ข้ามเส้นมาเล่นเพื่อน

ข้ามเส้นมาเล่นเพื่อน

last updateLast Updated : 2025-03-29
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
30Chapters
722views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

ความสุขความผูกพัน ทางใจในอดีตกับกลายเป็นความสัมพันธ์ทางกายในปัจจุบัน ความใกล้ชิดในช่วงเวลาสั้นๆ ทำให้ทั้งสองเผลอใจก้าวข้ามเส้นที่ขีดไว้ไม่สนใจทถูกผิดมองแค่บนเตียงเพียงอย่างเดียว

View More

Chapter 1

ตอนที่ 1 อดีตฝังใจ

اكتشفت ليلى منصور أن زوجها كمال الرشيد يخونها.

كان يخونها مع طالبة جامعية.

في يوم ميلاد كمال، أعدت ليلى مائدة طعام منذ وقت مبكر. وفجأة، "طن"—رن هاتف كمال الذي نسيه في المنزل، فرأت ليلى رسالة من تلك الطالبة الجامعية.

"أصبت نفسي وأنا أحمل الكعكة، أوجعني ذلك، أوووه"

وأرفقت الصورة برسالة.

الصورة لم تظهر وجهها، بل ساقيها فقط.

كانت الفتاة في الصورة ترتدي جوارب بيضاء مرفوعة، وحذاء أسود مدور الرأس، وتنورة جامعية زرقاء وبيضاء مرفوعة قليلا، تكشف عن ساقين مشدودتين ناعمتين بغاية الجمال.

ركبتاها البيضاوان بدتا متورمتين فعلا، وجسدها الشاب المتوهج، مع تلك الكلمات الدلعة، كانت تنضح بإغراء محرم.

يقال إن كبار رجال الأعمال الناجحين يفضلون هذا النوع بالذات حين يختارون عشيقاتهم.

قبضت ليلى على الهاتف بشدة حتى شحب لون أطراف أصابعها.

طن.

وصلت رسالة جديدة من الطالبة الجامعية.

"سيد كمال، نلتقي الليلة في فندق السحاب، سأحتفل بعيد ميلادك~"

اليوم عيد ميلاد كمال، وعشيقته بالخارج تخطط للاحتفال به.

أخذت ليلى حقيبتها وتوجهت مباشرة إلى فندق السحاب.

كانت تريد أن ترى كل شيء بعينيها.

كانت تريد أن تعرف من هي تلك الطالبة الجامعية!

...

وصلت ليلى إلى فندق السحاب، وكانت تنوي الدخول.

لكنها رأت والديها، حازم منصور ونسرين خازن، فتقدمت بدهشة وقالت: "أبي؟ أمي؟ ما الذي تفعلانه هنا؟"

تجمد الاثنان، وتبادلا نظرة سريعة قبل أن يقول حازم بنبرة مترددة: "ليلى، أختك عادت من الخارج، جئنا معها إلى هنا."

جميلة منصور؟

نظرت ليلى من خلال الزجاج اللامع، فرأت جميلة بالداخل، وتجمدت في مكانها.

كانت جميلة ترتدي نفس التنورة الزرقاء والبيضاء التي ظهرت في صورة الرسالة تماما.

إذا، الطالبة الجامعية لم تكن سوى أختها جميلة.

جميلة ولدت جميلة فعلا، تلقب بـ "الوردة الحمراء" في مدينة البحر، والأهم أنها تملك أجمل ساقين في المدينة، كم من الرجال انحنوا أمامهما.

واليوم، استخدمت أختها تلك الساقين لإغواء زوج أختها.

ضحكت ليلى بمرارة، ثم استدارت نحو والديها وقالت: "يبدو أنني آخر من يعلم."

قال حازم بتردد: "ليلى، سيد كمال لم يكن يحبك من الأساس."

وأضافت نسرين: "صحيح، تعلمين كم من النساء في مدينة البحر يطمعن في كمال، فبدل أن تذهب لواحدة غريبة، فلتكن لأختك."

شدت ليلى قبضتيها وقالت: "أنا أيضا ابنتكما!"

ثم استدارت وغادرت دون أن تنظر خلفها.

نادتها نسرين من خلفها فجأة: "ليلى، أخبريني، هل لمسك كمال من قبل؟"

توقفت خطوات ليلى فجأة.

تدخل حازم بنبرة صارمة: "لا تعتقدي أننا ظلمناك. في الماضي، كان كمال وجميلة يعتبران الثنائي المثالي، لكن بعد الحادث الذي جعله في غيبوبة، اضطررنا لجعلك تتزوجينه بدلا منها."

نظرت نسرين إلى ليلى بازدراء وقالت: "انظري لنفسك، خلال ثلاث سنوات من الزواج كنت مجرد ربة منزل تدورين حول زوجك، بينما أصبحت جميلة راقصة باليه رئيسية. إنها البجعة البيضاء وأنت البطة القبيحة. بماذا تنافسينها؟ أعيدي كمال إليها فورا!"

كانت كلماتهم كالسكاكين تغرس في قلب ليلى، فغادرت ودموعها تلمع في عينيها.

...

عادت ليلى إلى الفيلا، وكان الظلام قد حل. كانت قد منحت الخادمة أمينة إجازة، فبقيت وحيدة في المنزل، دون أن تشعل أي ضوء، وسط صمت قاتم وبرودة موحشة.

جلست وحدها في الظلام عند مائدة الطعام.

كانت المائدة مليئة بالطعام الذي أصبح باردا، وبجانبه كعكة من صنع يديها، كتب عليها: "زوجي العزيز، عيد ميلاد سعيد."

بدت تلك الكلمات مؤلمة في عينيها، تماما مثلها هي، مجرد نكتة تافهة.

كان كمال وجميلة يعرفان في الوسط بأنهما الثنائي المثالي. الجميع يعلم أن الوردة الحمراء، جميلة، كانت معشوقته، لكن بعد حادث مفاجئ قبل ثلاث سنوات جعله في غيبوبة، اختفت جميلة تماما.

حينها، أعادتها عائلة منصور من الريف وأجبروها على الزواج بكمال بدلا من أختها.

وعندما علمت أنه كمال، الرجل الذي أحبته طوال حياتها، وافقت بقلب راض.

طوال ثلاث سنوات من الزواج، ظل كمال في غيبوبة، وبقيت ليلى ترعاه دون توقف، لا تخرج، لا تخالط الناس، كرست نفسها لعلاجه، وتحولت إلى ربة منزل لا تعرف سوى خدمته، حتى استعاد وعيه أخيرا.

أخرجت ليلى ولاعة وأشعلت الشموع.

في وهج الضوء الخافت، رأت انعكاس نفسها في المرآة المقابلة: امرأة بملابس منزلية رمادية باهتة، رتيبة، بلا أي لمسة أنوثة أو بهجة.

أما جميلة، فقد أصبحت خلال هذه السنوات راقصة باليه أولى، مليئة بالحياة، مشرقة، فاتنة.

هي كانت البطة القبيحة.

وجميلة هي البجعة البيضاء.

وبعد أن استعاد كمال وعيه، عاد ليمشي من جديد مع البجعة البيضاء، تاركا خلفه تلك البطة القبيحة.

هاه، كل ما عاشته خلال تلك السنوات لم يكن سوى قصة وهمية من طرف واحد.

كمال لم يحبها أبدا، أما هي، فكانت تحبه بكل كيانها.

يقولون إن من يقع في الحب أولا، هو الخاسر دائما، واليوم، جعلها كمال تخسر كل شيء.

امتلأت عينا ليلى بالدموع، ثم أطفأت الشموع.

وعادت الفيلا لتغرق مجددا في ظلام مطبق.

وفي تلك اللحظة، سطع ضوء قوي من الخارج—سيارة رولز رويس فانتوم اندفعت بسرعة وتوقفت على العشب، إنها سيارة كمال.

ارتجفت أهداب ليلى، لم تصدق أنه عاد.

كانت تظن أنه لن يعود إلى المنزل الليلة.

فتح باب الفيلا، ودخلت من خلاله قامة طويلة، أنيقة، مكسوة ببرودة الليل، لقد عاد كمال.

لطالما كانت عائلة الرشيد من أرقى العائلات في مدينة البحر، وكان كمال ولي عهدها الذهبي. منذ صغره أظهر موهبة مذهلة في عالم الأعمال، حصل على شهادتين ماجستير من هارفارد في سن السادسة عشرة، وأطلق شركته الأولى في وول ستريت محققا نجاحا مدويا، ثم عاد إلى الوطن ليتسلم إدارة مجموعة الرشيد ويعتلي مكانة أغنى رجل في مدينة البحر.

دخل كمال بخطوات واثقة، وصوته العميق الممزوج بالبرود سأل: "لماذا الظلام؟"

"طقطق."

مد يده وأشعل مصباح الحائط.

أجبرها الضوء الساطع على إغماض عينيها للحظة، ثم فتحتها لتنظر إليه.

كان كمال يرتدي بدلة سوداء مصممة خصيصا له، وسامته المثالية، وتناسق جسده، وتلك الهالة النبيلة الباردة التي تحيط به، جعلت منه حلما للكثيرات من بنات الطبقة الراقية.

نظرت ليلى إليه وقالت: "اليوم عيد ميلادك."

لم يظهر على وجه كمال الوسيم أي تعبير، فقط رمق المائدة بنظرة فاترة وقال: "لا تضيعي وقتك مرة أخرى، لا أحتفل بهذه الأشياء."

ابتسمت ليلى بسخرية خفيفة وسألت: "لا تحتفل بها، أم أنك لا تريد الاحتفال معي؟"

نظر إليها كمال، لكن نظرته كانت باهتة، وكأنه لا يرى جدوى من النقاش، وقال: "كما تشائين."

قالها ثم صعد إلى الطابق العلوي دون تردد.

كان دائما هكذا معها.

لم تستطع يوما تدفئة قلبه البارد مهما فعلت.

وقفت ليلى ونظرت إلى ظهره المتجهم وقالت: "اليوم عيد ميلادك، أردت أن أقدم لك هدية."

لم يتوقف كمال، ولم يلتفت، فقط قال: "لا حاجة لي بها."

ابتسمت ليلى، ورفعت شفتيها بهدوء وقالت: "كمال الرشيد، دعنا نطلق."

كان كمال قد وضع قدمه على الدرجة الأولى من السلم، لكنه توقف فجأة، واستدار لينظر إليها بعينيه السوداوين العميقتين، مركزا نظراته عليها.

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
30 Chapters
ตอนที่ 1 อดีตฝังใจ
“ไอ้น่าน ทำไมทุกครั้งที่ลูกค้าคนนี้โทรมามึงจะต้องให้กูเป็นคนรับสายด้วยว่ะ ทั้งที่บ้านหลังนั้นมึงเป็นคนออกแบบและส่งแบบให้เขา” กษิดิศถามน่านนทีเพื่อนที่ร่วมหุ้นกับเขาเปิดบริษัทรับรีโนเวทและออกแบบบ้านด้วยความไม่เข้าใจลูกค้าคนนี้เป็นลูกค้าชาวไทยที่ไปใช้ชีวิตอยู่ที่ต่างประเทศ วันนี้หญิงสาวอยากจะรีโนเวทบ้านหลังเก่าก็เลยติดต่อมาที่บริษัทซึ่งน่านนทีเป็นคนออกแบบและควบคุมทุกขั้นตอนของการรีโนเวทอย่างใกล้ชิด แต่ชายหนุ่มไม่ยอมคุยกับลูกค้าคนนี้เลยแม้แต่ครั้งเดียวทำให้เขารู้สึกสงสัยในตัวเพื่อนมากๆ“กูก็แค่ไม่อยากคุยแค่นั้นไม่มีอะไรหรอก”“แต่กูว่ามันแปลกนะหรือมึงเคยรู้จักผู้หญิงคนนี้มาก่อน กูเดาว่าเธอคือผู้หญิงมึงคบตอนอยู่ม.6 ใช่ไหม”“มึงจะรู้มากเกินไปแล้วนะไอ้บาส”“นั่นไงกูนึกแล้วว่าผู้หญิงคนนี้จะต้องเป็นผู้หญิงคนที่มึงยังไม่เคยลืม แล้วทีนี้จะเอายังไงล่ะอาทิตย์หน้าเธอก็จะกลับมาแล้วนะยังไงก็ต้องได้เจอกัน”“กลับมาแล้วยังไงล่ะกูกับเธอก็คงไม่เจอกันอยู่ดี เรื่องบ้านกูฝากมึงจัดการด้วยแล้วกันนะบาส”“ได้ยังไงกูไม่อยากรับความดีความชอบในสิ่งที่กูไม่ได้ทำหรอกนะ บ้านหลังนี้มันเป็นฝีมือมึงทั้งหมด ยังไงวันส่งมอบ
last updateLast Updated : 2025-02-26
Read more
ตอนที่ 2 ขอเวลา
“แม่คะบ้านที่เมืองไทยของเรารีโนเวทเสร็จแล้วนะคะ” อรณิชาเดินมาบอกกับมากคุณอลิษาผู้เป็นมารดาที่เคาน์เตอร์คิดเงินในร้านอาหารไทยซึ่งเธอเป็นเจ้าของ“ไหนขอแม่ดูรูปหน่อยสิว่าสวยไหม”“นี่ค่ะแม่” อรณิชาส่งโทรศัพท์ของตนเองที่บริษัทรับรีโนเวทบ้านส่งมาให้เธอเมื่อตอนเย็นให้กับมารดาดู“สวยมากเลยนะอีฟ”“ใช่ค่ะแม่หนูก็ว่ามันสวยมาก บริษัทนี้ทำงานได้ถูกใจหนูจริงๆ ตอนเขาส่งแบบมาให้ดูลูกหนูก็ยังดูไม่ออกหรอกแต่พอเสร็จแล้วทุกอย่างมันสวยและเพอร์เฟคมากๆ กลับไปเมืองไทยครั้งนี้เห็นทีหนูจะต้องไปขอบคุณเขาด้วยตัวเองแล้วล่ะคะ”“หนูจะไปเมืองไทยเมื่อไหร่ล่ะลูก”“อีกสามวันค่ะแม่”“หนูคุยกับอเล็กซ์แล้วใช่ไหม”“ใช่ค่ะหนูคุยกับเขาแล้ว”“เขาว่าอะไรบ้างล่ะ”“เขาไม่ว่าอะไรหรอกค่ะเขาน่าจะดีใจด้วยซ้ำนะคะแม่ที่หนูไม่อยู่”“ทำไมหนูพูดแบบนั้นล่ะอีฟทะเลาะกันอีกแล้วเหรอ”“ก็ไม่เชิงหรอกค่ะ เขาเอาแต่ทำงานไม่มีเวลาให้หนูเลย”“แล้วอีฟล่ะลูกมีเวลาให้เขาหรือเปล่า”“มีสิคะอีฟทำงานเลิกงานแค่ 5 โมงเย็นเองแต่เขาน่ะ ขลุกอยู่แต่ที่ทำงานกว่าจะกลับบ้านก็ดึกดื่น เราแทบไม่ค่อยได้คุยกันเลย”“แต่ก็มีวันหยุดเสาร์อาทิตย์นี้ลูกหาเวลาอยู่ด้วยกันใช้ชีว
last updateLast Updated : 2025-02-26
Read more
ตอนที่ 3 ถูกใจเหมือนฝัน
อรณิชาเดินทางมาถึงสนามบินสุวรรณภูมิจากนั้นก็ไปติดต่อกับบริษัทเช่ารถที่ตนเองจองไว้ตั้งแต่ก่อนขึ้นเครื่อง หญิงสาวขับรถญี่ปุ่นคันเล็กไปยังบ้านที่ตนเองเคยอาศัยอยู่เมื่อแปดปีก่อน ถนนหนทางในกรุงเทพเปลี่ยนไปมาก กว่าอรณิชาจะขับรถมาถึงบ้านได้ก็ใช้เวลาค่อนข้างนาน แต่เมื่อมาถึงบ้านหลังเล็กก็รู้สึกหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเพราะตอนนี้บ้านนั้นสวยเหมือนกับบ้านในฝันที่เธออยากได้หญิงสาวยอมรับเลยว่าคนออกแบบทำได้ออกมาถูกใจเธอมากที่สุด แม้จะใช้โครงสร้างของบ้านเดิมแต่เธอก็แทบจะจำไม่ได้เลยเพราะมันเปลี่ยนไปทั้งด้านนอกและด้านในอรณิชาส่งข้อความไปบอกบิดามารดาว่าตนเองมาถึงบ้านอย่างปลอดภัย พร้อมกับส่งรูปเซลฟี่ตัวเองกับบ้านหลังใหม่ซึ่งรีโนเวทจนแทบจะไม่รู้เหลือเค้าโครงเดิม ก่อนจะจะเอากระเป๋าเดินทางใบใหญ่เข้ามาเก็บในห้องที่เคยนอนมาตั้งแต่ตอนเป็นเด็กทั่วบริเวณบ้านสะอาดสะอ้านเพราะก่อนหน้านี้เธอได้ติดต่อบริษัททำความสะอาดให้เข้ามาจัดการทุกอย่างเรียบร้อยก่อนที่ตนเองจะเดินทางมาถึงเมื่อจัดการกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่เสร็จแล้วอรณิชาก็ล้มตัวลงนอนเพราะความเหนื่อยกับการเดินทางหลายสิบชั่วโมงหญิงสาวหลับไปนานจนกระทั่งรู้สึกตัวตื่
last updateLast Updated : 2025-02-26
Read more
ตอนที่ 4 ยังไงก็ต้องเจอ
“น่านเย็นนี้มึงอย่าลืมไปตามนัดนะ”“นัดอะไรวะ” น่านนทีหันมาถามเพื่อนเพราะเขาจำไม่ได้จริงๆ ว่าเย็นนี้มีนัดอะไรเพราะถ้าหากเป็นการนัดไปกินเหล้ามันก็เป็นเรื่องปกติซึ่งไม่ต้องมีใครบอกเขาก็จะไปนั่งกินเหล้าที่ผับของรุ่นพี่ในคืนวันศุกร์อยู่แล้ว“เดี๋ยวนะมึงลืมจริงหรือแกล้งลืมวะน่าน ปกติมึงไม่ใช่คนขี้ลืมนี่หว่า บางเรื่องกูบอกมึงไปแค่ครั้งเดียวอีกสามเดือนมึงยังจำได้เลยนะ”“ก็ช่วงนี้กูทำงานหนักไงก็เลยลืม ว่าแต่นัดอะไรวะ”“ก็เย็นนี้คุณอีฟเขานัดให้เราไปทานข้าวไง”“กูไม่ไปได้ไหม”“แต่กูรับปากเขาไว้แล้ว”“แต่กูไม่ได้รับปาก”“มึงอย่ามาทำเป็นเด็กหน่อยเลยว่ะน่านไปเจอกัน ไปคุยกันให้รู้เรื่องเวลามันก็ผ่านมาหลายปีแล้วนะเรื่องบางเรื่องลืมได้มึงก็น่าจะลืมแต่ถ้าไม่ลืมมึงก็ถามเหตุผลเขาให้รู้เรื่อง”“ถามแล้วมันจะได้อะไรขึ้นมาวะ เขาก็แต่งงานไปแล้ว”“ก็นั่นไงถามเพื่อมึงจะได้ตัดใจไง อย่าให้กูต้องพูดเรื่องนี้บ่อยๆ เลยว่าน่านบอกตรงๆ กูอยากเห็นมึงมีความสุขเหมือนคนอื่นบ้างและอีกอย่างกูก็สงสารผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้ามาในชีวิตมึงด้วยพวกเธอไม่ได้ผิดอะไรเลย บางคนไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามึงเลิกกับเขาทำไม” กษิดิศบ่นยาวเพราะอยากให้เพื
last updateLast Updated : 2025-02-26
Read more
ตอนที่ 6 ขอบคุณสำหรับวันนี้
เมื่อเคลียร์เฟอร์นิเจอร์เก่าที่ไม่จำเป็นออกจากบ้านไปแล้วช่วงบ่ายน่านนทีก็พาอรณิชามายังร้านเฟอร์นิเจอร์และอุปกรณ์ของใช้ภายในบ้านขนาดใหญ่“คุณน่านคะอีฟอยากได้เตียงนอนหลังนี้มันจะเข้าประตูบ้านของอีฟได้มั๊ย”“เข้าได้ไม่มีปัญหาแต่ผมว่ามันหลังเล็กไปหน่อยหรือเปล่า คุณน่าจะเลือกใช้ที่นอนหกฟุตดีกว่านะห้าฟุตถ้านอนสองคนมันจะอึดอัด”“ก็อีฟจะนอนคนเดียวนี่คะ ใจจริงอยากจะได้สามฟุตเลยด้วยซ้ำไปคะ”“แต่ถ้าวันหนึ่งคุณอยากจะเปลี่ยนเป็นหกฟุตจะไม่เสียดายเงินแย่เหรอราคามันต่างกันไม่มาก”“มันก็จริงค่ะ แต่อีฟก็ยังลังเลอยู่ดี”“คุณลองคิดดูนะถ้าวันนี้คุณซื้อห้าฟุตไปแล้วเกิดเปลี่ยนใจอย่างได้หกฟุตขึ้นมาก็เท่ากับต้องทิ้งเตียงอีกหลังหนึ่งไปเลยนะ”น่านนทีรู้สึกแปลกใจว่าทำไมอรณิชาถึงอยากจะเลือกเตียงนอนขนาดเล็กทั้งที่เธอแต่งงานมีครอบครัวแล้ว สามีของเธอก็น่าจะมีโอกาสกลับมาอยู่ที่บ้านหลังนี้บ้างชายหนุ่มได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้ในใจเพราะไม่อยากจะยุ่งเรื่องส่วนตัวของเธอเขายังไม่มีโอกาสถามอรณิชาว่ามีเหตุผลอะไรที่เธอทิ้งเขาไปเมื่อหลายปีก่อนชายหนุ่มคิดว่าจะหาโอกาสเหมาะๆ คุยกับเธอเรื่องนี้เพราะเขาไม่อยากให้มันค้างคาใจอีกแล้ว
last updateLast Updated : 2025-02-26
Read more
ตอนที่ 7 มันลืมยาก
น่านนทีเดินตามเจ้าของบ้านเข้ามานั่งในห้องรับแขกขณะที่หญิงสาวเดินไปหยิบเครื่องดื่มและผลไม้ในตู้เย็นมาวางให้กับเขาตรงหน้าก่อนจะนั่งโซฟาอีกตัวหนึ่ง“อีฟคงไม่รบกวนเวลาคุณใช่ไหมคะ”“ไม่หรอกครับ ผมเองก็มีเรื่องจะคุยกับคุณเหมือนกันค่ะ”“คุณน่านจะคุยอะไรกับอีฟเหรอคะ” อรณิชาถามพลางมองหน้าชายหนุ่ม เธอกำลังกลัวว่าเขาจะพูดเรื่องในอดีตเพราะเธอไม่ได้เตรียมใจมาก่อนว่าการกลับมาเมืองไทยครั้งนี้จะมาเจอกับเขา“เราจะคุยกันแบบนี้จริงๆ ใช่ไหมอีฟ”“คุณหมายถึงอะไรคะ”“ผมว่าคุณรู้นะว่าผมหมายถึงอะไร ทำไมต้องทำเหมือนไม่เคยรู้จักกับผมก่อนทั้งที่แต่ก่อนก็เคยสนิทกันมาก”“ก็นั่นมันเป็นเรื่องในอดีตค่ะ คุณน่านอย่าพูดถึงมันอีกเลยนะคะ”“ถ้าไม่อยากให้ผมพูดถึงมันคุณก็บอกเหตุผลมาก่อนสิว่าทำไมถึงทิ้งผมไปมันคาใจผมมากที่จู่ๆ คุณก็หายไปจากชีวิตผมโดยไม่บอกอะไรเลย”“เรื่องมันผ่านมาแล้วคุณจะถามให้มันได้อะไรขึ้นมาเหรอคะ”“คุณช่วยบอกผมได้ไหมล่ะว่าผมทำอะไรผิดพลาดหรือไม่ดีตรงไหนคุณถึงทิ้งผมไปแบบนั้น อธิบายให้ผมเข้าใจหน่อยได้ไหม”“เรื่องมันผ่านมาแปดปีแล้วอีฟไม่อยากรื้อฟื้นอดีตหรอกค่ะ”“คุณใจร้ายเกินไปแล้วนะ คุณจากไปโดยไม่บอกลาแล้วกลั
last updateLast Updated : 2025-02-26
Read more
ตอนที่ 8 ให้เวลาทบทวน
วันนี้อรณิชาอยากโทรศัพท์ไปยกเลิกนัดกับน่านนทีแต่ถ้าเธอทำแบบนั้นก็กลัวว่าเขาจะหาว่าเธอกลัวที่จะเจอกับเขา หญิงสาวเลยจำต้องออกไปซื้อผ้าม่านกับชายหนุ่มตามที่นัดกันไว้บรรยากาศระหว่างเธอกับน่านนทีวันนี้ค่อนข้างเงียบต่างฝ่ายต่างพูดให้น้อยที่สุดจะยกเว้นก็แต่ตอนที่เขาคุยกับร้านขายผ้าม่านว่า อยากได้ผ้าม่านแบบไหนรวมถึงการนัดเวลาให้พนักงานเข้ามาติดตั้งผ้าม่าน พอทุกอย่างเรียบร้อยแล้วน่านนทีก็มาส่งอรณิชาที่บ้านโดยไม่ลงจากรถ“ผมไปก่อนนะถ้าพรุ่งนี้ถ้าเขามาติดผ้าม่านโทรตามผมด้วย”“แต่วันนี้คุยกับทางร้านโอเคแล้วอีฟคิดว่ามันไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนะคะ คุณไม่ต้องมาก็ได้” อรณิชาบอกเขาด้วยความเกรงใจ ตอนนี้หญิงสาวอยากจะอยู่ห่างกับเขาให้มากที่สุดเพราะคิดว่าการเจอกับเขาทุกวันคงไม่ดีเท่าไหร่สำหรับคนที่แต่งงานแล้วอย่างเธอ“ที่คุณไม่อยากให้ผมมาเพราะไม่อยากจะเจอผมใช่มั้ยล่ะ”“ไม่ใช่หรอกค่ะ มันไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่ฉันจะทำแบบนั้นแต่ที่ฉันไม่อยากให้คุณมาเพราะพรุ่งนี้มันเป็นวันจันทร์และกลัวว่าจะรบกวนเวลาทำงานของคุณ”“ไม่เป็นไรหรอกการมาดูแลความเรียบร้อยบ้านลูกค้าก็ถือเป็นงานอย่างหนึ่งของผมนะ พรุ่งนี้ถ้าเขามาถึงก็รีบโทรบอ
last updateLast Updated : 2025-02-26
Read more
ตอนที่ 9 ระหว่างเราไม่เหมือนเดิม
เมื่อได้คุยกับสามีแล้วอรณิชาก็รู้สึกเครียดเป็นอย่างมาก แต่เธอก็หวังว่าคำพูดที่พูดออกไปในวันนี้อเล็กซ์จะกลับเอาไปคิดและทบทวนดูว่าที่ผ่านมานั้นเขาเปลี่ยนไปมากจริงๆอรณิชาอยากจะให้โอกาสเขาอีกครั้ง เพราะได้สัญญาต่อหน้าบาทหลวงแล้วว่าจะรักและดูแลกันไปตลอด และเธออยากจะประคับประคองชีวิตคู่ของตนเองไปให้ได้นานที่สุด แต่ก็ต้องดูด้วยว่าอีกฝ่ายอยากจะประคับประคองร่วมกันไปกับเธอไหมนับว่าเป็นโชคดีอย่างหนึ่งที่อรณิชาตัดสินใจฝังยาคุมกำเนิดแบบสามปีมันทำให้ระหว่างนี้เธอไม่ต้องกังวลว่าจะท้องเพราะถ้าหากเรื่องคุยกับอเล็กซ์เรื่องนี้ไม่รู้เรื่องการจะมีลูกด้วยกันก็เป็นเรื่องที่ไม่อยากจะให้เกิดขึ้น ขนาดยังไม่มีลูกเขายังทิ้งให้เธออยู่ตามลำพังและถ้าหากมีลูกเธอก็คงจะต้องเป็นฝ่ายเลี้ยงดูลูกคนเดียวซึ่งมันไม่ดีแน่กับเด็กที่จะเกิดมาและเธอเองก็ยังไม่พร้อมที่จะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวเพราะคิดว่าตนเองไม่มีความสามารถพออรณิชาพยายามคิดเรื่องนี้ให้รอบคอบมากที่สุด บางทีเวลาที่อยู่ห่างกับเธออเล็กซ์เขาอาจจะคิดได้และกลับมาเป็นผู้ชายคนเดิมที่เธอเคยรัก แต่ถ้าหากมันไม่เป็นอย่างนั้นอรณิชาก็คิดว่าจะเลิกกับเขาอย่างเด็ดขาดเพราะถ้ายังฝืนอย
last updateLast Updated : 2025-02-26
Read more
ตอนที่ 10 ให้ผมช่วยนะ
อรณิชากลับมาอยู่เมืองไทยครบหนึ่งสัปดาห์แล้ว ตั้งแต่คุยกับอเล็กซ์ครั้งสุดท้ายหญิงสาวก็ไม่ได้ติดต่อเขาไปอีกเลยเธอรู้ว่าเขางานยุ่งแต่ก็อดน้อยใจไม่ได้และคิดว่าถ้าหากอเล็กซ์ยังเป็นแบบนี้อยู่เธอที่จะต้องถอยออกมาจากชีวิตคู่เพราะฝืนต่อไปก็คงไม่มีความสุขมันไม่ใช่แค่เรื่องเวลาเพียงเรื่องเดียวเท่านั้นที่อเล็กซ์เปลี่ยนไปแต่มีบางอย่างที่มันติดค้างอยู่ในใจของอรณิชา เพราะหนึ่งปีที่ผ่านมาอเล็กซ์ไม่เคยนอนกับเธอเลย ชายหนุ่มแสดงความรักกับเธอแค่กอด และหอมแก้มก่อนไปทำงาน ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ผิดปกติมากๆ สำหรับคนอายุอย่างเขาหญิงสาวไม่รู้ว่าที่อเล็กซ์ไม่มีอะไรกับเธอนานถึงหนึ่งปีเพราะเขาเบื่อเขามีปัญหาสุขภาพหรือเพราะเขามีคนอื่น เรื่องหลังสุดเป็นเรื่องที่เธอคิดอยู่ตลอดเวลาแต่ไม่เคยบอกมารดาหรือเล่าให้ใครฟังเพราะถ้าหากยังไม่แน่ใจก็ไม่อยากจะไปปรักปรำเขาหญิงสาวไม่รู้ตัวเองมีข้อบกพร่องเรื่องบนเตียงตรงไหนอเล็กซ์ถึงทำเย็นชากับเธอแบบนี้ เธอพยายามแต่งตัวยั่วยวน เอาใจเขาเวลาอยู่บนเตียงอเล็กซ์ก็ไม่สนใจเธอเลยเธอเป็นผู้หญิงอยู่ในวัยเจริญพันธุ์และย่อมมีความต้องการแต่ก็ไม่เคยคิดจะเอาไปใช้บริการบาร์โฮสที่มีบริการอยู่เกลื่
last updateLast Updated : 2025-02-26
Read more
ตอนที่ 11 คุณน่าจะยังไม่เสร็จนะ
“เสร็จแล้วใช่ไหมคุณน่าน”“ผมตรวจดูบ้านเสร็จแล้วแต่ผมว่าคุณน่าจะยังไม่เสร็จนะ” ชายหนุ่มพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ขณะเดินเข้ามาใกล้หญิงสาวซึ่งลุกขึ้นกำลังจะเปิดประตูให้เขาออกจากห้องนอน“คุณพูดอะไรคะ”“ก็พูดความจริงไงล่ะ”“ความจริงอะไรอีฟไม่เห็นจะรู้เรื่อง อีฟว่าคุณน่านรีบกลับไปเถอะ”“ถ้าผมกลับไปอีฟจะทำอะไรต่อเหรอ”“ก็เข้านอนสิ ฝนตกหนักอากาศเย็นแบบนี้มันเหมาะกับการนอนมากที่สุด คุณไม่อยากจะรีบกลับไปนอนรึไงล่ะ เนื้อตัวคุณเปียกหมดแล้วรีบกลับไปเถอะเดี๋ยวจะไม่สบาย”“คนอย่างผมไม่เป็นอะไรง่ายๆ หรอกผมแข็งแรงดี” เขาพูดเน้นคำทำให้อรณิชารู้สึกแปลกกับคำพูดของชายหนุ่ม“งานเสร็จก็น่าจะรีบกลับนะ”“ผมถามอะไรอีฟตรงๆ ได้ไหม”“ยังมีเรื่องอะไรถามอีก เราไม่มีเรื่องอะไรต้องคุยกันส่วนตัวแล้ว”“ถ้าเป็นเรื่องบ้านมันก็จบแล้ว แต่ผมมีเรื่องจะถามเพิ่ม”“คุณจะถามอะไรก็รีบถามมาเถอะค่ะ”“ถ้าผมกลับไปแล้วคุณจะทำแบบนั้นต่อใช่ไหมล่ะ”“แบบนั้นคือแบบไหน”“ตอบผมมาสิว่าก่อนหน้าที่ผมจะมาคุณกำลังทำอะไรอยู่”“อีฟก็นอนเล่นมือถืออยู่น่ะสิ คุณถามทำไม” หญิงสาวตอบแต่ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมาสบตากับน่านนที“แน่ใจนะว่านอนเล่นมือถืออยู่ แล้วไอ้ที่ม
last updateLast Updated : 2025-03-26
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status