สวย

กาย หล่อใส พูดน้อย แต่ละคำที่พูดออกมาก็กวนสุดสุด อายุ 20ปี ไอที ปี3 ทายาทเจ้าของโรงแรมและรีสอร์ตชื่อดังของประเทศ แก๊งค์หนุ่มโสด: กาย, ติวเตอร์, นาย (เหมือนเพื่อนจะแอบไม่โสด) มีเพื่อนสาวสวยอย่าง มินนี่ , หนูมาย และลลิล (เหมือนจะแอบมีคนคุยกันอยู่นะ) ลูกพีช สาวสวย ดาวคณะ รวย เก่ง อายุ 22ปี วิศวะปี4 ทายาทเจ้าของธุรกิจก่อสร้างระดับต้นๆ ของประเทศ แก๊งค์วิศวะแบบแพ๊คคู่: อาลี , ไอติม พี่น้องฝาแฝดชายหญิง เธอคือพี่สาวข้างบ้านเมื่อตอนเด็ก ๆ แต่ความบังเอิญพาให้ผมกลับมาพบเธอในฐานะรุ่นพี่ค่ายอาสาในรั้วมหาวิทยาลัยฯ เดียวกัน เธอจำผมได้มั้ยไม่รู้ แต่ผมจำเธอได้ขึ้นใจ และจะทำให้เธอจำผมได้เพียงคนเดียว #นิยายฟิลกู้ด #ไม่มีนอกกายนอกใจ นิยายเรื่องนี้แต่งจากจินตนาการของไรท์แต่เพียงผู้เดียว โปรดอย่าลอกเลียนแบบและนำไปตัดแต่ง ขอสงวนสิทธิ์เป็นไปตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พุทธศักราช 2558

"ขึ้นมานอนได้แล้วพราว มันจะสว่างยังมัวแต่ยืดยาดอาบน้ำเป็นชั่วโมงอยู่นั่นแหละ" สายตาเจ้าเล่ห์จ้องมองยังไปเตียงไข่มุกเธอใส่เพียงผ้าขนหนูนุ่งกระโจมอก เดินออกมาจากห้องน้ำ ชุดที่ใส่ไปในงานวันเกิดของเพลงมีนานั้นถูกฉีกขาดด้วยน้ำมือของพี่ชายเพื่อนสนิทตัวเอง พราวมุกถอนหายใจจ้องมองหน้าคนปากร้ายที่นอนบนเตียง "ถอนหายใจแบบนี้อยากออกไปจากคอนโดในสภาพนี้หรือเปล่า หรืออยากโดนเอาอีก" "อะไรพราวก็ผิดไปหมดเลยนะคะ ขนาดคุณข่มขืนพราว พราวยังกลายเป็นคนผิด หาว่าอ่อยคุณ ทั้งๆที่ไม่ได้อ่อยอะไรคุณเลย" อะไรก็ผิดไปหมดจริงๆ เธอเป็นคนอ่อยเขาอยากได้เขา เธอไม่เคยได้อ่อยเขาเลย แต่ถามว่ามองไหมมองเพราะคุณเพลิงเขาหล่อมีเสน่ห์ยิ่งมองไกล้ๆยิ่งแล้วเลยไม่อยากละสายตาเหมือนมีมนต์สะกตดึงดูดไว้ ไม่รู้เขาเอาความหล่อมาจากไหนมากขนาดนี้ "ไม่จริงหรอกที่เธอไม่อยากได้กู รู้ว่าคิดยังไงพราว และกูไม่ได้ข่มขืนนะอย่าเข้าใจผิด การข่มขืนคือฝ่ายผู้หญิงต้องไม่ยอม แต่นี่เธออ้าขาให้กับฉันเอาง่ายๆ" เธอรู้สึกจุกในคำพูดของคุณเพลิง เขาว่าเธอง่ายไม่ได้และขัดขืนเหมือนโดนข่มขืนจริงๆแต่เธอนั้นไม่ได้ยอมตั้งแต่แรก

หลี่เสี่ยวหรูทะลุมิติเป็นฮูหยินของหวงจื่อหานราชครูหนุ่ม นางมีสหายที่สามีเกลียดขี้หน้า ปฏิบัติการพาเพื่อนๆฮูหยินหนีสามีจึงเริ่มขึ้น ส่วนบรรดาสามีที่ปากบอกเกลียดชังพวกนางนักหนา กลับดิ้นทุรนทุรายเมื่อฮูหยินพวกเขาหนีไปพร้อมกับทิ้งใบหย่าไว้ให้ดูต่างหน้า

เพราะอุบัติเหตุทำให้เธอเสียคนรักไปถึงสองคน ใครใครต่างก็กล่าวหาว่าเธอมีดวงกินผัว เธอไม่อยากสูญเสียใครไปอีกแล้วจึงปิดตายหัวใจ และยอมอยู่อย่างเหงาๆ จนกระทั่งชายหนุ่มรุ่นของที่เคยแอบชอบเธอเข้าในชวิวิตอีกครั้ง ความจริงใจของเขาทำให้เธอยอมเปิดใจอีกครั้ง และเขาก็ทำให้เธอตกลงไปในหลุมสวาทอันเร่าร้อนอย่างถอนตัวไม่ขึ้น

“ผมต้องถามพี่ต่างหาก!! ปล่อยหัวผมสิ อื้ออ!!” “ฉันกอดเจ้าปริ่มของฉันต่างหาก อื้ม! นุ่มจริงๆ มานอนกับแม่มาปริ่มคุง”

เมื่อครอบครัวอยากให้คนเย็นชาอย่างเขามีทายาทก็ยัดเยียดยัยเด็กน่ารำคาญมาเป็นเมีย สุดท้ายยัยเด็กน่ารำคาญคนนี้ก็ครองหัวใจของเขาไปจนได้...

เมื่อรักครั้งแรกมัน ก็ยังหวังกับรักครั้งใหม่ เป็นผู้ชายลูกติดแล้วผิดตรงไหน?

‘ชบาดง’ หญิงสาวบ้านป่าที่ไม่ประสาในเรื่องความรัก ทว่าสิ่งนั้นกลับเป็นเสน่ห์จนทำให้เขาหลงรักเธอจนถอนตัวไม่ขึ้น แต่ชบาไม่ใช่ดอกไม้ที่คู่ควรกับแจกันทอง เมื่อต้องเลือกระหว่างดอกไม้ในเมือง กับ ดอกชบาบ้านป่า เขาควรจะเลือกใคร ‘ความบริสุทธิ์ไร้เดียงสาของเธอ... ไม่เคยมีดอกไม้ดอกไหนงดงามเท่า’ ‘โลดแล่นไปในห้วงแห่งกลิ่นหอมรัญจวน’

หนึ่งคือบุรุษที่นางมีสัญญารัก อีกหนึ่งคือนางกำนัลคนสนิทที่เปรียบเสมือนพี่น้อง ม้าพยศวิ่งตรงมาที่พวกนาง เขาดึงซิงอีไปกอดปกป้อง ถูกพิษพร้อมกัน ยาถอนพิษมีเพียงเม็ดเดียวเขาขอให้นางยกยาถอนพิษให้ซิงอี ต่อมาเขาวางแผนให้ซิงอีมาเป็นองค์หญิงแทนนาง นางตัดใจจากเขาแล้วออกจากวัง " ท่านลุงท่านคือคนที่ช่วยชีวิตข้าไว้นี่" " อย่ามาเรียกข้าว่าลุงข้าไม่ได้แก่ขนาดนั้น" " คำก็สามีสองคำก็สามี เขาทั้งขี้เหร่ทั้งดำแก่ก็แก่จนเป็นบิดาเจ้าได้ หากไม่มีตำแหน่งแม่ทัพเขาก็ไม่มีอะไรดีเลย เยว่ซิน สายตาของเจ้ามีปัญหารึยังไง" " อย่ามาว่าสามีข้านะ เขาแก่แล้วไงไปแก่บนหัวเจ้าเรอะ" องค์หญิงวัยละอ่อนแม่ทัพหนุ่มใหญ่

เมื่ออดีตเต็มไปด้วยความแค้นที่ไม่เคยถูกลืมเลือน เส้นทางแห่งการแก้แค้นเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง พร้อมความลับที่ถูกซ่อนเร้นกำลังถูกเปิดเผย ท่ามกลางความรัก ความแค้น และการต่อสู้เพื่อเอาชนะโชคชะตา