ฮูหยินอย่างข้าขอลาไปก่อน

ฮูหยินอย่างข้าขอลาไปก่อน

last updateDernière mise à jour : 2025-04-22
Par:  LovedeeEn cours
Langue: Thai
goodnovel18goodnovel
10
1 Note. 1 commentaire
27Chapitres
4.4KVues
Lire
Ajouter dans ma bibliothèque

Share:  

Report
Overview
Catalog
Scanner le code pour lire sur l'application

หลิวอี้ชิง ได้แต่งงานกับแม่ทัพโยวหยางเล่อบุรุษในดวงใจของนางอย่างสมหวัง แต่นางก็ไม่คิดมาก่อนว่าหลังจากที่นางเข้ามาเป็นสะใภ้ในจวนโยวแล้วต้องพบเจอกับสิ่งใดบ้าง สามีก็ไปรบแต่เมื่อกลับมาเขากลับพาสตรีอีกคนนั่งบนหลังม้าตัวเดียวกันกับเขากลับมาด้วยกันในวันที่นางอุตส่าห์ออกไปยืนรอรับเขาอย่างแสนจะดีใจที่จะได้พบหน้าสามี และนั่นเป็นฟางเส้นสุดท้าย สำหรับความอดทนอย่างทุกข์ทรมานตลอดสองปีที่ผ่านมาในจวนโยว นางตัดสินใจเขียนหนังสือหย่าให้กับเขาและจากไปทันที……

Voir plus

Chapitre 1

บทที่ 1 หลังจากวันแต่งงาน

病院の門を出た瞬間、四宮瑠璃は震える手で検査結果を握りしめていた。目には涙が滲んでいたが、それが喜びの涙なのか、悲しみの涙なのか、彼女自身にもわからなかった。

「四宮さん、おめでとうございます。妊娠されていますよ」医師の言葉が何度も耳にこだましていた。

3ヶ月前、彼女は景市で一番の名門である目黒家の御曹司、目黒隼人と結婚した。

結婚式の日、街中の女性たちから羨ましがられ、自分がこの世で一番幸せで運のいい女だと感じていた。

10歳の時に隼人と出会ったその日から、瑠璃の心には一つの種が蒔かれた。

この12年間、彼の背中を追いかけるために、必死で自分を磨き続けた。彼に少しでも近づきたかった。

彼女はいつも、自分たちはまるで別世界の人間だと感じていた。自分のような塵の中で育ったような子が、どうして彼のような男と関わりを持てるのだろう、と。

しかし、運命のいたずらか、3ヶ月前、同級生の誕生日パーティーに参加し、翌朝目を覚ますと、隣には隼人が横たわっていた。

白いシーツに残された鮮やかな赤い染みが、昨晩彼女と隼人の間に何があったのかを物語っていた。

その時、何が起こったのかを考える間もなく、部屋の扉がノックされると、マスコミたちが待ち構えていた。隼人と謎の女性が一夜を共にしたというニュースがすぐに広まったのだ。

目黒家は景市で最も有名な名門であり、古くから続く家系だった。隼人の祖父は伝統を重んじる人物で、この事態を知ると、すぐに隼人と瑠璃の結婚を発表した。

瑠璃にとって、それはまるで夢のような出来事だったが、それは決していい夢ではなかった。

なぜなら、隼人は彼女を愛していなかった。むしろ、憎んでいた。瑠璃の存在が、彼が心から愛していた女性、彼女の姉である四宮蛍を裏切る結果となったからだ。

それでも、瑠璃は勇気を振り絞り、隼人に電話をかけた。

予想通り、電話はすぐに切られ、仕方なくメッセージを送り、「大切な話があるの、今夜帰ってきてほしい」と頼んだ。

新婚から3ヶ月、彼は一度も家に帰らなかった。瑠璃は毎晩一人で寂しく過ごし、彼がどこで夜を過ごしているのかをよく知っていた。

電話は無視され、メッセージにも返事はなかった。瑠璃は胸が冷たくなり、今夜も彼が帰らないことを悟った。

シャワーを浴び、休もうとしたその時、扉がバンと勢いよく開かれた。

顔を上げると、そこには冷たくも美しい顔があり、彼女の心臓は一瞬で乱れた。

「隼人、帰ってきたのね」彼の名を慎重に呼び、その顔にかすかな笑みを浮かべた。

しかし、彼女が近づくと、彼は無情に彼女の腕を引っ張り、ベッドに投げつけた。

彼の骨ばった指が瑠璃の顎をきつく掴み、その瞳には怒りと僅かな酔いが滲んでいた。

「四宮瑠璃、そんなに俺が好きなのか?わざわざそんな卑怯な手を使って俺のベッドに忍び込んでまで」彼の低く響く声には、嘲笑と深い嫌悪が込められていた。

瑠璃の顔色が青ざめ、彼女が12年間愛し続けたその顔を見つめると、胸に鈍い痛みが広がった。

「隼人、違うの……」

「違うだと?」彼は冷たく笑い、「瑠璃、お前は何を気取ってるんだ?」

その言葉が響き渡った……
Déplier
Chapitre suivant
Télécharger

Latest chapter

Plus de chapitres

Commentaires

user avatar
Paison Thimdib
ขอบคุณฉันอ่านจบแล้ว
2025-06-28 21:25:58
1
27
บทที่ 1 หลังจากวันแต่งงาน
หลิวอี้ชิงนั่งอยู่ในเรือนหอของนางกับแม่ทัพโยวหยางเล่อเพียงลำพัง เพราะสามีที่เพิ่งแต่งงานกันนั้น เขาออกเดินไปทางไปชายแดนทันทีเพราะมีภารกิจด่วน มีคำสั่งให้กองทัพโดยการนำของเขาออกไปรบที่ชายแดนเป็นการด่วนเพราะมีข้าศึกเข้ามาประชิดอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เมื่อเสร็จพิธีแต่งอย่างรวบรัดแล้ว เขาก็เปลี่ยนจากชุดเจ้าบ่าวเป็นชุดเครื่องแบบแม่ทัพแล้วร่ำลามารดาของเขาที่เหลือเพียงคนเดียว ส่วนบิดานั้นได้เสียชีวิตไปในสนามรบหลายปีมาแล้ว และเขาเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งแม่ทัพต่อจากบิดาของตนเอง วันนี้เขาเพิ่งดีใจที่ได้สมรักกับหญิงงามที่เขาเองก็มีใจให้นางไม่น้อย หลังจากเพียงแค่ได้พบหน้ากัน หลังจากนั้นไปมาหาสู่กันอยู่หลายครั้งจนมาถึงวันหมั้นหมายและจัดพิธีแต่งงานรับนางเป็นฮูหยินของเขาแล้ว ยังไม่มีโอกาสจะได้เข้าหอด้วยซ้ำ ก็มีราชโองการด่วนมาหาเขาที่จวนแม่ทัพ เพื่อให้เคลื่อนทัพในทันทีเพื่อไปสู้ศึกที่ชายแดนระหว่างแคว้นชิงกับแคว้นต้าเหนิง หลังจากร่ำลากับท่านแม่ของเขาแล้ว เขาก็จับข้อมือบางของเจ้าสาวของเขาเดินเข้าไปในห้องหอ เมื่อปิดประตูลงแล้ว เขาก็หันมาจับไหล่ของนางเอาไว้ “ อี้ชิง พี่จะต้องไปทำหน้าที่ของแม่ทัพเพื่อบ้านเม
last updateDernière mise à jour : 2025-03-26
Read More
บทที่ 2 เมื่อทนไม่ไหวก็จำต้องเดินหนี
อี้ชิงที่เดินเข้าไปในห้องโถงตามหลังฮูหยินใหญ่โยวกับเสี่ยวหลานที่นางเคยรู้มาบ้างว่าเป็นบุตรขุนนางการคลังผู้หนึ่งและมีศักดิ์เป็นหลานของฮูหยินโยว และนางคงจะต้องการให้หลานสาวคนนี้เป็นสะใภ้ของนาง แต่บุตรชายนั้นไม่ยินยอม เขาเป็นแม่ทัพใหญ่คงจะเข้มแข็งพอที่จะไม่ปล่อยให้มารดาครอบงำได้ง่ายดายนัก จึงดื้อดึึงที่จะแต่งงานกับอี้ชิงหญิงงามที่เขาพึงใจจนได้ อย่างไม่ได้สนใจเลยสักนิดว่านางนั้นเป็นบุตรของอนุในจวนของนางเล็กๆ ไม่ได้มีความสลักสำคัญและความก้าวหน้าใดๆในราชการ และไม่มีอำนาจใดที่จะได้มาช่วยเกื้อหนุนความก้าวหน้าของเขาได้ และไม่มีทรัพย์สมบัติเดิมใดๆติดตัวมาเพื่อจะช่วยค้ำจุนเขาได้ในอนาคต และนั่นทำให้มารดาของเขาไม่พอใจอย่างมาก เพราะนางได้หมายตาเสี่ยวหลานบุตรสาวของญาติห่างๆที่มีฐานะร่ำรวยและมีบิดาเป็นขุนนางกรมการคลังที่มีอำนาจไม่น้อย อย่างน้อยถึงไม่ได้เป็นขุนนางใหญ่ระดับสูงกว่านี้ มีอำนาจมากกว่านี้ หรือเป็นตระกูลพ่อค้าคหบดีที่ร่ำรวยมากมายกว่านี้ แต่ก็ยังดีกว่าหลิวอี้ชิงผู้นี้มากมายนักน้ำตาของนางเอ่อคลอดวงตา แม้จะรู้ว่าตัวของนางไม่เป็นที่ชื่นชอบของฮูหยินใหญ่โยวอยู่แล้ว แต่ไม่คิดว่านางและพวกบรรดาญ
last updateDernière mise à jour : 2025-03-26
Read More
บทที่ 3 ย้ายไปอยู่ที่เรือนเล็กซอมซ่อ
“ เรือนเล็กที่ไหนกันเจ้าคะพ่อบ้าน” ชุ่ยเอ๋อทนไม่ไหวจึงได้เอ่ยปากถาม “ เรือนเล็กนี้อยู่ท้ายจวนขอรับ นายหญิงใหญ่สั่งให้ฮูหยินน้อยย้ายข้าวของไปให้หมดภายในวันนี้ขอรับ ส่วนเรือนหลังนี้นายหญิงใหญ่จะให้คุณหนูเสี่ยวหลานย้ายเข้ามาอยู่ขอรับ ” ชุ่ยเอ๋อหันขวับไปมองหน้าคุณหนูของตัวเองทันที ทำเช่นนี้มันรังแกกันเกินไปแล้ว คุณหนูเป็นฮูหยินของท่านแม่ทัพแท้ๆ แต่จะให้ย้ายไปอยู่เรือนหลังเล็กท้ายจวน " แต่มันจะเหมาะหรือเจ้าคะ เรือนนี้ท่านแม่ทัพให้ฮูหยินของเขามาพักแท้ๆ จะให้คนอื่นที่ไม่ใช่ภรรยาของเขามาพักแทนมันจะเหมาะสมหรือไม่เจ้าคะ ” ชุ่ยเอ๋อทนไม่ไหวจึงได้เอ่ยขึ้น “ ช่างเถอะ ชุ่ยเอ๋อ พ่อบ้านโยว ท่านช่วยให้บ่าวชายกับสาวใช้อีกสักสองคนมาช่วยขนข้าวของไปที่เรือนเล็กที่ว่านั่นให้ข้าด้วยก็แล้วกัน ”อี้ชิงตัดสินใจยอมย้ายไปเสียเพื่อให้เรื่องมันจบ พ่อบ้านชรามีสีหน้าดีขึ้น แม้ใจจริงเขาก็รู้ดีว่านี่เป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ แต่ทำอย่างไรได้เล่าในเมื่อผู้เป็นใหญ่ที่สุดในจวนนี้สั่งให้ทำอย่างไรเขาก็จำต้องทำอย่างนั้น ในเมื่อท่านแม่ทัพไม่อยู่ คนที่จะกล้าแข็งข้อกับนายหญิงใหญ่ได้นั้นมีแค่เพียงท่านแม่ทัพโยวเพียงเท่านั้น แ
last updateDernière mise à jour : 2025-03-26
Read More
บทที่ 4 จวนแม่ทัพที่ยากไร้
หลังจากสองนายบ่าวนั่งกินอาหารกันที่โต๊ะไม้ตัวเก่าคร่ำคร่าที่อยู่ในห้องโถงหน้าเรือนเล็ก ที่อาหารในจานนั้นมีเพียงผัดผักเย็นชืด เต้าหู้ผัดไข่ และผักกาดดองจนท้องอิ่มแล้ว นางก็ยกถาดไม้มาเก็บถ้วยชามเพื่อจะนำไปล้างที่โรงครัวใหญ่ที่ต้องเดินไปค่อนข้างไกลพอสมควร“ ชุ่ยเอ๋อ เจ้าเอาไปล้างที่ครัวเล็กหลังเรือนของเราก็ได้ แล้วเก็บถ้วยชามเอาไว้ใช้ที่เรือนนี้ คราวหลังเราทำกับข้าวกินกันเองบ้างก็ได้ เจ้าก็สำรวจดูเสียว่าเครื่องครัวขาดสิ่งใดบ้าง จดเอาไว้เสีย และทุกอย่างที่จำเป็นจะต้องใช้ก็เดินตรวจสอบดูให้ทั่ว พรุ่งนี้จะได้เข้าไปตลาดไปสั่งซื้อมา ” ชุ่ยเอ๋อหยักหน้าอย่างเห็นด้วย พวกนางมีกันเพียงสองปากสองท้องทำกับข้าวไม่ได้ยากเย็นนัก แถมยังจะได้กินอาหารดีๆมากกว่าที่โรงครัวจัดให้เสียอีก ช่างน่าอนาถยิ่งนัก เป็นถึงฮูหยินแม่ทัพใหญ่กลับได้กินอาหารที่มองดูแย่กว่ากับข้าวบ่าวที่จวนหลิวเสียอีก ชุ่ยเอ๋อครุ่่นคิดขณะที่ยกจานชามไปล้างที่ในครัวหลังเรือนเช้าวันต่อมาเมื่ออาบน้ำหน้าห้องสุขาหลังเรือนแล้ว โดยการตักจ้วงจากถังน้ำที่ชุ่ยเอ๋อต้มน้ำมาเทผสมให้กลายเป็นน้ำอุ่นและให้คุณหนูของนางตักจ้วงเอาจากในถังน้ำแล้วยืนอาบที่หน้
last updateDernière mise à jour : 2025-03-26
Read More
บทที่ 5 เริ่มหาเงินพยุงฐานะ
“ ฮูหยินน้อยต้องการพบข้าเรื่องอะไรหรือเจ้าคะ ข้าชื่อซื่อหลัน เป็นหัวหน้าคนครัวเจ้าค่ะ ” หัวหน้าคนครัวหันมาถามสตรีที่เพิ่งเดินเข้ามาที่ทุกคนต่างก็รู้ว่าเป็นฮูหยินที่เพิ่งแต่งเข้ามาของแม่ทัพโยว “ ฮูหยินใหญ่ให้ข้าดูแลเรื่องในจวนนี้น่ะ ให้ดูแลทั้่งเรื่องอาหารการกินและเรื่องอื่นๆในจวนด้วย จึงจะมาถามเรื่องรายการอาหารที่ทำในแต่ละวันด้วยว่าเราจะลดค่าใช้จ่ายใดๆได้บ้าง เพราะพ่อบ้านโยวบอกว่าตอนนี้เงินทองของจวนร่อยหรอลงมากเพราะท่านแม่ทัพใช้เงินไปกับการกักตุนเสบียงของทหาร คงต้องรอให้ท่านแม่ทัพกลับมาจากชายแดนก่อนทุกอย่างก็จะดีขึ้น ” หัวหน้าคนครัวทำหน้าอ่อนใจ “ ฮูหยินน้อยเจ้าคะ ทุกวันนี้เวลาข้าไปรับเงินค่ากับข้าวจากฮูหยินใหญ่มันก็น้อยมากกว่าเดิมเต็มทีแล้วเจ้าค่ะ แทบไม่พอค่าใช้จ่าย กับข้าวแทบจะไม่มีเนื้อสัตว์อยู่แล้ว แทบจะต้องทำแต่ผัดผักแล้วเจ้าค่ะ ยิ่งหลังจากงานเลี้ยงงานแต่งงานยิ่งได้ค่ากับข้าวน้อยลงอีกเจ้าค่ะ ข้าก็ไม่รู้จะประหยัดได้อย่างไรอีกแล้ว พวกบ่าวก็บ่นกับอุบเรื่องกับข้าวที่มีแค่เศษเนื้อ กินข้าวก็ไม่ค่อยอิ่มกันแล้วเจ้าค่ะ ” อี้ชิงอึ้งไปทันที นางไม่รู้มาก่อนเลยว่าในจวนแม่ทัพจะขาดแคลนเงินทอ
last updateDernière mise à jour : 2025-03-29
Read More
บทที่ 6 กิจการในจวนก็เริ่มต้น
หลังจากอี้ชิงกับชุ่ยเอ๋อสองนายบ่าวไปเดินหาตึกแถวให้เช่าในตลาดจนได้ห้องแถวสองคูหาอยู่กลางตลาดมาได้ เพราะคุณชายจางเลี่ยงหลินเจ้าของร้านขายผ้าร้านใหญ่ในตลาดเป็นผู้จัดการให้ เขาช่วยเหลือเพราะเขาเองก็เคยแอบพึงใจในตัวของหลิวอี้ชิงมาก่อน เพียงแต่เขานั้นช้ากว่าแม่ทัพโยวเท่านั้นเอง เพราะเขานั้นมัวแต่ทำการค้ายุ่งวุ่นวายและมักจะเดินทางไปมาระหว่างเมืองอยู่บ่อยครั้ง ทำให้ไม่มีเวลาเกี้ยวพาอี้ชิงได้เลย ได้แต่ประวิงเวลารอให้มีเวลาว่างอีกสักหน่อยก่อนจนนางแต่งงานไปกับแม่ทัพโยวหยางเล่อเมื่อรู้ข่าวเขาเองก็แอบเสียดายนางไม่น้อย แต่เมื่อเห็นนางมาเดินหาห้องแถวให้เช่าก็แปลกใจอยู่ไม่น้อย นางแต่งงานไปเป็นฮูหยินของแม่ทัพแล้วเหตุไฉนจึงได้มาเดินหาตึกแถวเพื่อทำการค้าอีก เมื่อสงสัยเขาได้จึงได้ไต่ถามนางและได้คำตอบว่านางต้องการทำร้านอาภรณ์มานานแล้ว แต่เพิ่งได้มีโอกาสทำ แต่เขาไม่รู้ว่าที่นางจำต้องทำการค้าในตอนนี้มันมีสาเหตุอื่นด้วย เขาแค่คิดว่านางแค่ทำตามความฝันของตัวเองเพียงเท่านั้นเมื่อรู้แล้วคุณชายจางก็จัดการติดตาหาเช่าห้องแถวให้นางจนได้โดยใช้เส้นสายช่วยนิดหน่อย เพราะเขาสงสารนางที่ไม่รู้จักใครเลย และเขาช่วยให้นาง
last updateDernière mise à jour : 2025-04-06
Read More
บทที่ 7 ร้านอาภรณ์เริ่มขายดี
เมื่อช่วยกันขนข้าวของเข้าไปในเรือนที่จะใช้ทำเป็นโรงงานขนาดย่อมในจวนแม่ทัพนี้แล้ว อี้ชิงก็เริ่มต้นแบ่งหน้าที่ให้สาวใช้แต่ละคนและช่วยกันกับชุ่ยเอ๋อช่วยสอนงานพวกนาง รวมถึงบ่าวชายสองคนนั้นด้วย นางให้บ่าวชายดึงผ้าออกจากม้วนผ้าขนาดใหญ่แล้วพับทบกันให้มีหลายชั้นแล้วก็ค่อยๆตัดตามแนวที่ชุ่ยเอ๋อทำเครื่องหมายไว้ให้ ชุ่ยเอ๋อรอดูจนบ่าวชายทั้งสองทำงานได้อย่างดีแล้วและพวกเขาเข้าใจในสิ่งที่นางสอนดีแล้ว จึงได้ปล่อยมือ หลังจากนั้นก็มาสอนพวกสาวใช้ถึงขั้นตอนในการตัดผ้าเป็นชิ้นส่วนแต่ละชิ้นที่มีแบบที่ทำจากกระดาษที่นางกับคุณหนูช่วยกันตัดเมื่อคืนเอาไว้แล้วบ้างแล้ว และได้มาถึงสี่ห้าแบบด้วยกัน แล้วจึงได้สาวใช้ช่วยกันทาบผ้าที่ทบเป็นหลายชั้นแล้วกับกระดาษที่เป็นแบบชิ้นส่วนอาภรณ์ แล้วจึงลงมือตัดให้เป็นชิ้นส่วนที่จะนำมาเย็บประกอบกันเป็นอาภรณ์ตามแบบที่อี้ชิงต้องการสาวใช้ต่างช่วยกันตัดผ้าเป็นชิ้นหลายขนาดแล้วต่อมาก็มาสอนแผนกเย็บซึ่งอี้ชิงก็ลงมือสอนด้วยตัวเอง เมื่อสอนจนพวกนางเย็บได้ดีแล้ว ก็ส่งต่อให้กับคนที่มีหน้าที่ทำขั้นตอนต่อไป ส่งกันเป็นทอดๆเช่นนี้ โดยมีชุ่ยเอ๋อคอยช่วยอี้ชิงตรวจสอบงานแต่ละขั้นตอนว่าพวกเขาทำงานได
last updateDernière mise à jour : 2025-04-06
Read More
บทที่ 8 เอาคืนอย่างเจ็บแสบ
“ ท่านป้าเจ้าค่ะ ดูเหมือนว่าแผนที่เราวางไว้ให้มันถอดใจเพราะทิ้งภาระค่าใช้จ่ายไว้ให้มันทั้งหมดจะไม่เป็นผลนะเจ้าคะ กลับกลายเป็นว่ามันรับมือได้ดีและมีแต่คนสรรเสริญมันเสียอีกที่มีน้ำใจเจ้าค่ะ เราจะทำอย่างไรดีเจ้าคะ ” เสี่ยวหลานหันไปปรึกษากับท่านป้าของนางที่นั่งจิบช้าเงียบอยู่ “ หรือว่าท่านป้าเปลี่ยนใจยอมรับมันเป็นสะใภ้แล้วเจ้าค่ะ อีกไม่นานท่านพี่กลับมาก็คงจะเป็นครอบครัวสุขสนต์ที่คงจะไม่มีข้าอยู่ในนั้น ” เสี่ยวหลานเอ่ยขึ้นอย่างน้อยใจที่ท่านป้าเหมือนนิ่งเฉยปล่อยให้มันทำความดีจนบ่าวไพร่ในจวนต่างยอมรับมันกันแล้ว “ ไม่ได้นิ่งเฉยแต่ป้าก็ยังคิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี ” ฮูหยินใหญ่ที่นึกไม่ออกจริงๆ เพราะความจริงแม้นางไม่ชอบสะใภ้คนนี้ที่ไม่สามารถเป็นหน้าเป็นตาให้ตระกูลแม่ทัพอย่างตระกูลโยวได้ แต่นางก็ไม่ได้ร้ายจนต้องถึงกับคิดแผนชั่วร้ายไปกว่านี้เพื่อกำจัดสะใภ้ที่ไม่ต้องการ เมื่อเสี่ยวหลานเห็นท่านป้าของนางเหมือนเฉยชาไป นางก็จึงได้แต่ครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไป จนวันหนึ่งนางให้สาวใช้ที่ทำงานในเรือนของท่านป้าไปบอกอี้ชิงว่าให้มาไหว้บรรพชนที่ศาลบรรพชนในตระกูล เพราะตั้งแต่แต่งเข้ามานางยังไม่ได้มาไห
last updateDernière mise à jour : 2025-04-06
Read More
บทที่ 9 ทำดีไปก็ไร้ค่า
ทั้งสามช่วยกันจัดท่าทางของทั้งสองให้เหมือนกับลื่นล้มหัวฟาดไปเอง แล้วจึงได้แยกย้ายกันไป จำเป็นต้องสั่งสอนคนชั่วเช่นนี้ให้สำนึกเสียบ้าง แต่พวกนางก็ยังไม่ถึงตาย “ ต่อไปเราคงต้องระวังตัวนะเจ้าคะ ตีงูให้หลังหักเช่นนี้ไม่รู้ว่ามันจะแว้งกัดเราหรือไม่ ” ชุ่ยเอ๋อพูดกับนายหญิงของตนเองเบาๆ ขณะที่เดินมาถึงหน้าเรือนของตนเองแล้ว “ ก็ต้องระวังตัวกันไปก่อน ยังไม่แน่ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ” แล้วทั้งสองก็กลับเช้าเรือนของตนเองไป จนกระทั่งรุ่งเช้าวันต่อมา ข่่าวของเสี่ยวหลานและสาวใช้ของนางที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจนต้องนอนเจ็บป่วยอยู่แต่ในเรือนเพราะยังไม่สามารถเดินได้ ฮูหยินใหญ่ให้พ่อบ้านโยวไปตามหมอมารักษาพวกนาง และเขาก็รายงานฮูหยินใหญ่ว่าสองนายบ่าวคงจะออกมาดูฮูหยินน้อยที่ถูกลงโทษแต่มันคงจะเป็นเพราะความมืดจึงได้สะดุดหินล้มลงจนได้รับบาดเจ็บทั้งนายทั้งบ่าวแต่เมื่อนอนอยู่ในสวนทั้งคืนจึงทำให้เกิดจับไข้ขึ้นมาอีกด้วย ท่านหมอตรวจอาการแล้วก็ให้นอนพักรักษาตัวและกินยาที่เขาจัดเอาไว้ให้จนกว่าอาการจะดีขึ้น ทั้งสองมีบาดแผลฉกรรจ์ไม่น้อย ท่านหมอได้ทำแผลให้กับพวกเขาแล้ว จึงได้ลากลับไปด้านอี้ชิงก็ไม่ได้รู้สึกอะไรท
last updateDernière mise à jour : 2025-04-06
Read More
บทที่ 10 จะฟ้องบุตรชาย
ใบหน้าของฮูหยินโยวยิ่งเข้มขึ้นเพราะความไม่พอใจ ที่เหมือนลูกสะใภ้พูดจาทวงบุญคุณและยังท้าทายให้นางจ่ายค่าใช้จ่ายในจวนนี้อีกด้วย ถึงแม้จะมีเงินที่นางแอบซุกซ่อนเอาไว้ แต่คนที่คมเค็มเช่นฮูหยินโยวก็ไม่ยอมควักออกมาเป็นค่าใช้จ่ายในจวนหรอก นางจะจ่ายเท่าที่เคยจ่ายเท่านั้นแหละ ส่วนใครจะพอใช้หรือไม่นางไม่สนใจ ฮูหยินใหญ่คิดเช่นนั้น “ นังหญิงแพศยา ข้าจะบอกให้หยางเล่อหย่ากับเจ้าทันทีที่เขากลับมาจากชายแดน ” อี้ชิงยิ้มมุมปาก นางไม่ได้สะดุ้งสะเทือนอะไร ตอนนี้นางเฉยชาไปแล้ว สามีก็ไม่ได้อยู่ที่จวน และนางก็ไม่เคยได้รับการเลี้ยงดูอะไรจากพวกเขา นางจ่ายเงินของตัวเองทุกอีแปะตั้งแต่เข้ามาอยู่ที่นี่แถมยังช่วยค่าใช้จ่ายในจวนไปตั้งมากอีกด้วย นางคิดว่านางทำดีที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้ว หลังจากนี้หากสามีและแม่สามีไม่เห็นความดีของนางก็แล้วไป นางไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว “ ก็แล้วแต่ท่านแม่นะเจ้าคะ ข้าไม่มีปัญหาใด ถ้าท่านพี่เชื่อท่านแม่ ยอมเขียนหนังสือหย่าให้กับข้า ข้าก็ยินดีไปจากที่นี่ แต่ข้ากับท่านแม่ท่านพี่จะเชื่อใครข้าก็ยังสงสัยนะเจ้าคะ หากท่านแม่ไม่มีอะไรแล้ว ข้าขอตัวก่อนนะเจ้าคะ ข้ามีงานที่รออยู่มากมายที่ต้องทำให้แ
last updateDernière mise à jour : 2025-04-08
Read More
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status