ผมย้อนเวลามาเป็นเจ้าพ่อมาเฟียในยุค 80

ผมย้อนเวลามาเป็นเจ้าพ่อมาเฟียในยุค 80

last updateLast Updated : 2025-02-12
Language: Thai
goodnovel4goodnovel
Not enough ratings
23Chapters
536views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

ไม่รู้เทวดาตนไหนถึงผลักให้เขาเข้ามาอยู่ในร่างของเจ้าพ่อมาเฟียในยุค 80 แต่มีภรรยาที่แสนสวยอันนี้ให้อภัย

View More

Chapter 1

บทนำ ผมย้อนเวลามาเป็นเจ้าพ่อมาเฟียในยุค 80

帝都、サキュバスクラブ。

その日は入江紀美子(いりえ きみこ)が名門大学を卒業する日だった。

しかし、彼女はまだ家に帰って祝うこともできなかった。

薬を飲まされ、実の父親に200万円の値段で、クラブの汚らしい中年男たちに売られたのだ。

暗い個室から何とか逃げ出したものの、薬の効果が彼女の理性を次第に奪っていった。

廊下では、赤みを帯びた彼女の小さな顔が、怯えた目で迫ってくる男たちを見据えていた。

「来ないで、警察を呼ぶから……」

先頭に立つ男が口を開き、黄ばんだ歯を見せながら、手に持っている鞭を揺らしながら近づいてきた。

「いいぜ、好きなだけ呼んでみろ。警察が来るのが早いか、俺たちがてめぇをぶち壊すのが早いかだな!」

「べっぴんさんよ、心配するな、兄さんたちがたっぷり楽しませてやるからな……」

紀美子は耳鳴りがし始めた。

彼女は父が救いようのないろくでなしだと知っていた。

大学に通っていたこの数年、彼女はずっとアルバイトで稼いだお金で生活していて、父からは一銭も貰わなかった。

それなのに、まさか父が今、ギャンブルの借金を返す為に娘を人に売ろうとしているとは!

紀美子は逃げ出そうとしたが、足の感覚はなくなり、力が抜けていた。

床に倒れ込んだ彼女の前で、その男たちはまるで獲物を物色するような目で彼女を見下ろしていた。

ちょうどその時、彼女の左前の部屋のドアが開かれた。

黒い手作りの革靴が、彼女の視界に映り込んだ。

見上げると、そこには男が立っていた。その男の真っ黒な瞳は冴え切った湖の如く、まるで魂を吸い取るような冷たさをしていた。

男を見て、彼女は少し安心した。

彼女は男のズボンの裾を引っ張り、「お願い、助けて!この人たちに薬を飲まされたの!」と泣きながら助けを乞うた。

男は眉を寄せ、冷たい視線で彼女を掠め、一瞬不快感を見せた。

彼は身体を屈め、手を伸ばした。

「ありがとう……」

紀美子は安心して手を伸ばそうとした。てっきり彼が自分を支えてくれると思った。

しかしその時、男は彼女の手を振り払い、自分のズボンを握っているもう一本の彼女の手を冷たく払った。

MKグループの世界トップ企業の社長である森川晋太郎(もりかわ しんたろう)にとって、同情心という言葉は無縁だった。

「晋様!」

彼の後ろに立つアシスタントの杉本肇(すぎもと はじめ)は一枚のハンカチを彼に渡した。

晋太郎は冷たくそれを受け取り、紀美子に触られた掌を強く擦った。

そして、そのハンカチを嫌悪とともに床に叩きつけ、振り返らずにその場を離れた。

肇は追いかけようとしたが、ふと紀美子を見下ろした。

一瞬、彼の目の奥には驚きが見えた。

しかし晋太郎が遠く行ったのを見て、肇は急いで追うしかなかった。

廊下に残された男たちは、再び紀美子に目を向け、不敵な笑みを浮かべた。

「小娘よ、MKの社長に助けを求めるなんて、まったく身の程を知らないんだな。もう観念して俺たちについてきたらどうだ…」

男達は欲張りに紀美子を囲んだ……

入り口の前。

流線形をするメルセデス・マイバッハが黒い夜景に潜んでいた。

晋太郎が不快そうな顔をして出て来たのを見て、運転手は急いで車のドアを開けた。

高貴な男が車の後ろの席に座り込んでから、おいついてきた肇が急いで近づき、彼の耳元で囁いた。

「晋様…」

その言葉を聞いた晋太郎の整った顔には一抹の焦りが浮かび、瞬く間に鋭い表情へと変わった。

そして、「彼女を連れて来い」と冷たく命じた。

……

翌日。

紀美子は悪夢から目覚めた。

「いやっ!」

彼女は汗まみれのベッドから身体を起こした。

すべすべのシルクのシーツが彼女の身体から滑り落ち、キスマークに満ちるセクシーな胴体が露わになった。

床には脱がされた彼女の服と、十数個もの使い捨てられた「ゴム」が落ちていた。

昨夜の激戦がそのまま形となって残されているようだった。

彼女は羞恥と怒りを堪えながら布団を抱え、目の前のソファに座りタバコを吸っている男に目を赤くして問い詰めた。「私に何をしたの……」

煙がゆっくりと漂い、晋太郎の端正な顔立ちを包み込んでいた。

彼は携帯の画面をじっと見つめていたが、どこか複雑な感情を抱えているようだった。

紀美子の声を聞いて、彼は手元のタバコを消し、立ち上がってベッドの傍で自分のシャツの襟を開いた。

「お前が俺に何をした、と聞くべきじゃないか」

彼の鎖骨に同じようにびっしりとあるキスマークを眺め、彼女は一瞬思考が止まった。

頭の中では、細かく砕けた記憶の断片が結合し直そうとしていた。

彼女は微かに思い出したーー

昨夜、自分は薬を飲まされ、危うくあの男たちに犯されるところを、この男のアシスタントに助けられた。

その後、彼女は車に乗せられたものの、薬の効き目が強くなり、本能に突き動かされるまま目の前の男に身を寄せてしまった……

そこまで思い出すと、紀美子の頬が赤く染まり、床に捨てられたコンドームを眺めた。

昨夜、彼女は彼を搾りきるところだったようだ……

「助けてくれて、ありがとう……」

彼女は頭を垂らし、男の目線を逸らした。

すると、一枚の名刺が目の前に落ちてきた。

名刺には僅か数文字しか書かれていなかった。

MK:森川晋太郎

帝都にその名前を知らない人なんていない、と言わんばかりに、それ以上の情報を載せる必要はなかった。

この魔都とでも呼ばれる街には、この神の如く美しい男はまさに支配者だった。

紀美子は問い詰めるような目線を上げようとしたそのとき、晋太郎の冴え切った声が聞こえてきた。

「秘書が一人要る。月給は200万円だ。お前に俺の仕事そして生活の全ての面倒を見てもらう」

月給200万円の秘書?

紀美子は目を大きくして、「あれだけ優秀な人材たちがMKに応募しているのに、なぜ私を選んでくれたのですか?」と尋ねた。

晋太郎は彼女の澄んだ瞳を見つめ、急に身体を屈め、指で紀美子の耳たぶを優しく擦った。

「このホクロのせいだと言ったら、信じるか?」

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
23 Chapters
บทนำ ผมย้อนเวลามาเป็นเจ้าพ่อมาเฟียในยุค 80
“พี่ใหญ่เหงื่อออกร้อนหรือกลัว”“ใครกลัวตามฉันมา” คนปากเก่งเดินนำหน้าไปพอเห็นลูกน้องของศัตรูก็เบรกแทบหัวทิ่มและให้ลูกน้องตัวเองนำหน้าไปเขาก็แค่กลัวตายนิดหน่อย“ทำเป็นปากเก่ง” เฉินลี่หยางเดินนำหน้าและต่างคนต่างประจันหน้ากันอยู่ ซ่งห้าวอี้ที่รออยู่แล้วจึงหัวเราออกมาวันนี้ชัยชนะต้องเป็นของเขา“ไม่ได้เจอกันเลยฉันคิดว่านายตายไปแล้วดวงแข็งยังฟื้นขึ้นมาได้อีก”“ทุกอย่างเป็นฝีมือนายใช่ไหม”“ไม่มีหลักฐานอย่ามาพูดมัว”เฉินลี่หยางหยิบปืนออกมาวันนี้เขาจะฆ่ามันด้วยมือของเขาเองพวกที่ใช้วิธีสกปรกมักไม่ตายดีกัน“จุ๊ๆ เด็กอย่างนายหลีกไป กลัวจนต้องไปหลบหลังเลยเหรอ”“กูไม่เคยกลัวมึง” เฉินเหยียนเฟยพูดออกมาหน้าตาก็น่ากลัวจิตใจยังจะน่ากลัวอีกรอยแผลเป็นที่หน้าคงถูกใครหลายคนหมายหัวมา“แล้วเรามาดูกันว่าใครจะกลัว ไปเอาตัวผู้หญิงมา!”ลูกน้องของซ่งห้าวอี้ลากหลินเยี่ยนจือออกมาใบหน้าเปื้อนด้วยน้ำตาเพราะกลัว“เยี่ยนจือ / พี่สะใภ้!”“ยิงมาสิมึงยิงกูยิงเมียมึง เสียดายหน้าสวยๆ แบบนี้ไม่น่าต้องตายเร็ว” ซ่งห้าวอี้จ่อกระบอกปืนไปที่ต้นคอของหญิงสาวที่ยื่นตัวสั่นอยู่มือทั้งสองข้างถูกมัดไว้ด้วยเชือก“ฮึก” ถึงแม้จะกลัวแต่ก็พยา
last updateLast Updated : 2025-02-02
Read more
บทที่ ๑ แก๊งคอลเซนเตอร์
“ถ้าอย่างรบกวนคุณไห่ลี่โอนเงินจำนวน 3 หมื่นหยวนเข้ามาในระบบเลยครับทางเราจะได้ทำเรื่องเบิกเงินให้ครับ” เมื่อเหยื่อหลงกลและโอนเงินเข้ามาทำให้เฉินเหยียนเฟยยิ้มออกมาอย่างพอใจที่สามารถหลอกเหยื่อให้ตายใจได้ เมื่อเงินถูกโอนเข้ามาในบัญชีเขาจึงรีบบล็อกทุกช่องทางการติดต่อโดยไม่ทุกข์ร้อนอะไรว่าเหยื่อจะเป็นอย่างไร “โห่พี่เก่งมากเลยนับถือ” “พี่แน่อยู่แล้วไอ้น้อง” เฉินเหยียนเฟย ชายหนุ่มวัยสามสิบสองปีที่ทำอาชีพแก๊งคอเซนเตอร์หลอกลวงชาวบ้าน เขาอยู่วงการนี้มาเกือบสามปีแล้วใครว่าคนน่ากลัวความจนต่างหากที่น่ากลัวเขาปากกัดตีนถีบตัวเองมาจนมีเงินมีทองทุกวันนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย “ไอ้หนุ่มดวงถึงแล้ว” ยายชราที่นั่งอยู่บริเวณคอสะพานเอ่ยขึ้นมาเมื่อเฉินเหยียนเฟยเดินผ่านหน้า เธอรู้เธอเห็นอีกไม่กี่ชั่วโมงหรอกน่าสงสารอายุยังน้อยอยู่เลย “ยายพูดอะไรแก่แล้วเลอะเลือนหรือไง” เขาหัวเสียขึ้นมาที่ถูกทักแบบนั้น ถ้าไม่ติดว่าเป็นคนแก่และเป็นหญิงชราเขาเตะหัวคว่ำไปแล้ว “อย่าเดินไปทางนั้นเลยไอ้หนู” “พูดอะไรของยายมาแช่งกันทำไม” “คนเราหนีไม่พ้นความตายหรอก” แล้วแต่
last updateLast Updated : 2025-02-02
Read more
บทที่ ๒ ไอ้คนโง่
เฉินเหยียนเฟยพอจะเดาเรื่องราวที่ผ่านมาได้บ้างเขานั่งจ้องใบหน้าของหลินเยี่ยนจือคนอะไรทั้งสวยทั้งน่ารัก เจ้าพ่อมาเฟียตัวจริงก็โง่เสียยิ่งกว่าอะไรมีเมียสวยขนาดนี้ยังไม่รักเมีย “คุณเป็นภรรยาผมจริงๆ ใช่ไหม” “คุณถูกยิงที่หน้าอกทำไมสมองถึงได้รับความกระทบกระเทือน” หญิงสาวทำท่าทีสงสัยเพราะตั้งแต่นั่งคุยกันมาเขาจำอะไรไม่ได้ด้วยซ้ำไม่รู้จะเสียใจหรือดีใจ “คนไข้การสูญเสียความทรงจำชั่วคราวครับอาจจะมีเรื่องอะไรมากระทบกระเทือนจิตใจ [1]” คุณหมออธิบายไปเกี่ยวกับอาการป่วยของชายหนุ่มแต่หลินเยี่ยนจือไม่เชื่อว่าเขาจะความจำเสื่อม เฉินเหยียนเฟยรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลเกือบหนึ่งเดือนเต็มถึงได้กลับมาที่คฤหาสน์หลังโตที่เขาไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่าจะได้มาอยู่ในบ้านหลังใหญ่โตขนาดนี้ “ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะคุณชาย” สาวใช้ทั้งหลายต่างพากันมายืนรอต้อนรับเจ้านายที่เพิ่งออกจากโรงพยาบาล “ตามสบาย” เขาเดินตัวปลิวเข้ามาในบ้านหลังใหญ่โตและเห็นรูปแต่งงานของเฉินเหยียนเฟยกับหลินเยี่ยนจือรู้สึกคันยุกยิกที่หัวใจไม่น้อย ‘นายตายไปแล้วต่อไปฉันจะดูแลหลินเยี่ยนจือเอง’
last updateLast Updated : 2025-02-02
Read more
บทที่ ๓ ไม่อยากเป็นแล้วเจ้าพ่อ
“ใครส่งพวกนายมา” เสียงโหดพอไหมวะชายหนุ่มปรับสีหน้าและแววตาให้ดูเหมือนคนโหดเหี้ยม แต่เหมือนคนร้ายจะไม่กลัวเลยสักนิด “ฮ่าๆๆ ฉันยอมตายดีกว่าพูด” “แล้วเราจะเอายังไงต่อมันไม่ยอมพูด” เฉินเหยียนเฟยหันมาถามเย่าหยางว่าเขาต้องทำยังไงต่อเจ็บตัวไม่พอยังต้องมาปวดสมองกับเรื่องไร้สาระอะไรอีก “ยิงมันเลยไหมครับ” ลี่เจินยื่นปืนให้คุณชาย “นายเอาออกไปไกลๆ อยากจะทำอะไรกับพวกมันก็ทำไป” เฉินเหยียนเฟยไม่ได้สนใจและให้ลูกน้องจัดการคนร้ายเขาอยากรู้ว่าคนพวกนี้จะทำยังไง พูดไม่ทันจะจบลี่เจินจึงยิงไปที่ต้นขาของคนร้ายหนึ่งนัด ปัง “เห้ยย” เฉินเหยียนเฟยใช้มือปิดปากตัวเองไว้เพราะตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นทุกคนหันมามองเขาเป็นตาเดียว ชายหนุ่มต้องแกล้งทำตัวให้เป็นปกติทั้งที่ความจริงอยากจะร้องออกมาและวิ่งหนีไปเลย “คุณชายครับ คุณชาย!” “อะไรวะ ตกใจหมดเลยนายอยากจะทำอะไรก็ทำไป” เย่าหยางพาคุณชายกลับมารอที่รถสักพักพวกนั้นก็พากันออกมาภาพที่คนถูกยิงยังติดตาเขาอยู่เลย ตายเพราะกระสุนปืนยังคงวนเวียนอยู่แต่กับปืน เทวดาตนไหนผลักให้เขาเข้ามาอยู่ในร่างนี่
last updateLast Updated : 2025-02-02
Read more
บทที่ ๔ ไม่หย่า
หลินเยี่ยนจือกลับมาถึงคฤหาสน์ก็ไม่ยอมพูดยอมจากันกับชายหนุ่มเธอกำลังโกรธเขาตามปีที่ผ่านมาเขาทรมานเธอไม่พออีกหรือหญิงสาวอยากหลุดพ้นไปจากตรงนี้ “ฮึก ฮือ คุณพ่อขา” เมื่อความอ่อนแอเล่นงานคนที่พยายามจะเข้มแข็งจึงร้องไห้ออกมาพ่อทิ้งเธอไว้ให้เผชิญโลกกว้างและเขาคนนั้นที่ทิ้งเธอไว้ จางหย่งคือผู้ชายที่เธอรักเขาจากโลกนี่ไปได้สามปีแล้ว ปัง! “คุณเข้ามาทำอะไรออกไป” “อยากออกไปอยู่หรอกมากินข้าวก่อน” เฉินเหยียนเฟยให้สาวใช้ถืออาหารเข้ามาให้หญิงสาวตอนนี้เลยเวลาเที่ยงมานานมากแล้ว หญิงสาวทำนิ่ง “ออกไป” “กินก่อนเดี๋ยวฉันจะออกไป หรือกลัวว่าฉันจะวางยา” ชายหนุ่มหยิบขนมขึ้นมาและกดเข้าไปหนึ่งและเคี้ยวให้คนตัวเล็กดูแต่กินได้ไม่กี่คำรู้สึกว่าจะหายใจไม่ออก “นี่มันอะไร” “เซาปิ่ง[2] ทำจากแป้งผสมมันเทศ” หญิงสาวจำมันได้ดีเพราะจางหย่งแพ้มันเทศแต่หญิงสาวกับชอบกินเซาปิ่งแต่ดูเหมือนว่าคนตรงหน้าจะหน้าดำหน้าแดงไอออกมา “แค่กๆๆ” “อย่ามาล้อเล่นกับฉันนะ” “ชะ ช่วยฉันด้วย...” เขาไม่รู้ว่าข้างในคือมันเทศเขาแพ้มันเทศซึ่งมันเคยทำให้เขาเกือ
last updateLast Updated : 2025-02-02
Read more
บทที่ ๕ แค่ลองชิม
ช่วงสายของมีขกเข้ามาขอพบเฉินเหยียนเฟยเขาคนนั้นคือเฉินลี่หยางลูกพี่ลูกน้องของชายหนุ่มแต่เฉินเหยียนเฟยกับมีความทรงจำเกี่ยวกับน้องชาย “พี่ชายวันนี่ผมกลับมาแล้วงานที่ให้ทำสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี” “งาน?” ชายหนุ่มสงสัยว่างานอะไรที่ให้น้องชายไปทำเพราะเขาจำไม่ได้นอกจากจะค้าขายกับต่างชาติยังมีอะไรอีก “ลืมไปว่าจำอะไรไม่ได้ก็พี่ส่งผมไปขายอาวุธให้รัฐบาลทางตอนใต้ไงได้เงินมาเยอะเลย” อาชีพที่ไม่ค่อยจะสุจริตพวกเขาก็ทำกันและยังมีผู้บัญชาการร่วมขบวนการ “อ้อฉันจำได้แล้ว” “ว้าวพี่สะใภ้วันนี่ผมมีของขวัญมาให้ด้วย” เฉินลี่หยางหยิบกำไรข้อมือออกมาเขาจำได้ว่าพี่สะใภ้ของเขาอายุครบยี่สิบสองปีแล้วชายหนุ่มจึงยื่นให้ “สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดครับ” “ขอบคุณค่ะคุณชายรอง” หญิงสาวหยิบขึ้นมาเป็นกำไรหยกสีเขียวสวยงามระรานตาราคาคงจะแพงไม่น้อย หลินเยี่ยนจือจึงส่งยิ้มให้เขา แต่เป็นเฉินเหยียนเฟยที่ตกหลุมพรางรอยยิ้มที่เขาไม่เคยเห็นเวลาอยู่กับน้องชายของเขาทำไมหญิงสาวจึงร่าเริงสดใสพออยู่กับเขากับทำท่าทีเหมือนจะขาดอากาศหายใจตาย “อะ แฮ่ม ไม่มีอะไรก็ไปทำงานข
last updateLast Updated : 2025-02-02
Read more
บทที่ ๖ ดินเนอร์แทนคำขอโทษ
แม่น้ำผู่ (หวงผู่) ไหลไปทางเหนือผ่านใจกลางเซี่ยงไฮ้ในยามค่ำคืนจะสวยงามกว่านี้ แต่ตอนนี้เขาต้องการขอโทษหญิงสาวจึงให้คนขับรถพามาที่ร้านอาหารสุดหรูที่อยู่ติดแม่น้ำผู่ที่ผู้คนนิยมมาออกเดตกัน “เราจะไปไหนกันคะ” “ฉันจะพาไปดินเนอร์” เฉินเหยียนเฟยตอบออกไปเขาตื่นเต้นเช่นกันเพราะไม่เคยออกไปไหนที่นี่ถือว่าเริ่มเจริญอย่างมากอีกไม่กี่ปีคงจะมีตึกสูงขึ้นมา “ทำไมมองผมแบบนั้น” “ฉันแค่สงสัยคุณสมองกระเทือนอย่างหนักหรืออะไร” เขาเปลี่ยนไปมากจนหญิงสาวเองก็ไม่ชินเธอกับเขาไม่เคยนั่งรับประทานอาหารด้วยกัน “ทำไมเริ่มตกหลุมรักฉันขึ้นมาแล้วหรือ” ทั้งรถตกอยู่ในความเงียบเมื่อหลินเยี่ยนจือเลือกที่จะเงียบเธอไม่มีอะไรที่จะถามเขา ตลอดเวลาเขาต้องการใบหย่าจากเธอพอมาวันที่เธอพร้อมเขากับไม่ยอมหย่า “ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวเดินลงมาจากรถร้านอาหารหรูขนาดนี้เธอไม่ค่อยได้มาเท่าไรตั้งแต่คุณพ่อเสียหญิงสาวก็ต้องหาเงินจนไม่มีเวลาออกไปไหน “ฉันสั่งอาหารไว้รอแล้ว” เขาไม่ได้สั่งเป็นเย่าหยางที่ดูแลทุกอย่างแค่อยากเอาใจหญิงสาว อาหารตรงหน้ามีแต่สิ่งที่หลินเยี่ยนจือชอบ
last updateLast Updated : 2025-02-08
Read more
บทที่ ๗ จะเลือกอะไร
สามวันต่อมาหลินเยี่ยนจือจะออกไปพบเจอกับเพื่อสาวคนสนิทที่คอยอยู่ข้างกายเสมอมา ช่วงนี้แปลกเข้าไปใหญ่เมื่อเฉินเหยียนเฟยกับปล่อยให้เธอมีอิสระแถมยังให้เงินเก็บไว้ใช้อีก “เธอว่าคุณเฉินเขาเป็นอะไร” “หมอบอกความจำเสื่อมแต่การกระทำกลายเป็นคนละคนไปเลย” สองสาวนั่งพูดคุยกันอย่างออกรสใครก็ต่างรู้จักเฉินเหยียนเฟยดีว่าเขาเป็นคนอย่างไร “ขนลุก”หลี่ย่าเสียนทำหน้าแบบสยองขึ้นมาขนลุกไปทั้งตัวไม่คิดว่าเจ้าพ่อมาเฟียจะเปลี่ยนไปถึงขนาดนี้“เยี่ยนจือฉันต้องกลับแล้วมีธุระต้องไปต่อ”“เอาไว้เราค่อยเจอกัน”เมื่อเพื่อนออกจากร่นไปแล้วหญิงสาวจึงนั่งต่อสักพักและออกจากร้ายระหว่างนั้นมีคนกลุ่มหนึ่งเดินตามหญิงสาวไม่ห่างพอรู้ตัวจึงเข้าประชิดและใช้ผ้าที่มียาสลบโป๊ะเข้าไปที่จมูกหลินเยี่ยนจือไม่มีโอกาสแม้แต่จะขอความช่วยเหลือ“ได้เวลาแล้วครับ”“อะไรกันวะ” เฉินเหยียนจือต้องไปที่โกดังตามที่ลูกน้องบังคับก็ว่าได้ครั้งนี้มีเฉินลี่หยางตามติดไปด้วยแต่นั่งรถกันคนละคันชายหนุ่มใช้มือปาดเหงื่อเบาๆ“พี่ใหญ่เหงื่อออกร้อนหรือกลัว”“ใครกลัวตามฉันมา” คนปากเก่งเดินนำหน้าไปพอเห็นลูกน้องของศัตรูก็เบรกแทบหัวทิ่มแล
last updateLast Updated : 2025-02-08
Read more
บทที่ ๘ ขอจิ้มได้ไหม
ผลัก ผัวะ “คุณชาย!” เย่าหยางวิ่งเข้ามาดูเจ้านายตัวเองที่ถูกเฉินลี่หยางต่อยเข้าไปที่หน้า “อย่า-เข้า-มา-ยุ่ง” “นายเป็นบ้าอะไร” เฉินเหยียนเฟยประคองตัวเองลุกขึ้นมาอย่างทุลักทุเลหมัดเดียวทำให้เขาเกือบหลับ “พี่นะสิขี้ขลาดพี่สะใภ้น่าสงสารแค่ไหนพี่ก็ยังทนเห็นได้ใจดำวะ สมบัติที่พ่อเขาทิ้งไว้ให้พี่ก็เอามาพี่แม่งทุเรสมาก” เฉินลี่หยางโมโหจนจะควบคุมตัวเองไม่ได้ชายหนุ่มจึงเดินเข้าไปใกล้และกระชากเสื่อของเฉินเหยียนเฟยจนกระดุมหลุดร่วงลงพื้นเขามองดูที่หน้าอกข้างซ้าย “นายจะทำอะไร!” เฉินลี่หยางไม่ตอบเขาเดินจากไปทิ้งความสงสัยไว้ให้ชายหนุ่มดูเหมือนทุกคนจะเห็นใจหลินเยี่ยนจือไม่น้อยแต่เขาไม่ได้ทำอะไรหญิงสาวเสียหน่อยเขาแค่มาอาศัยร่างเฉินเหยียนเฟยอยู่ “ไอ้หมอนั่นมันบ้าฉิบ!” “คุณชายรองอาจเป็นห่วงคุณผู้หญิงครับ” “แล้วมันกระชากเสื้อฉันทำไมวะ” “คุณเฉินเหยียนเฟยไม่มีปานที่หน้าอก” เพล้ง แก้วที่อยู่ในมือของชายหนุ่มร่วงลงพื้นและแตกกระจายชายหนุ่มก้มลงไปมองปานที่หน้าอกของตัวเอง แสดงว่าเย่าหยางรู้มาตลอดว่าเขาไม่ใช่เฉิน
last updateLast Updated : 2025-02-12
Read more
บทที่ ๙ รักเมียคนอื่น
“ต่อไปก็ห้ามมาหาฉันอีกฉันมีภรรยาแล้ว!”“นี่คุณจะเขี่ยฉันทิ้งเหรอ” หญิงสาวถามกลับด้วยความร้อนรนเมื่อชายหนุ่มพูดแบบนั้น เขาไม่เคยพูดแบบนี้กับเธอสักครั้งหรือเขาจะตกหลุมรักภรรยาตัวเองเข้าแล้ว“คุณรักมันใช่ไหม”“แล้วมันผิดตรงไหนที่ฉันจะรักภรรยาตัวเองไปรักคนอื่นสิแปลก” ผู้หญิงอะไรสวยแล้วยังไม่มีสมองอีกพระเจ้าลืมประทานคู่มือการใช้ความสวยให้หรืออย่างไร“คุณมาหลอกให้ความหวังฉันเหรอ” จางหลินซินหน้าเสียตั้งแต่เขาถูกยิงคราวนั้นมารอบนี้เขาก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนและดูเหมือนเขาจะแคร์ภรรยาของเขาเหลือเกิน“ฉันให้ความหวังอะไร? มีแต่เธอหรือเปล่าที่หลอกตัวเองว่าฉันจะรัก”“คุณ!”“ออกไปจากชีวิตฉันอย่ามาวุ่นวายกับภรรยาของฉัน”เฉินเหยียนเฟยเบื่อหน่ายผู้หญิงคนนี้ดูไม่ออกหรือยังไงว่าผู้ชายเขาไม่เอายังจะตามตื๊อ ถ้าเป็นเขาไม่อยู่รอตั้งแต่แรกแล้วมาเฟียคนนั้นก็หน้าตัวเมียมากทางด้านหลินเยี่ยนจือกำลังลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวตอนนี้ท้องร้องและหิวข้าวมากเมื่อคิดถึงเรื่องราวเมื่อคืนได้แต่ปล่อยวางเพราะปฏิเสธไม่ได้ว่าสัมผัสของเขาช่างอ่อนโยน“คุณผู้หญิงให้ฉันยกขึ้นมาข้างบนให้ไหมคะ”“ซีหลินมีอะไรไม่อยากให้ฉันรู้”“เอ่อ วันนี้ค
last updateLast Updated : 2025-02-12
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status