มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด มีสัญญาใจที่ให้ไว้กับ เจเรมี่ วิทเเมน เมื่อครั้งที่ทั้งคู่ยังเยาว์วัย ตลอดระยะเวลา 12 ปี เธอเฝ้ารอที่จะได้เป็น'เจ้าสาว' แต่แล้ว คนที่เธอหลงรักมาตลอดดันเป็นคนเดียวกับคนที่ส่งเธอเข้าไปอยู่ในคุก!และด้วยน้ำมือของคนที่รัก เธอต้องก้าวผ่านช่วงเวลาแห่งความเจ็บปวดทุกข์ระทม ซ้ำแล้วเธอต้องทนเห็นผู้ชายที่เธอรักกำลังตกหลุมรักผู้หญิงอีกคน ... ที่ไม่ใช่เธอ 5 ปี ผ่านไปอิสระเป็นของเธออีกครั้ง เธอหันหลังให้ความอ่อนแอที่เคยมีในอดีตทั้งหมด การกลับมาของเธอในวันนี้มาพร้อมความเด็ดเดียว เเละเข้มเเข็ง เธอไม่ใช่ผู้หญิงคนเดิมที่เขาสามารถดูถูกเหยียดหยามได้อีกต่อไป!!! ความเข้มแข็งที่เธอมีในครั้งนี้จะฉีกกระชากหน้ากากของบรรดาผู้ที่แสร้งแกล้งบริสุทธิ์ออกมาก่อนจะเหยียบย่ำขยะเหล่านั้นให้จมดิน ผู้ชายคนนั้นต้องได้รับบทเรียน เธอต้องการให้เขาเจ็บปวด ผู้ชายที่ทำผิดต่อเธอนับครั้งไม่ถ้วน การแก้เเค้นกำลังจะเริ่มขึ้น... แต่แล้วจู่ ๆ เขาก็เปลี่ยนจากคนโรคจิตที่เย็นชาไร้ซึ้งหัวใจมาเป็นผู้ชายที่แสนอบอุ่นและดูเป็น
ดูเพิ่มเติมถึงอย่างนั้นเจเรมี่ก็ไม่เปิดโอกาสให้คาเลนถามคำถามอีก เขาลุกขึ้นและจากไปทันทีเพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนเมเดลีน คาเลนจึงไม่เรียกเจเรมี่ไว้อีกเมื่อเห็นว่าเจเรมี่เข้าไปในห้องของแจ็คสันและลิเลียน เธอก็ไม่ได้ตามเขาไปรบกวนพวกเขาอีกเจเรมี่กอดลูกทั้งสองที่กำลังหลับใหลอยู่ เมื่อมองไปที่ใบหน้าสงบของทั้งสอง หัวใจของเขาก็เต็มไปด้วยความคับข้องใจและรู้สึกผิดเขาจ้องมองไปยังใบหน้าของลิเลียนที่กำลังหลับ ดวงตาลุ่มลึกของเขาอ่อนโยนและมีน้ำตาคลออยู่ข้างใน"ลิเลียน แดดดี้คงไม่มีโอกาสได้ยินหนูเรียกว่า 'แดดดี้' อีกต่อไปแล้ว แต่หนูจะเป็นเจ้าหญิงตัวน้อยคนเดียวในหัวใจของแดดดี้นะ"เขาก้มหน้าลงเพื่อที่จะจูบแก้มเล็ก ๆ น่ารักของลูกสาว แต่เมื่อคิดถึงเลือดที่เขาเพิ่งไอออกมา เขาก็รู้สึกว่าตัวเองไม่เหมาะอุ้มเด็กด้วยซ้ำเจเรมี่ออกมาจากห้องอย่างเศร้าสร้อย เขามองไปที่ประตูห้องของเมเดลีนเงียบ ๆ เป็นเวลานานก่อนจะจากไป เมื่อเขาหันหลังกลับ เขากลับเห็นแจ็คสันยืนอยู่ตรงหน้า ดวงตากลมโตคู่นั้นกำลังมองมาที่เขาอย่างจริงจัง“แดดดี้ครับ แดดดี้ไม่ได้กลับบ้านนานเลยนะครับ” ดวงตาของคนตัวเล็กดูเหงาเล็กน้อยเจเรมี่เดินไปหาเด็กคนนั้
เจเรมี่ไม่คาดคิดมาก่อนว่าเมเดลีนจะแต่งงานกับไรอันเขาคิดว่าเมเดลีนโกหกเขา แต่หลังจากที่เขาเปิดจดหมายเชิญ เขาก็เห็นชื่อของเธอและไรอันจริง ๆ"แต่งงานครั้งที่สองเร็วขนาดนี้เลยเหรอ?" เจเรมี่ถามด้วยรอยยิ้มเมเดลีนมองเขาอย่างเย็นชา “ไม่ใช่ ผิดแล้วล่ะ นี่เป็นครั้งที่สาม”"..."“ฉันแยกทางและกลับมาคบกับคุณหลายครั้ง แม้กระทั่งแต่งงานสองครั้งและหย่ากับคุณถึงสองครั้ง ตอนที่ฉันสิ้นหวังกับการได้ใบหย่าครั้งที่สองจากคุณ ฉันคิดว่าคุณคงจะเป็นกำลังใจเดียวในชีวิตที่เหลือของฉัน แต่ในความเป็นความจริงมันได้พิสูจน์แล้วว่าเราไม่มีวันทำแบบนั้นได้”เมเดลีนมองอดีตคนรักด้วยรอยยิ้มและความเฉยชาในแววตา“ฉันเหนื่อยแล้วจริง ๆ ตอนฉันยังเด็ก ฉันหวังว่าพ่อแม่จะรักฉันและเอ็นดูฉัน หลังจากนั้นเกือบ 30 ปี ฉันก็ได้รับความรักนั้นมา แต่ตอนนี้พวกท่านกลับจากฉันไปตลอดกาล พอฉันโตขึ้น ฉันก็ได้แต่งงานกับผู้ชายที่ฉันรักมากที่สุด ฉันหวังว่าผู้ชายคนนี้จะรักฉันเหมือนที่ฉันรักเขา แต่ความจริงก็ทำให้ฉันต้องตื่นขึ้นมา"เธอหันหลังให้เจเรมี่“ตั้งแต่นั้นมา ผู้ชายที่ฉันรักที่สุดก็ชื่อว่า ไรอัน โจนส์ ฉันจะกลายเป็นภรรยาของเขาและใช้ชีวิตอย
“คุณอยากไปกับฉันงั้นเหรอคะ?” ลาน่าดูประหลาดใจ "จริงหรือเปล่า?"เจเรมี่พยักหน้า “ตอนนี้ฉันเป็นคนของเธอแล้ว ฉันควรจะไปด้วยเพื่อช่วยจัดการไม่ใช่หรือไง?”เมื่อได้ยินเช่นนี้ รอยยิ้มของลาน่าก็กว้างขึ้นไปอีก “โอเค คุณไปกับฉันก็ได้”สถานที่นัดพบคือภัตตาคารห้าดาว เจเรมี่กำลังเดินเคียงข้างลาน่าขณะที่เข้าไปในห้องส่วนตัวอีกฝ่ายเป็นสุภาพบุรุษที่ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้องกับการทำธุรกิจที่ผิดกฎหมาย แต่รูปลักษณ์ภายนอกอาจหลอกลวงกันได้เจเรมี่ฟังอย่างเฉยเมยราวกับว่าเขาเป็นเพียงคู่ขาที่มาพร้อมกับลาน่าเท่านั้นใช้เวลาไม่นานในการหารือเรื่องต่าง ๆ อย่างราบรื่น เมื่อเขากำลังออกไปชายคนนั้นยังแซวด้วยว่า “คุณจอห์นสัน แฟนใหม่ดูไม่เลวเลยนะ ดูเหมือนว่าธุรกิจของแก๊งสเตเจี่ยน จอห์นสัน มีแต่จะเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ สิท่า”ลาน่าหยิบบุหรี่ออกมาสูบอย่างภาคภูมิใจ “แน่นอน ฉันจะมอบส่วนหนึ่งของธุรกิจให้คนรักของฉันหลังจากนี้ และคงต้องขอให้คุณซาเวียร์ช่วยดูแลเขาด้วยนะคะ”"แน่นอนอยู่แล้ว" ชายคนนั้นตอบลาน่าเดินออกจากห้องอย่างมีความสุขและกำลังจะเกาะแกะเจเรมี่ แต่ทันใดนั้นเธอก็ได้รับโทรศัพท์จากโยริค“แอบกลับมาที่เกลนเดลตั้งแ
เมเดลีนได้ยินเสียงร้องของลูกชาย เธอจึงรีบออกมาจากห้องน้ำด้วยเท้าเปล่าหญิงสาวรีบอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาปลอบแล้วเอื้อมมือไปหยิบขวดนม แต่เมื่อเธอแตะมัน เธอก็รู้สึกว่าขวดนมถูกใช้ไปแล้ว อีกทั้งตอนนี้ปริมาณของนมในขวดก็ลดลงเล็กน้อยเธอเหลือบมองลูกน้อยที่ยังคงร้องไห้ด้วยความงุนงงเป็นไปไม่ได้ที่ทารกน้อยคนนี้จะคว้าขวดนมและดื่มด้วยตัวเองเธอคิดว่าอาจเป็นคาเลนที่เพิ่งเข้ามาจึงไม่ได้คิดอะไรมาก หลังจากพยายามกล่อมลูกน้อยให้หลับอีกครั้งแล้ว เธอก็เป่าผมให้แห้งแล้วนอนลงบนเตียงเธอรู้สึกเหนื่อยมากจนเปิดโคมไฟทิ้งเอาไว้ ทว่าก็นอนหลับได้ไม่นานเมเดลีนเปิดลิ้นชักของตู้ข้างเตียงและหยิบแหวนแต่งงานสองวงพร้อมด้วยเปลือกหอยและที่คั่นหนังสือขึ้นมา หลังจากมองดูพวกมันอย่างพินิจพิจารณาอยู่สักพัก เธอก็ใส่มันลงในกล่องเครื่องประดับและปิดผนึกเก็บไว้ที่ด้านล่างของตู้ขณะที่มองไปยังอีกด้านของเตียงที่ว่างเปล่า เธอก็ยกมือขึ้นลูบหมอนเบา ๆ"ทำไมการรักคุณถึงกลายเป็นแบบนี้ได้นะ เจเรมี่ บอกฉันทีว่าทำไม..." เธอถามตัวเองเบา ๆ โดยไม่ได้รับคำตอบใด ๆเวลาผ่านไปนาน จากนั้นภายในห้องก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ อีกต่อไปเจเรมี่ซึ่งซ่
เมื่อนาโอมิได้ยินอย่างนั้น เธอก็หงุดหงิดอย่างห็นได้ชัด“เป็นไปไม่ได้ที่คุณจะอยู่กับฉันงั้นเหรอ? คุณอยากอยู่กับเอวลีนใช่ไหม? ได้ งั้นฉันก็จะตายไปพร้อมกับมัน!” ราวกับว่านาโอมิถูกปีศาจร้ายเข้าสิง เธอถือมีดและแกว่งใบมีดลงไปเพื่อจะแทงเข้าที่หัวใจของเมเดลีนในตอนที่เมเดลีนกำลังจะเบี่ยงตัวหลบ จู่ ๆ เธอก็เห็นไรอันล้วงเข้าไปในเสื้อสูทและดึงปืนลูกโม่ออกมาจากด้านหลัง จากนั้นเขาก็เล็งไปที่มีดของนาโอมิแล้วยิงกระสุนตกลงบนด้ามมีดอย่างแม่นยำ แรงกระแทกทำให้นาโอมิคลายมือด้วยความเจ็บปวดทันที และมีดก็ร่วงลงกับพื้นในขณะที่เมดลีนยังคงตกใจกับการกระทำของไรอัน ไรอันก็วิ่งเข้ามาหาเธอพร้อมทั้งหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมา และกดมันลงบนคอของเธอที่มีเลือดไหลอยู่ “เอวลีน คุณโอเคไหม?”เมื่อเห็นว่าไรอันเป็นห่วงเมเดลีนมาก นาโอมิจึงหยิบมีดขึ้นมาและจะเข้าไปทำร้ายเมเดลีนอีกครั้งทันใดนั้นมือของนาโอมิที่กำลังยกขึ้นก็โดนกระสุนร้อน ๆ เฉียดผ่านไป หญิงสาวกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด มีดหล่นลงข้าง ๆ ฝ่ามือของเธอมีอาการปวดแสบปวดร้อนตามมาไรอันหันไปมองแล้วพบว่าเมื่อกี้เขากำลังประมาท และเกือบปล่อยให้นาโอมิทำร้ายเขากับเอวลีนเสียแล้ว อ
“เอวลีน!”สายเกินไปแล้วที่ไรอันจะหยุดรถไว้ได้ เขาจึงเรียกแท็กซี่จากข้างทางอย่างรวดเร็วเพื่อไล่ตามรถให้ทันเขาโทรหาเมเดลีนทันที แต่ก็ถูกตัดสายเพราะกังวลว่าคนในรถจะทำอะไรบ้า ๆ ไรอันจึงโทรกลับไปหาคนที่เพิ่งคุยด้วยเมื่อกี้อย่างไม่ลังเล “สั่งทีม A ให้ติดตามรถของฉันเดี๋ยวนี้ ตรวจสอบให้แน่ใจว่าคนในรถจะไม่ตกอยู่ในอันตราย!”คนที่อยู่อีกด้านหนึ่ง เมื่อได้รับคำสั่งของไรอันก็ปฏิบัติตามทันทีภายในรถของไรอันมีดสั้นสีเงินแวววาวถูกกดลงบนคอของเมเดลีน หญิงสาวเห็นนาโอมิกำพวงมาลัยด้วยมือข้างเดียว และกระสับกระส่ายนั่งไม่ติดที่นาโอมิขับรถอย่างงุ่มง่ามและฝ่าไฟแดงถึงสามครั้งเมเดลีนเพิ่งสะสางเรื่องเงินการกุศลไปเมื่อสองวันก่อน และเพิ่งได้มีเวลาว่างมาทานอาหารกับไรอันในวันนี้ เธอไม่คิดเลยว่านาโอมิจะมาสร้างปัญหาให้เธออีกเมเดลีนรู้สึกเหนื่อยในตอนแรกและตอนนี้ก็ยิ่งเหนื่อยมากขึ้น แต่เธอก็ยังคงสงบและใจเย็นอยู่“นาโอมิ ถึงแม้ว่าเธออยากจะฆ่าฉัน แต่เธอก็ไม่จำเป็นเอาชีวิตของตัวเองมาแลกนะ”“หุบปากซะ เอวลีน!” นาโอมิตะโกนใส่เธอให้เงียบปากอย่างดุร้าย และหันหน้าไปจ้องมองเธอ "เอวลีน แกทำให้ฉันเป็นตัวตลกต่อหน้าชา
'ทำไมผมต้องมาถึงปลายฝั่งแล้วด้วยนะ?'มันไม่ใช่ความผิดของคุณ ลินนี่ ผมไม่คู่ควรกับคุณตั้งแต่แรก'ผมหวังว่าคุณจะไม่คิดถึงผมอีก คนที่ทำให้คุณร้องไห้มานับครั้งไม่ถ้วน'เจเรมี่ยังไม่ประกันตัวลาน่าออกมา จนกว่าเขาจะแน่ใจว่าเธออยู่ภายใต้การควบคุมตัวของตำรวจเป็นเวลา 48 ชั่วโมงเต็ม เขาจึงประกันตัวเธอออกมาเมื่อลาน่ากลับมาที่วิลล่า เธอก็เริ่มด่าว่าเมเดลีน“ภรรยาเก่าของคุณนี่มันมีเล่ห์เหลี่ยมจริง ๆ นะ เจเรมี่” เธอพูดจาถากถาง “เธอไม่กลัวบางเหรอว่าวันหนึ่งฉันจะฆ่าเธอซะ?”คิ้วของเจเรมี่ขมวดมุ่น ขณะที่ความเย็นชาฉายผ่านแววตาของเขา “เอวลีนกับฉันหย่ากันแล้ว ทำไมเธอต้องสร้างปัญหาให้ตัวเองโดยไม่จำเป็นอย่างการไปหาเรื่องเขาด้วย?”ลาน่ากัดฟันอย่างขุ่นเคืองขณะที่เดินไปหาเจเรมี่ด้วยแววตาสงสัย “เจเรมี่ คุณยังรักเอวลีนอยู่ใช่ไหม?”“ก่อนหน้านี้ก็ใช่ ที่ฉันเคยรักเธอมาก่อน เพราะเธอก็เป็นผู้หญิงสวยคนหนึ่ง” น้ำเสียงของเจเรมี่ไร้ความรู้สึกราวกับว่าเขากำลังพูดถึงคนที่ไม่สำคัญ แล้วเขาก็ยังอธิบายโดยเน้นเพียงรูปลักษณ์ของอีกฝ่ายเท่านั้นริมฝีปากแดงของลาน่าคลี่ยิ้มและเดินเข้าไปหาชายหนุ่ม “คุณชอบเธอแค่หน้าตางั้นเหรอ
เจเรมี่ชะงักฝีเท้าหนัก ๆ ของเขาและไม่สามารถก้าวเดินได้อีกต่อไปเขายังคงเฝ้าดูขณะที่หญิงสาวอันเป็นที่รักยิ้มให้ไรอัน ริมฝีปากของเธอเผยอออกขณะที่ลักยิ้มผุดพรายขึ้นบนใบหน้างดงาม เขาปรารถนาว่ารอยยิ้มนั้นจะมีไว้ให้กับเขาคนเดียวเท่านั้นแต่เจเรมี่ก็รู้ ว่าเขาไม่คู่ควรกับรอยยิ้มนั้นอีกต่อไปเมเดลีนจับมือไรอันไว้แล้วหมุนตัวเดินมาหยุดอยู่ข้างเจเรมี่ ขณะที่เดินสวนกันเธอก็พูดว่า “ทำไมคุณยังอยู่ที่นี่ล่ะ? ไปประกันตัวแฟนคุณจากสถานีตำรวจได้แล้ว มีแฟนเป็นคนที่มีอำนาจแบบคุณ ฉันมั่นใจว่าในไม่ช้าเธอก็คงได้ออกมา”เจเรมี่รู้ว่าเมเดลีนกำลังเย้ยหยันเขายิ้มอย่างเฉยเมยพลางมองไปที่ดวงตากลมโตและห่างเหินของหญิงสาวอีกครั้ง “ขอบคุณที่เตือน คุณมอนต์โกเมอรี งั้นผมต้องไปพาคนรักของผมกลับบ้านแล้วล่ะ”พาคนรักกลับบ้านบ้านมือของเมเดลีนซึ่งอยู่ในฝ่ามือของไรอันบีบเข้าหากันเล็กน้อย ในขณะที่ความหนาวเย็นพัดผ่านรูพรุนในหัวใจอันว่างเปล่าเธอหันไปยิ้มให้ไรอันโดยไม่สนใจเจเรมี่“คุณรู้ไหม ไรย์ ว่าการแต่งงานครั้งล่าสุดของฉันเหลวแหลกไม่เป็นท่า เพราะฉันแต่งงานกับผู้ชายเลว ๆ คนหนึ่ง” ดวงตาที่เปล่งประกายมองเย้ยหยันเจเรมี่ “
Welcome to Goodnovel world of fiction. If you like this novel, or you are an idealist hoping to explore a perfect world, and also want to become an original novel author online to increase income, you can join our family to read or create various types of books, such as romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel and so on. If you are a reader, high quality novels can be selected here. If you are an author, you can obtain more inspiration from others to create more brilliant works, what's more, your works on our platform will catch more attention and win more adimiration from readers.