วัยรุ่น

จากคนไม่ชอบขี้หน้ากัน ด่ากันหน้าคณะจนอับอาย แต่จู่ๆเขาก็พบกับความลับของเธอทำให้อยากแก้แค้น แต่กลับพาตัวเองไปวนอยู่รอบเธอจนกลายเป็นตกหลุมรักเธอโดยไม่รู้ตัวจนสุดท้าย.... "มาเป็นเด็กเลี้ยงของพี่เถอะมิว" “ผ่านมาสามปีก็ไม่มีพัฒนาการขึ้นเลยสักนิด” “แล้วมันหนักส่วนไหนของพี่ล่ะคะ” “ไม่หนักหรอกก็แค่อยากรู้เท่านั้นว่าวัน ๆ นอกจากท่องหนังสือสอบหอบตำราแล้วทำอะไรเป็นอีกบ้าง” “ก็ดีกว่าพวกที่ดีแต่พกปากมามากกว่าสมอง แล้วมานั่งเห่าหอนไปวัน ๆ เหมือนพวกหมาหมู่แถวนี้ก็แล้วกัน” “เธอว่าใครเป็นหมา” “ถ้าไม่อยากรับก็อย่าเดือดร้อนสิ” “แล้วเมื่อกี้ว่าให้ใคร เธอเป็นรุ่นน้องนะ” “สันดานต่ำ” “อะไรนะ!” ทั้งสองเหมือนจะไม่มีทางที่จะมาคุยกันดี ๆ ได้เลย ยิ่งเพื่อน ๆ ในกลุ่มของเขาแล้วยิ่งเกลียดเธอเข้าไส้ แต่โอกาสแก้แค้นของภาวินทร์ก็มาถึงเร็วกว่าที่คิด เมื่อเขาได้รับรู้ความลับบางอย่างของเธอ "ได้เวลาแก้แค้นแล้ว ยัยลูกแกะน้อย"

หลังจากหลายปีก่อนที่เขาปฏิเสธคำว่า "รัก" จากเธอในวันนั้น กลับต้องมาพบเจอกันอีกครั้งในวันที่หญิงสาวพยายามตัดใจ ทำให้เธอต้องขีดเส้นใต้คำว่า "เพื่อน" เอาไว้ให้กับทายาทมาเฟียผู้ที่เคยไร้หัวใจในวันนี้

น้ำอุ่นถูกเพื่อนท้าให้ไปวันไนท์กับหนุ่มฮอตของมหาลัยเพื่อแลกกับคอนโดหรู เมื่อนายพรานสาวต้องออกล้าเหยื่อ โดยที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังตกเป็นเป้าของเสือร้ายตัวพ่ออยู่...

"พี่ริก" นินิวเรียกคนที่เข้ามาในห้องเธอ ฉันอยากจะกรี๊ดและกัดลิ้นตัวเองให้ขาด ฉันลืมไปสนิทว่าริกเป็นคนที่เข้าออกคอนโดของเธอได้อย่างง่ายดาย "ออกไป ถ้าไม่อยากโดนข้อหาบุกรุกห้องคนอื่นในยามวิกาล" นินิวบอกริกมาเสียดังด้วยสีหน้าโกรธจัด ที่ริกเข้าห้องเธออย่างถือวิสะ "ไม่ไป ในเมื่อที่นี่คือห้องเมียฉัน ทำไมฉันต้องออก" ร่างสูงบอกมาด้วยเสียงแข็งด้วยความไม่พอใจ "ห้องฉันไม่ใช่ห้องของยัยโมเน่ เมียคนปัจจุบันของพี่ ถ้าพี่ยังหลงเหลือความเป็นคนอยู่บ้างก็ออกไปจากห้องฉันคะ" แต่ริกกับไม่สนใจคำพูดนินิวเลยซักนิด ร่างสูงเดินเข้ามาหาคนตรงหน้า นินิวที่เห็นเช่นนั้นถึงกับจับที่ชายผ้าขนหนูเอาไว้แน่นขึ้น เพราะคนตรงหน้านั่นดูอันตรายสำหรับเธอ "อย่านะพี่ริก เรื่องของเรามันจบไปแล้ว" นินิวบอกมาด้วยเสียงสั่นเพราะสายตาที่เขามองเธอมามันน่ากลัวมากจริงๆ "ชอบฉันไม่ใช่เหรอ เอาฉันแล้วจะไปอ่อยคนอื่น อีกทำไม ฉันเห็นเต็มสองตาว่าเธอจูบกับไอ้ไทม์"

อยู่ดีๆก็ดันมีคู่หมั้นเฉย ไม่ได้ๆฉันยังไม่อยากมีใครในตอนนี้เธอจึงรีบหาทางบ่ายเบี่ยงและหาทางหลีกเลี่ยงอย่างเต็มที่ จะให้ใครที่ไหนก็ไม่รู้มาเป็นคู่หมั้น ไม่ยอม เธอไม่ยอม คู่หมั้นของเธอต้องเป็นคนที่เธอรักเท่านั้น เจอกันครั้งแรกด้วยเรื่องอุบัติเหตุ หมอนั่นมาชนท้ายรถสุดหวงคันโปรดของเธอ แถมมันเกิดจากความบ้ากามของเขากับยัยผู้หญิงอกบึ้มคนนั้น คงทำเรื่องอย่างว่ากันในรถสินะ

ซูเหยาหญิงสาวโสดอายุ 30 ปี บ้างาน มีห้างสรรพสินค้าเป็นของตัวเอง ไม่มีคนรัก มุ่งทำงาน เพราะเธอต้องการหาเงินมาเปย์นิยายที่ชอบอ่าน จนวันหนึ่งเธออ่านนิยายถึงขั้นไม่หลับไม่นอน แล้วสติของตนก็ดับลง ทั้งที่ยังอ่านนิยายเรื่องนั้นค้างอยู่ เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ก็พบว่าได้อยู่ในสถานที่แปลกประหลาด ที่มีความทรงจำของใครอีกคนผุดขึ้นมาในหัวของตน ทำให้ตัวเองได้รู้ว่าตอนนี้เธอได้อยู่ในร่างของแม่เลี้ยงใจร้ายในนิยายที่เธออ่านค้างไว้ไปเสียแล้ว

♡คำโปรย♡ ในวันที่เธอเดือดร้อน เขากลับเป็นคนเดียวที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเธอทุกอย่าง และเป็นคนเดียวที่เหลืออยู่ในชีวิต หากไม่มีเขาในวันนั้น เธอคงเป็นคนเร่ร่อนที่ไหนสักที่ แต่เธอกลับลืมไปว่า ของฟรีไม่มีในโลก...หากเธอต้องการที่จะเรียนต่อและรักษาบ้านหลังสุดท้ายที่เหลืออยู่ของเอาไว้เธอต้องอยู่ใต้อานัติของเขา จนกว่า...คนรักของเขานั้นจะกลับมา.. " เสือเป็นคนบอกเราเอง ว่าถ้าคนรักของเสือกลับมา... เสือจะปล่อยเราไป" " กูไม่ปล่อยใครทั้งนั้น" อือออออ!!!! ˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺ เสือ : บริหารปี 4 หล่อ นิ่ง เงียบ ดุดัน เอวา : บริหารปี 4 น่ารัก พูดน้อย นิ่ง เงียบ และยอมคน...

ก็ปากร้าย ๆ นี่ไม่ใช่เหรอ ที่มันทำให้เธอ...ขึ้นสวรรค์

พอ.เอาความโกรธแค้นพี่ชายนอ.ทั้งหมดที่เคยทำไว้กับเขา มาลงกับคนเป็นน้องสาว นั่นก็คือนอ.ด้วยการหลอกบังคับให้นอ.เป็นแฟนหลอกให้รัก และจับนอ.จ้ำจี้จนได้นอ.ตามที่ได้วางแผนเอาไว้ แต่กลับหลงรักนอ.เข้าให้ เมื่อนอ.รู้ความจริงว่าพอ.มาหลอกจึงบอกเลิกและให้พอ.ออกไปจากชีวิต พอ.เลยโบ้หนักมากเพราะง้อยังไงนอ.ก็ไม่ยอมเข้าใจ แถมยังเอาผช.คนใหม่มาเย้ยอีกนี่สิมันยิ่งเจ็บกว่า สปอย นอ.แอบได้ยินพี่ชายทะเลาะกับพอ.เกี่ยวกับเรื่องของตัวเองจึงรู้ความจริงทั้งหมดว่าพอ.แค่มาหลอก นอ.จึงบอกเลิกกับพอ.ท้นที "เมื่อสาแก่ใจของนายแล้ว ต่อไปก็อย่ามายุ่งกับฉันอีก ในเมื่อทุกอย่างที่นายทำลงไป มันก็แค่ระบายความไค.ร่กับผู้หญิงไร้ค่.าที่น่าขย ะแข ยง นายแสดงได้เหมือนจริงจนฉันเชื่อสนิทใจ ฉันจะทิ้งทุกอย่างไว้ที่นี่ และตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป ฉันและนาย...เรา...ขาดกัน!...ล่าก่อน...ตองเก้า ” “อันนา!...”

เป็นรุ่นพี่แล้วไงวะ ! . . . คุณรุ่นน้องก็ระวังตัวหน่อยนะครับ หึ - คำเตือน- นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป อาจมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมด้านพฤติกรรม ความรุนแรง เพศ หรือการใช้ภาษา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 มาตรา 26 37 40 ลิขสิทธิ์เป็นของนามปากกา ยีนเด่น แต่เพียงผู้เดียว ห้ามละเมิด คัดลอก ดัดแปลงเนื้อหาโดยไม่ได้รับอนุญาต หากผ่าฝืนมีโทษทั้งจำทั้งปรับ