โรแมนซ์

“โอ้...ขอโทษทีนะ นายลัคนัยส่งใบตรวจร่างกายของคุณให้ผมแล้วยังการันตีหนักแน่นว่าคุณยังไม่เคยผ่านมือใคร ผมคงตื่นเต้นกับสาวบริสุทธิ์ผุดผ่องไปหน่อยในสมัยนี้” ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเคร่งเครียด บอกกับลัคนานึกย้อนไปถึงวันที่พี่ชายโทรมาบอกเธอไปตรวจเลือดที่ดรงพยาบาล ตรวจหาทุกๆโรคโดยอ้างว่าจะทำกรมธรรม์ให้ ความจริงแล้วมันไม่ใช่ประกันหรืออะไรทั้งสิ้น มันเป็นการตรวจเช็คความสะอาดปราศจากโรคติดต่อในตัวเธอ เพื่อเตรียมจะส่งเธอขายให้กับพีรภาสนั่นเอง! “ขอโทษด้วยแล้วกันนะ” ขอโทษส่งๆยามเห็นเธอเจ็บ ไม่สนใจความเจ็บปวดของเธอเท่าไหร่นัก ขยับกายมีชั้นเชิงอยู่ไม่นานนักกลไกทางธรรมชาติจะอาบรดให้หญิงสาวนั้นมีความพร้อมขึ้นมาเอง...มันเจ็บไม่นาน

เวรุณีผู้สูญเสียน้องชาย ธรณ์ผู้สูญเสียน้องสาวเพราะน้องชายเธอ คนอื่นอาจมีน้ำตา ... แต่กับเขาความสูญเสียคือไฟแค้น +++++++++++++++++++++ “คุณแย่ใส่ผมก่อน พูดว่าน้องสาวผมตาย น้องชายคุณตายก็เจ๊ากันไป ว่าผมเป็นเกย์ แล้วยังลามปามถึงแม่ผมอีก” สายตาส่งมาโกรธเกรี้ยวราวกับจะเผาให้เป็นจุณ “เออ...ก็ได้ ฉันขอโทษ” เธอพยายามแก้สถานการณ์คับขัน อยู่ในห้องปิดตายกับเขาสองต่อสอง เกิดพี่ชายธิณาบ้าที่น้องคนเดียวตายไป จับเธอโยนจากหน้าต่างล่ะ นี่ชั้นยี่สิบกว่าๆ นะ “ตอแหล ไม่ได้มีความจริงใจเลย” แรงนิ้วมือจิกท้ายทอยเธอแรงยิ่งขึ้น จนน่ากลัวหนังหัวจะหลุดตามออกมาเป็นแผ่นๆ “น้องชายคุณทำผมหมดสิ้นทุกอย่าง น้องสาวคนเดียว ทายาทตระกูลผมหมดแล้ว” ธรณ์พึมพำกับเธอราวคนบ้า “แล้วจะให้ฉันทำยังไง บ้านฉันก็หมดตระกูลแล้วเหมือนกัน จะให้ฉันรับผิดชอบมีลูกให้เลยไหมล่ะ” คำประชดทำเอาอีกฝ่ายสะดุดกึก มองพินิจเธอด้วยแววตาคาดไม่ถึง “อย่าพูดอะไรบ้าๆ น่ะ คุณไม่ใช่สเปคผม” เสียงเยาะเจือดูถูก เวรุณีหน้าร้อน “คุณก็ไม่ใช่สเปคฉันเหมือนกัน!”

ฮอฟมันน์ แม็คเคลน ต้องลาออกจาก หน่วยปฏิบัติการสงครามพิเศษ กองทัพเรือสหรัฐ กะทันหัน ด้วยทนเห็น เอ็ม.ซี.เด็กซ์เตอร์ คอร์ป ยักใหญ่ผู้ผลิตดาวเทียมให้กับองค์การนาซา ต้องย่ำแย่เพราะความเสเพลของบิดา ที่มัวหลงระเริงอยู่กับนางแบบสาวไทยคนนั้นไม่ไหว หนทางเดียวที่เขาจะเอาคืนจากผู้หญิงที่คิดจะปอกลอกบิดาได้คือ การพาตัวบุษราคัม ทักษาพินิจ น้องสาวคนเดียวของเจ้าหล่อนมากักขังไว้เพื่อให้สมกับความเกลียดชังอย่างที่เขาตั้งใจจะแก้แค้น!!

เขา...ไม่อาจหยุดไฟแค้นที่จะทำลายหัวใจเธอได้ และเธอ...ก็ไม่อาจหยุดหัวใจรักเขา แม้ถูกแผดเผาจนเหลือเพียงเถ้าธุลีด้วยเพลิงเสน่หา

เมื่อที่นาจะถูกยึด 'จันทร์' จึงเร่เอาตัวเองมาขายฝากให้กับชายที่หล่อนพึงใจ ทว่า 'นพ' กลับไม่กล้ารับลูกสาวบ้านใดไว้ เพราะรู้ตัวเองดีว่า ความหอมหวานร้อนแรงสุดนั้น หากได้กลืนกินไปสักครั้ง จะอดไม่ได้อีกเลย สักค่ำคืน

‘ณิชา’ช้ำใจจากการถูกหลอกจึงหนีไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่เมืองนอกพร้อมกับลูกในท้อง พอมากลับทำงานที่ไทย ดันเข้าไปทำงานในบริษัทของ ‘ปัณกรณ์’ ท่านประธานที่เป็นพ่อของลูก

‘อิงฟ้า’ ถึงคราววิบัติ เมื่อพบเพื่อนบ้านรุ่นคุณพ่อสุดแซ่บพริกขี้หนูยกสวน!

เขาเป็นชายหนุ่มในฝันของสาว ๆ รูปหล่อ ฐานะร่ำรวย แถมยังโสด เรียกได้ว่า "ครบเครื่อง" ส่วนเธอ โชคดีที่เกิดมาสวยแต่โชคชะตาเล่นตลกให้ชีวิตต้องพบกับความสูญเสียครั้งใหญ่ และต้องใช้เงินจำนวนมากเพื่อรักษาอีกชีวิตที่เหลือเอาไว้ เธอจึงต้องตัดสินใจขายความสาวที่มี เพื่อต่อชีวิตแม่ของเธอ ♥️♥️♥️🩷🩷🩷🤍🤍🤍🖤🖤🖤 "ไหนคุณว่าเป็นพริตตี้อย่างเดียว ไม่ได้ขายไง แล้วนี่อะไร คิดจะเล่นตัวโก่งราคาล่ะสินะ หัวหมอ" "ค่ะ ฉันไม่ขาย แต่ถ้าถูกใจก็ให้ฟรีได้ทุกคน ยกเว้นคุณ ไอ้ฝรั่งขี้นก" "ฝรั่งขี้นกคืออะไร ?

เรื่องราวของสโรชา... เจ้าของชื่อความหมายดอกไม้บริสุทธิ์ ทว่ามีอาชีพคาวโลกีย์ คืนฝนตก เพ้นท์เฮ้าส์หรู และแขกหล่อ ลีลาร้อน อันตราย ... ความรัก ... ความใคร่ มาดูกันว่าเส้นทางของเบอร์หนึ่งค็อกเทลเล้าจ์กฤตจะเป็นเช่นไร +++++++++++ ลิ้นสากลงลึกไซ้ควานเข้าภายใน ไล้ไปตามไรฟันสะอาด หยอกเอินก่อนถอดถอนออกมา สโรชาที่ร้างพิศวาสมานาน ระทวยด้วยรสจุมพิต ร่างโอนอ่อนคล้ายขี้ผึ้งราวละลายลงกับพื้น มือที่ควรปัดป้องคนจาบจ้วง กลับบีบแน่นที่ต้นแขนแกร่ง เพื่อเป็นหลักพยุงกายไม่ให้ล้ม “เราเข้ากันได้ดีขนาดนี้ แล้วคุณยังจะกลับไปขายร่างกายให้คนอื่นนอกจากผมอีกเหรอ” เขาถอนหน้าห่างเธอตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ รอยยิ้มพึงใจระบายชัด สโรชาได้สติตื่นจากฝัน “ออกไปเลยนะ คุณออกไปจากที่นี่” ให้ตายสิ! เขายังเชี่ยวชาญเหมือนเดิม แค่จูบเดียวทำเธอเตลิดไปไกล “ไม่! คุณอยู่ที่ไหน ผมจะอยู่ด้วย ยังไงก็ตามลูกผมต้องมีพ่อแม่ครบ” ++++++++++++++++++++++++

นายหัวสุดหล่อหน้าฝรั่งจ๋าแต่แหลงใต้ลิ้นระรัว มันน่าพิสูจน์ตัวตนนัก! เมื่อข่าวร้อนๆ พุ่งเป้าว่า ‘นายหัวไกร บุญโชคช่วย ลอยด์’ เป็นเจ้าพ่อค้ามนุษย์ตัวใหญ่เบิ้ม นักข่าวสาวไฟแรงอย่าง ‘ปณาลี วิสิทธิวงศ์ หรือ เมี่ยงคำ’ จะไม่มีทางปล่อยให้เรื่องเงียบเข้ากลีบเมฆแน่ เธอต้องหาข้อมูลเพื่อยืนยันว่านายหัวไกรผิดจริง แม้จะต้องปลอมตัวเป็นลูกจ้างคัดปลาก็ตาม จะพิสูจน์ให้เห็นว่าสื่ออย่างเธอ ไม่ว่าอิทธิพลหรือเงินทองมากองตรงหน้าก็ขวางเธอไม่ได้ “ฉันเชื่อว่าเธอเป็นนักข่าวสาวไฟแรงจริงๆ แต่อยากรู้ที่สุดคือ ไฟแรงสูงหรือเปล่า”