แชร์

บทที่ 2 ช่วยที (NC)

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-10-17 19:24:39

คำขออย่างลามกกระซิบลงข้างหู ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะขบเข้าที่ใบหูเล็กเบา ๆ เพื่อปลุกเร้าอารมณ์ของเธอ

หญิงสาวขนลุกซู่ไปทั้งตัว รู้สึกร้อนผ่าวไปทั่วใบหน้ารีสวย เรียวขาเล็กหนีบลงอัตโนมัติราวกับกลัวอะไรบางอย่าง

แต่ยังไม่ทันที่เธอจะตอบ คนเอาแต่ใจก็จับขาของเธอแยกออกแล้วแทรกตัวเข้าไปตรงกลาง เขาปลดตะขอกางเกงของตัวเองพร้อมทั้งรูดซิปลงจนสุด มือหนาควักเอาตัวตนแท่งใหญ่ออกมาแล้วชักรูดต่อหน้าหญิงสาว

“คุณ...”

หญิงสาวตกใจตาลุกวาว เธอทำอะไรไม่ถูกเพราะทุกอย่างมันดูรวดเร็วไปหมด

มือเล็กยกขึ้นมาดันคนตัวสูงเอาไว้เพื่อไม่ให้เขาทำอะไรเกินเลยไปมากกว่านี้

“ฉัน...ทนไม่ไหวแล้ว ถ้าไม่ให้เอา ก็ช่วย...อมได้ไหม”

ยืดตัวคุกเข่าต่อหน้าเธอ แล้วเปล่งคำขอร้องออกจากปากอย่างขาด ๆ หาย ๆ เขาดูกระสับกระส่ายประดุจว่าร่างกายกำลังได้รับความทรมาน

แม้จะรู้สึกเห็นใจและอยากช่วยเหลือ แต่เรื่องที่เขาขอมันมากเกินไปสำหรับผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง ที่ยังบริสุทธิ์และไม่เคยมีแฟนมาก่อน

ของขวัญทำสีหน้าลำบากใจ

“ไม่งั้นก็ช่วยชักให้หน่อย”

ไม่รอให้หญิงสาวตอบ เขาก็คว้ามือของเธอเข้าหาแท่งเนื้อลำใหญ่ของตัวเอง จับมือเธอชักรูดขึ้นลงอย่างเอาแต่ใจ ก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาจะเงยขึ้นแล้วสูดปากครางเสียงสั่น ลำคอแกร่งยืดจนเห็นลูกกระเดือกเลื่อนขึ้นลงตอนที่เขากลืนน้ำลาย

หญิงสาวมองผู้ชายตรงหน้าที่ตอนนี้แทรกตัวเข้ามาจนแทบจะรวมร่างกับเธอด้วยความรู้สึกผิดหวัง ชายหนุ่มตรงหน้ากับสุภาพบุรุษที่เคยช่วยเธอไว้เมื่อปีก่อนต่างกันราวกับเป็นคนละคน

ชายหนุ่มจ้องมองใบหน้าสวยหวานที่ตอนนี้ ช้อนตามองเขาตาเขียวปั้ดแต่เขาก็ไม่สนใจ เอวสอบยังทำหน้าที่เด้งเข้ากับอุ้งมือเล็กอย่างรุนแรง มืออีกข้างประคองท้ายทอยของหญิงสาวแล้วก้มลงไปจูบ เรียวลิ้นร้อนผ่าวทั้งดูดทั้งดึงลิ้นเล็กอย่างเร่าร้อนจนเธอรู้สึกเจ็บไปหมด

“อื้อ”

มือเล็กอีกข้างยกขึ้นมาทุบที่หน้าอกของคนที่เอาแต่จูบไม่หยุด จูบของเขาดุเดือดเร่าร้อนจนเธอแทบหายใจไม่ทัน

“ใกล้แล้ว อย่าปล่อยมือนะ อื้ม~”

เสียงทุ้มเปล่งครางพลางขยับเอวถี่ยิบในจังหวะสุดท้ายทำเอาหญิงสาวรู้สึกชาไปทั่วทั้งมือ และในที่สุดเขาก็ปลดปล่อยน้ำกามขาวขุ่นออกมา

ร่างสูงนิ่งสงบลงพร้อมกับน้ำกามที่เลอะเต็มมือของหญิงสาว เขาแนบใบหน้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อซบลงที่ไหล่ของเธอ ก่อนจะเลื่อนลงมาที่หน้าอกอวบนูน

ลิ้นร้อนผ่าวแลบออกมาเลียบริเวณเม็ดยอดทับทิมสีชมพู ก่อนจะดูดดึงเสียงดังอยู่สองสามครั้ง

จุ๊บ! จ๊วบ!

“เสร็จแล้วก็ลุกออกไปได้แล้วค่ะ”

ใบหน้าสวยบึ้งตึงอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์ เธอใช้มือข้างหนึ่งดันคนที่คร่อมอยู่บนตัวเธอให้ลุกออก ระหว่างนั้นก็ชักมืออีกข้างออกมาสะบัดของเหลวสีขาวข้นให้หลุดออกจากมือของเธอ

“หึ”

ทิศเหนือขยับมานั่งข้าง ๆ สายตาจดจ้องการกระทำของหญิงสาวแล้วแค่นหัวเราะออกมาสั้น ๆ ก่อนจะเอี้ยวตัวไปหยิบทิชชูที่วางอยู่ด้านหน้ารถมายื่นให้เธอ

หลังจากนั้นก็ออกคำสั่งกับหญิงสาว

“เช็ดเสร็จแล้วก็ลงไปได้แล้ว”

คนอุตส่าห์ช่วยขอบคุณสักคำก็ไม่มี แถมยังไล่ให้หญิงสาวลงจากรถอย่างหน้าตาเฉย เธอจะลงไปได้ยังไงในเมื่อตอนนี้เสื้อเชิ้ตเพียงตัวเดียวที่มีอยู่ ขาดวิ่นไม่เหลือชิ้นดีจากการกระชากของเขา

“คุณจะให้ฉันลงไปได้ยังไงคะ เสื้อฉันคุณก็กระชากจนขาดหมดแล้ว”

หญิงสาวเอ่ยท้วงพร้อมกับทำหน้าหงุดหงิดเมื่อถูกอีกคนไล่ลงจากรถอย่างกับหมูกับหมา

“นั่นมันก็เรื่องของเธอ”

เขาพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงเย็นชา สีหน้าเรียบนิ่งราวกับคนไม่มีความรู้สึก ต่างจากก่อนหน้านี้ที่เอาแต่ทำหน้าเหยเกสูดปากครางเสียงสั่นดังลั่นรถ

“คุณ...”

เรียกเขาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ อย่างน้อยเขาควรจะตอบแทนเธอด้วยการไปส่งหรือหาเสื้อผ้าให้ใส่ ไม่ใช่ไล่เธอลงจากรถทั้งสภาพนี้

“ฉันมีสองทางให้เธอเลือก จะลงไปหรือจะไปต่อกับฉัน”

เขายื่นข้อเสนอสุดบ้าบอให้เธอ ไม่ว่าจะเลือกทางไหนก็ล้วนแต่อันตรายต่อเธอทั้งนั้น แต่ถ้าเลือกอย่างแรกเธอคงต้องโดนข่มขืนแล้วฆ่าตายที่ไหนสักแห่ง การเลือกอย่างที่สองมันจึงดีกว่า อย่างน้อยการไปกับเขาก็ไม่ต้องเดินแก้ผ้าไปตามถนน เอาไว้ถึงที่หมายแล้วค่อยหาทางหนีอีกที หญิงสาวคิดอย่างนั้น เธอเลือกอย่างที่สองทันที

@บ้านหรูของทิศเหนือ

รถหรูราคาหลายล้านจอดนิ่งสนิทที่โรงจอดรถของบ้านหลังใหญ่ ทิศเหนือเดินลงมาจากรถแล้วเดินไปเปิดประตูอีกฝั่ง

“ลงมา”

เขาเอ่ยสั่งเสียงแข็ง เมื่อเห็นว่าเธอยังคงนั่งนิ่งเขาจึงเอื้อมมือไปกระชากตัวเธอลงมา

“เดี๋ยวสิ คุณจะให้ฉันลงไปยังไงคะ ตอนนี้ฉันแก้ผ้าอยู่นะ”

หญิงสาวมองเข้าไปในบ้านของชายหนุ่มด้วยความหวาดหวั่น หน้าประตูบานใหญ่มีชายชุดดำสองคนที่ยืนคุมเชิงอย่างน่าเกรงขาม เธอรู้สึกคิดหนักขึ้นมาทันที แทบมองไม่เห็นทางหนีออกจากที่นี่ได้เลยสักนิด

“อย่าเรื่องมาก เธอเลือกมากับฉันเองนะ”

“ฉันเลือกใหม่ตอนนี้ได้ไหมคะ”

“ฉันไม่เคยให้โอกาสใครเป็นครั้งที่สอง จะลงมาดี ๆ หรือจะให้ไอ้พวกนั้นเป็นคนอุ้มเธอลงมา แต่ฉันไม่รับประกันนะว่าถ้าพวกนั้นเห็นเธอสภาพนี้มันจะอดใจได้ไหม”

นิ้วหนาเขี่ยที่ผมของเธอแล้วม้วนเล่น ใช้สายตาอันตรายมองเธอ

หญิงสาวกระชับเสื้อเชิ้ตตัวเดิมให้มิดชิดมากขึ้น ก่อนจะตัดสินใจเดินลงมาจากรถตามคำสั่ง

“พวกมึงสองคนก้มหน้าลงไป”

ทิศเหนือใช้น้ำเสียงทรงพลังเอ่ยสั่งกับชายชุดดำ ก่อนจะพาหญิงสาวเดินผ่านประตูเข้าไปในบ้านหลังใหญ่   

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • พลาดรักรุ่นพี่แสนร้าย   บทที่ 73 ฝันบอกเหตุ (ทิวเขา) ตอนจบ

    หนึ่งปีผ่านไปท่ามกลางค่ำคืนที่เงียบสงัด ทิศเหนือเดินอยู่ท่ามกลางความมืดมิดเพียงลำพัง ทั้งสองข้างทางเต็มไปด้วยป่ารกร้างเต็มไปหมดไม่มีแม้แต่บ้านคนสักหลัง เขาหันรีหันขวางอย่างสับสนไม่รู้ว่าต้องเดินไปในทิศทางไหนดีจู่ ๆ ก็มีแสงไฟสว่างขึ้นตรงปลายทางด้านหน้า เขาเดินย่างก้าวเข้าไปช้า ๆ เมื่อเห็นว่ามีใครบางคนยืนอยู่ตรงจุดนั้น“องศา”ทิศเหนือหยุดชะงักนิ่งงัน ก่อนจะอุทานเรียกชื่อคนที่ยืนยิ้มให้เขา องศามองมาที่เขาด้วยใบหน้าอิ่มเอมก่อนจะเอ่ยกับทิศเหนือว่า“ขออยู่ด้วยคนสิ”ชายหนุ่มสะดุ้งตื่นตกใจ เนื้อตัวท่วมท้นไปเหงื่อจนเปียกชุ่ม มีคำอุทานเบา ๆ เล็ดลอดออกมาจากลำคอแข็งแกร่ง“องศา”ของขวัญลุกขึ้นนั่งอย่างงัวเงีย มือเล็กเอื้อมไปเปิดโคมไฟหัวเตียง ก่อนจะหันมาทางผู้เป็นสามี“ฝันร้ายเหรอคะ”“ไม่รู้สิ ไม่รู้ว่าเป็นฝันร้ายหรือฝันดี”“ฝันว่าอะไรบอกขวัญได้ไหมคะ”ทิศเหนือนิ่งชะงักไปชั่วครู่ เหมือนว่าเขาจะคิดอะไรขึ้นมาได้บางอย่าง เขารีบหันมาถามผู้เป็นภรรยาของตัวเองทันที“ประจำเดือนของเดือนนี้มารึยัง”“ยังนะคะ แต่เอ้..ความจริงน่าจะมาได้แล้วนะ นี่ก็เลยมาหลายสัปดาห์แล้วก็ยังไม่เห็นมาสักที พี่เหนือถามทำไมเหรอคะ”

  • พลาดรักรุ่นพี่แสนร้าย   บทที่ 72 เสพติด NC

    รถซูเปอร์คาร์คันหรูขับมาจอดที่โรงจอดรถ คนขับลงจากรถได้ก็โยนกุญแจรถให้ลูกน้องสนิทพร้อมทั้งเอ่ยปากสั่งทันที“เอารถไปล้างให้หมดทุกคันเลยนะ”“ฮะ”หมดทุกคันหมายความว่ายังไง กล้าถึงกับต้องมายืนไล่เลียงนับรถที่มีทั้งหมด ทั้งรถหรู รถซูเปอร์คาร์และรถจักรยานยนต์บิ๊กไบค์รวม ๆ กันแล้วก็เกือบสิบคันได้ ล้างทั้งหมดนี้จะเสร็จวันไหน ได้แต่คิดในใจแต่ไม่กล้าพูดออกไป กล้าจำต้องเกณฑ์ลูกน้องที่มีทั้งหมดมาช่วยกันขับรถออกไปล้างตามคำสั่งของเจ้านายทิศเหนือแอบสอดส่องมองลูกน้องของตัวเองแล้วยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะหันมาสนใจคนที่นั่งเล่นมือถืออยู่ที่โซฟาห้องรับแขกเขานั่งลงข้างหญิงสาวแล้วสอดแขนสวมกอดเอวคอดกิ่วเอาไว้ ก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าหาเธอแล้วจูบซับที่เปลือกตาคู่สวยเบา ๆ“พวกนั้นออกจากบ้านไปหมดแล้ว”“คนเจ้าเล่ห์”“เจ้าเล่ห์แล้วรักไหม”“ทั้งรักทั้งหลงหัวปักหัวปำเลยค่ะ”พูดจบริมฝีปากทั้งสองก็ประกบเข้าหากันแล้วจูบอย่างดูดดื่มเร่าร้อน สองมือต่างก็เร่งถอดอาภรณ์ที่ขวางกั้นให้กันและกันอย่างไม่มีใครยอมใครจนร่างทั้งสองเปลือยเปล่าล่อนจ้อน ก่อนที่ทิศเหนืออุ้มร่างเล็กขึ้นไปยังชั้นสองของบ้าน พาเธอเดินไปยังห้องนอนที่ตอนนี้เป็นขอ

  • พลาดรักรุ่นพี่แสนร้าย   บทที่ 71 ขอได้ไหม

    สองสัปดาห์ผ่านไป ความชื่นมื่นสุขสมเกิดขึ้นจนล้นปรี่หลังจากที่มรสุมของชีวิตผ่านพ้นไป บทบาทใหม่กำลังจะเริ่มต้นในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าหลังจากที่งานแต่งงานถูกกำหนดวันเวลาเอาไว้แน่ชัด หลังจากเขียนใบลาออกจากมหาวิทยาลัยเสร็จเรียบร้อย ของขวัญก็มานั่งที่โต๊ะหินอ่อนหน้าตึกคณะศิลปกรรมศาสตร์ เธอกวาดสายตาไปรอบ ๆ บริเวณนั้นเพื่อจดจำเรื่องราวดี ๆ ที่เคยเกิดขึ้นที่นี่ นัยน์ตาสวยสั่นระริกพร้อมกับน้ำใส ๆ ที่ไหลรื้นออกมาคลออยู่ทั้งสองเบ้าจนขอบตาแดงก่ำ“เฮ่อ!”เธอพ่นลมหายใจออกมาเล็กน้อย เมื่อความรู้สึกเสียดายผสมปนเปเข้ามาในห้วงความคิด หลังจากที่ตัดสินใจลาออกจากมหาวิทยาลัยเพื่อไปใช้ชีวิตเป็นภรรยาให้กับทิศเหนือไม่รู้วันข้างหน้าจะเป็นยังไง แต่เธอก็คิดว่าชีวิตคนเรามันคงไม่ได้มีโอกาสให้เลือกมากนัก การที่เธอเลือกใช้ชีวิตอยู่กับคนที่เธอรักมันก็คงไม่ผิดครืด! ครืด! ครืด!นั่งคิดอะไรเพลิน ๆ จู่ ๆ มือถือในมือก็ดังขึ้น ของขวัญยิ้มหวานเมื่อเห็นว่าเป็นทิศเหนือ “ค่ะ” กดรับแล้วพูดเสียงหวาน “เรียบร้อยรึยังครับ” “เรียบร้อยแล้วค่ะ” “ถ้าอย่างนั้นนั่งรอพี่อยู่แถว ๆ นั้นก่อนน

  • พลาดรักรุ่นพี่แสนร้าย   บทที่ 70 ขอแต่งงาน

    เวลาผ่านไปนานนับเดือน แม้ความโศกเศร้าจะเริ่มคลายลงแต่ทว่าเหตุการณ์วันนั้นยังคงติดตรึงอยู่ในส่วนลึกของความทรงจำไม่อาจเลือนหาย ทิศเหนือขอบคุณองศาทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องนี้ หากไม่มีองศาวันนั้นอาจจะเป็นเขาก็ได้ที่ต้องจากโลกนี้ไป ทั้งสองคนหมั่นทำบุญกรวดน้ำและอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้กับองศาอยู่เสมอสองเดือนผ่านไปร่างเล็กเดินลงจากรถซูเปอร์คาร์ของแฟนหนุ่มด้วยใจที่เต้นตึกตัก หลังจากที่ทิศเหนือบอกกับเธอว่าจะพาไปพบกับคุณพ่อของเขาชายหนุ่มจูงมือหญิงสาวเข้าไปยังห้องอาหารของโรงแรมห้าดาว เมื่อประตูห้องอาหารเปิดออก ของขวัญประหลาดใจเป็นอย่างมาก นอกจากในห้องอาหารจะมีคุณพ่อของทิศเหนือ ยังมีตาและยายของเธอนั่งรออยู่ด้วยขอบตาคู่สวยแดงก่ำขึ้นทั้งสองข้าง ก่อนที่จะน้ำตาจะไหลรื้นออกมาเป็นสาย หญิงสาวรีบวิ่งเข้าไปสวมกอดผู้เป็นตายายแล้วร้องไห้สะอึกสะอื้นเสียงดัง“ร้องไห้ทำไมล่ะหืม เดี๋ยวชุดสวย ๆ ก็เปื้อนหมดหรอก”ผู้เป็นยายเอ่ยพร้อมกับลูบลงบนแผ่นหลังของหลานสาว ของขวัญกลับยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิม“ขวัญดีใจนี่จ้ะ”“ดีใจก็หยุดร้องไห้ได้แล้ว เกรงใจคุณพ่อของทิศเหนือเขา”ผู้เป็นยายเอ่ยในขณะที่มีรอยยิ้มจาง ๆ ให้หลานสาว ส

  • พลาดรักรุ่นพี่แสนร้าย   บทที่ 69 ลาก่อนองศา

    เช้าวันต่อมา แสงตะวันโผล่พ้นขอบฟ้าเล็กน้อยยังไม่ทันสว่างมาก ทิศเหนือรีบเดินตามรอยเท้าของคนสองคนที่เขาพยายามแกะรอยมาทั้งคืน จนมาพบเข้ากับของขวัญที่กำลังนอนพิงซบไหล่ขององศาอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ปลายกระบอกปืนของลูกน้องที่ตามมาด้วยชี้ไปที่ใบหน้าขององศาสองกระบอกพร้อมกับขึ้นลำปืนเอาไว้ ในขณะที่ทิศเหนืออ้อมมานั่งลงข้าง ๆ หญิงสาวแล้วสะกิดตัวเธอให้ตื่น ดวงตาคู่สวยค่อย ๆ ปรือขึ้นทีละนิดจากการสะกิด ก่อนจะลุกวาวขึ้นเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าคือทิศเหนือ “พี่ทิศเหนือ” ร้องอุทานเรียกชื่อชายคนรักแล้วโผเข้ากอด ชายหนุ่มเองก็สวมกอดร่างเล็กเอาไว้แนบแน่นด้วยความดีใจที่เห็นเธอปลอดภัย ระหว่างนั้นองศาก็ตื่นลืมตาขึ้นมา เขายังไม่ทันได้กระดุกกระดิกก็ต้องนิ่งชะงักเมื่อเห็นปลายกระบอกปืนชี้มาตรงหน้าถึงสองกระบอก “พี่ทิศเหนืออย่าทำอะไรองศานะคะ องศาเป็นคนช่วยขวัญไว้” หญิงสาวรีบออกตัวปกป้องชายหนุ่มด้านข้าง เมื่อเห็นว่าลูกน้องของทิศเหนือตั้งท่าจะจัดการกับองศา “มันเนี่ยนะช่วยขวัญ” “ใช่ค่ะ องศาเป็นคนพาขวัญหนีออกมา” ใช้สายตาคมกริบจ้องมององศาอยู

  • พลาดรักรุ่นพี่แสนร้าย   บทที่ 68 ความจริงที่ไม่เคยบอก

    ทางด้านขององศา หลังจากที่อุ้มของขวัญเข้ามาหลบซ่อนตัวในป่าจนมั่นใจว่าปลอดภัย เขาก็วางหญิงสาวลงใต้ต้นไม้ใหญ่ จ้องมองใบหน้าที่เมื่อก่อนเขาชอบมองแล้วคลี่ยิ้ม ก่อนจะค่อย ๆ ปลุกเธอให้ตื่น “ของขวัญ ของขวัญ” หญิงสาวค่อย ๆ ปรือตาขึ้นทีละน้อย ก่อนจะรีบดีดตัวลุกนั่งเมื่อคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น “ฉันต้องกลับเข้าไปในโกดังตอนนี้” “ใจเย็น ๆ ก่อนสิของขวัญ เธอตั้งสติหน่อยตอนนี้มันมืดแล้วเธอจะกลับเข้าไปยังไง ในนี้มีแต่ป่าขืนเดินไปตอนนี้เธอได้หลงป่าแน่” “แล้วนายจะให้ฉันอยู่เฉย ๆ รึไง ฉันเป็นห่วงพี่ทิศเหนืออะองศา” พูดพลางจะร้องไห้ออกมา มองซ้ายทีขวาทีเพื่อหาทางกลับเข้าไปในโกดังอีกครั้ง “นี่เธอรักมันมากขนาดนั้นเลยเหรอของขวัญ รักจนไม่ห่วงชีวิตของตัวเองเลยรึไง” แววตาเศร้าสร้อยลงเมื่อเห็นว่าหญิงสาวเอาแต่ห่วงผู้ชายคนอื่นจนลืมสนใจเขาซึ่งเป็นคนช่วยเธอออกมา ความน้อยใจทำให้เขาเอ่ยถามออกไปอย่างไม่อาย “ใช่ ฉันรักเขา รักมาก มากกว่าชีวิตของตัวเองอย่างที่นายบอกนั่นแหละ” องศาพ่นลมหายใจออกมาเฮือกใหญ่ จ้องมองใบหน้าของหญิงสาวที่เขามอบหัว

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status