เสียใจ

เมื่อหญิงใบ้ไร้ศักดิ์ ต้องกลายมาเป็นสนมไร้ศักดิ์ ของฮ่องเต้ผู้ชึ่งรูปงามที่สุดในเจ็ดคาบสมุทร

กุหลาบหญิงสาวร่านสวาท เธอเกิดมาพร้อมกับรูปร่างใบหน้าที่สวยงาม ต่างเป็นที่หมายปองของเหล่าบรรดาชายหนุ่มทั้งหลายที่พบเห็น และทุกครั้งมักจะจบลงด้วยการมีเซ็กซ์ เธอมีเซกซ์กับพ่อเลี้ยงเป็นครั้งแรก และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอขาดเซกซ์ไม่ได้ตั้งแต่นั้นมา กุหลาบเดินเข้ามาในบ้าน พลันได้ยินเสียงบางอย่างดังมาจากห้องนอนของผู้เป็นแม่และพ่อเลี้ยง กุหลาบค่อย ๆ เดินสาวเท้าเข้าไปมองดูใกล้ ๆ ด้วยความสงสัยก่อนจะเห็นร่างเปลือยของแม่และพ่อเลี้ยงกำลังมีความสัมพันธ์กัน เพราะประตูห้องที่ปิดไม่สนิททำให้กุหลาบมองเห็นภาพของคนทั้งคู่ที่กำลังเอากันได้อย่างชัดเจน ญาดาผู้เป็นแม่ร้องครางด้วยความเจ็บมากกว่า เมื่อไม่สามารถสนองความต้องการของสามีรุ่นน้องที่มีอายุห่างกันถึงสิบปีได้ไม่เต็มที่ ไม่ว่าจะด้วยขนาดไซ้ที่ใหญ่โตขนาด 9 นิ้ว และอายุที่มากกว่า ทำให้ช่วงหลังมานี้เธอกับสามีแทบจะไม่ได้มีอะไรกัน

[เกิดใหม่ + รักต้องห้าม + อายุห่างกัน + ตามง้อเมียอย่างหนัก] หลังจากผ่านคืนอันเร่าร้อนกับอาเล็กในนาม หลินจืออี้ต้องทนทุกข์ทรมานนานถึงแปดปี ในขณะที่เธอกอดโถเถ้ากระดูกของลูกสาวเพื่อฆ่าตัวตาย กงเฉินกลับกำลังจัดงานเลี้ยงวันเกิดที่ยิ่งใหญ่ให้กับลูกชายของรักแรก เมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้ง เธอที่กลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง ตัดสินใจแน่วแน่จะให้กงเฉินชดใช้ในสิ่งที่ทำลงไป! ชาติก่อน เธอเพียรพยายามอธิบาย แต่กงเฉินกลับหาว่าเธอจงใจวางยา ชาตินี้ เธอจึงขีดเส้นเว้นระยะห่างกับเขาอย่างชัดเจนต่อหน้าผู้คนซะเลย! ชาติก่อน รักแรกขโมยผลงานของเธอ กงเฉินกลับบอกว่าเป็นเพราะเธอขี้อิจฉา ชาตินี้ เธอก็เลยเหยียบรักแรกของเขาขึ้นไปรับรางวัลบนเวที! ชาติก่อน เธอถูกใส่ร้าย กงเฉินกลับลำเอียงปกป้องรักแรก ชาตินี้ เธอจึงเอาคืนด้วยตบหน้ารักแรก! กงเฉินมักจะคิดว่าหลินจืออี้จะรักเขาอย่างสุดซึ้งตลอดไป รอจนหลินจืออี้ใจเด็ดจากไปจริงๆ เขาถึงได้ตระหนกอย่างถึงที่สุด กงเฉินผู้หยิ่งผยองดึงเธอด้วยดวงตาแดงก่ำ "จืออี้ อย่าทิ้งฉันไป พาฉันไปด้วยได้ไหม?"

“ที่รัก พอหรือยัง ผมจะทนไม่ไหวอยู่แล้วนะทูนหัว ผมอยากกลืนกินคุณซะแต่ตอนนี้เลยรู้ไหม” ถ้อยคำที่เปล่งออกมาจากเสียงแหบพร่าเรียกสติสตังของสาวเจ้ากลับมา ก่อนเกิดจุดแดงน้อยๆ กระจายทั่วไปใบหน้า พัทตราก้มหน้างุดซ่อนความเขินอายที่เผลอตอบสนองเขาไปอย่างไม่รู้ตัว คิดที่จะด่าทอเขาแต่กลับบังคับริมฝีปากไม่ได้เสียนี่ “เพิ่งรู้นะเนี่ย ว่าที่รักของผมก็อยากเหมือนกัน” เสียงทุ้มแกล้งแหย่ เพราะรู้ดีว่าหญิงสาวนั้นก็จูบตอบเขาอยู่เหมือนกัน แม้จะไม่ประสีประสาเท่าที่ควร “ไอ้บ้า” เสียงอ้อมแอ้มเล็ดลอดดังออกมา ก่อนยกสองมือน้อยผลักร่างกำยำให้ออกห่าง เมื่อเจอคำกล่าวหาเข้าไป “โอ๋ๆ ทูนหัว อย่างอนสิ เรื่องแบบนี้ใครๆ ก็เป็นกันทั้งนั้นแหละ” ปลอบโยนด้วยถ้อยคำไม่พอ ริมฝีปากร้ายกาจก็โน้มลงมาบดเบียดเรียวปากนุ่ม แล้วผละออกมาเมื่อสาวสวยในอ้อมกอดดิ้นอึกอัก

เธอคือรักที่ลมพัดมาข่วงเวลาแค่เพียงสั้นๆ อีกไม่นานก็ต้องเลิกกัน กับความรักที่ไม่มีวันจะได้ครอบครอง เมื่อคน 3 คนต้องแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก คนหนึ่งแต่งงานเพื่อความมั่งคั่งและต้องการลืมความรักเก่าที่เจ็บปวด อีกคนจำใจแต่งงานเพื่อรักษาสถานภาพทางการเงินของครอบครัวให้มั่นคง และอีกคนแต่งงานกับคนที่พ่อแม่เลือกให้เพราะสูญเสียความทรงจำไป จึงเป็นจุดเริ่มต้นแห่งความวุ่นวาย สุดท้ายใครกันจะได้ติดปีกโบยบินไปกับคนที่ตนเองรัก

เพราะปีศาจแห่งกามาฝากเชื้อร้ายในกายเธอ เธอจึงจึงกลายเป็นนักล่าผู้ขึ้นสู่จุดสูงสุดแห่งห่วงโซ่สวาท สาวน้อยลูกเศรษฐีผู้เบื่อหน่ายชีวิตหรูหราแอบหนีจากงานแต่งงาน แต่กลับถูกจับเป็นตัวประกันบนเรือโจรสลัด เธอค้นพบว่ากัปตันหนุ่มรูปงามแต่โหดเหี้ยมนั้นแท้จริงแล้วมีที่มาไม่ธรรมดาแต่ถูกกล่าวหาอย่างไม่เป็นธรรมและต้องหลบหนี ทั้งสองต่างหลงใหลในความแตกต่างและความลึกลับของกันและกัน แต่ต้องเผชิญกับอันตรายจากการไล่ล่าของทั้งกองทัพเรือหลวงและโจรสลัดคู่แข่ง พวกเขาจะสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์และอยู่ร่วมกันได้หรือไม่ ท่ามกลางคลื่นลมและไฟปรารถนาที่โหมกระหน่ำ

ขณะที่เขาเมา ปากก็เอ่ยเรียกชื่อของคนที่หลงรัก เช้าวันถัดมา เขาจำอะไรไม่ได้เลย และพูดกับเธอว่า “ไปพาผู้หญิงคนเมื่อคืนนี้มาซะ!” “.....” ในที่สุดเวินหนี่ก็ท้อแท้และยื่นคำขอหย่าด้วยเหตุผลที่ว่า ฝ่ายหญิงต้องการมีบุตร แต่สามีไม่มีความสามารถในการมีบุตร จึงทำให้ความสัมพันธ์พังทลายลง! เมื่อเย่หนานโจวผู้ไม่รู้เรื่องรู้ราวทราบข่าว ใบหน้าของเขาก็อึมครึม สั่งให้คนไปจับเวินหนี่มาเพื่อพิสูจน์ตัวเอง คืนหนึ่ง ขณะที่เวินหนี่กลับมาที่บ้านหลังจากเลิกงาน เธอก็ถูกผลักไปที่มุมบันได “ใครอนุญาตให้เธอหย่าโดยไม่ได้รับความยินยอมจากฉัน?” เวินหนี่กล่าวว่า “คุณไม่มีความสามารถเอง แล้วยังไม่ยอมให้ฉันไปหาคนที่มีความสามารถอีกงั้นเหรอ?” คืนนั้นเย่หนานโจวต้องการทำให้เธอรู้ว่าแท้จริงแล้วเขามีความสามารถหรือไม่ แต่เวินหนี่หยิบรายงานผลตรวจการตั้งครรภ์ออกมาจากกระเป๋า เย่หนานโจวโกรธมาก “เด็กคนนี้เป็นลูกของใคร?” เขาตามหาพ่อของเด็กไปทั่ว และสาบานว่าจะฆ่าไอ้สารเลวนี่ให้ได้! แต่ใครจะรู้ว่าสุดท้ายแล้วกลับเป็นตัวเขาเสียเอง…

เบอา ฤทธิ์ไกร เธอเป็นผลพ่วงของการนอกใจของพ่อ สาวลูกครึ่งโปรตุเกสที่แม่ไม่เลี้ยง เธอต้องเติบโตมากับพ่อและแม่เลี้ยงที่ดูแลราวกับเธอเป็นลูกในไส้ พ่อใช้เงินเก็บที่เก็บมาทั้งชีวิตและเงินบำเหน็จลงทุนกับสวนยางในอำเภอเล็ก ๆ แห่งหนึ่งของภาคใต้ และพาครอบครัวอพยพมาอยู่ตั้งต้นชีวิตใหม่ นาวินทร์ ผาสุก หรือนายหัวนาวินทร์ เจ้าของสวนยางและกิจการเกี่ยวข้องกับยาง ผู้มีอิทธิพลและร่ำรวยของเมือง ชายหนุ่มมากรักที่มีผู้หญิงเก็บมากมาย เขาพบเธอขณะที่เธอเป็นเพียงสาวน้อยวัยสิบแปดปีเพื่อนของน้องสาว แต่เขาจะไม่ยอมปล่อยเธอไปเด็ดขาด แต่แล้วในวันหนึ่ง เธอกลับพบว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงเพียงคนเดียวของเขา นายหัวนาวินทร์มีผู้หญิงคนอื่นและมันทำให้เธอเจ็บปวด เธอยังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจ กรุ่นโกรธ ทั้งยังทิฐิ จึงทำให้เธอเดินทางไปเรียนต่อในเมืองหลวง ทิ้งเรื่องราวทุกอย่างไว้ที่อำเภอนั้นและไม่กลับไปอีกเลย จวบจนสวนยางเริ่มตกต่ำ เธอจึงต้องกลับบ้านเพื่อช่วยเหลือครอบครัวและพบว่า พ่อได้กู้เงินจากนายหัวจำนวนมากเกินกว่าที่จะชำระได้ทันตามกำหนด

อันชิงเหมยเป็นคู่หมั้นของเสิ่นหว่านอี้ เขาให้คำมั่นสัญญาว่าจะรักนางมีนางเพียงผู้เดียว ให้รอเขากลับมาเราจะแต่งงานกันทันที ผ่านไป1ปีเสิ่นหว่านอี้ชนะศึกกลับมา แต่เขากลับพาสตรีนางหนึ่งมาด้วย บอกว่านางคือผู้มีพระคุณช่วยชีวิตเขาไว้ " ข้าหยางซือหรูเป็นภรรยาของพี่หว่านอี้" นางเจ็บปวดน้ำตาคลอ บุรุษผู้นี้ลืมสิ้นแล้วคำสัญญา มีเพียงนางที่หลงเชื่อคำสัญญาเลื่อนลอยอยู่ผู้เดียว " เหมยเอ๋อ ตำแหน่งฮูหยินเอกยังเป็นของเจ้า ส่วนนางเป็นเพียงฮูหยินรองเท่านั้น เจ้าช่วยเมตตานางหน่อยได้ไหม" " ไม่ต้องให้นางเป็นฮูหยินรองหรอก ให้นางเป็นฮูหยินเอกเถิด ข้าอันชิงเหมยผู้นี้ขอถอนหมั้น ต่อไปเราไม่เกี่ยวข้องกันอีก" อันชิงเหมยเดินไปใกล้หยางซือหรู "บุรุษหน้าบากขาเป๋ผู้นี้ข้ายกให้" ต่อมาชินอ๋องผู้เกรียงไกรกลับมาจากแดนใต้ขอสมรสพระราชทานจากฮ่องเต้ เขาชี้ไปที่นาง " ข้าจะแต่งกับนาง " เสิ่นหว่านอี้ร้อนรนเดินไปขวางหน้าขอร้องนางด้วยนัยตาแดงกร่ำ " เหมยเอ๋อ ให้โอกาสข้าสักครั้งได้ไหม " " คนอย่างข้าเลิกแล้วก็คือเลิก ไม่นิยมกลับไปกินของเก่า ใครบอกว่าสตรีต้องมีบุรุษเพียงคนเดียว "

แต่งงานมา4ปีเป็นได้แค่คนในความลับ ห้ามเปิดเผย ไม่รัก ไม่เห็นค่า ไม่เคยสำคัญ วันหนึ่งผู้หญิงคนนึงปรากฎตัว เธอทั้งสวยทั้งหุ่นดี แถมยังเป็นหมอ ไฟไหม้ เขาวิ่งไปช่วยผู้หญิงคนนั้น ปล่อยให้เธอติดอยู่ในกองเพลิง ตกบันไดพร้อมผู้หญิงคนนั้น เขาเดินผ่านเธอไปอุ้มผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงคนนั้นทำร้ายเธอและลูก แต่เขาหาว่าเธออคติ แล้วยังให้เธอขอโทษผู้หญิงคนนั้นอีก ต่อมาความจริงปรากฎ เขายื่นช่อดอกไม้ให้เธอ " ผมขอโทษ ผมผิดไปแล้ว เรากลับมาแต่งงานใหม่กันนะ " " สายไปแล้ว ฉันไม่ได้รักคุณแล้ว "