้ฉัน!"

คำโปรย "อื้อออ" หญิงสาวที่ไม่ทันได้ตั้งรับการจู่โจมของเขาก็ส่งเสียงร้องประท้วงในลำคอ รสจูบที่เขามอบให้เธอมันรุนแรงเร้าร้อนจนเกินที่เธอจะตั้งสติได้ "หวาน" ชายหนุ่มถอนจูบออกจากคนตรงหน้า รอบมองทั้งใบหน้าของเธอด้วยความเมา "อะไรคะที่หวาน" คนตัวเล็กเอ่ยถามด้วยความยั่วยวน เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์จึงทำให้เธอแสดงออกไปแบบนั้น "ทำไมเธอถึงชอบยั่ว" เขาเอ่ยถาม ยกนิ้วขึ้นลูบที่ปากของคนตัวเล็กอย่างเบามือ "เรียกว่าหนูได้ไหมคะ เรียกเธอแล้วดูไม่สนิท" คนตัวเล็กยังคงแสดงท่าทางออดอ้อน โดยที่ไม่รู้เลยว่าต่อให้เธอไม่ออดอ้อนเสือก็พร้อมจะขย้ำเธออยู่แล้ว "หนูเหรอ" เลิกคิ้วสูง "หรือจะเรียกว่าฝุ่นก็ได้ค่ะ" ใช้มือสองข้างแนบเข้ากับข้างแก้มของชายหนุ่ม "ชื่อฝุ่น?" ขมวดคิ้วสงสัย "ค่ะ หนูชื่อฝุ่น คุณล่ะค่ะ" เอียงคอถามกลับ "ถ้าครั้งที่สองยังเจอกันอีก ฉันจะบอกชื่อกับเธอนะ" เขายิ้มเจ้าเล่ห์ตอบกลับเธอ ซึ่งแน่นอนว่าเขาไม่กินซ้ำสองไม่กินของเดิม จะกินแค่ครั้งเดียวเท่านั้น แค่ครั้งเดียวแล้วจบกัน ***

โอนิกซ์ประธานบริษัทโลจิสติกส์รายใหญ่ของประเทศ เริ่มมีความสงสัยในตัวเลขาสาวว่าจะแอบเป็นสปายให้ศัตรู เขาจึงกักขังเธอเอาไว้ และรีดเร้นทุกความลับจากร่างกายเย้ายวนของเธอ

"พี่รันโกหก...วันนั้นพี่รันนัวเนียกับผู้หญิงทั้งงานโดยที่พี่รันก็รู้อยู่แล้วว่าหนูจะมาหาพี่รัน"

"ปล่อยนะคุณสมิง" "ทำไมทีนั่งกับแขกคนนั้นยังนั่งได้นั่งกับฉันไม่ได้หรือไง" "ฉันเลือกค่ะ" "เลือก?" กระแสเสียงห้วนผ่านริมฝีปากหนาออกมาเพียงเบาๆ "ออกไป" ทันใดนั้นเขาก็สั่งลูกน้องที่ยืนอยู่ในห้องให้ออกไป

เพราะเผลอไปสะดุดเท้ามาเฟียตัวร้าย! ลูกไก่น้อยจึงต้องรับมือกับพ่อหนุ่มหื่นตัวพ่อ ที่จ้องคอยขย้ำเนื้อหวานๆ เป็นอาหารตลอดเวลา

“เธอมันเด็กจอมโกหก คิดว่าฉันจะเชื่อเธองั้นเหรอ" พูดแบบนี้คงมีเรื่องเดียวที่นายนี่ค้างคาใจ ก็คงไม่พ้นเรื่องที่ฉันท้อง “นายไม่เชื่อก็ตามใจ ฉันก็ไม่ได้หวังให้นายมาเชื่อฉัน ว่าฉันท้องหลอก" “ท้องงั้นเหรอ?..เธอท้องกับใคร คงไม่ใช่ฉัน ฉันคงไม่เอาเด็กโง่อย่างเธอมาทำเมีย" “คิดว่าฉันอยากได้นายเป็นผัวหรือไง ไอ้หมอโรคจิต" “เธอ!!! "

โรสริน บุรณศิริ นักบัญชีสาวใกล้ขึ้นคาน โดนพักงานเพียงเพราะแต่งกายไม่เหมาะสม โดนเพื่อนร่วมงานเยาะเย้ย อย่างเธอจะมีวันที่จะมีชายหนุ่มมาสนใจหรือ? โรสรินตัดสินใจวันไนท์สแตนกับชายหนุ่มคนหนึ่งในงานเลี้ยงต้อนรับบอสคนใหม่ ทั้งที่เห็นหน้าไม่ชัดเพราะถอนแว่น อเล็กซานเดอร์ ตูร์เกเนฟ หนุ่มรัสเซียเจ้าพ่อพลังงาน พบสาวสวยถูกใจในงานเลี้ยงต้อนรับ คว้าเอวขึ้นห้องไม่รอช้า เขาจะไม่ยอมปล่อยให้ร่างสูงโปร่งตรงสเปกหลุดมือเป็นอันขาด เมื่อเช้าวันใหม่มาถึง โรสรินถึงกลับรีบเผ่นหนีเมื่อชายหนุ่มที่เธอยอมทิ้งความสาวให้คือประธานบริษัท บอสคนใหม่ที่สั่งพักงานเธอสามเดือน!!