ขย่มรักคุณหมอ (คุณหมอขาขายสเปิร์มให้ฉันที) NC-20

อลิษาลางานหนึ่งวันเต็ม ๆ เพื่อเข้าปรึกษากับแพทย์เรื่องมีบุตร แผนมีลูกอลิษาคิดไว้ตั้งแต่บริษัทเริ่มมีชื่อเสียงและมีเงินทองเพียงพอที่จะเลี้ยงเด็กคนหนึ่งให้เติบโตมาอย่างดีได้ แต่งานที่รัดตัวทำให้ต้องประวิงเวลามาเป็นปี จนตอนนี้อายุปาไปยี่สิบแปดปีแล้วเรื่องคนรักอลิษาไม่เคยคิดอยากมี ถึงจะทำงานเกี่ยวกับความรักแต่เธอกลับไม่ได้ศรัทธาในความรักของหนุ่มสาวขนาดนั้น เพราะในวัยเด็กอลิษาเห็นพ่อกับแม่ที่แต่งงานด้วยความรักทะเลาะกันทุกวัน และสุดท้ายก็จบที่การหย่าร้าง มีครอบครัวใหม่ ทิ้งให้ลูกสาวอย่างเธอต้องอยู่กับคุณยายที่เป็นเหมือนแม่และพ่อในเวลาเดียวกันช่วงมัธยมปลายคุณยายจากไปด้วยโรคร้าย อลิษาเสียใจได้ไม่นานก็ต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอด อาจจะโชคดีที่เธอเกิดมาสวยก็เลยได้โอกาสทำงานในวงการระยะหนึ่ง แต่เมื่อเริ่มตั้งตัวได้อลิษาก็ออกมาเพราะรู้สึกว่าตัวเองไม่เหมาะกับวงการมายาเท่าไหร่พอเรียนจบอลิษาใช้เงินเก็บของตัวเองและกู้ธนาคารเพิ่มเติมมาก่อตั้งบริษัท ชวนน้อง ๆ ที่สนิทกันมาทำงานหารายได้เสริมระหว่างเรียน แรก ๆ ก็พากันล้มไปตั้งหลายรอบ แต่สุดท้ายความพยายามก็ไม่เคยทรยศใครเมื่อสามปีก่อนมีสองหนุ่มสาวมาใช้บริการหาค

อลิษากลับมาที่สถาบันเดิมอีกครั้ง เธอร้อนใจเป็นบ้าเพราะหมออินทัชคิวแน่นไปถึงอีกสองเดือนข้างหน้า โชคดีของเธอที่มีคิวหนึ่งเลื่อนออกไปพอดี อลิษาเลยใช้เงินช่วยนิดหน่อยเพื่อให้ได้คิวนั้นมาซึ่งก็คือวันนี้ที่นี่เป็นสถานบริการเกี่ยวกับเพศและครอบครัวแบบครบวงจร จะเรียกว่าโรงพยาบาลก็ไม่เชิง เพราะสถาบันนี้ดูแลแค่เฉพาะทาง ให้คำปรึกษาเรื่องบุตรและช่วยเหลือผู้ที่มีบุตรยากรวมถึงทำคลอด ดูแลเรื่องเพศตั้งแต่ตรวจภายในไปจนถึงปรึกษาเรื่องอวัยวะเพศไม่แข็งตัวหรือหลั่งไว รับปรึกษาและรักษาปัญหาทางด้านจิตใจเกี่ยวกับเพศและครอบครัวทุกเรื่องโดยจิตแพทย์ผู้เชี่ยวชาญสถาบันนี้ก่อตั้งมาเป็นเวลาห้าปีโดยคุณหมออินทัช ผู้ที่ได้รับฉายาว่าคุณหมออัจฉริยะ เขาเป็นคุณหมอมือหนึ่งเรื่องการทำบุตรให้คู่สามีภรรยาที่มีบุตรยาก ไม่มีเคสไหนที่อินทัชล้มเหลว ตลอดเวลาที่เปิดสถาบันมาห้าปี มีเด็กนับร้อยที่เกิดขึ้นมาจากฝีมือของหมออินทัชสำหรับอินทัชนั้นไม่มีอะไรที่ยากเกินไป เขาเชื่อว่าทุกอย่างบนโลกมีทางออก เชือกถ้าผูกได้ก็ย่อมต้องมีทางแก้ จนกระทั่งวันนี้ที่เขาแทบจะเปลี่ยนความเชื่อของตัวเองทั้งหมด“คุณอลิษา”“คุณหมอจำลิษาได้ด้วย”อลิษายิ้มกว้

อินทัชไม่ได้ไปไหนไกล เขาแค่หลบออกมาหน้าห้องตรวจ ยืนสงบสติเพื่อให้อารมณ์ที่ปั่นป่วนกลับมาคงที่“หมออินทัช มีอะไรหรือเปล่าคะ”เสียงหวาน ๆ เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง อินทัชเงยหน้าขึ้นมอง เมื่อเห็นว่าเป็นใครเขาก็ส่งยิ้มให้เธอบาง ๆ“หมอรุ้งแพร”“ค่ะ แพรเอง หมออินทัชเป็นอะไรไปคะ สีหน้าไม่ค่อยดีเลย”อินทัชส่ายหน้าเบา ๆ รุ้งแพรเหมือนจะถามต่อแต่สุดท้ายก็เปลี่ยนใจ เธอส่งยิ้มให้อินทัช แววตาเต็มไปด้วยความเข้าอกเข้าใจทั้ง ๆ ที่ยังไม่รู้อะไรสักอย่าง“มื้อเย็นนี้มีนัดหรือยังคะ หมออินทัชสนใจไปหาอะไรทานด้วยกันไหม” เธอเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มหวานเจี๊ยบ รุ้งแพรเป็นคุณหมอคนเก่งอีกคนในสถาบันนี้ เธออายุเท่ากับอินทัช ตัวเล็ก หน้าตาน่ารักจนดูเหมือนเป็นนักศึกษามากกว่าแพทย์ชำนาญการรุ้งแพรมีนิสัยที่เข้าอกเข้าใจคนอื่นเสมอ เป็นเพื่อนร่วมงานคนเดียวที่อินทัชยอมให้ความสนิทชิดเชื้อมากกว่าหมอหรือเจ้าหน้าที่คนอื่น ๆ เพราะเธอไม่เคยทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจเลยแม้แต่ครั้งเดียว“ผม..”“หมออินทัชคะ!”เสียงแว๊ด ๆ จากในห้องตรวจทำเอาสองคุณหมอสะดุ้งโหยง อินทัชหน้าเสีย เขาลืมไปเลยว่ามีคนรอให้เขาเข้าไปตรวจอยู่ในห้องอินทัชไม่เคยเสียสมาธิขน

“ยินดีด้วยครับ คุณทั้งสองเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายแล้วครับ” อลิษามองกระดาษที่จั่วหัวว่าทะเบียนสมรสอย่างเหม่อลอย ชื่อของเธอและชื่อของหมออินทัชประทับลงบนกระดาษแผ่นนี้ เป็นหลักฐานยืนยันว่าอินทัชกับอลิษาเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายแล้ว“นี่เป็นยาที่คุณต้องฉีดนะครับ จำไว้ว่าต้องฉีดในวันที่สามของรอบเดือน ฉีดไปจนกว่าไข่จะเติบโตมากพอ” อินทัชส่งถุงยาให้ภรรยา อลิษารับไปถือไว้ แต่ดวงตายังจ้องกระดาษแผ่นนั้นไม่กระพริบเธอมีสามีแล้ว ถูกต้องตามกฎหมายด้วย แต่เป็นแค่สามีในนาม“คุณอลิษา"“คะ?”“คุณเหม่อ มีอะไรหรือเปล่าครับ”อินทัชถามระหว่างที่เลี้ยวรถเข้าร้านอาหารแห่งหนึ่ง วันนี้ทั้งเขาและอลิษาวิ่งวุ่นทั้งวัน นอกจากน้ำเปล่าแล้วแทบไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย ก่อนไปส่งอลิษาที่บ้านอินทัชก็เลยแวะเข้าร้านประจำก่อน“ฉันแค่งง ๆ ตั้งตัวไม่ทันน่ะค่ะ คือ.. ฉันโสดมายี่สิบแปดปี พอจะไม่โสดก็มีสามีเลย มันแปลก..”“งั้นคุณไม่ต้องรู้สึกแปลกหรอกครับ เพราะผมเองก็โสดมาสามสิบห้าปี วันนี้เป็นวันแรกในชีวิตที่ผมไม่โสด”อลิษาได้ยินแบบนั้นก็อ้าปากค้าง ยี่สิบแปดปีของเธอก็ว่าเยอะแล้วนะ นี่อินทัชไปอยู่ซอกไหนของโลกมา ไม่สิ..

อินทัชรู้สึกได้ว่าอลิษามีท่าทีเปลี่ยนไป หลังจากที่ย้ายเข้ามาร่วมชายคาเดียวกันเธอก็ไม่เย้าหยอกเขาเหมือนแต่ก่อน รวมถึงไม่พูดถึงเรื่องทำลูกแบบธรรมชาติอีก ต่างคนต่างอยู่ เจอหน้ากับเฉพาะมื้ออาหารเท่านั้นสามีภรรยาในนามใช้ชีวิตไม่ต่างจากก่อนจดทะเบียนสมสรกันเท่าไหร่ ทุก ๆ เช้าทั้งคู่รวมถึงหมออิงอรและหมอพีระจะทานมื้อเช้าด้วยกันพร้อมหน้า หลังจากนั้นต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง อินทัชเข้าสถาบัน ส่วนอลิษาเข้าบริษัทเหมือนกับวันนี้“พี่ลิษา เรื่องย้ายออฟฟิศนี่พี่เอาจริงเหรอคะ”ผู้ช่วยอย่างมะปรางเอ่ยถามอลิษาด้วยคำถามเดิมซ้ำ ๆ วันนี้มีประกาศที่น่าตกใจจากผู้บริหารสาว ว่าอีกสองเดือนข้างหน้าจะมีการโยกย้ายออฟฟิศมันเป็นเรื่องที่ใหญ่มาก เพราะปกติแล้วไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอลิษาก็ไม่ยอมย้ายออกจากที่นี่ท่าเดียว ผู้บริหารคนเก่งบอกว่ามันเป็นสถานที่แห่งความทรงจำ ทั้งความรู้สึกผิดหวัง สมหวัง มีความสุข และทุกข์ใจ ทุกอย่างเกิดขึ้นในทาวน์โฮมหลังนี้ เธอไม่ต้องการย้ายไปที่ใหม่แม้บริษัทจะโตขึ้นทุกวัน“จริงสิ” อลิษาละสายตาจากคอมพิวเตอร์ “มะปรางช่วยหน่อยนะ พี่อยากได้ออฟฟิศที่กว้างพอสำหรับพวกเรารวมถึงพนักงาน