เฮียไคอย่าร้าย

#เฮียไคอย่าร้าย(1)

คลับหรูใจกลางเมือง 

เวลานี้เป็นเวลานอนของใครหลาย ๆ คน แต่ที่แน่ ๆ มันไม่ใช่เวลานอนของ ‘อีเค้ก’ คนนี้ เมื่อตอนนี้เป็นเวลาตีหนึ่งแต่เค้กยังต้องแบกสังขารมาคลับเพื่อตามยัยน้องสาวตัวดีกลับบ้าน 

เค้กยืนอยู่หน้าคลับในขณะที่มือก็กดโทรศัพท์ด้วยสีหน้าและแววตาไม่สบอารมณ์ สิบกว่าสายที่เค้กพยายามโทรหาคนเป็นน้องแต่ทว่าก็โดนอีกฝ่ายตัดสายเค้กทิ้งอย่างไม่ไยดี “อะไรเนี่ยยัยเคท’ เสียงหวานบ่นพึมพำถ้าไม่ติดว่าคนเป็นแม่ขอร้องให้มาตามน้องสาวกลับ เธอไม่มีทางมายืนหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่ตรงนี้แน่ 

หลังจากที่กดโทรหาน้องสาวอยู่นานมากจนมั่นใจว่าอีกฝ่ายคงไม่ยอมรับโทรศัพท์เธอแน่ ๆ หญิงสาวเลยตัดสินใจเดินเข้ามาตามหาน้องในคลับแทน เค้กเดินเบียดเสียดผู้คนเข้ามาพลางกวาดสายตามองหายัยน้องสาวตัวดีที่จนป่านนี้แล้วยังไม่มีทีท่าจะกลับบ้านกลับช่องเลย

“อีเค้ก” แต่ไม่ทันที่เธอจะได้เดินไปไหน เสียงใครบางคนก็เอ่ยเรียกเธอขึ้นมาซะก่อน จนเธอต้องหันหน้ามองแล้วพบเข้ากับกลุ่มเพื่อนสนิทของตัวเองที่กำลังนั่งดื่มเหล้ากันอยู่ เห็นดังนั้นหญิงสาวจึงเดินเข้าไปหา “ไหนบอกกูว่าไม่มา” วันใหม่หรี่ตามองเค้กราวกับกำลังจับผิดกัน เค้กไม่แปลกใจเลยที่ตัวเองโดนเพื่อนมองด้วยสายตาแบบนั้น เพราะก่อนหน้านี้เพื่อนได้โทรมาชวน แล้วเค้กก็ได้ปฏิเสธไปโดยให้เหตุผลเพื่อนว่าไม่อยากดื่ม แต่พอเวลาผ่านไปไม่นานเธอดันโผล่หัวมายืนทำหน้าสลอนอยู่ที่คลับได้ “ตอแหลนะมึง” เธอเลยโดนเพื่อนว่าให้ ทั้งที่ความจริงแล้วมันไม่ใช่ในแบบที่เพื่อนกำลังเข้าใจเลยสักนิด 

“แม่ให้กูมาตามเคท มึงเจอน้องบ้างไหม” เค้กตอบพลางถามเพื่อนด้วยสีหน้าเหนื่อยหน่าย 

“ตั้งแต่กูมา กูยังไม่เจอน้องมึงเลยนะ” กันตาตามพลันตบเก้าอี้ข้าง ๆ ตัวเอง เรียกเค้กให้มานั่งข้างเจ้าหล่อน “แต่ไหน ๆ มึงก็มาแล้วงั้นมาดื่มด้วยกันหน่อย” 

“อือ” เค้กครางรับด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย สาวเท้าเดินไปนั่งลงยังเก้าอี้ข้างกันตา ทันทีที่เค้กนั่งลงวันใหม่ก็ยื่นแก้วเหล้ามาให้ 

จากตอนแรกที่ไม่อยากดื่ม ตอนนี้น้ำสีอำพันถูกเค้กยกกรอกลงคอแก้วแล้วแก้วเหล่า 

“อ่า” ไม่น่าเชื่อว่าแค่น้ำเมาจะทำให้อารมณ์ของเค้กมันรู้สึกสดชื่นขึ้นมาได้ขนาดนี้ หลังจากที่เครียดเรื่องของน้องสาวตัวดีมานาน 

หญิงสาวคนนี้มีนามว่า ‘เค้ก’ มีน้องสาวชื่อ ‘เคท’ เค้กอายุยี่สิบสอง ส่วนน้องสาวของเค้กอายุยี่สิบ อายุของเค้กกับน้องสาวห่างกันแค่สองปี แต่ทว่านิสัยใจคอของทั้งสองคนช่างต่างกันสุดขั้ว เค้กมีนิสัยแบบผู้หญิงทั่วไป แต่น้องสาวของเค้กน่ะทั้งเกเรและก้าวร้าว อีกทั้งเค้กกับน้องสาว ยังไม่ค่อยถูกกันอีกด้วย นั่นอาจเป็นเพราะว่าน้องสาวเข้าใจว่าพ่อกับแม่รักเค้กมากกว่าเธอ จึงทำให้เค้กกับน้องมีปัญหากันอยู่บ่อย ๆ แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่เลยค่ะ มันไม่ใช่อย่างนั้น พ่อกับแม่ท่านรักลูกเท่ากัน แค่การแสดงออก การปฏิบัติกับลูกแต่ละคนไม่เหมือนกันก็เท่านั้น เมื่อก่อนยัยเคทเธอไม่ได้เป็นคนแบบนี้นะคะ เธอเป็นเด็กที่น่ารักมากแต่เพราะเธอเจอกับเหตุการณ์เลวร้ายมาจึงทำให้เธอมีนิสัยแบบนั้น

“เฮ้อ” ยิ่งคิดก็ได้แต่ถอนหายใจออกมา 

“อะไรมันจะเครียดขนาดนั้น” ถอนหายใจดังจนกันตาร้องท้วงขึ้นมา 

“เครียดเรื่องยัยเคทนิดหน่อย”

“ไม่หน่อยแล้วมั่ง” 

“อีเค้ก” หญิงสาวที่กำลังก้มหน้ามองแก้วเหล้าของตัวเองอยู่ ก็ต้องเงยหน้าขึ้นมามองวันใหม่ที่จู่ ๆ เธอก็ตะโกนเรียกชื่อหญิงสาวเสียงตื่นพลันสะกิดหญิงสาวยิก ๆ ทำหน้าทำตาราวกับกำลังเห็นผียังไงอย่างนั้น

“อะไรของแกวะ” เค้กชักสีหน้าใส่วันใหม่เล็กน้อย 

“มึงดูนั่น” ก่อนที่เค้กกับกันตาจะหันมองตามนิ้วมือของวันใหม่ที่ชี้ไปยังทิศทางใด ทิศทางหนึ่งของคลับแห่งนี้ กลุ่มผู้ชายสามถึงสี่คนที่กำลังนั่งดื่มเหล้ากันอยู่อีกทั้งของเขากำลังมองมายังโต๊ะของเธอ 

“ก็ไม่เห็นมีอะไรน่าสนใจ” เค้กพูดขึ้นมาอย่างไม่แยแสหันกลับมาสนใจแก้วเหล้าของตัวเองต่อไป ก็แค่โดนผู้ชายมองทำเป็นเนื้อเต้นไปได้ หน้าตาก็งั้น ๆ ไม่เห็นน่าสนใจตรงไหน เค้กหันกลับมาทำเหมือนไม่สนใจ

“แต่ผู้ชายคนนั้นมองมึงอยู่นะ คนใส่แว่นน่ะ แม่งคนอะไรแบดบอยฉิบหาย” วันใหม่พ่นคำหยาบออกมาอย่างลืมตัว ในขณะที่สายตาของเธอยังคงจดจ่ออยู่ที่ชายหนุ่มคนนั้น “แม่ง กูว่าทรงนี้ฮอตเนิร์ดชัวร์” 

“หยุดเพ้อเจ้อ” เค้กว่า 

“เฮียไค” ทั้งเค้กและวันใหม่หันมองกันตาพร้อมกันเมื่อจู่ ๆ เธอก็พึมพำชื่อของใครบางคนออกมา “นั่นน่ะเฮียไค” 

“มึงรู้จักเหรอ” วันใหม่ถามน้ำเสียงตื่นเต้น

“รู้จักสิ เสือตัวพ่อเลยน่ะนั่น” 

“กร้าวใจจัง” วันใหม่ทำหน้าฝัน เธอจึงโดนหญิงสาวมองด้วยสายตาเอือมระอาอีกรอบ “แต่ดูเหมือนว่าเขาจะสนใจมึงนะเค้ก” 

เค้กที่ได้ยินอย่างนั้นจึงไหวไหล่ 

“ไม่ใช่สเปก” บอกออกไปเสียงเรียบ อย่างอีเค้กคนนี้ต้องเด็กมัธยมเคี้ยวกรุบกริบ ไม่ใช่หนังเหี่ยวเคี้ยวยากอย่างเฮียคงเฮียไคอะไรนั่น 

“เขามองมาทางมึง” 

เค้กไม่สนใจ 

“เขาเดินมาแล้ว” 

เค้กยังนิ่งอยู่ 

นิ่งทั้งที่หัวใจกำลังเต้นระส่ำ 

ปากบอกไม่สนใจ แต่ไม่รู้ทำไมแค่ได้ยินว่าเขากำลังเดินเข้ามาหาเค้กถึงได้รู้สึกตื่นเต้นมากขนาดนี้ ใจเต้นระรัวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน รู้สึกหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาเสียดื้อ ๆ จนต้องเอ่ยเตือนสติตัวเองในใจ

หนังเหี่ยวเคี้ยวไม่มันท่องไว้สิ ท่องไว้อีเค้ก..