Romans de khaonapho2011

“ผมมาที่นี่ก็เพื่อจะตามหาผู้หญิงคนหนึ่ง...”พร้อมพงศ์เป็นคนพูดเอง เขาแต่งตัวเหมือนเตรียมจะเดินทางอีกครั้งวารีมองเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นด้วยความรู้สึกที่เหมือนกำลังสูญเสียอีกครั้งต่อให้พยายามทำใจเอาไว้แล้วก็ตาม“คนรักเหรอคะ”นางถาม“เธอเป็นยิ่งกว่าคนรักครับ”เขาตอบ“ภรรยาหรือเปล่าคะ”“ผมไม่รู้จะพูดยังไงดี...ขอโทษนะครับคุณมีครอบครัวหรือเปล่า”“ค่ะมีค่ะไม่ใช่สิคะต้องตอบว่าเคยมี”วารีพยายามซ่อนความเศร้าเอาไว้“สามีฉันเสียไปแล้วค่ะ”“โอ้... เสียใจด้วยนะครับแต่เขาแค่เดินทางไกล”“ค่ะเดินทางล่วงหน้าไปก่อน”“ซักวันเราก็ต้องตามเขาไปเหมือนกัน”“ค่ะคิดว่างั้น”นางพยายามไม่เศร้

“ค่ะ”“ขอบคุณครับ”พร้อมพงศ์เลื่อนตัวขึ้นมาใช้แกนกายสัมผัสไปบนเนื้อตัวเปลือยของนางเอ็นอุ่นถูกเขานำมาวางกลางร่องอกอวบวารีใช้สองมืออัดเนื้อแนบเข้าหาแท่งเอ็นหลังจากนั้นปล่อยให้เขากระทำไปตามอารมณ์แท่งของคนวัยขนาดนี้ยังคงแข็งแกร่งขนาดก็เหลือกินเหลือใช้วารีไม่อยากจะนึกถึงว่าผู้ชายคนนี้เคยผ่านผู้หญิงมาสักกี่คนแล้วลำพังแค่รูปกายภายนอกยังทำให้ผู้หญิงเกิดอาการหวั่นไหวปั่นป่วนแม้กระทั่งนาง...ผู้ผ่านประสบการณ์ชีวิตมาจนถึงค่อนอายุแล้วก็ยังอดไม่ได้และยิ่งไม่อยากรับรู้ว่าแท้จริงการมาถึงที่นี่ของเขาเพื่อจะตามหาใครเพราะพอระลึกต่อว่าเขาอาจะต้องจากนางไปชั่วชีวิตหรือตลอดกาลก็ให้บังเกิดความรู้สึกหดหู่เสียแล้วละปลายแท่งเริ่มแดงเข้มเมือกเหนียวยังคงเล็ดลอดออกมาจากรูปล่อยกระสุนนางบีบเต้าสร้างความกระชับให้กับเขาแต่แล้ว...เขาถอนแกนกายออกเ

1006 คำ“หอมออกครับหอมจริง ๆ”หนุ่มใหญ่มีอาการหื่นกระหายทุกอากัปกิริยาอ้อมกอดยังกระชับแน่นแกนกลางกายผงาดขึ้นจนสาวใหญ่รับรู้ได้ถึงสัมผัสดังกล่าวเมื่อกี้คุณเรียกชื่อใครนะคะใจจริงวารีอยากถามแบบนี้เพราะชื่อที่หลุดออกมาจากปากของหนุ่มใหญ่ยิ่งสร้างความสงสัยและกังวลอยู่ในทีแต่...สัมผัสของเขากลับทำให้นางไม่กล้าถามเกิดความหวั่นไหวต่อความจริงอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลย“ผมขอนะครับ”ใบหน้าของนางหงายแหงนขึ้นเมื่อถูกหนุ่มใหญ่ซุกใบหน้าเข้าหาซอกคอมีทั้งกลิ่นหอมของน้ำหอมกลิ่นเหงื่อขับความต้องการให้ลุกโพลงมือหนาคลึงเนินไหล่เลื่อนลงไปผ่านแผ่นหลังสัมผัสกับความขรุขระของตะขอยกทรงและเลื่อนต่ำลงไปจนถึงสะโพกเขาขยำหนักมือแก

1005 คำมิตรภาพได้เกิดขึ้นระหว่างหนุ่มใหญ่กับสาวใหญ่ผู้ยังมีความต้องการอันร้อนแรงแต่...อันที่จริงนั่นเป็นเพียงบางห้วงอารมณ์เท่านั้นบางเวลาเรื่องแบบนั้นไม่จำเป็นต้องเกิดขึ้นเลยกาม...แท้จริงแล้วเป็นความละเอียดอ่อนมีความสุขและความเศร้าระคนกันนาง... นั่งมองหนุ่มใหญ่ผู้กำลังผล็อยหลับไปเมื่อค่อนคืนล่วงแล้วเขาดูดีแม้ในยามหลับเป็นผู้ชายที่ดูดีไม่ใช่แอ็กฯเขาเป็นของเขาแบบนี้บางประโยคในการสนทนาเขาคงไม่รู้ว่าทำให้นางสะท้านวาบนึกไม่ถึงว่าจะมีเรื่องแบบนี้มันเหนือความคาดหมายและนึกว่ายังโชคดีที่เขาไม่ได้ยอมปลดปล่อยอารมณ์ไปพร้อมกับนางความยับยั้งชั่งใจของเขายังคงมีโทษเขาไม่ได้หรอกนางเองมีส่วนทำให้เกิดเหตุการณ์ขึ้นแต่ก็ดีแล้วที่เขาไม

จูบของผู้ชายคนนี้ทำเอาสาวใหญ่สะท้านหวั่นไหวยอมบดขยี้ริมฝีปากกับเขายอมใช้ลิ้นเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นของเขาทั้งหมดมาจากใจตัวเดียวใจต้องการใจปรารถนาจึงไม่ต่อต้านยินยอมถูกสัมผัสและไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้นจากถูกสัมผัสเปลี่ยนเป็นรุกเร้าปลดผ้าขนหนูที่เขาห่อหุ้มส่วนล่างออกไปมือนุ่มกำแท่งของเขา...ขยับรูด“ใหญ่จังค่ะ”วารีหลุดปากออกมาเสียงยิ่งสะท้าน“อยากทานไหมครับ”“ทานอะไรคะ”“ไม่ทานผมทานคุณก่อนนะครับ”“อุ๊ย...อย่า... อืมม...”เผลอเพียงนิดเดียวเท่านั้นใบหน้าของหนุ่มใหญ่ก็ซุกเข้าหากลางร่องอกอวบหัวใจของนางเต้นรัวจากสัมผัสดังกล่าวมือหนาประคองเต้าที่ถูกแรงโน้มถ่วงของโลกทำให้คล้อยต่ำอารมณ์ขึ้นเสียจนไม่เหลือแค่ประคองนิ้วของเขาขยี้จุกจงอยสียังแดงสวยซึ่ง...เมื่อถูกสัมผัสเม็ดบัวก็แข็งชูชันเขารุกหนัก&

“ยายดูออกด้วย”“จริงหรือเปล่าล่ะ”ยายถามลีลายิ้มเศร้าพยักหน้ายอมรับ“ค่ะนิดหน่อย”ยายก็เหมือนแม่นั่นแหละเรื่องบางเรื่องปล่อยให้เป็นปัญหาของเจ้าตัวเองไม่เซ้าซี้ถามทุกคนต่างมีปัญหาเป็นของตัวเองและปัญหานั้นต้องแก้ได้ด้วยตัวเองเท่านั้น“กาลเวลาจะช่วยเยียวยาได้ทุกเรื่องนะหนู”“ค่ะยายหนูก็หวังว่าจะเป็นยังงั้นค่ะ”เขาเมามายหลับไปก่อนแล้ว...เขานอนบนโซฟาตัวยาวในห้องนอนส่วนตัวของนางบนโต๊ะยังมีหลักฐาน...ขวดเบียร์เปล่าอีกครึ่งโหลยังไม่ได้อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าควรที่นางจะนึกโกรธฉุนเฉียวเพราะแท้จริงแล้วเขาไม่ได้มีสิทธิ์ใด ๆจะมาทำให้ชีวิตของนางลำบากหรอกนะแต่...กลับรู้สึกเอื้ออาทรต่อเขามากกว่าเวลานี้ลูกจ้างทั้งสองคนออกไปเที่ยวงานข้างนอกกว่าจะกลับคงรุ่งเช้าเพราะวันรุ่งขึ้นเป็นวันหยุดของพวกเขาเดือนหนึ่งจะหยุดสักว