เพียงใจ (Only you)

เพียงใจ (Only you)

last updateLast Updated : 2025-05-15
By:  สิรี&EVAVYUpdated just now
Language: Thai
goodnovel16goodnovel
Not enough ratings
76Chapters
41views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

“เรียนยังไม่จบก็มีเมียได้ ไม่มีกฎหมายข้อไหนห้ามเอาไว้สักหน่อย มีแต่พิ้งค์นั่นแหละไม่ยอมใจอ่อนเป็นเมียผมสักที ไม่รู้จะให้รอไปถึงเมื่อไหร่ ทนไม่ไหวขึ้นมาจับปล้ำแล้วเช้ามาก็ให้แม่ไปขอเลยดีไหมนะจะได้จบ ๆ ไป”

View More

Chapter 1

บทนำ

ADESSA.

I should have known better that nothing good lasts forever. Especially for someone like me—a lowly, orphaned Omega. 

The last year has been so perfect that I thought I had finally found my place in this world—right in the arms of my mate, Alpha Kael. 

Fated mates are a rarity, and for a wolfless Omega like me, the chances are, I would never find my fated mate. Without a mate destined for me, I thought I was bound to walk this earth alone. Because I was sure no one would take a chance on me.

But then I met Alpha Kael, and on that same day, he offered me a contract to be his Luna—to save his pride and his name from the betrayal of his fiancee, Desiree.

I had just turned eighteen and was legally allowed to marry while the Alpha was already twenty-seven years old. Everyone around him was pushing him to settle down. 

He had already proposed to Desiree, but it turned out she had been cheating on him for a long time.

He caught her in bed with another man when she said she was out on a girl’s night out. 

I found the Alpha, or, more appropriately, the Alpha found me by the river on the same day he discovered his fianceé’s infidelity. That day, I was trying to catch some fish in the stream. I left the orphanage a few months ago and was on my own. 

I was given a small cabin somewhere in the forest by my boss in the small cafeteria that I worked for. It was shabby, but it kept me warm at night so I wouldn’t be complaining, but then my salary wouldn’t be available until the next week, so I decided to find food in nature. I had already picked up some wild fruits and was hoping to catch a fish I could grill. 

What started as a task so I could eat ended up being an adventure. I found myself having fun while trying to pin down a cod.

Until I sensed someone was watching me. 

I found Alpha Kael standing at the river bank, smiling as he watched me make a fool of myself.

I should have been terrified as he was a stranger, but for some reason, I wasn’t. 

No words came between us, and I just found myself laughing. The next thing I knew, he was already down in the water, teaching me techniques on how to catch one. We did end up catching two fish that night, and I invited him to my home. 

I was comfortable in his presence and had no idea he was the Alpha of the territory, as I had never seen him or any photos of him. So when he finally told me he was Alpha Kael of the Ironcrest Pack, I was dumbfounded. 

But the surprise didn’t end there.

Kael asked me to be his Luna. I never imagined that someone like me could receive such an offer. Before I had the chance to decline or even hesitate, Kael assured me that if I helped him get his pride back from his fianceé’s betrayal, I would receive a mate and a pack in return. And that I would no longer have to hunt for something to eat. 

I didn’t know what came to me that night, but I said yes.

Maybe because I didn’t want to hunt for food anymore. Or maybe because I was smitten with the Alpha. 

The next thing I knew, he was already holding my hand and introducing me to his household as the future Luna of the Ironcrest. 

The marriage came a week later. I wore a white lace gown, and Kael was dashing in his black suit. No one would have thought that it was all a contract because the ceremony and the afterparty were so intimate that it even made me believe the Alpha had feelings for me. 

The marriage with Kael was something out of a fairy tale, and I thought I already found my happily ever after, but then there were things that were not bound to happen. 

I thought accepting his offer to be his Luna would mean I would get a mate and a pack. But the last part didn’t happen. His pack didn’t know about Desiree’s infidelity, and Kael wouldn’t tell them. So, in the end, I was seen as the other woman. The girl who took the Alpha away from his real chosen mate. 

Rumors spread out that I seduced him. That I was part witch and enchanted him. 

Kael didn’t do anything to suppress these rumors. He said it would die on its own. I guess it did, but only when the Alpha was around. Because I was sure they still talked about me. I would always be the homewrecker for them. 

As much as I wanted to tell everyone the one they wanted for a Luna was not who they thought she was, I couldn’t. I promised Kael that what he told me about Desiree would be a secret I would take to my grave. 

So I swallowed everything I heard and continued to play my role as the perfect Luna even if I felt I was not welcome. I used the animosity they gave me to better myself. I learned the ways of the pack and the role of a Luna. I assisted Kael with his work if he needed one and offered to handle small projects so he would not need to think about them and could focus on bigger projects as well as the security of the pack. 

I knew nothing when I came here, but in just a year, I learned everything about the pack and the things I needed to do so I could work perfectly in sync with the Alpha despite the lack of confidence in me from everyone who worked alongside him. 

It had been a year, and although most had not warmed up to me yet, they acted civilly in front of me. Eventually, I got used to it, and I started not to mind them because whatever attention the pack never gave me, I got tenfold from the Alpha. 

Kael kept true to his words that I would get a mate in the true sense of the word.

In the beginning, there were days he would miss Desiree, and he would be honest about it. He would let himself be vulnerable in my arms. I’d given him the shoulder he needed while he grieved and my body to satisfy his cravings. 

Alpha Kael was my first in everything. 

He was my first kiss. My first sexual experience. Upon knowing that, he made sure to be careful and take care of me. I had nothing to complain about.

He was the perfect Alpha. The perfect mate. 

Everyone else didn’t matter anymore because I have him. He was enough—more than enough.

I would not deny that I had fallen in love with him. Although I knew he didn’t feel the same way, I was happy. He had never abandoned or cheated on me. He was faithful in the whole year that we were together.

Everything was perfect between us—until Desiree returned to the territory and Kael was involved in a car accident. 

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
76 Chapters
บทนำ
‘เวียงพิงค์’ ร้านดอกไม้ที่เพิ่งเปิดทำการได้เพียงสองอาทิตย์ อยู่ในตึกขนาดสองคูหา การตกแต่งสไตล์ยุโรป โทนสีหลักของร้านคือสีขาว ตัดกับสีสันสดใสของดอกไม้นานาชนิด มองดูแล้วสดชื่นสบายตา เวียงพิงค์ ตั้งอยู่ในทำเลทอง ใกล้กับบริษัทชั้นนำระดับประเทศ ห้างสรรพสินค้า ธนาคาร สถานศึกษา เรียกว่าอยู่ในจุดใจกลางของความพลุกพล่านในเรื่องของราคาจึงมีตั้งแต่ระดับปานกลางไปจนถึงราคาแพง เพื่อกลุ่มเป้าหมายที่ปัจจัยทางการเงินที่แตกต่าง เพราะอย่างนี้ในระยะเวลาเพียงแค่ 2 อาทิตย์ ร้านจึงได้เสียงตอบรับจากลูกค้าที่มาใช้ บริการดีมาก ๆ “สวัสดีค่ะ ร้านเวียงพิงค์ยินดีให้บริการค่ะ คุณลูกค้าต้องการช่อดอกไม้แบบใด ดอกไม้ประเภทไหนแจ้งได้เลยนะคะ ทางร้านเรายินดีจัดให้ตามความต้องการของคุณลูกค้าค่ะ” ทันทีที่เสียงกระดิ่งกรุ๊งกริ๊งจากหน้าร้านส่งสัญญาณเตือนถึงการมาเยือน คนด้านในก็พร้อมตอบรับ คล้ายว่าตนเองคือเสียงอัตโนมัติที่ถูกอัดเอาไว้ใช้งานในการนี้โดยเฉพาะ ผู้เป็นเจ้าของร้านเงยหน้าขึ้นมาทักทายแขกคนแรกของวันพร้อมรอยยิ้มหวานหยดน่าประทับใจ การแต่งกายของลูกค้าที่เพิ่งเดินเข้ามาคล้ายนักศึกษา เสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดพับแขน ชายสอดอยู
last updateLast Updated : 2025-05-12
Read more
บทนำ (2)
เสียงกระดิ่งกรุ๊งกริ๊งแว่วมา“ร้านเวียงพิงค์ยินดีต้อนรับค่ะ ต้องการดอกไม้แบบไหนบอกได้เลยนะคะ ทางเรายินดีจัดให้ตามต้องการค่ะ” เจ้าของร้านคนสวยเอ่ยต้อนรับโดยที่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองผู้ที่เข้ามาใหม่ก่อน เพราะมัวแต่สาละวนกับการจัดช่อดอกไม้ให้กับลูกค้าหนุ่มอยู่ แต่พอเงยหน้าขึ้นมาก็ต้องปรับเปลี่ยนสีหน้าในทันที“ร้านหล่อนใกล้จะปิดตัวลงรึยังยัยพิ้งค์ ถ้าใกล้แล้วอย่าลืมบอกให้ฉันกับพ่อแกรู้ล่วงหน้านะจะได้หาคนมาเช่าต่อ รู้ใช่ไหมว่าเราต้องเสียรายได้ต่อเดือนไปมากน้อยแค่ไหน แทนที่จะได้เงินใช้อย่างสบาย ๆ ต้องมาให้แกเปิดร้านบ้าๆนี่ขึ้นมาทั้งที่ดูก็รู้ว่ามันไม่น่าจะไปรอด คุณวิชาญไม่น่าจะใจอ่อนยอมแกเลยจริง ๆ” สตรีมีอายุเอ่ยถากถางลูกเลี้ยงสาวอย่างไม่คิดจะสนว่ามีใครนั่งอยู่ในร้านและได้ยินบทสนทนาที่บ่งบอกความใจร้ายของตัวเองแม้แต่น้อย“มาถึงก็ปากไม่เป็นมงคลเลยนะคะน้ามณี ถ้ารู้ว่าพูดดี ๆด้วยกันไม่ได้ก็ไม่ควรมาเหยียบที่นี่นะคะ เพราะที่นี่ต้องการความสงบกรุณาอย่ามาสร้างความวุ่นวายให้กับร้านหนูเลยค่ะ คนทำมาหากินไม่มีเวลามาต่อปากต่อคำด้วยนาน ๆ หรอกนะคะคุณน้า” เวียงพิงค์วางมือจากการจัดดอกไม้ชั่วคราว เพราะขืนจัดต่อ
last updateLast Updated : 2025-05-12
Read more
บทที่ 1 ความรู้สึกที่รุนแรง
ดอกกุหลาบสีชมพูหวานแหววในแจกันขนาดใหญ่ที่ตั้งไว้กลางโต๊ะตรงหัวเตียงภายในห้องนอนสีทึบบ่งบอกได้ดีว่าเจ้าของห้องไม่ชอบสีสันอะไรมากมายนักแต่กลับมีดอกไม้อยู่คู่กับกระบอกฉีดน้ำ กลีบสวยๆที่เคยสดเคยเบ่งบานเริ่มจะคล้ำลงตามวันและเวลาแม้เจ้าของจะดูแลประคบประหงมมันดีขนาดไหนก็ตาม “จมูกฉันเริ่มจะติดใจกลิ่นหอมๆของพวกแกแล้วสิเนี่ย จะรีบเหี่ยวเฉากันไปไหนหึ เอาให้คุ้มค่ากับเงินที่ต้องเสียไปหน่อยสิ” บ่นอย่างไม่คิดจะจริงจังอะไรเขาหอบพวกมันมาอยู่ที่คอนโดจะครบอาทิตย์หนึ่งแล้ว ไม่ได้เอาไปให้แม่อย่างที่กล่าวอ้างแต่อย่างใด และตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาก็ยังไม่มีโอกาสได้เฉียดเข้าไปใกล้ร้านเวียงพิงค์อีกเลย เพราะมัวแต่ยุ่งอยู่กับการสอบ ไม่รู้ป่านนี้เจ้าของร้านคนสวยจะมีคนมารุมจีบมากน้อยแค่ไหนแล้วเหมือนกัน คิดถึงแล้วก็อยากจะเห็นหน้าขึ้นมาครามครัน ถ้าไม่ติดว่ามีนัดกับเพื่อนเขาคงแจ้นไปด้อมๆมองๆแถวหน้าร้านและเผลอ ๆ อาจจะหาข้ออ้างในการเข้าไปซื้อดอกไม้อีกจนได้ “เฮ้ย! แกชอบดอกกุหลาบตั้งแต่เมื่อไหร่วะไอ้ปริ๊นท์ สีชมพูแหววยังกับตุ๊ดเด็กแน่ะ ขัดกับบุคลิกแมนๆของแกแท้” น้ำเสียงตกใจของผู้ที่ก้าวเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวของเพื่อนด
last updateLast Updated : 2025-05-12
Read more
บทที่ 1 ความรู้สึกที่รุนแรง (2)
D’Clubดีคลับเป็นคลับหรูใจกลางกรุงขนาดใหญ่ซึ่งลูกค้าส่วนใหญ่จะเป็นพวกคนมีอันจะกินเข้ามาใช้บริการ ด้านในมีการตกแต่งด้วยโทนสีดำ ห้องโล่งเน้นเพดานสูงให้ความรู้สึกโล่งสบาย เพิ่มสีสันด้วยแสงไฟหลากสี ภายในร้านแบ่งออกเป็นสองโซน ได้แก่ โซนหน้าเวทีสำหรับผู้ที่ชอบแดนซ์วาดลวดลายแบบสนุก ๆ ส่วนโซนที่สองมีไว้สำหรับผู้ที่ชื่นชอบการแบบนั่งชิล ๆ โดยอยู่ที่ชั้นสองร้านโดยคนที่นั่งในโซนนี้ไม่ต้องกลัวเลยว่าเสียงเพลงจากด้านล่างจะดังรบกวนเพราะมีกระจกกั้นเก็บเสียงเป็นอย่างดี ได้นั่งฟังเพลงป๊อบจิบเครื่องดื่มเบา ๆ อย่างไร้กังวล อีกทั้งมีบาร์ค็อกเทลอยู่ด้านบนไว้ให้บริการเลย และสามารถมองเห็นเวทีรวมถึงผู้ที่มาใช้บริการด้านล่างได้อีกด้วยสามหนุ่มหล่อหน้าใสเดาอายุได้ยากนั่งคุยกันอยู่ที่โต๊ะด้านในสุดบนชั้นสองเป็นที่สนใจของสาวๆ เสียงซุบซิบพร้อมสายตาแสดงออกถึงความชื่นชมนั้นเปิดเผยเชิญชวน เชื่อได้ว่าหากกวักมือเรียกใครสาว ๆ คงไม่เกี่ยงงอนยกเว้นคนมีเจ้าของแล้วใครบ้างไม่ชอบคนสวย ใครบ้างไม่ชอบคนหล่อ ถ้าใจตรงกันก็พร้อมที่จะสานสัมพันธ์ได้ทุกเมื่อแต่มันก็ขึ้นอยู่ที่ว่าการตกลงเป็นแบบไหนจริงจังหรือไม่จริงจัง สมัยนี้ไม่ใช่แค่ผู
last updateLast Updated : 2025-05-12
Read more
บทที่ 1 ความรู้สึกที่รุนแรง (3)
เวียงพิงค์นั่งดูเมนูอาหารในมืออย่างตั้งใจ วันนี้มีเพื่อนซี้อย่างยัยหมวยมาช่วยปิดร้านแล้วยังรบเร้าให้มากินข้าวด้วย คนที่หิวเป็นทุนเดิมอยู่แล้วเลยไม่คิดจะปฏิเสธแต่อย่างใด ยิ่งรู้ว่าจะมากินที่ร้านญาติสนิทเพื่อนด้วยเลยไม่คิดจะเล่นตัว เพราะมากินที่นี่ทีไรนอกจากอิ่มท้องแล้วยังได้กินฟรีอีกต่างหาก อาหารก็อร่อยถูกปากจนยากที่จะไม่ตอบรับไมตรีของเพื่อนรัก “เจ๊หมวย พี่พิ้งค์มากินมาข้าวฟรีกันอีกแล้วเหรอครับ สงสารพี่เทพมั่งเหอะพี่สองคนกินทีร้านแทบขาดทุน” แทนไทโพล่งขึ้นแล้วทิ้งตัวลงนั่งข้างพี่สาว ความจริงเรื่องที่แซวมันห่างไกลจากความจริงอยู่มากร้านพี่ชายเขาไม่เคยเฉียดใกล้คำว่าขาดทุนเลยแม้แต่น้อย แค่อยากจะแหย่สาวๆเล่นก็เท่านั้นเลยแกล้งพูดแบบนี้“พี่กับเจ๊หมวยของเราไม่ได้กินเยอะขนาดนั้นนะแทนไท พูดเล่นกับสาวๆแบบนี้ไม่โอเคเลยนะรู้ไหมพ่อหนุ่มน้อย” เวียงพิงค์มองค้อนคนชอบอำหนึ่งที รู้หรอกว่าโดนแกล้งแต่ถึงจะหิวขนาดไหนเธอก็คงไม่มีปัญญากินให้เจ้าของเกือบขาดทุนได้หรอก“นั่นสิ เดี๋ยวก็ตบปากฉีกเลย พี่เทพเขาเต็มใจให้ฉันกับยัยพิ้งค์กินเถอะย่ะ ว่าแต่นี่มันยังหัวค่ำอยู่เลยนะปกติแกต้องโผล่มาตอนดึกๆไม่ใช่เหรอยะไอ้น้อง
last updateLast Updated : 2025-05-12
Read more
บทที่ 1 ความรู้สึกที่รุนแรง (4)
“น้องเขามาซื้อดอกไม้ที่ร้านไปให้คุณแม่น่ะ” เธอเลือกบอกแค่นั้นไม่ต้องการลงรายละเอียดมากไปกว่านั้น “แล้วสรุปเป็นไงคะคุณแม่ชอบที่พี่จัดให้ไหม” ถามหนุ่มรุ่นน้องที่ดูเหมือนหน้าจะติดบึ้งนิด ๆอย่างเป็นกันเอง“แม่หรือมันที่ชอบกันแน่วะ ถึงว่าปิดปากเงียบสนิทถามว่าใครให้ก็ไม่ตอบชิช๊ะไอ้ตัวร้าย” แทนไทพึมพำกับตัวเองเบา ๆ ตอนนี้เริ่มจะเข้าใจแล้วว่าไอ้ช่อหวานแหววนั่นมันมีที่มายังไง ร้ายนักนะไอ้เพื่อนเลวถึงกับเอาแม่มาอ้างเลยเหรอวะ แต่ที่ไม่รู้ก็คือมันไปที่ร้านนั้นแล้วเห็นพี่พิ้งค์หรือมันเคยเจอพี่เขามาก่อนนี่สิ อะไรจะรวดเร็วปานนั้นและดูท่าว่าจะเอาจริงเสียด้วยสิ“ชอบแหละครับ” ตอบอย่างขอไปทีอยากจะตะโกนออกไปด้วยซ้ำว่าไม่อยากมีพี่สาวไม่ต้องมาพี่อย่างนั้นอย่างนี้กับเขา คนไม่อยากมีพี่เพิ่มเริ่มจะหัวเสียขึ้นไปอีก“พี่ดีใจนะที่แม่น้องชอบ ว่าแต่เราชื่อปริ๊นท์ใช่ไหมพี่จะได้จำเอาไว้เผื่อเจอกันครั้งหน้าจะได้เรียกถูก ส่วนพี่ชื่อพิงค์นะ” พูดอย่างคนอัธยาศัยดีทั้งที่ตอนแรกที่เห็นหน้าก่อนที่เจ้าตัวจะเดินมายังมีความคิดว่าไม่จำเป็นต้องทักอยู่เลย แต่พอได้รู้ว่าเป็นเพื่อนน้องชายยัยหมวยก็เปลี่ยนความคิดทันที “ไม่บอกด้วยเลย
last updateLast Updated : 2025-05-12
Read more
บทที่ 2 ไวไฟยิ่งกว่าสี่จี
เรือนร่างสูงโปร่งที่สวมใส่เแค่กางเกงยีนส์เพียงตัวเดียวยืนเปลือยแผ่นหลังกำยำหันหน้าออกนอกระเบียง ควันสีเทาหม่นถูกพ่นครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อปลดปล่อยความอัดอั้นทั้งหลายทั้งมวล ทั้งกลิ่นและมลพิษมันตลบอบอวลคละคลุ้งไปทั่ว มันไม่ดีต่อสุขภาพใครๆเขาก็รู้กันทั้งนั้นแต่จะให้ทำยังไงได้ในเมื่อมันอยากหาที่ระบาย รื้อ ๆ ค้น ๆในลิ้นชักก็เจอเจ้าสิ่งนี้พอดีมันเลยถูกเลือกให้เป็นตัวช่วยในการดับอารมณ์ที่กำลังปั่นป่วนอยู่ในขณะนี้ จะระบายกับคนก็ไม่อยากยุ่งกับใครทั้งที่สามารถเรียกคนที่ถูกใจมาหาที่ห้องได้เพียงแค่กดโทรศัพท์แค่กริ๊งเดียวเมื่อสูบมาเกือบจะหมดมวลที่สองมันก็ไม่ได้ช่วยให้ความคิดหรือความว้าวุ่นใจดีขึ้นจึงบดขยี้ส่วนที่เหลือจนมันมอดดับลง พลางถอนหายใจออกมายาวเหยียด คิ้วเรียวเข้มสีดำสนิทขมวดกันจนยุ่งไม่แพ้ใบหน้าหล่อจัด มือข้างซ้ายยกขึ้นเสยผมลวกๆแล้วกระแทกลงกับราวระเบียงอย่างแรง ดาวบนท้องฟ้าที่ทอประกายลิบ ๆ ก็ไม่อาจดึงความสนใจของคนหงุดหงิดให้ดีขึ้นได้ มันเกิดอะไร มันเกิดอะไร คำถามนี้มันวนเวียนอยู่ในหัวตั้งแต่ตอนขับรถกลับมาคอนโดแล้ว แค่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนเดียวทำเอาคนอย่างนายปริญเป็นได้ถึงขนาดนี้เชียวหรือ ไ
last updateLast Updated : 2025-05-12
Read more
บทที่ 2 ไวไฟยิ่งกว่าสี่จี (2)
“ตกลงปริ๊นท์มีเรื่องอะไรกันแน่” เธอถามอย่างใจเย็นเพราะยังงงๆกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น สนิทกันก็เปล่าแต่ทำเหมือนกับรู้จักกันมานมนานซะอย่างงั้นแหละ“ผม ผมเอ่อ ผมปวดหัว” คำตอบขัดแย้งกับความจริงอย่างน่าหัวเราะสิ้นดี แต่ช่างหัวมันสิ คิดคำแก้ตัวที่ดีกว่านี้ไม่ออกนี่หว่า จะบอกว่าไม่ชอบให้ไอ้นั่นนั่งจ้องหน้าพิ้งค์ก็กลัวจะโดนย้อนกลับว่าแล้วเกี่ยวอะไรด้วยแบบนั้นมันยิ่งจี๊ดใหญ่ เวียงพิ้งค์สะบัดข้อมือที่โดนยึดไว้ออกแล้วเปลี่ยนท่าเป็นยืนกอดอก“ปวดหัวแล้วทำไมไม่นอนกลับมาที่นี่อีกทำไมปริ๊นท์ อย่ามาโกหกพี่จะดีกว่าพ่อหนุ่ม บอกมาได้แล้วว่าปริ๊นท์ไม่พอใจอะไรพี่กันแน่ พี่ดูออกนะว่าเราไม่ได้มีเรื่องจะคุยกับพี่จริงๆหรอก เพราะไม่อย่างนั้นแล้วนายคงคุยกับพี่ตั้งแต่ตอนที่ยังไม่กลับบ้านแล้ว ขับรถกลับไปกลับมามันเสียเวลานะว่าไหม” หรี่ตาจับผิดอย่างเต็มที่แล้วที่บอกว่าปวดหัวเนี่ยถ้ามันคือเรื่องจริงมันเกี่ยวอะไรกับเธอไม่ทราบจับผิดเก่งเหลือเกินแม่คุณ แต่เขาก็ไม่น่าลืมเลยว่าเวียงพิงค์คนนี้ไม่ธรรมดา ถึงขนาดฉะกับแม่เลี้ยงให้เขาได้เห็นเป็นบุญตามาแล้วครั้งหนึ่ง เรื่องโกหกระดับเด็กอนุบาลแบบนี้คงไม่เชื่อง่ายๆแน่ ตกม้าตายเพรา
last updateLast Updated : 2025-05-12
Read more
บทที่ 2 ไวไฟยิ่งกว่าสี่จี (3)
“พูดจาให้มันดี ๆ นะใครพลอดรักกับนายกันยะ แล้วนี่จะลากฉันไปไหนอีกเนี่ย ฉันไม่ไปกับนายนะนายปริ๊นท์ หูแตกหรือไง ว้ายย!” พยายามยื้อยุดไม่ไปตามแรงลากแล้วพอคนข้างหน้าหยุดเธอก็ปะทะเข้ากับอกแข็งเต็ม ๆ“เสียงพิ้งค์เริ่มจะทำให้ผมปวดหูแล้วนะ จะเข้าไปเอากระเป๋าแล้วกลับบ้านดีๆหรือจะต้องให้ปากเปื่อยก่อนเลือกให้ไว” ปลายหัวนิ้วโป้งข้างขวาลูบเบาที่กลีบปากนุ่มแล้วจ้องเข้าไปในนัยน์ตากลมรีบหลุบต่ำก้มลงมองพื้น ศีรษะเล็กที่ปกคลุมด้วยเส้นผมสีดำส่ายไปมา เธอไม่อย่างจะเสี่ยงกับอารมณ์ดิบเถื่อนขึ้น ๆ ลง ๆ ของหมอนี่หรอก เพราะคงไม่ใช่แค่ขู่เพียงอย่างเดียวแน่สู้สงบปากสงบคำก่อนเป็นดีที่สุด เข้าไปในร้านได้แล้วอะไร ๆ มันก็คงจะง่ายขึ้น ยัยหมวยก็นั่งรออยู่ในนั้น“เดินนำไปสิ” หมอนั่นไม่ได้พูดอะไรอีกนอกจากดึงมือให้เธอได้เดินตามต้อย ๆ จะสะบัดออกก็ไม่ได้เพราะถูกบีบเอาไว้แน่นเลย แล้วอย่างนี้จะตอบคำถามของเพื่อนได้ยังไงกัน ชีวิตทำไมจะต้องโคจรมาเจอกับนายนี่ด้วย ตัวปัญหาชะมัดเลยหมวยมองเพื่อนรักที่ถูกลากออกไปแล้วถูกจูงมือกลับมาอย่างงๆเพราะไม่เข้าใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นและยังท่าทางที่ดูเหมือนจะสนิทสนมกันของคนทั้งคู่อีก เช่นเดียวกั
last updateLast Updated : 2025-05-12
Read more
บทที่ 3 โลกมันกลมหรือพรหมลิขิต
ปากกาด้ามหรูที่อยู่ในมือถูกหมุนครั้งแล้วครั้งเล่าก็ยังคงไม่หมดคาบสอนของอาจารย์ เสียงที่บรรยายอยู่ในขณะนี้ไม่ได้ซึมซับเข้าสู่หัวสมองแม้แต่น้อย คนที่ตั้งใจจริง ๆ ก็มีแค่บางส่วนเท่านั้น ที่เหลือเกินครึ่งนั่งคุยบ้าง เล่นโทรศัพท์บ้าง ส่วนเคนโด้กับแทนไทไม่ต้องคิดว่ามันจะรักเรียนหรือทนฟังเสียงน่าเบื่อ ๆ ของอาจารย์เลย สองตัวนี้มันนั่งฟุบหน้าอยู่กับโต๊ะข้าง ๆ เขานี่แหละ โชคดีที่เกิดมาฉลาดเหมือนกันเลยทำให้ไม่ค่อยจะเดือดร้อนสักเท่าไหร่เวลามีสอบในแต่ละครั้ง คะแนนกับเกรดที่ได้มาเป็นเพราะไอคิว และอีคิวที่ได้รับมาจากพันธุกรรมล้วน ๆ เป็นแบบนี้ก็ดีจะได้ไม่ต้องมานั่งปวดหัวทบทวนหนังสือทีหลัง ทน ๆ ไปอีกไม่เท่าไหร่ชีวิตวัยเรียนก็จะจบแล้ว “ปริ๊นท์จ๊ะ” ความคิดทั้งหมดทั้งมวลมีอันต้องสะดุดลงเพราะเสียงเรียกหวานหูของคนที่คุ้นหน้าคุ้นตากันเป็นอย่างดี เรียกสายตาซอกแซกของหลายคนต่างพุ่งตรงมายังเขาและอีกคนด้วยความสนใจ “หืม” ขานรับในลำคอเบา ๆ เมื่อเพื่อนร่วมชั้นเรียนที่ผู้ชายทุกคนต่างชื่นชมในความสวยของเธอหันมาเรียกพร้อมกับรอยยิ้มหวานบาดตาที่ตั้งใจมอบให้ เขาเองก็ไม่ได้ใจร้ายถึงขนาดเมินเฉยได้จึงยิ้มตอบ และรอฟังว่า
last updateLast Updated : 2025-05-14
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status