“ไปต่อห้องผมนะครับพี่แป้ง”
หลังจากคำนี้ รู้ตัวอีกทีทั้งคู่ก็เข้ามาเปิดประตูเข้าห้องที่คอนโดมิเนียมหรูริมน้ำเจ้าพระยาชั้นสามสิบห้า ทันทีที่ประตูห้องปิด ทั้งคู่ก็กระโจนเข้าหากันราวกับแม่เหล็กต่างขั้วที่ดึงดูดกัน
ริมฝีปากบางนุ่มของปวริศาถูกทาบประกบถูกฉกชิมทั้งบนและล่างซ้ำไปมาจนพอใจ เรียวลิ้นร้อนค่อยๆ แทรกแหวกว่ายเข้าชิมความหอมหวาน มือข้างหนึ่งของเขาประคองศีรษะปรับองศาเข้าหากัน มืออีกข้างลูบไล้ที่สะโพกกลมกลึง นานแค่ไหนแล้วนะ ที่เขาไม่ได้สัมผัสสิ่งสวยงามนี้ เจฟฟ์คิดในใจ ถึงแม้ช่วงเวลาที่ผ่านมาเขาจะมีผู้หญิงเข้าหามากมาย หลายคนเป็นคู่นอน หลายคนเลื่อนขั้นมาเป็นคู่เดท แต่ก็ไม่มีใครทำให้หายหวนคิดถึงคะนึงหาหรือทดแทนผู้หญิงในอ้อมกอดเขาคนนี้ได้เลย
จูบที่ดูดดื่มราวกับจะดึงกระชากวิญญาณให้ออกจากร่าง ทำให้ปวริศาไม่สามารถประคองตัวได้ เพราะก่อนหน้านี้ก็โดนพิษของแอลกอฮอล์จากไวน์ชั้นดีที่ตัวเธอเองประโคมเข้าร่างแทบไม่ได้หยุดหย่อนจนเมามายเกือบไม่ได้สติ และตอนนี้ร่างกายของเธอมาตกอยู่ในอ้อมกอดแสนอบอุ่นของคนที่เคยถวิลหามาแสนนาน รสจูบที่เร่าร้อนแทบทำให้ร่างกายเธอหลอมละลาย เวลานี้ไม่ว่าเจฟฟ์จะชักจูงเธอไปทางไหน ทั้งกายและใจของเธอก็ไม่อาจปฏิเสธได้
เจฟฟ์ช้อนตัวปวริศาอุ้มเข้าห้องนอน ทันทีที่ร่างบางสัมผัสกับเตียงขนาดคิงไซค์ เสื้อผ้าของเธอแต่ละชิ้นถูกปลดออกแล้วโยนทิ้งอย่างไม่แยแส หน้าอกขาวอวบอิ่มกับปทุมถันสีชมพูสวยตั้งชูชันสะกดให้สายตาของเจฟฟ์ไม่อาจเลื่อนผ่านไปที่จุดอื่นได้ เขาก้มลงแนบจมูกสูดดมความหอมพร้อมกับริมฝีปากที่ดูดดึงฝากรอยคีสมาร์กไว้ทั่ว ทรวงอกขนาดคัพซีสั่นไหว เขาเริ่มครอบริมฝีปากลงที่ปทุมถันสีสวยดูดดึงราวกับเด็กน้อยที่หิวกระหาย มือข้างหนึ่งก็หยอกล้อเขี่ยที่ยอดอกอีกข้างไม่นานตุ่มไตสีชมพูก็แข็งชูชันสู้มือเขา สีหน้าของคนที่อยู่ใต้ร่างเขาตอนนี้หลับตาปี๋ กัดปากล่างกักกลั้นมิให้เสียงหวานรอดออกมา แต่เมื่อโดนลิ้นร้ายอุ่นชื้นเลียรุกหนักขึ้น หญิงสาวก็ไม่อาจสู้ทนความเสียวสะท้านได้ เสียงครางหวานหลุดจากริมฝีปากบางออกมาไม่หยุด ทำให้คนที่กำลังเอร็ดอร่อยกับการดูดดื่มสองเต้าสวยยิ้มอย่างพอใจ เสียงหวานที่เขาไม่ได้ยินมาเกือบสิบปี คืนนี้เขาจะขอฟังทั้งคืนไปเลย
เจฟฟ์ฝากรอยไว้ที่เนินอกจนพอใจ ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าพรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาแล้วคนสวยของเขาสติกลับมาครบจะเป็นอย่างไร นั่นมันเรื่องของพรุ่งนี้แต่ตอนนี้เขาจะปรนเปรอให้หญิงสาวตรงหน้ามีความสุขจนล้นทะลักก่อน มือหนาลูบไล้ที่หน้าท้องแบนเรียบก่อนจะใช้ลิ้นลากไล้เลีย เขาหยอกล้อกับหลุมเล็กกลางกายของสาว ร่างบางกระตุกเล็กน้อย สายตาเขามาหยุดที่แพ้นตี้สีขาวตัวน้อยที่แทบจะปกปิดเนินเนื้ออวบอูมไม่มิด เขาเห็นรอยเปียกชื้นที่ซึมผ่านเนื้อผ้าบางออกมา
“พร้อมแล้วสินะ แฉะหมดแล้วพี่แป้ง”
เจฟฟ์ใช้ปลายนิ้วสะกิดสิ่งกีดขวางและรูดออกโยนทิ้งไป เนินเนื้ออวบอูมกับไรขนบางมันเซ็กซี่ขยี้ใจมาก เขาจับหมอนมาสอดใต้สะโพกกลมกลึง ขาทั้งสองข้างของหญิงสาวถูกจับให้ชันเข่าขึ้น เขาสอดอยู่ระหว่างกลางเขาพรมจูบที่ต้นขาด้านในซึ่งเป็นอีกจุดอ่อนไหวของหญิงสาว สลับไปทั้งซ้ายและขวาแล้วค่อยจับแยกเผยให้เห็นกลีบกุหลาบสวยที่เชื้อเชิญให้เข้าไปทักทายเข้าไปดอมดม ลิ้นอุ่นของเขาแตะสัมผัสกับกลีบกุหลาบสวย เรียวลิ้นเลียชิมความหอมหวานของกลีบกุหลาบสวยทุกซอกทุกมุม แม้ว่าที่ผ่านมาเขาจะมีอะไรกับหญิงมากหน้าหลายตาทั้งคนไทย เอเชียหรือแหม่มผมทอง เขาก็ไม่เคยใช้ลิ้นให้ผู้หญิงคนไหน มีเพียงคนนี้คนเดียวที่เขายอมทุกอย่าง ยอมทุกอย่างจริงๆ
ทุกการสัมผัสของเจฟฟ์ทำให้ปวริศาเสียวซ่านจนสติแทบหลุดรอย เสียงหวานครางทุกครั้งที่ร่างกายรับสัมผัสอุ่นชื้นจากปลายลิ้นและริมฝีปากของอีกคน ดี มันดีมากจริงๆ
“เสียวจัง พี่ไม่ไหวแล้วเจย์เดน”
ใช่ตอนนี้ในจินตนาการของปวริศาคือเธอกำลังมีเซ็กส์กับเจย์เดนแฟนเด็กหนุ่มของเธอ
เจฟฟ์ได้ยินก็ยิ้ม แล้วคิดในใจว่า ‘พี่ยังไม่ลืมเจย์เดนใช่ไหม’
“ปล่อยตัวตามสบายเลยครับพี่แป้ง ผมจะทำให้พี่แป้งสบายตัวเอง”
เจฟฟ์หยอกล้อที่จุดคลิตอริสหรือปุ่มกระสันซึ่งก็ทำให้ปวริศาครางเสียวซ่านไม่หยุด เขาเปลี่ยนมาใช้นิ้วบดบี้เพื่ออยากเห็นสีหน้าของหญิงสาวและสิ่งที่เห็นเป็นภาพที่สวยงามทุกครั้งที่สัมผัสใบหน้าของหญิงสาวจะเชิดขึ้น อกแอ่นขึ้นอวดความอวบอิ่ม สองมือของหญิงสาวกำผ้าปูที่นอนแน่น เขาเร่งมือพร้อมกับก้มลงไปดูดระรัวลิ้นกับยอดอกทั้งสองข้าง
“เจย์เดน อ๊ะ..อร้าย”
เจฟฟ์พาหญิงสาวไปถึงจุดสุดยอดจนน้ำแตกคามือเขา เขามองร่างที่นอนหอบแล้วถอดเสื้อผ้าของตนเองจนหมด แท่งเนื้อส่วนกลางของเขาแข็งตัวจนเขาปวดหนึบไปหมด ทันทีที่หลุดจากพันธนาการก็เด้งตัวชี้ไปที่เป้าหมาย เจฟฟ์ใช้มือที่เปื้อนน้ำรักของหญิงสาวลูบชักเจ้าท่อนเนื้อของเขาจนแข็ง เขาซูดปากด้วยความเสียวซ่าน เขาเอื้อมมือไปหยิบถุงยางขนาด 56 มม.ที่ลิ้นชักข้างเตียงจับใส่เตรียมความพร้อมให้ตนเองพร้อมกับชโลมเจลจนทั่ว
เจฟฟ์ใช้นิ้วของตนเองลูบไล้ที่ปุ่มกระสันอีกครั้ง หญิงบิดตัวรับเขาสอดใส่นิ้วของตนเข้าไปในถ้ำทำการสำรวจ เขารับรู้ได้ถึงแรงตอดรับรัดนิ้วเขา เขาชักนิ้วเข้าออกสักพักหญิงสาวบิดตัวแล้วครางเสียงสั่น เสียงครางครั้งนี้ดังกว่าครั้งก่อน
“อย่าพึ่งเสร็จนะครับพี่แป้ง รอน้องเจย์เดนของจริงก่อน”
เขาค่อยๆ กดส่วนมังกรยักษ์ของเขามุดเข้าไปในถ้ำ เข้าไปได้เพียงนิดเดียวแค่ส่วนปลายหญิงสาวก็ร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวด
“เจ็บ ไม่เอา เอาออกไป”
“เจ็บนิดเดียวนะคะพี่แป้ง”
เจฟฟ์เริ่มกรอกคำหวานให้หญิงสาวมือข้างหนึ่งเอื้อมไปกอบกุมลากเขี่ยส่วนที่เป็นสีชมพูจนแข็งชูชันอีกครั้ง ปวริศาถูกดึงความสนใจที่ไปเสียวซ่านด้านบน เจฟฟ์พอได้จังหวะเขาก็ดันเข้าไปจนสุด ปวริศาครางเสียงดังด้วยความเจ็บปวดเจฟฟ์ก้มไปประกบจูบอย่างอ่อนโยน แล้วพูดปลอบประโลม
“อย่าเกร็งนะคะที่รัก เนี่ยพี่รัดน้องแน่นแทบขาดแล้วนะคะ”
เจฟฟ์กดจูบไปที่หน้าผากของปวริศา พอเห็นว่าหญิงสาวเริ่มผ่อนคลาย เขาเริ่มขยับเบาๆ นุ่มนวลเพื่อให้ร่างกายของเขาทั้งคู่ปรับสภาพเข้าหากัน ไม่นานจากความเจ็บปวดเปลี่ยนเป็นความเซียวซ่าน ทุกครั้งที่เจฟฟ์ขยับปวริศาก็จะเด้งสะโพกรับ เสียงเนื้อกระทบจากเบาๆ เริ่มดังขึ้น แรงขึ้นและแรงขึ้นสลับกับเสียงครางหวาน และเสียงต่ำของเจฟฟ์เอง
สองขาของหญิงสาวถูกจับแยกออกข้างหนึ่งถูกยกขึ้นพาดบ่าชายหนุ่ม เขาตอกย้ำอัดหนักๆ ไปสักพักหญิงสาวก็หวีดร้องเสร็จไปอีกครั้ง แต่เจฟฟ์เองยังไม่เสร็จ เขาจับหญิงสาวพลิกตัวคว่ำหน้าลง สองมือของชายหนุ่มล็อกสะโพกที่กลมกลึงเขาสอบเอวเอาออก เขาเลื่อนมือข้างหนึ่งไปขยำเต้าสวยที่ตอนนี้สั่นไหวจากแรงกระแทกด้านหลัง เขารัวเอวจนเสียงดังลั่นห้อง พร้อมกับเปล่งเสียงออกมาด้วยความสุขสม น้ำแห่งความรักถูกอัดฉีดมาจนแน่นถุง
“พี่แป้ง ดีเหลือเกิน ผมจะเสร็จแล้ว อ๊ะ..อ่าห์”
แต่ความโหยหาที่ห่างหายกันไปนาน แค่ครั้งเดียวไม่เพียงพอสำหรับเจฟฟ์แน่นอน บทเพลงรักของคนทั้งคู่จึงบรรเลงไปอีกหลายรอบจนใจเจฟฟ์อิ่มฟูปล่อยน้ำไปจนหมดตัว
เจฟฟ์ฟุบตัวเข้าไปกอดหญิงสาวแล้ว เขาเงยหน้าไปหอมแก้มแล้วจูบที่หน้าผากแล้วหลับไปในห้วงนิทราพร้อมกัน
“น้องเจย์เดนคนนี้ยังรักพี่แป้งเหมือนเดิมนะครับ”
ตอนพิเศษ 2 บทเรียนรัก เจย์เดนเอามือไล้ไปตามเรียวขาขาว แล้วพรมจูบตั้งแต่ปลายเท้า ปลีน่อง ต้นขา แล้วเน้นสัมผัสไปที่โคนขาด้านใน ส่วนเนินสามเหลี่ยมที่อวบอูมมีไรขนบางๆ ถูกตัดแต่งไว้ดูสะอาดตา เขาใช้มือทั้งสองข้างประคองเนินนุ่มแล้วค่อยๆ รั้งให้แยกทำให้กลีบกุหลาบด้านในค่อยผลิบานออกมายั่วยวนสายตา เจย์เดนบรรจงจูบที่กลีบกุหลาบสวยอย่างแผ่วเบาละเลียดชิมความหวานทุกซอกทุกมุม มีหลายครั้งที่เรียวลิ้นอุ่นชื้นเร่งดูดดึง แหย่ล้วงลึก ส่งผลให้คุณแม่มือใหม่เสียวสะท้านไปทั้งครางเสียงหวานไม่ได้หยุดพัก มือน้อยทั้งหยุมไปที่หัวคนพ่อ เอวบางก็เด้งรับความเสียวซ่านโดยไม่รู้ตัว “อ๊ะ.. ผัวขา เมียเสียวจังเลยค่ะ อ่าห์” ไม่บ่อยนักที่ปวริศาจะหลุดคำแบบนี้ออกมา ยิ่งฟัง ก็ยิ่งกระตุ้นให้คนทำได้ใจเร่งรัวปลายลิ้นเบิร์นไม่ได้หยุด สักพักร่างขาวก็กระตุกเล็กน้อยพร้อมปลดปล่อยน้ำรักออกมา คนตัวโตก็เลียเช็ดกลืนกินจนหมดโดยไม่รังเกียจ ปรวิศามองภาพที่ชายคนรักก้มเลียน้ำรักของตนอยู่ตรงหว่างขาก็เกิดความเขินอาย เลือดสาวในกายสูบฉีดพุ่งขึ้นมาเต็มใบหน้า ทำให้ทั้งใบหน้าลำคอเปลี่ยนเป็นสีแดงระเร
ตอนพิเศษ 1 ลูกชายพ่อมันดื้อ มันฟังแม่คนเดียวที่คอนโด เจย์เดนเปิดประตูเข้ามาเขาก็กวาดสายตามองไปรอบๆ แล้วค่อยๆ เดินเข้าไปที่โซนที่ถูกจัดเป็นห้องครัวที่ตอนนี้ดูมีชีวิตชีวาไม่ปล่อยว่างเหมือนแต่ก่อน เขายืนมองดูหญิงสาวคนรักที่ตอนนี้กำลังตั้งใจทำอาหารตรงหน้าเลยไม่ทันได้สังเกตว่ามีคนมาลอบมอง ปวริศามาอยู่คอนโดกับเขาตามที่เขาร้องขอและก็จะมีบางวันที่ปวริศากลับไปอยู่กับแม่ที่บ้าน วันนี้ปวริศาอยู่ในชุดเสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงผ้าใส่สบาย เนื่องจากอายุครรภ์ยังน้อยถ้าไม่บอกก็จะไม่รู้เลยว่าเธอกำลังท้องอยู่ ผมยาวสวยวันนี้ถูกรวบไว้หลวมๆ เผยให้เห็นต้นคอขาว นี่สินะคือภาพความสุขที่เจย์เดนวาดฝันมาตลอดคือการกลับจากทำงานแล้วมีคนรักรออยู่ที่บ้าน ยิ่งมองก็ยิ่งหลงรัก เขาไม่รู้เลยว่าเขาตกหลุมรักคนรักของตัวเองไปรอบที่เท่าไหร่แล้ว ภาพของปวริศาที่หยิบจับโน่นนี่นั่น ผัดอาหารในกะทะดูคล่องแคล่วชวนมองไปหมด เขายืนกอดอกหลังพิงกำลังแพงแล้วยิ้มอย่างมีความสุข ปวริศาวันนี้เธอวางแผนทำอาหารง่ายๆ มีต้มข่าไก่ของโปรดของเด็กดื้อตัวโต ผัดผักรวมมิตรกุ้ง และยำไข่ต้ม อาหารธรรมดารสไ
“เอ... ทุกคนมีเรื่องสงสัยอะไรอีกไหม ถ้าไม่มีผมมีเรื่องสำคัญอีกเรื่องจะแจ้งคนะรับ พร้อมรับฟังเรื่องสำคัญของผมแล้วหรือยัง”ทุกคนหันหน้าไปมองหน้าเจฟฟ์ด้วยความสงสัย และปนกับความหวาดระแวงเล็กน้อย เจฟฟ์เดินมายืนหลังเก้าอี้ที่ปวริศานั่ง แล้วเอื้อมไปจับมือปวริศาพร้อมประคองให้ลุกยืนขึ้นข้างๆ เขา“บอสจะทำอะไรคะ”ปวริศาร้องทัก เจฟฟ์ยิ้มหวานแล้วโอบกระชับที่ไหล่ของปวริศาดึงเข้ามาให้แนบชิดกับไหล่ของเขา ทุกคนในห้องประชุมต่างมองมาที่คนทั้งคู่ด้วยสายตาที่สงสัยและแปลกประหลาดใจ“ผมก็จะประกาศข่าวดีของเราให้ทุกคนได้ทราบอย่างไรล่ะครับพี่แป้ง”ปวีณาทำตาโตอ้าปากค้าง ส่วนศศิวิมลเห็นแล้วยิ้มกว้างออกมาเพราะเป็นไปอย่างที่เธอคาดการณ์ไว้ ส่วนปรียาพรก็งงกับสิ่งที่เกิดขึ้นแต่ก็ยิ้มตามไปทั้งที่คราบน้ำตาบนใบหน้าเธอยังไม่แห้งดี“อีกไม่นานเราสองคนจะมีข่าวดีนะครับ ผมเลยอยากมาบอกทุกคนไว้ก่อน จะได้เตรียมตัวกันอย่างเนิ่นๆ เผื่อใครอยากจะปั้นหุ่นไว้ใส่ชุดสวยๆ เรื่องธีมของงานต้องรอเจ้าสาวของผมบอกอีกทีนะครับ” “ฮะ.. อะไรนะคะ เจ้าสาวเหรอ บอสกับยายแป้ง ..... อุ๊ยตายว้ายกรี๊ดดดดดดดดดด” ปวีณากรี๊ดดีใจดังลั่น
“ลูกจ๋า.. บอกพ่อสิครับว่าอยากเที่ยงหนูอยากกินอะไรครับ”เจฟฟ์เอื้อมมือไปวางแปะบนพุงน้อยๆ ของปวริศา“อย่ามาเวอร์นักเลยน่ะ เอามือออกไปไม่ต้องมาจับ”ปวริศาพยายามจะดึงมือเจฟฟ์ออกจากหน้าท้องของตนแต่กลับถูกเจฟฟ์กอบกุมไว้แน่นกว่าเดิม“ลูกจ๋าดูแม่ของหนูสิ หงุดหงิดใส่พ่ออีกแล้ว”เจฟฟ์เอามือของปวริศามาแนบที่แก้มของตนเอง และเอียงคอมองปวริศาด้วยสีหน้าและแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก“พี่แป้งรู้ไหมครับว่าคุณย่าผมท่านตื่นเต้นมากเลยนะที่รู้ว่าผมจะมีหลานสะใภ้ให้ท่าน วันก่อนคุณย่าบอกว่าจะบินมาไทยเพราะอยากมาเจอหน้าหลานสะใภ้ เนี่ยเดี๋ยวผมต้องกลับไปอัปเดตมูลใหม่ว่า กลับมาครั้งนี้จะเจอทั้งหลานสะใภ้พร้อมกับเจ้าตัวเล็ก รับรองว่าท่านต้องดีใจมากแน่เลย” เจฟฟ์จบก็หันไปทางปิ่นมณี“คุณแม่ครับคุณแม่หาฤกษ์แต่งงานให้เราหน่อยสิครับ”“จะมาหาฤกษ์แต่งงานอะไร ใครเขาจะแต่งด้วย”“เลิกงอนได้แล้วนะครับคุณแม่คนสวย ตอนนี้เรามีเจ้าก้อนน้อยที่ผมตั้งใจปั้นขึ้นมาอยู่ในนี้แล้วนะ”เจฟฟ์เอามือจิ้มจิ้มไปที่หน้าท้องของปวริศา“งอนนานไป เดี๋ยวเจ้าก้อนน้อยตัวโตขึ้น คุณแม่จะใส่ชุดเจ้าสาวไม่สวยนะครับ เอ.. หรือว่าจะรอให้เจ้าก้อน
เช้าวันอาทิตย์ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่เจฟฟ์ก็ยังคงมาที่บ้านปวริศาแต่เช้า มาใส่บาตรด้วย ทั้งที่เมื่อวานกว่าเขาจะกลับบ้านก็เล่นเอาเสียมืด พอใส่บาตรเสร็จหลวงพ่อให้พร ทุกคนก็กรวดน้ำแล้วรับพร“อิทัง เม ญาตีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ ญาตะโย ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่ญาติทั้งหลายของข้าพเจ้า ขอให้ญาติทั้งหลายของข้าพเจ้าจงมีความสุข สาธุ”“ไปก่อนนะโยม พรุ่งนี้อาตมามีกิจนิมนต์ไปทำบุญขึ้นบ้านใหม่ จะไม่ได้มารับบาตรนะ” “เจ้าค่ะหลวงพ่อ”แล้วหลวงพ่อก็เดินออกไป ทั้งสามค่อยลุกขึ้น แล้วปวริศาก็เซไปนิดเจฟฟ์ที่อยู่ข้างๆ รีบเข้าไปประคอง“พี่แป้งเป็นอะไรไปครับ”“ไม่ได้เป็นอะไร ปล่อยได้แล้ว”ปวริศาพยายามจะเบี่ยงตัวออกจากอ้อมกอดนั้น แต่เจฟฟ์ก็ยังแข็งขืนดื้อดึงประคองไว้อยู่“เห็นไหมละครับ พี่ยังเซอยู่เลย ให้ผมประคองแหละดีแล้ว”เจฟฟ์ประคองปวริศามานั่งที่โต๊ะ“เดี๋ยวพี่นั่งเฉยๆ เดี๋ยวผมไปเอาน้ำมาให้”เจฟฟ์เดินไปกดน้ำเย็นจากเครื่องกรองน้ำในห้องครัว ส่วนปิ่นมณีมองลูกสาวด้วยความเป็นห่วง“พักผ่อนน้อยหรือเปล่าลูก”“เมื่อคืนแป้งก็ไม่ได้นอนดึกนะคะแม่ แค่สี่ทุ่มครึ่งเอง” “นี่น้ำเย็นครับ เดี๋ยวผมไปเตรียมจัด
ภายในห้องเช่าขนาดไม่ได้ใหญ่มาก ปรียาพรกำลังนั่งร้องไห้ฟูมฟาย และพร่ำกล่าวคำว่าขอโทษเจฟฟ์ ขอโทษปวริศา สาเหตุทั้งหมดเกิดความโง่ของตนเอง ปวริศาเข้าไปโอบกอดใช้ฝ่ามือลูบหลังปลอบโยนเพื่อน“ฉันขอโทษเธอนะแป้ง เป็นเพราะฉันโง่เอง ฉันคิดว่าถ้าทำสำเร็จแล้วเขาจะรักฉัน ฉันมันโง่เอง แป้ง ฉันขอโทษ ฮือ ฮือ”“โอเค ฉันเข้าใจเธอนะ แต่เธอก็ใจร้ายไปหน่อยนะ เธอก็น่าจะรู้ว่าถ้าทำแบบนี้คนที่จะมารับเคราะห์ก็จะเป็นฉัน เธอไม่คิดห่วงฉันบ้างเลยหรือไง”“ตอนนั้นฉันยอมรับนะ ว่าฉันไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่นเลย ฉันคิดว่าถ้าทำสำเร็จเขาจะรักฉันจะขอฉันเป็นแฟน แต่ความจริงแล้วมันกลับเฉดหัวฉันทิ้ง ฮือ ฮือ”ปวริศาหันไปสบตากับเจฟฟ์ ปรียาพรก็เงยหน้ามองเจฟฟ์เช่นกัน“บอสคะ หม่อนขอโทษ หม่อนผิดไปแล้ว บอสอย่าไล่หม่อนออกเลยนะคะ”ปรียาพรพนมมือไหว้ขอให้เจฟฟ์ยกโทษให้ทั้งน้ำตา“ครั้งก่อนตอนที่คุณปวริศาตกเป็นผู้ต้องสงสัย เขาไม่เคยมาขอให้ผมไม่ไล่ออก แต่เป็นตัวเขาเองต่างหากที่แสดงความรับผิดชอบโดยการลาออกเอง ซึ่งผมก็ยังไม่อนุมัติเอกสารนั้น เพราะผมรู้อยู่แล้วว่าปวริศาไม่มีทางทำหักหลังผมแน่นอน คุณมาขอแบบนี้มันจะไม่ดูเห็นแก่ตัวไปหน่อยหรือ ความจริงเ
บรรยากาศในงานเลี้ยงค่ำคืนนี้มีคนให้ความสนใจกับคู่ของแพทริกและปวริศาเป็นอย่างมาก แพทริกนั้นดูจะมีความสุขและยิ้มกว้างกว่าใครเพื่อน เขาเดินควงปวริศาพาทักทายพูดคุยกับคนไปทั่วงาน จนมีหลายคนถามเขาว่าคนข้างกายของเขาคนสวยคนนี้คือใคร เขาก็ตอบไปเพียงว่า“เธอคือเป็นคนพิเศษสำหรับผมคืนนี้” “หิวมั้ยครับคุณแป้ง ผมเห็นคุณแป้งทานไปนิดหน่อยเองหรือว่าอาหารที่นี่ไม่ถูกปากให้ผมพาไปกินข้างนอกไหมครับ”เขาถามด้วยความใส่ใจหญิงสาวข้างกาย“ไม่เป็นไรค่ะ แป้งกินไปหลายอย่างแล้ว ถ้ากินเยอะไปกว่านี้เดี๋ยวจะพุงป่อง น่าเกลียดแย่เลย” “อย่างคุณแป้งเอาตรงไหนมาน่าเกลียดครับ ผมเห็นแต่ความน่ารัก และความสวยเต็มไปหมด” แพทริกพูดไปส่งสายตาหวานให้หญิงสาว แล้วโทรศัพท์ในกระเป๋าของหญิงสาวก็สั่นไม่หยุด จนปวริศาต้องหยิบโทรศัพท์ออกมาดู ก็เห็นว่ามีใครบางคนกดส่งข้อความมาให้เธอไม่ได้หยุด เธอเงยหน้าขึ้นก็รับรู้ได้ถึงพลังงานบางอย่างที่ถูกส่งพุ่งตรงมาที่เธอ ใช่แล้วเป็นเจฟฟ์ที่กำลังมองมาที่เธออย่างตาไม่กะพริบซึ่งเขาก็เป็นคนส่งข้อความหาเธอแล้วส่งสายตาจ้องเขม็งเชิงบังคับและขอร้องให้เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอ่าน
เจฟฟ์นั่งมองโทรศัพท์ที่ตอนนี้เขาพยายามจะโทรไปหาใครบางคน โทรยังไงเขาก็ไม่รับ ไลน์ไปเขาก็ไม่เปิดอ่าน “ทำไมดื้อแบบนี้ล่ะพี่แป้ง”เขาหยิบถ้วยกาแฟขึ้นมาจะดื่มแต่ก็พบกับความว่างเปล่า ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงจะกดโทรศัพท์แล้วให้ใครบางคนขอให้ชงกาแฟเข้ามาให้ แล้วก็แอบหาเศษหาเลยนิดหน่อยให้พอชื่นใจ แค่นี้ก็มีแรงทำงานต่อแล้ว แต่ตอนนี้เธอไม่อยู่แล้ว เฮ้อ... เจฟฟ์เอามือกุมหัวจากการที่เขาตามแกะรอยเรื่องงานประกวดราคาที่เขาแพ้ให้กับคู่แข่งอย่างแพทริกแบบที่มีเงื่อนงำให้ชวนคิด ทำให้เขาต้องมาไล่เจาะข้อมูลซึ่งมันก็ไม่ยากเกินกว่าที่เขาจะหาตัวต้นเหตุเจอ ซึ่งเป็นคนใกล้ตัวของปวริศาเขาจึงอยากบอกให้ปวริศารู้และเป็นผู้ร่วมในการตัดสินใจที่จะลงโทษคนผิด แต่ปัญหาคือตอนนี้เขาติดต่อปวริศาไม่ได้เลย ความจริงเขาก็อยากจะพุ่งเข้าไปหา แต่ติดว่าช่วงนี้คิวงานเขาก็แน่นมาก เขาตัดสินใจแล้วว่าเดี๋ยววันเสาร์นี้เขาจะรีบไปเฝ้าหาปวริศาแต่เช้าตรู่เลย มันเลยทำให้เขาหงุดหงิดที่เห็นคนผิดยังคนลอยหน้าลอยตาทำงานอยู่ก๊อก ก๊อก ก๊อก ศศิวิมลเดินเข้ามาแล้วนำเอกสารมาวางที่ชั้นเอกสารนำเข้ารอเซ็นบนโต๊ะ เจฟฟ์พยักหน้
หลังจากที่เจฟฟ์คลาดกับปวริศาไปเพียงเสี้ยวนาที เขาก็พยายามครุ่นคิดอยู่ว่าคนที่พาปวริศาออกไปคือใคร“น้าขอคุยอะไรหน่อยได้ไหม พอมีเวลาคุยกับน้าไหมจ๊ะ”เจฟฟ์รีบพยักหน้ารับ“ได้ครับคุณน้าวันนี้ผมตั้งใจจะมาหาพี่แป้ง จะมาขอโทษและอธิบายความจริงให้ฟังครับ”“น้าเองก็ไม่อยากจะยุ่งเรื่องของเราสองคนนะ แต่น้ามีลูกคนเดียว ไม่ว่าเขาเป็นอย่างไรน้าก็รักของน้า น้าจะไม่มากล่าวหาว่าใครผิดใครถูกหรืออย่างไร แต่น้าแค่อยากบอกว่า ตั้งแต่น้าเลี้ยงลูกน้ามา น้าเห็นเขาเสียใจหนักๆ สองครั้ง ครั้งแรกก็ตอนที่เจย์เดนย้ายไปอเมริกา ครั้งที่สองก็เมื่อช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา และน้าก็ไม่อยากเห็นลูกสาวน้าต้องเสียใจอีก น้าพูดแค่นี้หวังว่าเจย์เดนจะเข้าใจนะ”เจฟฟ์ก้มหน้า“ครับผมเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นครับคุณน้า”“น้าไม่รู้ว่าอนาคตของคนทั้งคู่จะเป็นอย่างไร ทั้งคู่รักกันมากน้อยแค่ไหน”“ผมรักพี่แป้งจริงๆ นะครับ คุณน้า”“เจย์เดนก็เห็นแล้วไม่ใช่หรือว่า แค่คำว่ารักมันอาจจะไม่เพียงพอ แต่มันจะต้องมีความไว้ใจและเชื่อใจกันด้วย” เจฟฟ์สบตากับปิ่นมณีแล้วทั้งคู่ก็พูดคุยกันไปเกือบสองชั่วโมงทำให้เจฟฟ์คิดอะไรได้หลายอย่าง“น้าว่าเจย์