LOGIN‘ช่วยตัวเองยังงั้นรึ’ หญิงสาวนึกประชดประชันคำพูดของสามีอยู่ในใจ เขาคงไม่รู้ว่านั่นคือสิ่งที่เธอแอบทำอยู่บ่อยๆ ลับหลังเขา นาวินคงไม่รู้ว่าเขาทำให้เธอต้องแอบพึ่งพากล้วยบ้าง แตงกวาบ้าง บางครั้งก็ลำนิ้วน้อยๆ ของตัวเอง พอให้อารมณ์อ้างว้างว้าเหว่ได้ทุเลาเบาบางลงชั่วครั้งชั่วคราว หากแต่ตัวเธอเท่านั้นที่รู้ว่าในความจริงแล้วมันก็ได้แค่ ‘แก้ขัด’ และก็มีหลายครั้งที่มันยิ่งทำให้อัดอั้นทรมานในอารมณ์ กระสันหายิ่งกว่าเก่า เพราะเธอต้องการมากกว่าจะเอานิ้วของตัวเองสอดใส่ เธอชอบสัมผัสปลุกเร้าของบุรุษเพศมากกว่า ชอบให้ร่างกายโดนกอดรัดแลกสัมผัสคลุกเคล้า ชอบที่ตัวเองโดนจูบไซ้ รู้สึกมีอารมณ์มากมายเมื่อได้แลกน้ำแลกเนื้อ กอดรัดกับร่างกายที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหงื่อกลิ่นกายของบุรุษเพศที่เธอปรารถนา ‘อยากมากก็ช่วยตัวเองไปก่อน’ นีรชานอนนิ่งนึกถึงคำพูดของคนเห็นแก่ตัว ครั้นแล้วหยาดน้ำตากลมเกลี้ยงก็กลิ้งลงอาบนวลแก้ม บางหยดหล่นกระทบผ้าปูที่นอนแล้วซึมวาบเป็นวงคราบเปียกชื้น
View More“น้องผัว”
(นวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น)
ผู้เขียน : กาสะลอง
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2537
ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้น
ทักทายคนอ่าน
“น้องผัว” เป็นนิยาย ‘ฮาร์ดอีโรติก’ เล่มล่าสุด สดๆ ร้อนๆ ของ ‘กาสะลอง’ ผู้เขียนต้องขออภัย ถ้าบางถ้อยคำที่เขียนอาจจะรุนแรงไปบ้าง แต่นั่นก็เกิดจากความตั้งใจ จงใจของนักเขียนอีกนั่นแหละ บางครั้งก็รู้สึกอึดอัดขัดใจที่จะปั้นแต่งถ้อยคำให้เลิศหรูงดงามจนดูดัดจริตเกินจริง นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะกับนักอ่านโลกสวย เพราะเนื้อหาค่อนข้างรุนแรง ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยเซ็กส์และตัณหาราคะในแบบที่อาจจะทำให้คุณอึ้ง.. ทึ่ง.. เสียว
เรื่องนี้เป็นนิยาย ‘สีดำสนิท’ ดำเหมือนน้ำคำในคูคลองที่ยุงชุกชุมนั่นแหละ ไม่ใช่นิยาย ‘สีขาว’ บางประโยคอาจจะมีการสื่อสารอย่างตรงไปตรงมา ‘ดิบ’ ๆ เถื่อนๆ ไปตามบริบทแวดล้อมที่ถูกกำหนดขึ้นด้วยอารมณ์ความรู้สึกในฉากเหตุการณ์นั้นๆ
กาสะลองขอกราบแทบเท้านักอ่านที่เปิดใจรับนิยายสีดำนะจ๊ะ ขอบคุณที่ยอมรับในความหลากหลาย ขอบคุณที่มองงานเขียนอีโรติกอย่างเปิดกว้างและให้โอกาส ขอบพระคุณนักอ่านที่อุดหนุนผลงานตลอดมา… ขอบคุณหมื่นๆ ครั้ง
กาสะลอง
“น้องผัว”
ผู้เขียน
กาสะลอง
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2537
ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้น
‘นีรชา’ กับ ‘นาวิน’
“พี่วินยังไม่นอนอีกหรือคะ”
เมื่อเดินออกมาจากห้องนอนแล้วพบว่าไฟในห้องทำงานยังเปิดอยู่ ‘นีรชา’ ชะโงกหน้าเข้ามาถาม ‘นาวิน’ ผู้เป็นสามีของเธอที่ยังคงนั่งทำงาน ทั้งที่ตอนนั้นควรเป็นเวลาพักผ่อนหลับนอน
“อีกสักพัก… งานยังติดพันอยู่”
คนที่คร่ำเคร่งอยู่กับเอกสารตรงหน้าตอบโดยไม่ได้หันมามองหน้าภรรยา
“ดึกมากแล้วนะคะ”
นีราชก้าวเข้ามาในห้อง น้ำเสียงบอกความห่วงใย มือเรียวลูบไล้ไปตามหลังไหล่ของเขาเบาๆ เมื่อเห็นว่าสามีก้มหน้าก้มตาทำงานอย่างเอาเป็นเอาตาย จนลืมมองนาฬิกาว่าเวลาในตอนนั้นเลยเที่ยงคืนมาแล้ว เหมือนนาวินจะลืมไปว่าพรุ่งนี้ก็ยังจะต้องไปทำงานแต่เช้า
“เธอง่วงก็นอนไปก่อนเถอะ… พี่ขอทำงานอีกสักพัก”
ท่าทางของนาวินดูเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด พรุ่งนี้เขามีประชุมสำคัญ ทำให้ต้องเตรียมข้อมูลสำหรับแสดงวิสัยทัศน์แข่งกับคนอื่นๆ เพื่อให้ผู้บริหารกว่าสิบคนซึ่งเป็นคณะกรรมการคัดสรรได้มองเห็นว่า ‘เขาคือคนที่เหมาะสมที่สุด’ สมควรจะได้รับการโปรโมทเลื่อนขั้น ในฐานะพนักงานที่ทำยอดขายได้โดดเด่นทะลุเป้าจนเป็นที่จับตาติดต่อกันมาหลายปี
นาวินมองอย่างเข้าข้างตัวเองว่ามันเป็นเรื่องสมควรที่สุดถ้าพนักงานที่ทุ่มเทให้กับองค์กรอย่างเขาจะได้ไปรับตำแหน่ง ‘ผู้จัดการส่วนภูมิภาค’ ที่ประเทศเวียดนาม
แต่สาเหตุที่นาวินเกิดอาการเคร่งเครียด ไม่มั่นใจนัก ก็เพราะรู้ดีว่ายังมีคู่แข่งอีกหลายรายที่มีผลงานดีเด่นไม่แพ้ตน และบาง คนเสนอตัวเข้ามารับตำแหน่งนี้
“นอนเถอะนะคะ… นีจะบีบนวดให้”
น้ำเสียงประเหลาะประโลมอย่างมีจริต แท้จริงเป็นเพราะความต้องการทางเพศที่รบกวนอยู่ในอารมณ์ของนีรชา ถึงกับทำให้เธอนอนไม่หลับ กระสับกระส่ายอยู่นานเป็นครู่จนต้องลุกขึ้นมาหาสามีซึ่งก็ทำงานเป็นบ้าเป็นหลังจนลืมทำการบ้าน ปล่อยให้ภรรยาซึ่งยังสาวยังสวยและเต็มไปด้วยความต้องการ นอนเหว่ว้าทรมานมานานหลายคืน
เมื่อเห็นว่านาวินยอมวางมือจากงาน นีรชาก็เป็นฝ่ายรั้งข้อมือของเขาขึ้นจากเก้าอี้ ก่อนจะประคองกันหายลับเข้าไปในห้องนอนซึ่งอยู่ติดกับห้องทำงานของเขา
“นานแล้วนะคะพี่วิน”
เสียงของนีรชากระเส่าสั่นไปด้วยความปรารถนาที่ลุกโชนอยู่ในดวงตาเรียกร้องต้องการ
“นานอะไร?”
เขาถามกลับมาเหมือนไม่รู้ใจเธอ
“ก็นานมากแล้วที่เราไม่มีอะไรกันเลย”
นีรชาบอกตามตรงอย่างคนที่ซื่อสัตย์ต่อความต้องการของตัวเอง ด้วยเห็นว่ามันไม่ใช่สิ่งน่าละอายตรงไหน
“คุณอยากหรือ?”
นาวินขมวดคิ้ว ถามออกมาตรงๆ ทำราวกับว่านีรชามีความต้องการทางเทศที่ผิดปกติไปจากคนอื่นๆ ทั้งที่ความจริงเป็นเพราะตัวเขาเองละเลยที่จะเชยชมเธอ
นีรชาเผลอทำหน้าง้ำ นึกโกรธสามีอยู่ในใจว่าบ้าหรือเปล่า? ถามออกมาได้ว่า ‘เธออยากนักหรือ?’
ก็แน่ละสิ เธอยังสาว ยังสวย เต็มไปด้วยเลือดเนื้อและความต้องการ
อันที่จริงเธอไม่ได้ตั้งใจจะเรียกร้อง แต่มันเป็นสิทธิ์ซึ่งภรรยาสมควรจะได้รับจากสามีมิใช่หรือ?
นาวินต่างหากที่ปล่อยปละละเลย ไม่ยอมทำหน้าที่ของสามีให้สมบูรณ์
“ลึกมากมาร์ค… เธอจะฆ่าพี่หรือยังไง อ๊อยย”นีรชาท้วงเสียงอ่อน เพราะฤทธิ์เดชของอาวุธประจำกายซึ่งใหญ่โตเหลือเกิน ด้วยขนาดเท่าๆ ท่อนแขนของเธอนั่นเอง ที่ทำให้หญิงสาวรู้สึกหายใจไม่ทันความแข็งแกร่งของน้องชายสามีทำเอานีรชาสะดุ้งแล้วสะดุ้งอีก ริมฝีปากระริกสั่นสลับเผยออ้าในบางครั้ง สูดงับอากาศพะงาบๆ เหมือนปลาที่ลอยคอขึ้นมาสูดอากาศอยู่เหนือผิวน้ำเพื่อหายใจ“แน่นเหลือเกิน… มะ.. มาร์คจ๋า”น้ำเสียงอุทธรณ์ของหญิงสาวที่โดนแก่นกายของชายหนุ่มชำแรกเข้าไปในกายสาว กระเส่าสั่นปานจะขาดใจ ถ้าหากความเสียวสยิวสามารถฆ่าคนได้ ตอนนั้นนีรชาคงตายไปแล้ว“ของพี่คับแน่นดีเหลือเกิน… อูย ผมเสียวไปหมดแล้ว”มาร์คครางออกมาเบาๆ ด้วยความพึงพอใจ“พี่ก็เสียวจ้ะ”บางครานีรชานึกอยากผลักไสปีศาจผู้น่าหลงใหลตนนี้ให้ออกไปจากชีวิตของเธอ แต่ในขณะเดียวก็อยากรั้งบั้นท้ายของเขาให้กระแทกกระทั้นเข้ามาจนลึกสุดลิ่มความแข็งแกร่ง ให้สาสมกับความคิดถึง ความอดอยากจนรวดร้าวทรมานกับอารมณ์ที่เธอต้องสะกดกลั้นความต้องการเอาไว้ แล้วแอบรอคอยว่าสักวันหนึ่งจะมีโอกาสได้พบกับมาร์คอีกครั้ง… กระทั่งวันนี้“มันส์เหลือเกินพี่นีจ๋า… ผมไม่เคยเจอใครแบบพี่ ทั้งตอด
“ผมทนไม่ไหวแล้ว… คิดถึงพี่เหลือเกิน ที่ผ่านๆ มาผมพยายามโทรหาหลายครั้ง แต่พี่นีใจร้ายเหลือเกิน ไม่ยอมรับสายผมเลยสักครั้ง” มาร์คตัดพ้อเสียงเศร้า เขาไม่ได้โกหก หลังจากพยายามโทรติดต่อมาหลายครั้ง แต่นีรชาพยายามตัดใจไม่รับสายของเขา ทั้งที่เธอก็ทรมานใจอยู่ไม่น้อย แต่ก็พยายามข่มความต้องการเอาไว้ บอกตัวเองให้ตั้งมั่นอยู่ในความเข้มแข็ง ท่องเอาไว้ทุกวันว่า ‘จะไม่เจอเขาอีก’ แม้รู้ว่าไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสักนิดที่จะเดินออกมาจากชีวิตของใครสักคนที่พลัดหลงเข้าไปมีความสัมพันธ์กันอย่างเร่าร้อน “มาร์ค… ไม่เอาแล้ว หยุดเถอะ เราอย่าสานต่อกันอีกเลย ให้มันจบๆ ไป พี่จะกลับละ” จู่ๆ นีรชาก็ทำท่าว่าจะเปลี่ยนใจ แม้จะเสียวซ่านและเป็นสุขกับสิ่งที่มาร์คกำลังทำให้ แต่ก็มีความเจ็บปวดเสียดแทงอยู่ลึกๆ ในอก เมื่อจู่ๆ ใบหน้าของนาวินผู้เป็นสามีก็ผุดวาบขึ้นมารบกวนจิตใจในบางขณะ “จะทรมานตัวเองอยู่ทำไม… จากวันนี้ก็ไม่รู้ว่าอีกเมื่อไรเราสองคนจะมีโอกาสแบบนี้อีก” “ระหว่างเรามันควรจะจบลงไปตั้งแต่คืนนั้น… ปล่อยพี่ไปเถอะนะมาร์ค พี่ไม่ต้องการเธอแล้ว ได้โปรดออกไปจากชีวิตของพี่
บริเวณลานจอดรถชั้นใต้ดินเงียบและมืดจนน่ากลัว ด้วยเป็นชั้นล่างสุด จึงไม่มีผู้คนพลุกพล่าน นานๆ ทีจึงจะมีรถสักคันแล่นเข้ามาจอดขณะกำลังกวาดสายตามองหาน้องชายของสามี จู่ๆ ร่างสูงใหญ่เจ้าของเงาที่ทอดทะมึนอยู่ข้างเหลี่ยมเสาคอนกรีตใกล้กับลิฟท์ ก็กระชากเอวของนีรชาเข้าไปสวมกอดจากทางด้านหลัง“ว้าย!”คนถูกจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัวอุทานออกมาด้วยความตกใจ ทว่าเพียงแค่เผยอริมฝีปากจะกรีดร้อง ก็มีอันต้องชะงักค้างเพราะมือใหญ่ของเขาที่เอื้อมมาปิดปากเธอเอาไว้เสียก่อน“อย่าเอ็ดไปพี่นี… นี่ผมเอง”ริมฝีปากกระซิบชิดใบหู ลมหายใจร้อนๆ ที่รินรดต้นคออย่างจงใจปลุกเร้าบอกให้รู้ว่าต้องเป็นเขาอย่างไม่ต้องสงสัย ทำเอาพี่สะใภ้ออกอาการขนลุกขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก“มาร์ค… จะ… จะทำอะไร”ตอนนั้นดูเหมือนว่าทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมาก นีรชามารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ร่างของเธอถูกรวบรั้งเข้าไปหลบหลังเหลี่ยมเสาคอนกรีตต้นใหญ่เสียแล้ว “ให้ผมรักพี่นีนะครับ” เสียงของมาร์คกระเส่าสั่นไปด้วยความปรารถนา “หยุดเถอะ… ได้โปรด ปล่อยนะ” นีรชาพยายามเรียกร้องหาอิสรภาพ เหมือนรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจากนี้ เมื่อมา
นาวินพร้อมด้วยนีรชาพากันเดินทางมาร่วมงานวิวาห์ญาติของนาวินซึ่งจัดขึ้นภายในโรงแรมหรูแห่งหนึ่งย่านใจกลางเมืองหลวง และในงานนี้เองที่นีรชามีโอกาสได้พบหน้าน้องชายสามีผู้ซึ่งเคยสร้างความทรงจำเร่าร้อนฝากเอาไว้ในชีวิตของกันและกัน“สวัสดีครับพี่นี”ด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น มาร์คเป็นฝ่ายตรงเข้ามาทักทายพี่สะใภ้ ภายหลังจากยืนคุยกับพี่ชายของตัวเองอยู่ครู่สั้นๆวันนั้นมาร์คเดินทางมาพร้อมกับหญิงสาวหน้าตาสะสวยคนหนึ่ง เขาแนะนำกับทุกคนว่าเป็นแฟนของเขา“อ้าว… มาด้วยหรือมาร์ค”ด้วยหัวใจซึ่งเต้นแรง นีรชาหันมาทักทายชายหนุ่ม เธอไม่เคยลืมน้ำเสียงที่ดังขึ้นจากทางด้านหลัง เธอรู้ได้ในทันทีว่าต้องเป็นเขา และเมื่อหันมาก็พบว่าเป็นมาร์คจริงๆ“นี่… เชอร์รี่แฟนผมครับ”มาร์คหันไปแนะนำหญิงสาวข้างกาย“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”นีรชายิ้มทักทายอย่างมีไมตรี เธอไม่นึกแปลกใจที่มาร์คมีแฟน หนุ่มลูกครึ่งผู้มีใบหน้าหล่อเหลาเร้าใจและรูปร่างสูงใหญ่สมชาชาตรีอย่างมาร์ค ใครๆ ก็อยากคบหาเป็นแฟน สาวน้อยคนนี้ก็เช่นกัน นีรชาเดาได้ว่าคงหลงลีลารักของมาร์คเหมือนอย่างที่เธอเคยได้ลิ้มลองมาแล้ว“พี่นีสบายดีนะครับ”“สบายดีจ้ะ… แล้วมาร์คล่ะ ทำการทำงานหรื
“ปะ.. ปะ เปล่า”นีรชาตอบเสียงกระเส่า“พรุ่งนี้พี่จะกลับแล้วนะ… พี่เปลี่ยนใจจะไม่รับตำแหน่งที่สาขาเวียดนามละ”ได้ยินดังนั้นมาร์คก็สอดท่อนแขนกำยำของตนไว้ใต้ขาข้างหนึ่งของนีรชา ยกง้างขึ้นจนสุดขา พร้อมกับอัดกระแทกความแข็งแกร่งขนาดพอๆ กับแขนของนีรชาเข้าไปในร่องเนื้อซึ่งแฉะฉ่ำไปด้วยน้ำคาวสวาท“อ๊ะ… ”นีรชากระตุกเฮือก ดวงตาเหลือกลอยจนโทรศัพท์แทบหลุดจากมือ เมื่อความเป็นชายชาตรีร้อนผ่าวของน้องผัวทะลวงเข้าไปในร่องเนื้อคับแน่นของเธอ“งานที่นี่ไม่ใช่อย่างที่พี่หวังเอาไว้สักนิด… พี่โดนเพื่อนร่วมงานหักหลัง กลับไปเดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง หัวหน้าของพี่คงเห็นแววว่าสักวันพี่จะได้ดีเกินหน้า เลยสนับสนุนให้มาประจำที่เวียดนาม ทั้งที่สาขานี้ไม่ทำกำไรมาหลายปีจนบอสใหญ่เพ่งเล็ง พี่หลงกลเจ้านายที่โยนกระดูกชิ้นใหญ่ให้ เขาคงรีบสกัดดาวรุ่งเมื่อเล็งเห็นว่าพี่จะทำยอดขายแซงหน้าเข้าสักวัน”นาวินยังคงบ่นต่อไปขณะดวงตาของนีรชากำลังหรี่ปรือ จิตใจของเธอจอจ่ออยู่กับจังหวะที่มาร์คขยับเขย่งปลายเท้า ขับเคลื่อนเข้าไปเป็นจังหวะ แก่นกายขรุขระของน้องผัวกำลังชำแรกเข้าไปในโพรงเนื้อคับแน่นของเธออย่างมิรู้เหน็ดเหนื่อย มิมีทีท่าว่าจะหยุดลงง
“ไม่ต้องครับ… รบกวนพี่นีเปล่าๆ ผมขึ้นรถเมล์ไปเองดีกว่านะครับ” “เจอกันตอนเย็นนะจ๊ะ พี่จะทำอาหารเย็นไว้ให้” ขณะที่มาร์คทำท่าว่าจะเดินออกมา นีรชาก้าวกลับเข้ามาในบ้าน เมื่อครู่สายตาทอดอาลัยของชายหนุ่มจับจ้องอยู่ที่ดวงหน้าของเธอ แต่หญิงสาวพยายามไม่สื่อสารความรู้สึกใดๆ กับเขา ทั้งที่รู้ว่า สายตาของมาร์คที่ทอดทอมาอย่างวิงวอน เหมือนนีรชารู้ว่าถ้าเธอใจอ่อนจะเกิดเหตุการณ์อย่างเมื่อคืนขึ้นมาอีก “พี่นี… ” ในจังหวะที่เดินสวนกัน มาร์คคว้าข้อมือของนีรชามาบีบไว้แน่น “อย่าให้มันเกิดขึ้นอีกเลยมาร์ค… พี่ขอร้อง” นีรชาอ่านสายตาของชายหนุ่มรุ่นน้องได้อย่างทะลุปรุโปร่ง มาร์คเป็นผู้ชายที่เซ็กส์จัดมาก หากเธออ่อนไหวให้กับเขา เรี่ยวแรงหนุ่มฉกรรจ์อย่างที่เคยได้สัมผัสมาถึงสองครั้งสองคราทำให้นีรชาเชื่อว่าผู้ชายคนนี้สามารถร่วมรักกับเธอได้ทั้งวัน ในขณะที่นีรชาพยายามจะขืนกายออกมาจากการกอดรัดของน้องสามี พอดีเสียงโทรศัพท์มือถือที่อยู่ในมือของเธอก็ดังขึ้นเหมือนระฆังช่วย เธอจึงสะบัดมือของมาร์ค จากนั้นก็รีบก้าวยาวๆ หนีเข้าไปในบ้
Comments