LOGINShare
แม่ดอกแก้วเมียพี่ดำ
Last Updated:
2025-06-15 20:00:40“แม่ดอกแก้วของพี่ช่างแดงฉ่ำน่ากินจริง ๆ”
พ่อหมอดำบ่นพึมพำกับตัวเอง ปลายลิ้นร้อนปาดไล้ละเลงเลียรูร่องสาวสดระรัวเร็ว เสียงกระดกลิ้นแลบเลียแผล็บ ๆ และเสียงหวีดร้องด้วยความซ่านเสียวดังระงมห้อง
“อ๊าย... ฉันเสียวเหลือเกิน พี่ดำจ๋า... อร๊า...”
ดอกแก้วแหงนหน้าหลับตาพริ้ม ขณะที่ชายหนุ่มขบดูดบดขยี้ติ่งกระสัน สะโพกผายยกร่อนขึ้นหาก้านลำแกร่งที่สอดแทงเข้ามาในรวงรูรัดรึง เขาจ้วงเสียบกระแทกแทงจุดอ่อนของหล่อนเสียงดังปับ ๆ กระทั่งน้ำสวาทแตกซ่านออกมา
“ดอกแก้วจ๋า พี่อยากจนทนไม่ไหวแล้ว” เขาพูดจาขวานฝ่าซาก
เรือนกายบึกบึนเหยียดหยัดขึ้นมานั่งคร่อมเหนือร่างบาง พลางมองสำรวจผิวพรรณขาวใสนวลเนียนที่โดนเขาขบดูดจูบฟัดจนมีรอยแดงกระจายอยู่ทั่วสรรพางค์ ด้วยความกระหยิ่มยิ้มย่องที่ได้ประทับตราความเป็นเจ้าของไว้บนเนื้อตัวหล่อน
ครั้นผ้าขาวม้าปลิวออกจากท่านล่าง องคชาตขนาดมหึมาก็ผงาดชูชันอวดศักดาสู้สายตาของหญิงสาว
ดอกแก้วตะลึงมองความเป็นชายใหญ่ยาวล่ำสัน หัวใจเต้นระทึกตึกตัก พลันนึกจิตนาการถึงวิธีใช้งานของมันแล้วกายสาวก็สยิวสะท้านขึ้นมา
“แม่ดอกแก้วเป็นเมียพี่เถิดนะ”
นั่นคือคำบัญชาไม่ใช่คำถาม
พ่อหมอดำจับท่อนขาเรียวงามยกชันแยกกว้างจนเหยียดตึง ก่อนจะขยับเข้าไปประชิดอยู่ระหว่างกลาง พลันจ่อหัวหยักบานร่าดุนดันแอ่งเว้าอ่อนนุ่มที่โดนนิ้วและลิ้นของเขาชอนไชแยงแหย่จนถะถั่งหลั่งเยิ้ม
“โอ้ย ! พี่ดำ.... มันตึง... อ๊า...”
ดอกแก้วเบิกตาอ้าปากค้าง มองดูชายหนุ่มยัดเยียดลำลึงค์อลังการเข้ามาในความสาวอย่างตื่นตระหนก ร่างบางบิดส่ายดิ้นพล่านด้วยความรวดร้าวทรมาน
“ซี้ด... เกือบมิดโคนแล้วเมียจ๋า ทนเจ็บอีกนิดเดียว”
พ่อหมอดำดันพับเข่าทั้งสองข้างของหล่อนขนาบติดลำตัว สายตาหื่นกระหายจดจ้องอยู่ตรงจุดที่พวงเพศของทั้งคู่สอดประสาน
สะโพกสอบโหย่งยกขึ้นลงเนิบนาบ พยายามผลักดันแก่นกายใหญ่ยาวเข้าไปในร่องสวาทแดงแจ๋แฉะฉ่ำอย่างทุลักทุเล เพราะสัดส่วนของเขากับหล่อนแตกต่างกันมาก
“ฮือ... ฉันเจ็บ พี่ดำหยุดกระเด้าก่อน อร๊าย !”
ดอกแก้วหวีดร้องตกใจ เมื่อชายหนุ่มตะบันท่อนเอ็นตอกอัดเข้ามาในกายสาวจนสุดพวงสวรรค์
เสียงกระดูกเชิงกรานลั่นปึด เสียงหนอกชายกดกระทั้นเนินหัวหน่าวดังป๊าบ ความคับแน่นเขม็งตึงที่เกิดขึ้นในเฉียบพลันนั้น ทำให้ร่างบางจุกเสียดจนนอนแผ่แน่นิ่งไปครู่หนึ่ง
“อูย... แม่ดอกแก้วเมียพี่ คับแน่นเหลือเกิน อาห์...” คำรามเสียงเข้มด้วยความสุขสมสาแก่ใจ เมื่อได้ครอบครองพรหมจรรย์ของสาวงามที่ตนเองหลงรักตั้งแต่แรกเจอ
ในที่สุดดอกแก้วก็เป็นเมียเขาโดยสมบูรณ์แล้ว ต่อจากนี้ไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น พ่อหมอดำไม่มีวันทอดทิ้งดอกแก้วและไม่มีวันที่หล่อนจะทอดทิ้งเขาไปไหนได้ เขาจะทำทุกอย่างเพื่อผูกมัดหล่อนเอาไว้เป็นคู่ชีวิตไปจนวันตาย
“อ๊อย... พี่ดำ... ฉันจุก เหมือนจะหายใจไม่ออก...”
หญิงสาวครางระโหยอย่างน่าสงสาร ร่างบางผวาเฮือกเฮือกทุกครั้งที่เรือนกายบึกบึนเคลื่อนเข้าหา เอวคอดกิ่วบิดแอ่นด้วยความหน่วงแน่นภายในช่องท้อง
พ่อหมอดำทอดสายตามองดอกแก้วด้วยความเวทนา เขารู้ว่าหล่อนไม่ได้สำออย เพราะเห็นอยู่ทนโท่ว่าเลือดสาวบริสุทธิ์ไหลเปรอะทั่วองคชาตและเนินหัวหน่าวขาวโหนก แต่พวงเพศของทั้งคู่ผนึกติดกันแน่นหนึบ พวงอัณทะเบียดคับอยู่ตรงง่ามก้นกลม เขาจึงต้องขยับโยกตัวให้ช่องทางสวาทยืดขยายเข้ากับขนาดความเป็นชาย
“เมียจ๋า... หายใจลึก ๆ ช้า ๆ อย่าเกร็ง อูย...”
ใบหน้าคมคร้ามก้มลงไปฟอดเฟ้นสองเต้าอวบใหญ่ ปากหยักอ้างับขบดูดหัวนมสีชมพูเสียงดังจ๊วบ ๆ บั้นท้ายสอบเพรียวขย่มโขยกเข้าหาหว่างขาขาวเนิบนาบ
ฝ่ามือหยาบที่ลูบประโลมท่อนขาเรียวงามข้างหนึ่งเคลื่อนมาบี้คลึงยอดติ่งคัดเต่งที่ชูช่อสั่นระริกอยู่ตรงกลางกลีบสวาท
“อ๊า... อ๊า... อ๊า...”
ดอกแก้วเปล่งเสียงครวญครางออกมาเมื่อความจุกเจ็บในช่วงแรกค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นความซ่านเสียว
“ซี้ด... รู้สึกดีขึ้นแล้วใช่ไหมเมียจ๋า... อูย...”
ชายหนุ่มสูดปากสยิว สะโพกสอบขยับโยกแรงขึ้นเร็วขึ้น ชักดุ้นออกมาเกือบสุดแล้วจ้วงเสยเสียบซ้ำกลับเข้าไปหนัก ๆ
“อ๊ะ ๆ ... พี่ดำ เมียเสียว... อ๊า... อ๊าย...” ร่างบางสะดุ้งโหยงเมื่อเขาสอดแทงอย่างกระแทกกระทั้น ผวากอดเรือนกายบึกบึนเอาไว้ทั้งสองแขนสองขา
“อูย... เมียจ๋าขมิบแรงจนผัวน้ำจะแตกแล้ว... ซี้ด...”
พ่อหมอดำก้มลงจูบหญิงสาวอย่างดูดดื่มดุเดือด เขาไม่ใช่ไก่อ่อนแต่รวงรูของหล่อนมันรูดรั้งรัดแน่น ยิ่งเสียดสียิ่งเสียวซ่าน เขาทะยานขึ้นไปใกล้สวรรค์ทุกครั้งสอดใส่ ความกระสันสุดขีดมันแล่นปราดมาถึงหน้าขา จวนเจียนระเบิดออกมาเต็มที
“อื๊อ... ผัวจ๋าทำเมียแรง ๆ เร็ว ๆ อ๊าย... อ๊าย... อร๊า !” ดอกแก้วหลับตาปี๋ สองมือจับใต้พับเข่านอนถ่างอ้าซ่า แอ่นโคกเด้งค้าง เปิดทางให้ชายหนุ่มเสือกกายกระแทกกระทั้น สักพักกายสาวก็เกร็งกระตุกติดต่อกัน
“โอ ! ดอกแก้วจ๋า... เมียจ๋า... อาาาห์ !”
พ่อหมอดำท้าวฝ่ามือหยัดร่างขึ้น บั้นท้ายเพรียวหวดห่มเข้าหาหว่างขาขาวถี่ยิบ ลำลึงค์อลังการตะบันตำเข้าไปในร่องสวาทคับแน่นอย่างหน่วงหนัก กดเน้นบี้ลึกในจังหวะสุดท้าย แล้วก็ฉีดพ่นน้ำรักสวนทางกับหญิงสาว
Latest chapter
สามพิศวาส ความจริงแสนโหดร้าย 2/2
“แม่วาด... กลับมาที่นี่อีกทำไม”หล่อนขมวดคิ้วสงสัยวาดคอแข็งทันที “ทำไมฉันจะมาไม่ได้”“หากพี่เมฆินทร์เห็นเข้า แม่วาดอาจจะโดนไล่ตะเพิด”“พ่อหมอก็แค่แสร้งทำท่าเกรี้ยวกราดไปอย่างนั้นเอง อย่าได้หลงคิดเข้าข้างตัวเองว่าเป็นของใหม่แล้วเขาจะพิศวาสหล่อนมากกว่าคนอื่น ผู้ชายที่หล่อเหลาและมีดีรอบด้านอย่างพ่อหมอเมฆินทร์น่ะ มีผู้หญิงให้มาเลือกตั้งมากมาย เขาแข็งแรงคึกหื่นตลอดเวลา เด็กสาวที่เพิ่งเกิดเมื่อวานซืนอย่างหล่อนไม่เก่งกล้าพอจะรับมือเขาไหวหรอก”วาดหรี่ตามองเหยียด ทำให้บุหงารู้สึกเดือดดาลขึ้นมาทันที อีกฝ่ายกล้าดีอย่างไรถึงมาดูถูกดูแคลนหล่อนแบบนี้“ถ้าแม่วาดเก่งมากนัก ทำไมหล่อนถึงได้โดนเขาเฉดหัวทิ้งเล่า”“ก็เขาเห็นแก่ตัวน่ะสิ พ่อหมอเมฆินทร์ทิ้งฉันเพราะฉันไม่ใช่สาวพรหมจรรย์ ที่เขาทำเป็นรักใคร่หล่อนนักหนา ก็เพราะต้องการเลือดบริสุทธิ์ของหญิงพรหมจรรย์ที่รักเขาอย่างจริงใจมาล้างคำสาปของเสือสมิง หากหล่อนเสียสาวให้เขาแล้ว หล่อนก็หมดประโยชน์ !”บุหงาส่ายหน้าเหมือนไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน “ไม่จริง แม่วาดอย่ามาเป่าหูฉันเสียให้ยาก หล่อนริษยาคนอื่นจนเป็นบ้าไปแล้ว”“อีหน้าโง่ ! หากไม่เชื่อก็คอยดูไปเถอะ” วาดแ
สามพิศวาส ความจริงแสนโหดร้าย 1/2
พ่อหมอเมฆินทร์ดึงรั้งร่างเล็กให้หันกลับมาหาเขาจนใบหน้าเสมอกัน ดวงตาคมกล้าเหมือนตาเสือจ้องเข้าไปในดวงตาหยาดเยิ้ม เขาไม่ได้ล่อลวงบุหงาด้วยมนตราอีกแล้ว หล่อนเป็นเช่นนี้เพราะตัวของหล่อนเอง“ฉันรักพี่” เด็กสาวยกมือขึ้นแตะใบหน้ากระด้าง แล้วเอ่ยคำรักเหมือนละเมอพ่อหมอเมฆินทร์ยิ้มเอ็นดู ก่อนจะก้มลงจุมพิตจมูกเล็กเบาๆ แล้วเลื่อนไปทั่วพวงแก้มสองข้าง ก่อนจะจบที่ริมฝีปากอิ่มตึงหวานล้ำบุหงาเผยอปากรับและเคลื่อนไหวปลายลิ้นอย่างคล่องแคล่ว มอบจูบซ่านอารมณ์ให้เขาด้วยความหวังเต็มเปี่ยมในหัวใจรักแล้วอยากได้ความรักตอบเป็นเช่นนี้เอง หล่อนดูดกลืนลมหายใจของเขาอย่างละโมภเพราะความรักที่มากล้น ถ้าทำได้อยากสูบลมหายใจของเขาเข้ามาให้หมด แต่ถ้าทำได้จริงเขาก็สิ้นลมน่ะสินะ บุหงาตำหนิตัวเองว่าเหลวไหลเพ้อเจ้อก่อนจะขยับตัวเสียดสีเขา“พอแล้วจ้ะยอดรัก คืนนี้แม่บุหงาบอบช้ำมากพอแล้ว” เขาหยุดยั้งหล่อนเอาไว้ไม่ให้เร่งเร้าอารมณ์“ยอดรัก?” ผิวแก้มเด็กสาวแดงระเรื่อ“ใช่ จะให้เอ็งรักพี่ฝ่ายเดียวได้อย่างไรเล่า พี่ต้องรักเอ็งตอบด้วยสิ ถึงจะเท่าเทียมกัน”รักตอบเพื่อให้เท่าเทียมหรอกหรือ คำกล่าวนั้นฟังแล้วไม่อ่อนหวานเอาเสียเลย หล่อนม
สามพิศวาส ราวกับหญิงขายกาม
“พี่เมฆินทร์ ! อย่าทำหล่อน...” บุหงาพูดเสียงสั่น ตอนนี้หล่อนเอ็งก็ใจคอไม่ค่อยดีเพราะไม่เคยเห็นเขาใช้สายตาโหดเหี้ยมอำมหิตเช่นนี้“แม่บุหงา” พ่อหมอเมฆินทร์รำพึงชื่อหญิงสาวด้วยความหวั่นใจ ไม่รู้ว่าบุหงาได้ยินสิ่งที่วาดพร่ำพรรณนามากน้อยแค่ไหน เขาได้แต่หวังว่าหล่อนจะไม่เข้าใจผิด“ที่แท้พ่อหมอก็มีหญิงอื่น จึงตัดรอนฉัน” วาดตัดพ้อต่อว่าเขาทั้งน้ำตา ก่อนจะลุกขึ้นเดินโผเผจากไปพร้อมกับเสียงร้องไห้คร่ำครวญปริ่มว่าใจจะขาดชายหนุ่มรีบเก็บดาบเข้าฝัก ไม่ได้มีทีท่าจะสนใจใยดีวาดเลยแม้แต่น้อย เขาตะวัดแขนโอบประคองบุหงาไปนั่งที่แคร่“แม่บุหงาอย่าเพิ่งด่วนตัดสินพี่ผิด ๆ เทียวนะ” ซุ่มเสียงส่อถึงความกังวล เขาเชยใบหน้างามให้เงยขึ้นหันมาสบตา“ฉันไม่กล้าตัดสินใครหรอกจ๊ะ”“เอ็งกำลังน้อยใจพี่อยู่ใช่ไหม สายตาของเอ็งมันฟ้อง”“หาความ” หล่อนมองค้อน“เอาเถิด หากแม่บุหงายืนกรานว่าไม่ได้รู้สึกหึงหวง พี่ก็จะเชื่อ”“พี่เมฆินทร์!” บุหงาทุบกำปั้นลงบนแผ่นอกกว้างด้วยความหมั่นไส้คนช่างทึกทักเข้าข้างตัวเอง พ่อหมอเมฆินทร์หัวเราะลั่นดวงตาเป็นประกายขณะที่คู่รักหนุ่มสาวหยอกล้อกระหนุงกระหนิง อีกด้านหนึ่งบนเรือนไม้สักหลังงามพ่อหมอ
สามพิศวาส สายตาอำมหิต
พ่อหมอเมฆินทร์ตักตวงความสุขจากร่างกายของบุหงาอย่างหิวกระหาย เขาเสี้ยมสอนให้หล่อนเล่นรักในท่วงท่าอัศจรรย์น่าอาย ชักจูงหล่อนเข้าสู่บ่วงกามและหลงระเริงเคลิบเคลิ้มไปกับเขาจนถึงจุดสูงสุดของอารมณ์ปรารถนาลานฝึกดาบเรือนพ่อหมอดำ คือสถานที่กบดานอีกแห่งหนึ่งของพ่อหมอเมฆินทร์ ไม่ว่าช่วงกลางวันหรือกลางคืน ถ้าหากเลือดลมพลุ่งพล่านหรือจิตใจไม่เป็นสุข ชายหนุ่มจะระบายความอัดอั้นกลัดมันโดยการฝึกซ้อมฟันดาบ“พ่อหมอเมฆินทร์ พ่อหมอจ๋า...” เสียงแจ๋นดังมาก่อนตัว“แม่วาด” พ่อหมอเมฆินทร์หันขวับไปมองทันที ร่างสูงใหญ่ก้าวถอยหลังอย่างว่องไว เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายพุ่งเข้ามากอดได้ทันวาดเป็นหญิงสาวที่มีใบหน้าสวยจัดคนหนึ่ง หล่อนมีรูปร่างอวบอัดอรชร สัดส่วนทรวดทรงทั้งบนและล่างดูเย้ายวนชวนให้ผู้ชายที่อยู่ใกล้บังเกิดอารมณ์กำหนัดตัณหา“พ่อหมอ... ไยทำท่ารังเกียจกันเช่นนี้ ฉันอุตส่าห์ดั้นด้นเดินทางมาหาเพราะว่าคิดถึง” วาดโอบกอดตัวเองอย่างน่าสงสารน้ำเสียงคร่ำครวญโหยไห้ชวนให้คนฟังพลอยรู้สึกปวดใจแทนหล่อน ผิดเสียแต่ว่าคนผู้นั้นไม่ใช่พ่อหมอเมฆินทร์ เขารู้เช่นเห็นชาติหล่อนอย่างหมดเปลือกแล้ว“เอ็งกับข้าเป็นเพียงญาติกัน หยุดตามรังควาน
สามพิศวาส กอดรัดนัวเนีย
บุหงาแหงนหน้ารับจูบร้อนแรงที่แนบลงมาบนปากอิ่ม ความเสียวซ่านแล่นปราดเมื่อปลายลิ้นของทั้งสองลิ้มลองรสชาติของกันและกัน หล่อนปล่อยกายปล่อยใจมัวเมาไปกับรสสวาทที่เขาปรนเปรอให้จนเนื้อตัวสั่นสาวน้อยอ่อนเดียงสาหรือจะต้านทานเสน่ห์ของชายเจนสังเวียนกามได้ เพียงแค่เขาสะกิดเบา ๆ หล่อนก็สะดุ้งสะท้านจนหน้าอกสะเทือนพ่อหมอเมฆินทร์ทอดสายตามองร่างบางอ้อนแอ้นอย่างอ้อยอิ่ง ไม่เคยมีสักครั้งที่เขาจะทุ่มเทความอดทนกับผู้หญิงเช่นนี้ ผิวพรรณขาวใสและกลิ่นกายหอมหวานเหมือนดอกไม้ป่าของบุหงาทำให้เขาลุ่มหลงติดใจ อยากจะขย้ำเหยื่อสาวบริสุทธิ์ให้จมเขี้ยว ฝ่ามือหนาลูบคลำบีบเคล้นปทุมถันคู่งามที่ตั้งเต้าเต่งตึงด้วยความเมามัน ก้อนเนื้อขาวอวบของหล่อนดีดเด้งสู้มือเขาดีเหลือเกินชายหนุ่มอดใจไม่ไหวที่จะใช้ปลายนิ้วคีบขยี้ยอดอกกลมเล็ก เด็กสาวครางแผ่วห่อไหล่สยิว ใบหน้าอ่อนเยาว์ร้อนวูบวาบซ่านสีเลือด แต่ภายใต้กิริยาหวาดหวั่นนั้นสายตาของหล่อนกลับส่อแววเชื้อเชิญและท้าทาย“ช่างยั่วนัก...” เขาหายใจฟืดฟาด ปากหยักอ้างับดูดเลียหัวนมสีชมพูจนเปียกชุ่มน้ำลายเรือนกายบึกบึนคร่อมทับเหนือร่างบาง ขยับเสียดสีสัดส่วนความเป็นชายที่แข็งขึงชูชันเบีย
สามพิศวาส ร่ายคาถามหาเสน่ห์
“พ่อหมอเมฆินทร์เก่งกาจถึงขนาดนี้ พี่บุหงาไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว นี่ยังไม่นับเรื่องคาถาอาคมนะ... พี่ต้องรีบจับเขาทำผัวให้ไวเลย”“เอาเสียเองดีไหม ถ้าเอ็งชอบนักชอบหนา”บุหงาประชดอย่างหมั่นไส้ ทำให้อีกฝ่ายหันมามองหล่อนตาขุ่น“ฉันไม่อยากมีผัว พวกผู้ชายน่ารำคาญทั้งนั้น”การะเกดเพิ่งแตกเนื้อสาวได้ไม่นานและยังติดนิสัยแก่นแก้วเหมือนม้าดีดกะโหลก ทว่าคิดอย่างไรก็พูดอย่างนั้น ถ้อยคำจึงห้วนแข็งแม้กับพี่ๆ ก็ตาม ซึ่งดอกแก้วกับบุหงาไม่เคยถือสา“ตัวเองไม่สนใจ แล้วยุให้พี่สนใจทำไม”“พี่อยากได้คนคุ้มครองไม่ใช่หรือ แล้วจะมัวตั้งแง่กับตัวเองเพื่ออะไร อย่ามาเอาฉันไปเปรียบอีกนะ เพราะเราสองคนไม่เหมือนกัน”ใช่ ไม่เหมือนกัน หล่อนต้วมเตี้ยมเชื่องช้ากว่าน้องสาว ซึ่งคล่องแคล่วว่องไวไหวพริบดีกว่ามาก บุหงามองชายเบื้องหน้าพุ่งตัวผาดโผนโจนทะยานพลางคิดตามน้องสาวไปด้วย“พวกคนชั่วอันธพาลไม่กล้าต่อกรกับพ่อหมอเมฆินทร์แน่ ดูฝีไม้ลายมือเขาสิ ด้อยกว่าใครเสียเมื่อไหร่กัน พี่ดอกแก้วโชคดีไปแล้ว พี่บุหงาก็ควรเอาอย่างบ้าง”“พูดจาเพ้อเจ้อเป็นตุเป็นตะ... พี่กับพ่อหมอเมฆินทร์ไม่ได้ชอบพอกัน เหมือนพี่ดอกแก้วกับพ่อหมอดำสักหน่อย”“โอ๊ย คืน
You may also like
สตรีขี่ม้าออกศึก
ปาเย่วเซิ่งเซี่ย1.3M viewsหญิงอ้วนทำนา กับสามีบนเขาจอมขี้แกล้ง
ฮวาฮวาน่งหยวี่178.4K viewsปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ
มู่โร่ว163.9K viewsย้อนชะตากลับมาทวงแค้น
เสี่ยวชิงเทียน10.6K viewsเล่ห์รักราชครูตัวร้าย
ชาไทยเย็น6.2K viewsลิขิตฟ้าหรือจะฝืนพันธนาการรัก
จันทร์ส่องแสง554 viewsหลี่หลินเฟย
ฉู่เฉียว1.4K viewsเหมยลี่ฮูหยินแม่ลูกอ่อน
กาสะลอง2.0K views
