เจ้าสาวมาเฟีย

"อื้อ~" เสียงในลำคอดังเล็ดลอดออกมาแผ่วเบาท่ามกลางไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศ ภายในห้องนอนหรูหราโทนสีดำ แพขนตางอนกะพือไปมาถี่ๆ ก่อนที่เปลือกตาจะเริ่มเปิดออกปรากฏนัยน์ตาสีน้ำตาลทรงเสน่ห์ เธอยกมือคลึงขมับที่หนักอึ้ง หลับตาครุ่นคิดเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนทั้งหมด ทว่ากลับจำได้เพียงเลือนรางเท่านั้น ก่

บ่ายของวัน "สวัสดีค่ะคุณณัชชา" ณิชาเปิดประตูเข้ามาในร้านชุดแต่งงานแห่งหนึ่ง ตอนแรกแอบแปลกใจว่าทำไมพนักงานเรียกชื่อเธอเป็นชื่อพี่สาว ก่อนจะเริ่มเข้าใจและตามน้ำไปกับพนักงานที่นี่ "มาลองชุดแต่งงานที่ทางร้านเตรียมไว้ให้ค่ะ" "เชิญทางนี้เลยค่ะ ตัวจริงคุณณัชชากับคุณแม็กซ์เวลล์สวยหล่อไม่แพ้ในรูปเลยนะคะ"

เธอเดินออกจากห้องน้ำหลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จ จังหวะกำลังก้าวเท้าเดินกลับไปหากลุ่มเพื่อน สายตาได้เหลือบเห็นแผ่นหลังของบางคนผ่านหน้าโดยมีชายฉกรรจ์สี่คนเดินตามหลัง แม้มองแค่ข้างหลังเธอก็จำเขาได้...แม็กซ์เวลล์ เธอตัดสินใจเดินตามเขาไป เพราะอยากคุยเรื่องแต่งงานและยื่นข้อเสนอบางอย่างให้เขา เธอมองเส้นทางข

"นายจะทำอะไร" เธอถามเขาเสียงสั่น ภาพแม็กซ์เวลล์ยืนปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองทำเธอหวั่นใจไม่น้อย กลัว...กลัวเขาจะทำเหมือนคืนแรกที่ทำกับเธอ แววตาเขาใช้มองเธอตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากนักล่าที่กำลังจะขย้ำเหยื่อ "ฉันพูดได้เหรอ" คิ้วดกดำเลิกขึ้นพร้อมเอ่ยถามคนตัวเล็ก ยิ่งเห็นแววตาเธอจุดประกายความกลัวมากเท่าไร

ณิชานั่งมองแม็กซ์เวลล์ซึ่งยืนสูบบุหรี่อยู่ระเบียงตรงห้องนอนด้วยอารมณ์คุกรุ่น เมื่อวานเขาเพิ่งทำเรื่องอย่างว่ากับเธอแล้วยังมีหน้ามาร่วมพิธีแต่งงาน หากทุกคนรู้ธาตุแท้ผู้ชายคนนี้ ไม่อยากคิดเลยว่าเขายังกล้าทำหน้าเหมือนทองไม่รู้ร้อนอีกไหม สิ่งหนึ่งที่เธอมั่นใจก็คือ...เธอเกลียดเขา เธอเดินเข้ามาในห้องน้