ตอนที่ 3 ความขยันของเด็กสาว

 หลังจากที่ขวัญอุษาได้รับมอบหมายงานจากคุณหญิงธัญญา เธอก็เริ่มต้นวันแรกด้วยความมุ่งมั่น แม้ว่าบ้านหลังใหญ่จะดูเงียบสงบและหรูหรา แต่เด็กสาวก็รู้ดีว่ามีคนทำงานอยู่เบื้องหลังเพื่อรักษาความเรียบร้อยของทุกสิ่ง เธอจึงตั้งใจจะทำความรู้จักกับคนในบ้าน เพื่อที่จะได้เรียนรู้วิธีการทำงานและปรับตัวให้เข้ากับชีวิตใหม่ที่นี่

 คุณหญิงธัญญาให้ป้าอิ่มหัวหน้าแม่บ้านพาขวัญอุษาไปแนะนำกับคนรับใช้คนอื่น เมื่อเดินออกมาจากห้องโถงและตรงไปที่ห้องครัวหลังบ้าน ซึ่งมักเป็นที่รวมตัวของคนรับใช้ในบ้านใหญ่ เสียงหัวเราะและบทสนทนาเบา ๆ ทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายขึ้น เธอยืนอยู่ที่ประตูแล้วค่อย ๆ ผลักบานประตูเข้าไปเดินตามหลังป้าอิ่มอย่างเงียบ ๆ แต่ท่าทางขี้อายของเธอกลับทำให้ทุกคนในห้องครัวหันมามองพร้อมกัน

 “สวัสดีค่ะ” ขวัญอุษากล่าวทักทายทุกคนเบา ๆ พลางยิ้มอาย ๆ 

 “หนูชื่อขวัญอุษา เพิ่งมาทำงานที่นี่วันแรกค่ะ”

 คนในครัวที่กำลังเตรียมอาหารหยุดมือกันชั่วครู่ และหนึ่งในนั้นคือหญิงวัยกลางคนที่ท่าทางใจดี รีบเดินเข้ามาทักทายขวัญอุษาก่อน เธอคือ สายใจหัวหน้าแม่ครัวของที่นี่ เธอมีท่าทางที่อบอุ่นและน่าไว้วางใจ

 “อ้าว นี่หรือขวัญ ที่คุณหญิงธัญญาพูดถึงอยู่เมื่อวาน” พี่สายใจพูดพลางยิ้มกว้าง “พี่ชื่อสายใจนะ เป็นหัวหน้าแม่ครัวที่นี่ ยินดีต้อนรับนะจ๊ะ ถ้ามีอะไรไม่เข้าใจก็ถามพี่ได้เลย ไม่ต้องเกรงใจ”

 ขวัญอุษารู้สึกโล่งใจขึ้นทันทีที่ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่น เธอยกมือไหว้ขอบคุณพี่สายใจที่ดูแลเธอเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง

 ถัดจากพี่สายใจ ก็มีอีกสองคนที่เข้ามาทักทาย หนึ่งคือ แป้ง สาวใช้วัยรุ่นที่ดูร่าเริง เธอเป็นคนขยันและพูดเก่ง แป้งเป็นคนแรกที่รีบเข้ามาจับมือขวัญด้วยความเป็นกันเอง

 “ดีใจที่ได้เจอพี่ขวัญนะคะ หนูชื่อแป้งค่ะ ทำงานที่นี่มาเกือบสองปีแล้ว พี่ขวัญจะชอบที่นี่แน่ ๆ เลยค่ะ ทุกคนใจดีมาก ๆ เลย”

 เด็กสาวผู้มาใหม่ยิ้มตอบอย่างอบอุ่น แป้งดูเป็นคนที่เข้ากับคนง่าย และขวัญอุษาก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้นทันทีที่ได้พูดคุยกับเธอ

 คนสุดท้ายที่เข้ามาคือ ลุงคำ คนสวนผู้สูงวัยที่ทำงานที่นี่มาเป็นเวลานาน เขายิ้มบาง ๆ และพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะพูดขึ้น

 “ยินดีที่ได้รู้จักนะหนูขวัญ ลุงดูแลสวนที่นี่มานานแล้ว ถ้าหนูอยากจะเรียนรู้เรื่องการจัดสวนเพิ่มเติม มาถามลุงได้เสมอ”

 ขวัญอุษายกมือไหว้ลุงคำด้วยความเคารพ รู้สึกดีใจที่ทุกคนดูเป็นกันเองและพร้อมจะช่วยเหลือ

 ขณะที่บทสนทนาไหลลื่นและทุกคนเริ่มพูดคุยกันเรื่องการทำงานในบ้าน สมาชิกใหม่รู้สึกเหมือนว่าเธอไม่ได้โดดเดี่ยวอีกต่อไป แม้ว่าที่นี่จะไม่ใช่บ้านของเธอ แต่การได้รับการต้อนรับจากคนในบ้านใหญ่ทำให้เด็กสาวรู้สึกถึงความอบอุ่น และความเป็นมิตรที่เธอไม่ได้คาดคิดมาก่อน

 “พี่ขวัญจะเริ่มทำงานเมื่อไหร่ก็บอกหนูได้นะคะ เดี๋ยวหนูจะช่วยพาไปแนะนำวิธีทำงานในบ้านนี้” แป้งพูดด้วยท่าทางกระตือรือร้น

 ขวัญอุษายิ้มรับ “ขอบคุณมากนะจ๊ะ แป้ง พี่คงต้องเรียนรู้อะไรอีกเยอะเลย ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ”

 พี่สายใจยิ้มพร้อมกล่าวสรุป “ไม่ต้องห่วงหรอกนะขวัญ ที่นี่ถึงจะงานเยอะ แต่พวกเราก็ช่วยกัน ทุกคนที่นี่เหมือนครอบครัว”

 ในวันแรกของการทำงาน ขวัญได้พบเพื่อนใหม่ที่อบอุ่นและพร้อมจะสนับสนุนเธอ ความกังวลและความเหงาในใจเริ่มจางหายไปทีละน้อย ขวัญสัญญากับตัวเองว่า เธอจะทำงานที่นี่อย่างเต็มที่ และจะไม่ทำให้คุณหญิงธัญญาและทุกคนในบ้านนี้ผิดหวัง

 ตั้งแต่วันแรกที่ขวัญอุษาเริ่มงานในบ้านใหญ่ เธอทำทุกอย่างด้วยความตั้งใจและขยันขันแข็ง ไม่ว่าจะเป็นงานดูแลห้องโถงใหญ่ จัดดอกไม้ตามมุมต่าง ๆ หรือการทำความสะอาด เด็กสาวไม่เคยอิดออดหรือปริปากบ่นสักครั้งเลย แม้บางงานจะเหน็ดเหนื่อยกว่าที่เธอคาดคิด

 ยามเช้า ขวัญอุษามักจะตื่นก่อนใครในบ้าน เธอเดินเข้าสวนดอกไม้หลังบ้านเพื่อเก็บดอกไม้สด ๆ มาจัดแจกันในห้องรับแขก เด็กสาวมักจะเลือกดอกกุหลาบและดอกมะลิ ซึ่งเป็นดอกไม้ที่คุณหญิงธัญญาชอบเป็นพิเศษ เธอจัดดอกไม้ด้วยความพิถีพิถัน ราวกับดอกไม้เหล่านั้นเป็นผลงานชิ้นเอกของเธอเอง

 ขวัญอุษาไม่เคยปล่อยให้วันหนึ่งผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์ นอกจากงานจัดดอกไม้และดูแลสวน ขวัญยังช่วยพี่สายใจและแป้งในงานครัว และงานทำความสะอาดในบ้าน แม้ว่างานจะหนักและมีมากมายในบ้านใหญ่หลังนี้ แต่ขวัญก็ไม่เคยรู้สึกท้อแท้

 เช้าวันหนึ่ง ขณะที่ร่างผอมบางกำลังถูพื้นห้องโถงอยู่ คุณหญิงธัญญาเดินเข้ามาและเห็นขวัญอุษาทำงานด้วยความขยัน เธอยืนมองอยู่นานก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ เด็กสาวเงยหน้าขึ้นมาเห็นคุณหญิง เธอรีบลุกขึ้นยืนและยิ้มด้วยความสุภาพ

 “ขวัญ ฉันได้ข่าวป้าอิ่มบอกว่าหนูทำงานเก่งและขยันดูน่าจะเป็นแบบนั้นจริง ๆ เลยนะแน่” คุณหญิงธัญญาพูดด้วยรอยยิ้มอบอุ่น

 “ฉันเห็นหนูทำงานตั้งแต่เช้ายันเย็น ไม่เคยเห็นหนูบ่นเหนื่อยเลยสักครั้ง”

 คำชมจากปากผู้มีพระคุณทำให้ขวัญอุษายิ้มเขินเล็กน้อย “ขอบคุณค่ะคุณหญิงป้า หนูแค่อยากทำให้ดีที่สุดค่ะ เพราะหนูรู้สึกว่าได้รับโอกาสดี ๆ มากมายจากที่นี่”

 คุณหญิงธัญญาพยักหน้าอย่างพอใจ เธอรู้สึกได้ถึงความมุ่งมั่นและซื่อสัตย์ในตัวขวัญอุษา ตั้งแต่รับเด็กสาวเข้ามาทำงานในบ้านใหญ่ ทุกอย่างดูเป็นระเบียบเรียบร้อยมากขึ้น และความรู้สึกของความอบอุ่นในบ้านก็เริ่มกลับมาอีกครั้ง

 “ถ้ามีอะไรที่หนูต้องการหรืออยากขอ ฉันยินดีช่วยเสมอนะ ไม่ต้องเกรงใจ” คุณหญิงธัญญากล่าวด้วยน้ำเสียงใจดี

 ขวัญอุษายกมือไหว้ขอบคุณอย่างตื้นตัน “ขอบคุณค่ะคุณป้า หนูจะตั้งใจทำงานให้ดีที่สุดต่อไป”

 หลังจากนั้น ขวัญยังคงทำงานอย่างขยันขันแข็งในทุก ๆ วัน แต่เธอไม่เคยปล่อยให้ความเหน็ดเหนื่อยมาทำให้ใจเธอถดถอย แม้บางครั้งเธอจะคิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อ แต่เด็กสาวรู้ว่าเธอมีหน้าที่ที่ต้องทำ และหากเธอขยันและอดทนเพียงพอ สักวันหนึ่งเธอจะสามารถกลับไปช่วยพ่อได้

 งานในบ้านใหญ่ไม่ใช่เพียงแค่การทำงานเพื่อหาเงินเท่านั้น แต่มันเป็นโอกาสให้ขวัญได้พิสูจน์ตัวเอง ได้แสดงให้เห็นถึงความขยันและความตั้งใจที่เธอมี ชีวิตใหม่ของเธอที่เริ่มต้นในบ้านหลังนี้คือก้าวแรกของการเปลี่ยนแปลง