เมื่อใกล้ถึงเวลานัด ชัชชญาก็ตรวจเช็คสิ่งของให้เรียบร้อยเพื่อรอเดินทางไปสนามบินอุดรโดยที่มีกันต์นทีอาสาไปส่ง เธอเองก็ไม่ได้ปฏิเสธน้ำใจจากเขา แต่กลับกลายเป็นอุ่นใจมากด้วยซ้ำที่มีคนรู้จักเดินทางไปด้วย แต่แล้วเมื่อเวลาหนึ่งชั่วโมงก่อนเวลานัด ก็มีเสียงข้อความทักเข้ามา
KNT : วันนี้ผมไปส่งคุณไม่ได้แล้วนะ พอดีมีธุระด่วน แต่ผมโทรนัดรถของโรงแรมให้คุณแล้วสบายใจได้ ค่าใช้จ่ายผมจัดการไว้ให้เรียบร้อยแล้ว เดินทางปลอดภัยครับ ไว้ผมจะติดต่อกลับไป...
Chanya : ขอบคุณค่ะ
เธอตอบกลับชายหนุ่มสั้นๆและไม่ได้มีคำถามต่อว่าเขาติดธุระอะไรจึงมาส่งเธอไม่ได้ ในเมื่อทั้งเธอและเขาเป็นเพียงแค่คนบังเอิญรู้จักเธอก็ไม่จำเป็นต้องเร้าหรือเขา เธอรู้สึกขอบคุณเขาอย่างใจจริง จากนั้นเธอก็เตรียมตัวเดินทางกลับกรุงเทพ แต่พอเมื่อนึกถึงคำว่า ไว้ผมจะติดต่อกลับไป ทำไมจู่ๆเธอก็รู้สึกกำลังชาวาบที่ใบหน้าอย่างบอกไม่ถูก หรือเธอเองกำลังหวังอะไรจากเขากันแน่ แต่ช่างมันเถอะ เธอได้แต่บอกตัวเองว่าให้คิดถึงงานที่รออยู่ข้างหน้า เธอก็บอกกับตัวเองให้ฮึดสู้ในใจ เพราะยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องจัดการให้สำเร็จเพราะเรื่องปากท้องสำคัญกว่าหัวใจ
@ชัญญ่าไลฟ์สตูดิโอชัชชญาเอาแต่เหม่อและเลื่อนดูโทรศัพท์มือถือ เธอเลื่อนโทรศัพท์ไปมาบ่อยมากจนรุ่นน้องอดสงสัยไม่ได้
“เดี๋ยวนี้ติดโทรศัพท์ใหญ่เลยนะเจ๊ เล่นทั้งวันเลย”
“ป่าวซะหน่อย เจ๊แค่ดูอะไรไปเรื่อยแหละ ว่าไงมินนี่”
“เป็นไงบ้างเจ๊ หนองคายสวยมั้ย” มินนี่ผู้ช่วยตัวป่วนเอ่ยถามเมื่อเห็นชัญญ่านั่งเช็คอีเมล์ในห้องทำงานส่วนตัว
“อื้ม ก็ดีนะ บ้านเมืองสงบ อาหารอร่อย สะอาด เจ๊ ได้ไอเดียทำคอนเทนต์กลับมาเพียบเลยนะ”
“จะว่าไปอัศวนันท์กรุ๊ปก็ใจป๋าเหมือนกันเนอะเจ๊ นอกจากจะให้เราทำคลิปโปรโมทโรงแรมในเครือแล้วยังให้เราช่วยโปรโมทจังหวัดอีก จิตใจเป็นกุศลจริงๆ ขอให้ร่ำๆรวยๆยิ่งๆขึ้นไปนะค่าครอบครัวอัศวนันท์” มินนี่พูดเพราะเธอได้ข้อมูลมาว่าบริษัทนี้ทุ่มเงินส่วนตัวโปรโมทให้จังหวัดด้วย
“ก็ตระกูลร่ำรวยแหละมินนี่ การตลาดทั้งนั้นมั้ย ลองคิดดูนะถ้าจังหวัดเค้าไม่ดัง เค้าจะได้ลูกค้าจากไหนไปใช้บริการโรงแรม ถ้าจังหวัดเค้าดังเม็ดเงินก็ไหลเข้าครอบครัวนั้นเต็มๆ เพราะเท่าที่รู้ว่าครอบครัวนี้ มีธุรกิจหลายอย่างทั่วทั้งจังหวัดเลย” มินนี่พยักหน้าเห็นด้วย แต่ก็ไม่เป็นไรหนิเราก็ได้ค่าจ้างอยู่แล้ว ปีนี้ออฟฟิศไม่ได้กินแกลบแค่นี้มินนี่ก็สุขใจ
ชัชญ่าเองก็ไม่ได้เล่ารายละเอียดเหตุการณ์ต่างๆที่เจอให้รุ่นน้องฟังกลัวว่าเธอจะเป็นห่วงและไม่ยอมให้เธอเดินทางไปไหนมาคนเดียวอีก นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้วคนทางนั้นก็ไม่เห็นจะมีท่าทีติดต่อกลับมา นึกขึ้นได้เธอก็หยิบโทรศัพท์มือถือลงในกระเป๋าสะพายส่วนตัวและหันกลับมาอ่านคอมเม้นในแฟนเพจต่อทันที ไม่เห็นจะมีเหตุผลอะไรให้เธอต้องสนใจ....
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูห้องทำงานดังขึ้นก่อนที่จะมีใครบางคนเปิดประตูเข้ามา
“เซอร์ไพรส์!!!!!” เสียงทุ้มเอ่ยดังขึ้นหลังจากเดินก้าวเขามาหาทั้งสองสาวที่โต๊ะทำงาน
“อีพี่พี่รัณ!!!!....มาได้ไงเนี่ย” มินนี้ร้องทักเสียงดังไม่คิดว่ารุ่นพี่จะมา
“ไปเกาหลีรอบนี้เป็นไงบ้างคะ” ชัญญ่าเอ่ยทักรุ่นพี่หนุ่มทันทีเธอรู้อยู่แล้วว่าเขาจะมาเพราะได้โทรคุยกันก่อนหน้านี้แล้ว
“ก็ดีครับ....นี่ของฝาก คนละถุง” ชายหนุ่มยกถุงของฝากให้กับทั้งสองสาวแล้วยิ้มให้อย่างใจดี
“ขอบคุณค่ะ...ไม่เห็นต้องลำบากเลยนะคะพี่รัณ แค่พี่รัณแวะมาหาน้อง..น้องก็ดีใจมากแล้วค่ะ ใช่มั้ยมินนี่” ชัญญ่าเอ่ยถามมินนี่ที่ตอนนี้หน้ายู่ด้วยความไม่พอใจเพราะแต่ไหนแต่ไรมาเธอกับชรัณแทบจะเป็นคู่กัดกันตลอด
“ผู้ใหญ่ให้ของ ไหว้ย่อรับของสิหนู”ชรัณเอ่ยแซวคนหน้ายู่
“ขอบคุณ...” มินนี่ตอบรับเสียงห้วนสั้นพร้อมกับยกมือไหว้อย่างขอไปทีแบบ มือไปทาง ใบหน้ากลับหันไปอีกทาง
“มินนี่!!!” ชัญญ่าเอ็ดเสียงดังถึงแม้เธอพอจะรู้ว่ามินนี่กับชรัณไม่ค่อยจะกินเส้นกันเท่าไหร่ แต่การที่มินนี่แสดงออกด้วยท่าทางที่ไม่น่ารัก เธอก็ไม่เห็นด้วยเป็นอย่างมาก
“ลองเปิดดูสิ พี่ไม่รู้ว่าจะถูกใจมั้ย แต่เห็นว่ากำลังฮิตมากนะที่เกาหลี” ชรัณเอ่ยบอกรุ่นน้องทั้งสองให้รีบถุงของฝากเพราะเขาตั้งใจซื้อมาฝากทั้งคู่โดยเฉพาะ กว่าจะได้มาเขาต้องให้เลขาไปต่อคิวรอซื้อนานกว่าสามชั่วโมง
“ว้าววววว....ถูกใจมากค่ะพี่รัณ รุ่นนี้ที่มินนี่กำลังส่องเลยใช่มั้ย กระเป๋าก้อนเมฆของเจ๊สีขาว ของมินนี่หล่ะรีบแกะดูสิจ้ะ” เธอถูกใจกับของฝากจากรุ่นพี่ครั้งนี้มาเป็นพิเศษแต่คนที่น่าจะถูกใจแต่เก็บทรงอยู่ก็คงไม่พ้นแม่สาวหน้าหมวยข้างๆนี้แน่นอน
“ว้าว...มินนี่ได้สีเงินอ่ะ สีนี้หายากมากเลยนะ เหมือนรู้เลยว่ามินนี่อยากได้สีนี้ พี่รัณเก่งมากค่ะ” ชัญญ่าตาลุกวาวเมื่อเห็นกระเป๋าสีพิเศษ
“ชอบมั้ย???” สายตาคมจ้องมองคนเก็บทรง
“ชอบค่ะ ขอบคุณค่ะ” มินนี่ตอบสั้นห้วนอีกครั้ง แต่กลับเรียกยิ้มจากรุ่นพี่ทั้งสองได้เป็นอย่างดี
“คือพอดีว่าทางเกาหลีอ่ะ เขาชอบแล้วแหละ...พี่ก็เลยว่าจะให้ทางชัญญ่าช่วยหน่อย” ชรัณเอ่ยบอกรุ่นน้องทั้งสองของเรื่องที่ตั้งใจมาในวันนี้
“ได้สิคะ ชัญญ่าจะช่วยพี่รัณเต็มที่เลยขอแค่พี่รัณบอกมา”
เวลาล่วงเลยมาเกือบหนึ่งเดือนเต็มหลังจากกลับมาหนองคายชัญญ่าก็ทำงานหนักจนไม่มีเวลานึกถึงใครคนนั้นเพราะต้องเร่งปิดคลิปที่ค้างส่งลูกค้าเป็นจำนวนมากเพราะตั้งแต่เธอกลับมาจากหนองคายเดือนที่แล้ว ลูกค้าเก่าก็ทยอยต่อสัญญาและยังลูกค้าใหม่ๆที่รอปิดดีลอีกหลายเจ้า อีกทั้งช่วงนี้เธอได้เปิดทำช่องรายการในยูทูปใหม่ๆเลยยิ่งทำให้เธอยุ่งจนไม่มีเวลาพักผ่อน
สุดสัปดาห์นี้ ทางทีมของชัญญ่าไลฟ์ได้ถ่ายทำทำคลิปแรกของอัศวนันท์กรุ๊ปซึ่งเป็นโรงแรมหรูขนาดห้าดาวใจกลางเมืองอีกเช่นเคยแต่ที่นี้มีชั้นใต้ดินเปิดเป็นผับหรูรองรับลูกค้าวัยรุ่นที่ชอบเที่ยวยามราตรีทั้งชาวไทยและต่างประเทศ
หลังจากถ่ายทำรีวิวกันเสร็จทางทีมก็เลยตกลงกันว่าจะฉลองงานแรกของลูกค้ารายใหญ่ที่ผับในโรงแรมนี้เลย เพราะมินนี่ไปขอส่วนลดจากคุณเมธัสมาได้ให้ทีมงานชัญญ่าไลฟ์โดยเฉาะตั้งสามสิบเปอร์เซ็นต์
“โรงแรมเดอะคริสตัล โคตรหรูเลยเจ๊ว่ามั้ย แถมข้างบนเป็นห้องพักวีไอพีทั้งชั้นมีแค่ห้าห้องเองคืนละตั้งหลายหมื่น นี้ถ้าไม่ได้มาถ่ายทำไม่รู้ว่าชาตินี้มินนี่จะมีวาสนาได้เห็นกับเขามั้ย” มินนี่เอ่ยเสียงเจื้อยแจ้วระหว่างทางเดิน
“นั้นสิ ถ้าให้เจ๊จ่ายเงินเยอะขนาดนี้เองก็ไม่ไหวเหมือนกัน เสร็จงานแล้ว แยกย้ายกันไปพักก่อนดีกว่า เย็นนี้เจอกันนะทุกคน”
ชัญญ่าเอ่ยบอกทีมงานที่เดินตามมาด้านหลังเพราะวันนี้มีนัดกันที่ผับของโรงแรมเดอะคริสตัล โรงแรมในเครืออัศวนันท์
“เจ๊ให้หนูไปรับที่คอนโดมั้ย เดี๋ยวแต่งตัวเสร็จหนูแวะรับได้”
“เดี๋ยวเจ๊เรียกแกร็บคาร์ดีกว่า ขากลับเผื่อมีคนมาส่งไง ฮ่าๆ เจ๊ล้อเล่น ขากลับมินนี่ค่อยไปส่งเจ๊นะ รีบไปแต่งตัวเถอะ เอาให้สุดเลยนะเดี๋ยวหาว่าเจ๊ไม่พาไปเที่ยวอีก คืนนี้เราต้องได้ผู้ อิอิ” ชัญญ่าพูดหยอกเย้ารุ่นน้องแบบไม่ได้คิดอะไรวันนี้เธอเองก็กะปล่อยใจจอยๆไปเหมือนกัน
“งั้นเจอกันนะเจ๊ แต่งฉ่ำเลยนะเจ๊ อู้ยยตื่นเต้นเจอกันค่า”
...........................................................................................
“เป็นไรมาว่ะไอ้ที ไปลาวรอบนี้นานเป็นเดือนเลย ตัดผมตัดเผ้ามั้งนะ มึงจะเซอร์เกินไปแล้วนะ ที่นั่นปัญหาเยอะเหรอว่ะ พี่เห็นแกยกเอายกเอาตั้งแต่มาถึงละ”
“ก็มีปัญหาเรื่องที่ดินกับชาวบ้านนิดหน่อย อีกอย่างงานโครงสร้างที่นู้นก็มีปัญหามาให้แก้ไม่เว้นแต่ละวัน เลยอยู่เคลียร์นานเลยครับ”
กันต์นทีเอ่ยตอบรุ่นพี่ เดือนที่แล้วชาวบ้านประท้วงเรื่องที่ดินในการก่อสร้างโรงแรมใหม่ที่ลาวพื้นที่ตรงนี้กว่าเขาจะได้มาอย่างถูกต้องก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะทำเลที่ตั้งถือว่าดีมากเป็นทำเลเมืองท่าที่มีทั้งชาวจีนและเวียดนามสัญจรผ่านตลอดเขาวางแผนกับกันต์ณภัทรพี่ชายคนโต ว่าจะทำเป็นคอมมูนิตี้ขนาดย่อมมีให้บริการปั้มน้ำมัน โรงแรมและร้านอาหาร ในพื้นที่เดียว
“ทำอะไรก็ให้มันถูกต้องตั้งแต่แรกดีแล้ว จะได้ไม่มีปัญหาตามมาภายหลัง” นคินทร์รุ่นพี่ของกลุ่มเอ่ยตักเตือนรุ่นน้อง
“สงสัยขาดของไปนานว่ะพี่คินทร์ เดี๋ยวคืนนี้ผมจัดให้เด็ดๆ” เจฟรุ่นน้องลูกครึ่งไทยอังกฤษจีนเอ่ยตอบนคินทร์รุ่นพี่ใหญ่ของกลุ่ม ทั้งกันต์นที นคินทร์และเจฟ เจอกันตอนไปเรียนคอร์สบริหารธุรกิจสั้นๆที่อังกฤษ เลยทำให้ทั้งสามคนสนิทกันมานาน พอดีโรงแรมของกันต์นทีขยายมาที่ทองหล่อ กันต์นทีเลยขอเช่าพื้นที่ทำผับกับรุ่นพี่รุ่นน้องที่สนิทกัน ทั้งสามคนช่วยกันบริหารโดยมี เจฟ เป็นหลักที่กรุงเทพ เจ้านี่แบ็คมันดี เพราะครอบครัวมันทำธุรกิจเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ แต่อีกด้านนั้นเจฟครอบครองธุรกิจสีเทาแทบจะทุกชนิดเรียกได้ว่าเป็นมาเฟียขาใหญ่เลยก็ว่าได้
เลยทำให้ผับของพวกเขาไม่ค่อยมีใครมาวุ่นวายเกะกะส่วนพี่ นคินทร์ ก็ทำไร่ส้มและไร่ช็อตโกแลตที่เมืองน่านครอบครัวสืบเชื้อสายเจ้าแห่งเจ้าเมืองล้านนาโปรไฟล์ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน ที่วันนี้ทุกคนได้รวมตัวกันที่ผับเพราะมาเลี้ยงส่งพี่นคินทร์ไปดูงานโรงงานทำช็อคโกแลตที่ยุโรป ส่วนกันต์นทีก็มาคุยงานที่โรงแรมของเขาสาขากรุงเทพซึ่งตอนนี้กำลังดีลกับบริษัททัวร์ไว้เขาเลยถือโอกาสมาพักผ่อนและแวะมาดูกิจการผับหรูกลางทองหล่ออีกด้วย
ไม่นานสาวพริตตี้สาวสวยสามคน ที่เจฟสั่งลูกน้องจัดหามาให้ก็มาถึง สามสาวแต่งกายด้วยเสื้อผ้าน้อยชิ้นโชว์อกอึ๋มที่แทบจะล้นทะลักออกมาจนหกลงพื้นและกระโปรงที่สั้นจนแทบจะเห็นแก้มก้น เห็นแบบนี้ใครมันจะอดใจไหวกันเล่า งานนี้ต้องยกความดีให้เจ้าเจฟมัน
“เจฟวันนี้กุไม่เอานะเว้ย ช่วงนี้เบื่อๆกลับจากลาวก็บินมากรุงเทพเลยเหนื่อยว่ะวันนี้” กันต์นทีบอกรุ่นน้องอย่างไม่สบอารมณ์
“เห้ยย เสือ ทำไมหล่ะ น้องส้มโอก็เสียใจแย่เลยซิ” นคินทร์เอ่ยท้วงเพราะปกติเลยน้องชายคนนี้ไม่เคยปฎิเสธสาวๆที่น้องเล็กของกลุ่มจัดให้ซักครั้ง
“คุณเจฟ คืนนี้พามิกิไปต่อข้างนอกได้ไหมคะ มิกิคิดถึงของคุณม๊ากมากกกก” มิกิเอ่ยชวนเจฟอย่างสนิทสนมเพราะทั้งคู่เป็นคู่ขากันมานาน มิกิมีความคิดว่าจะจับเจฟทำสามีให้ได้ แต่มันก็ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกเพราะถ้าเสร็จกิจสวาทเมื่อไหร่เธอก็ไม่เคยได้นอนค้างต่อกับชายหนุ่มเลย
“มิกิอยากของผมงั้นเหรอ ได้สิครับ เอ้ยไอ้ป้องเตรียมรถไปคอนโดมิกิ” ผมไปละนะพี่คืนนี้เต็มที่เลยนะค้าบบบ
“ไอ้วัฒน์เตรียมรถให้กุด้วย กุอยากไปต่อกับน้องโซดา” นคินทร์เอ่ยสั่งลูกน้องต่ออีกคน
ตอนนี้ในห้องVIP ของผับเหลือแค่กันต์นทีกับพริตตี้สาวสวยชื่อส้มโอ ไหนๆ ก็ไหนๆละ มีของดีตรงหน้าก็ลองเล่นดูหน่อยล่ะกัน
“เราจะทำกันตรงนี้เหรอคะคุณ ที” ส้มโอเอ่ยยั่วยวน
“อย่าเรียกผม ที เราไม่ได้สนิทกัน” ส้มโอหน้าเสียเล็กน้อย คืนนี้แหละเมื่อโอกาสของเธอมาถึงแล้วเธอจะทำให้เต็มที่ เธอจะขึ้นขย่มบนตัวเขาและให้เขาเรียกชื่อเธอให้ได้
“อุ๊ย...ส้มโอ ขอโทษค่ะคุณกันต์นที อย่าเครียดไปสิคะเดี๋ยวส้มโอนวดให้” เธอลุกจากการนั่งข้างเขาเปลี่ยนเป็นลงมานั่งคุกเข่าข้างล่างโซฟาหนังสุดหรู
“ให้ส้มโอทำให้คุณนะคะ” กันต์นทีไม่ตอบแต่ปลดเข็มขัดและถอดกางเกงเหลือเพียงครึ่ง
“อู้วว ใหญ่มากเลยค่ะ” ส้มโอจ้องที่ตัวตนของเขาตาเป็นมัน ไม่อยากจะคิดว่าถ้าคืนนี้เธอได้ครอบครองขย่มมันจนลึกสุดใจ ผนังมดลูกของเธอจะฟินแค่ไหน เธอค่อยๆโลมเลียสูดดมหว่างขาของชายหนุ่มแล้วใช้ลิ้นน้อยๆค่อยๆดูดเลียที่ปลายหัว จนน้ำใสๆของเขาเริ่มไหลเยิ้มออกมา ส้มโอเองก็กลืนกินจนหมดทุกหยาดหยด
“ซี๊ด!! อื้ม ดี” ตัวตนของเขากำลังเหยียดขยายจากการโดนปลุกเร้าอารมณ์ของส้มโอพริตตี้สาวผู้ช่ำชอง
“อ๊ะ.....” เมื่ออารมณ์สวาทเริ่มบรรเลงกันต์นทีเองก็ดึงข้อมือสาวสวยมายืนที่หน้ากระจกใสที่มองเห็นแค่จากภายในด้านเดียว ภาพบรรยากาศของผู้คนมากมายมันทำให้อารมณ์ของเขาพลุ่งพล่านจนอยากจะปลดปล่อยตัวเองเต็มที ส้มโอยิ้มหวานใส่กันต์นทีอย่างรู้ใจ
“ถุงยาง....” ส้มโอรีบหยิบถุงยางที่วางเตรียมไว้ที่โต๊ะข้างๆแล้วรีบฉีกออกมาเพื่อจะสวมใส่ให้เขา กันต์นทีถลกกระโปรงสั้นของเธอจนมาถึงรอบเอวจับเธอหันหน้าออกไปข้างนอกแนบชิดกระจก ส้มโอรู้ดีว่าเขาต้องการอะไรจึงแอ่นสะโพกผายเตรียมรับแรงกระแทกจากเขาที่กำลังจะจับตัวตนใหญ่โตเสียบแทงช่องทางรักของเธอ แต่ทำไมเขาถึงหยุดชะงัก.........
“ออกไป....” กันต์นทีบอกเสียงต่ำ รอดไรฟันที่ฟังแล้วน่าขนลุก
“ทำไมละคะ ส้มโอทำไม่ถูกใจคุณตรงไหน....”
“ฉันบอกให้ออกไป!!!!!!” กันต์นทีตะโกนไล่พริตตี้สาวเสียงดังลั่นเธอรีบเก็บเสื้อผ้าใส่ร้องเท้าแล้วรีบวิ่งออกจากห้องทันทีถึงแม้ว่าเธอจะเสียดายที่ไม่ได้เล่นเพลงสวาทกับเขาต่อแต่ตอนนี้ขอเอาตัวรอดก่อนละกันเพราะเขาน่ากลัวมาก ไม่รู้ว่าไม่พอใจอะไรเธอนักหนา
“หลุยส์ โทรไปเปิดห้องวีไอพีที่โรงแรมให้กุ วันนี้กุไม่กลับคอนโด” กันต์นทีโทรสั่งลูกน้องที่ผับ
เช้าวันจันทร์ที่แสนวุ่นวายในเมืองหลวง วันนี้ทีมงานของชัญญ่าไลฟ์ก็กำลังวุ่นวายเตรียมตัวพรีเซนต์เสนอแผนสตอรี่บอร์ดและไทม์ไลน์ในการโปรโมทโรงแรมในเครืออัศวนันท์ที่เหลืออีกห้าแห่ง เมธัสหัวหน้าการตลาดของโรงแรมนัดหมายสถานที่เป็น โรงแรมธารธารา โรงแรมสุดหรูระดับห้าดาว โลเคชั่นติดริมแม่น้ำเจ้าพระยาที่ออกแบบสะท้อนถึงความเรียบง่ายแต่หรูหราตกแต่งสไตล์ไทยร่วมสมัยดูแล้วเหมือนหลุดเข้ามาอยู่ในยุครัตนโกสินธุ์ตอนปลายเลยก็ว่าได้ ซึ่งโรงแรมนี้คือหนึ่งในสองของโรงแรมในเครือบริษัทที่มีในกรุงเทพ อีกที่จะเป็นโลเคชั่นใจกลางทองหล่อที่เจ้านายหนุ่มสุดหล่อใช้เปิดผับข้างล่างไปด้วย“สวัสดีครับคุณชัญญ่า นี้คงเป็นคุณมินนี่ใช่มั้ยครับ คุยงานผ่านโทรศัพท์มาตลอดวันนี้เพิ่งได้เห็นตัวจริง ยินดีที่ได้พบกันนะครับ” เมธัสกล่าวตอนรับทีมงานชัญญ่าไลฟ์อย่างเป็นกันเอง“สวัสดีค่ะคุณเมธัส ยินดีที่ได้พบเช่นกันค่ะ” มินนี่เอ่ยทักทายกลับอย่างเป็นทางการเพราะดูแล้วเขาน่าจะมีอายุมากกว่าเธอราวห้าหกปีเห็นจะได้“เรียกผมว่า เมธ เฉยๆก็ได้ครับมินนี่” เมธัสยิ้มส่งให้หญิงสาวตัวเล็กข้างหน้า“เดี๋ยวเชิญทีมงานคุณชัญญ่าขึ้นไปเตรียมตัวที่ห้องประชุม
ความหนาวเย็นจากเครื่องปรับอากาศตกกระทบลงสู่ผิวบอบบางจนทำให้เธอรู้สึกตัว“อื้อ...หนาวจัง”เธอหลับตาพริ้มขณะที่มือเล็กพยายามควานคว้าหาผ้าห่มอย่างที่เธอชอบทำเป็นประจำ มือเล็กสัมผัสได้ถึงไออุ่นจากวัตถุประหลาดที่พาดผ่านกลางลำตัว“อ๊ะ!!!..” เปลือกตาที่ปิดสนิทไปก่อนหน้าไม่กี่ชั่วโมงก่อน ค่อยๆเปิดขึ้นช้าๆ ภาพตรงหน้าที่ได้เห็นมันเป็นหลักฐานชั้นดีตอกย้ำว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนไม่ใช่แค่ฝันแต่มันดันเป็นความจริง......“คุณที......ทำไมถึง...” เธอถามตัวเองในใจไม่กล้าแม้จะปริปากมือเล็กยกขึ้นมาปิดเสียงกลั้น ก่อนจะย้อนนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมา เมื่อเธอดันเผลอไปมีสัมพันธ์สวาทกับผู้ชายที่เธอบังเอิญเจอที่สนามบินวันนั้นและเมื่อคืนก็...บังเอิญมีอะไรกับเขา เธอมองใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่ม อยู่ครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆแกะแขนของเขาที่กอดรัดเธอไว้แน่นทั้งคืน ร่างเล็กค่อยๆลุกออกจากเตียงนอนแล้วค่อยๆย่องเบาๆ ไล่เก็บเสื้อผ้าของเธอที่ตกกระจายตามพื้นขึ้นทีละชิ้นๆ ก่อนจะวิ่งหายไปในห้องน้ำเพื่อรีบจัดการตัวเองทันที ไม่นานเธอก็ออกมาในสภาพพร้อมเดินทาง ก่อนไปเธอหยิบเอาเสื้อสูทที่เขาสวมใส่เมื่อวานมาคลุมทับเพื่อปกปิดร
“คุณว่าไงนะ นี่ผิดหวังมากขนาดแกล้งจำกันไม่ได้เลยเหรอชัญญ่า” กันต์นทีตอบเธอเสียงเรียบต่ำ เขาจ้องมองใบหน้าสวยแดงก่ำจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ ดวงตากลมโตสีดำหยาดเยิ้ม ริมฝีบางอวบอิ่มสีแดงสั่นระเรื่อ มันทำให้เขาอดทนต่อไปอีกไม่ไหว เขาเอียงใบหน้าหล่อเหลาปรับองศาแล้วก้มลงประกบปากหยักได้รูปของเขาบนริมฝีปากอวบอิ่มนุ่มนิ่มที่สั่นระริกของเธอทันที ริมฝีปากหนาบดเบียดเคล้าคลึงกลีบปากอวบของเธออย่างเชื่องช้าเนิบนาบ จนคนตัวบางเบิกตากว้างด้วยความตกใจ หัวใจของเธอเต้นกระหน่ำรุนแรงจนอีกฝ่ายสัมผัสได้ กันต์นทียกยิ้มสายตาเฉียบมองสาวน้อยที่ตัวกำลังสั่นเทาอย่างผู้ชนะ ลิ้นสากไล้เลียริมฝีปากอวบอิ่มก่อนจะค่อยๆสอดแทรกลิ้นหนาเข้าไปควานหาความหวานในโพรงปากของเธอ เขาค่อยๆไล้เลียลิ้นน้อยๆของเธอจนมันค่อยๆแลบออกมาทีละน้อยให้เขาได้เกี่ยวกระหวัดดูดดึงอย่างเอาแต่ใจ“อื้อ คุณ พะ พอ ก่อน ฉันร้อน ช่วยฉัน..” หญิงสาวเผลอส่งเสียงครางหวานหูก่อนจะเอ่ยห้ามชายหนุ่ยเพราะตอนนี้ร่างกายของเธอนั้นร้อนลุ่มดังไฟแผดเผาแบบที่เธอไม่เคยเจอมาก่อน เขาค่อยๆถอนริมฝีปากออกมามามองใบหน้าหวานที่แดงซ่านของเธออย่างเสียดาย เขารู้ดีว่าต้องจัดการกับเธออย่างไรเพื่อท
@the crystal Club พับหรูย่านทองหล่อ“วู้ๆๆๆๆๆๆๆ เจ๊ของเรามาแล้วว โหหหห เจ๊เราวันนี้อย่างสุด แซ่บมากจนจำแทบไม่ได้เลยนะเนี่ย” เมื่อชัญญ่าเดินมาถึงโต๊ะที่จองไว้เธอก็โดนน้องๆในออฟฟิศโห่แซว เธอส่ายศีรษะเบาๆ อย่างเขินอาย ถึงแม้ว่าชีวิตส่วนใหญ่เธอจะเที่ยวแต่ป่าเขาลำเนาไพร แต่อายุขนาดนี้เธอก็ผ่านการเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนฝูงอยู่หลายครั้ง วันนี้เธอเลือกใส่ชุดเดรสสายเดี่ยวสั้นสีเงินเมทัลลิค เนื้อผ้าซาตินแนบตัวจนเผยให้เห็นแทบทุกสัดส่วน เธอมัดผมห้างม้าสูงเผยให้เห็นช่วงไหล่และเนินอกอวบ ที่มีกลิสเตอร์ระยิบระยับสีทองขับกับผิวสวยของเธอดูแล้วเซ็กซี่ไปทางสายฝ. วันนี้เธอแต่งหน้าจัดทาปากด้วยลิปสติกสีแดงกระเป๋าถือสีดำที่แมตซ์เข้ากันกับร้องเท้าส้นสูงสีดำยี่ห้อแพง“อ๊ะ...วันนี้ก็ให้เจ๊นิดนึงโน๊ะ....นี่ใครเจ๊เอง เจ้าภาพก็ต้องเลิศสุดสิ วันนี้เต็มที่เลยนะทุกคน งบบริษัทจ้า เดี๋ยวมินนี่ช่วยจัดการค่าใช้จ่ายวันนี้ให้ด้วยนะ”“รับทราบค่ะบอสส” มินนี่ผู้เป็นทุกอย่างของออฟฟิศรับนโยบายทันที เวลาล่วงเลยผ่านไปทุกคนต่างกำลังโยกย้ายส่ายสะโพกตามจังหวะเพลง EDM อย่างสนุกสนาน ชัชชญาเองก็เริ่มมึนกับแอลกอฮอล์แล้วบ้าง แต่ก็ก
เมื่อใกล้ถึงเวลานัด ชัชชญาก็ตรวจเช็คสิ่งของให้เรียบร้อยเพื่อรอเดินทางไปสนามบินอุดรโดยที่มีกันต์นทีอาสาไปส่ง เธอเองก็ไม่ได้ปฏิเสธน้ำใจจากเขา แต่กลับกลายเป็นอุ่นใจมากด้วยซ้ำที่มีคนรู้จักเดินทางไปด้วย แต่แล้วเมื่อเวลาหนึ่งชั่วโมงก่อนเวลานัด ก็มีเสียงข้อความทักเข้ามาKNT : วันนี้ผมไปส่งคุณไม่ได้แล้วนะ พอดีมีธุระด่วน แต่ผมโทรนัดรถของโรงแรมให้คุณแล้วสบายใจได้ ค่าใช้จ่ายผมจัดการไว้ให้เรียบร้อยแล้ว เดินทางปลอดภัยครับ ไว้ผมจะติดต่อกลับไป...Chanya : ขอบคุณค่ะ เธอตอบกลับชายหนุ่มสั้นๆและไม่ได้มีคำถามต่อว่าเขาติดธุระอะไรจึงมาส่งเธอไม่ได้ ในเมื่อทั้งเธอและเขาเป็นเพียงแค่คนบังเอิญรู้จักเธอก็ไม่จำเป็นต้องเร้าหรือเขา เธอรู้สึกขอบคุณเขาอย่างใจจริง จากนั้นเธอก็เตรียมตัวเดินทางกลับกรุงเทพ แต่พอเมื่อนึกถึงคำว่า ไว้ผมจะติดต่อกลับไป ทำไมจู่ๆเธอก็รู้สึกกำลังชาวาบที่ใบหน้าอย่างบอกไม่ถูก หรือเธอเองกำลังหวังอะไรจากเขากันแน่ แต่ช่างมันเถอะ เธอได้แต่บอกตัวเองว่าให้คิดถึงงานที่รออยู่ข้างหน้า เธอก็บอกกับตัวเองให้ฮึดสู้ในใจ เพราะยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องจัดการให้สำเร็จเพราะเรื่องปากท้องสำคัญกว่าหัวใจ @ชัญญ
เช้าวันรุ่งขึ้นกันต์นทีก็รีบตื่นนอนเพื่อที่จะไปรับหญิงสาวที่หน้าโรงแรมKNT : ตื่นยังคุณ อีกยี่สิบนาทีถึงนะChanya : ………..ไม่ตอบ..................ตื้ดดด ตื้ดดดด ตื้ดดดดดดดด“ฮัลโหล!!! ตื่นรึยัง นี้มันเก้าโมงกว่าแล้วนะคุณ”ชัญญ่าสะดุ้งตื่นจากเสียงโทรศัพท์ เธอลืมตั้งนาฬิกาปลุก แย่แล้วววว“ตะ ตะ ตื่นแล้วค่ะ ขอเวลาสิบนาทีนะคะ คุณนั่งรอข้างล่างเลยนะ แค่นี้นะคะฉันรีบ” ชัญญ่ารีบกระโดดออกจากเตียงถอดเสื้อผ้าแล้ววิ่งเข้าไปอาบน้ำไวอย่างกะเดอะฟาสก๊อก ก๊อก ก๊อก“นี้มันเลย สิบนาทีมานานมากแล้วนะคุณ เปิดประตูหน่อย” ไม่รู้ว่าเขารีบอยากจะเห็นใบหน้าสวยๆของเธอหรือนึกอะไรอยู่กันแน่ถึงได้ขึ้นมาเคาะประตูห้องของเธออย่างวิสาสะ“โอ้ยคุณ! จะรีบไปไหนฉันแต่งตัวอยู่ยังไม่เรียบร้อย” เสียงหวานตะโกนตอบโต้เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูอยู่หลายทีจนนึกรำคาญ“คนอะไร...ไม่รู้จักเกรงใจคนอื่นเอาซะเลย” ถึงปากจะบ่นแต่ก็รีบเปิดประตูห้องน้ำออกมาปัง ปัง ปัง กันต์นทีเคาะประตูเสียงดัง“จะเปิดประตูให้ผมเข้าไปดีๆมั้ยครับ”“ไม่เปิด ถ้าคุณอยากเข้ามา ก็ไปหาคีย์การ์ดเข้ามาเองแล้วกัน ฉันแต่งตัวอยู่ แล้วก็จะไม่รีบด้วย ไม่ต้องมาเร่ง!!!!”