ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม

ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม

last updateLast Updated : 2025-04-04
Language: Thai
goodnovel12goodnovel
10
3 ratings. 3 reviews
57Chapters
5.6Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

สวี่ซือเหยาเป็นคุณหนูที่แสนโง่งม ที่ถูกแม่เลี้ยงจัดฉากให้เสียกับบุรุษต่ำต้อย นางเดินตามเส้นเรื่องเหมือนคนโง่ที่ไร้สมอง เมื่อเดินทางมาถึงจุบจบของชีวิตจึงได้รู้ว่า ตัวเองเป็นเพียงตัวประกอบอย่างน้องสาวตัวร้ายในนิยายเท่านั้น แต่แล้วสวรรค์เหมือนจะเห็นใจตัวประกอบไร้ค่าอย่างนาง ถึงได้ให้นางกลับมาแก้ไขอดีต ในเมื่อนางหวนคืนกลับมาแล้ว นางเอกของเรื่องก็อย่าฝันว่าจะได้โจวเยี่ยนเฉินสามีนางไปครอบครอง เพราะตอนนี้นางมีความคิดเป็นของตัวเอง อยากทำอะไรก็ทำ ไม่มีนักเขียนบงการจากปลายปากกา ต่อไปนี้นางจะสร้างครอบครัวของนางเองด้วยสองมือและหัวใจ ส่วนพี่ชายที่เป็นตัวร้ายเมื่อต้นเหตุคือตัวนางเอง ฉะนั้นหากนางไม่ตายพี่ชายที่แสนดีของนางก็จะไม่กลายเป็นตัวร้าย เส้นทางชีวิตของสวี่ซือเหยาจะเป็นอย่างไร

View More

Chapter 1

ขอทานสกปรกที่ถูกรังเกียจ 1

息子の名門校への入学手続きの最中、思いもよらぬ事実が発覚した。夫との七年間の結婚生活が、すべてとんでもない茶番だったということに。

「申し訳ございません。お調べしたところ、保護者様の婚姻状況は『未婚』となっております」

「そんなはずありません!夫のエドウィン・ボルトンと結婚して、もう七年になるんですよ!」

信じられない思いで言い返す私の背後で、列に並んでいた他の保護者たちが、あからさまな嘲笑を込めて噂し始めた。

「エドウィン・ボルトンですって?よく言うわね!」

「偽造証明書で名門校に入ろうだなんて、浅はかすぎますわ!」

「どこかの愛人かしら?ささっと追い出してちょうだい。うちの娘の手続きが待っているのよ!」

受付の職員も苛立ちを隠せない様子で、冷たく繰り返した。

「この方。家族関係を証明できないのであれば、これ以上業務を妨害しないでいただけますか」

その場にいることなどできず、私は市役所へと急いだ。そこで改めて調べてもらうために。

けれど、結果は同じだった。婚姻状況の欄には、はっきりと「未婚」の二文字。

信じたくなくて、最後の望みを託すように尋ねる。「では、エドウィン・ボルトンの法的な妻は、いったい誰なのですか?」

職員は事務的に、ひとつの名前を告げた。

「ハンナ・ブラウン様です」

偽物の婚姻証明書を握りしめる手に、爪が食い込むほど力が入る。目の前がぐらりと揺れ、その場に崩れ落ちそうだった。

ハンナ・ブラウン。

ええ、もちろん知っている。その名前を、私は決して忘れはしない。

あれはエドウィンと結婚して三年目のこと。

一ヶ月の出張から、彼を驚かせようと予定より早く帰国した日があった。

まさか、オフィスで彼が見知らぬ女性と熱烈なキスを交わしている場面を目撃してしまうなんて。

その女性こそ、会社に新しく来たインターンの子、ハンナ・ブラウンだった。

私はその場で激怒した。エドウィンもさすがに顔面蒼白になり、私の前に跪いて謝罪した。

彼の言い分は、酔っていてハンナを私と見間違えただけだ、というものだった。

その後、彼は半年間も必死に許しを請い続け、二度とハンナと関わらないと何度も約束した。私は、半ば無理やり自分を納得させるようにして、彼を許した。

ハンナは即座に解雇され、海外へ渡ったと聞いた。それ以来、彼女のことを耳にすることはなかった。

すべては元通りになったのだと、そう信じていたのに。

まさか、最初からすべてが嘘だったなんて。

私は車を飛ばして家に戻った。なぜこんなことをしたのか、エドウィンを問い詰めるために。

ドアを開けようとした、その瞬間。室内から声が聞こえてきた。

「旦那様、もう七年ですよ。いつになったらソフィア様に、法的な地位をお与えになるおつもりなのですか?」

伸ばした手が、宙で止まる。エドウィンが最も信頼している執事の声だった。

長い沈黙の後、エドウィンの声が続いた。

「もう少しだ。ハンナは両親を亡くして天涯孤独の身なんだ。あの子を助けられるのは俺しかいない。彼女には、この『妻』という名義が必要なんだよ」

「もし、ソフィア様に知られてしまったら?」

「大丈夫だ。ソフィアは俺を愛している。それに、オリヴァーのためにも、彼女は俺から離れたりしないさ。ハンナがビジネスの世界で確かな地位を固めたら、その時こそソフィアに本物の婚姻証明書を渡す」

彼は、何一つ疑うことのない確信に満ちた口調でそう言いきった。

ドアの外で、静かに涙を流している私の存在など、知る由もなく。

そうか、すべて計算ずくだったんだ。

私の彼への愛も、息子オリヴァーへの愛情も、すべては彼の手の内にある駒でしかなかった。

音を立てずにその場を離れ、私は携帯を取り出した。長い間、心の奥底に封印していた番号に電話をかける。

「お母様。先日のフィリップス家とのお話、お受けします」
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

reviews

Ploy Panyapat
Ploy Panyapat
เรื่องนี้สนุกค่ะ พอ น่ารักดี เด็กๆก็น่ารัก
2025-10-10 00:00:16
0
0
MY1536
MY1536
สนุกค่ะ อ่านจนจบ
2025-06-22 10:50:17
0
0
Nattery
Nattery
เนื้อเรื่องอ่านได้เรื่อยๆ ขอบคุณที่อัพเดทจนจบ
2025-05-06 01:22:34
0
0
57 Chapters
ขอทานสกปรกที่ถูกรังเกียจ 1
สองข้างทางเวลานี้คลาคล่ำไปด้วยผู้คน ถนนทุกเส้นในเมืองหลวงถูกประดับประดาเพื่อฉลองชัย โคมไฟสีแดงติดเรียงรายเป็นทิวแถว ประกาศผลงานอันยิ่งใหญ่ที่จวิ้นอ๋องนำกลับมา กระถางดอกไม้ถูกนำมาตั้งเรียงตั้งแต่หน้าประตูวังกระจายออกไป เสมือนเกียรติยศที่กำลังเบ่งบานชูช่อ เสียงชื่นชมยินดีและสรรเสริญดังแซ่ซ้องไปทุกหัวมุมเมือง ช่างแตกต่างจากตัวนางในตอนนี้เสียจริง… สตรีร่างผอมแห้งแทบเหลือแต่หนังติดกระดูก เดินโซเซเจียนล้มทุกย่างก้าว ดวงตาว่างเปล่าเหมือนปลาตาย สวี่ซือเหยาเป็นถึงคุณหนูสกุลสวี่ บิดาเสนาบดีมีจวนใหญ่โตโอ่อ่า มีเบี้ยเลี้ยงให้ใช้จ่ายได้อย่างฟุ่มเฟือยทุกวัน แต่ตอนนี้นางมีสภาพไม่ต่างจากขอทานคนหนึ่ง หรือบางทีขอทานอาจมีสภาพดูดีกว่านางด้วยซ้ำ ผิวที่เคยเนียนนุ่มแห้งแตกด้วยไม่ได้รับการดูแลอย่างเก่า ริมฝีปากแห้งผากคล้ายเอาทรายมาทาเคลือบ สีหน้าเศร้าหมองเกินทนดูได้ ตอนนี้นางเป็นเพียงหญิงบ้าเสียสติที่ได้แต่เดินเตร่ไปมาด้วยหัวใจล่องลอย และสวี่ซือเหยาหวังว่ามันจะหลุดลอยไปจริง ๆ ในสักวัน ดวงใจของนางแตกสลายไม่มีชิ้นดี หากแหลกลาญเป็นผุยผงเสียวันนี้เลยคงดีกว่า ชีวิตคุณหนูสกุลสวี่เคยดีกว่านี้มาก นางเคยมีเสื
last updateLast Updated : 2025-03-25
Read more
ขอทานสกปรกที่ถูกรังเกียจ 2
"ตายแน่หรือเปล่า!?" "นั่นหญิงบ้าคนนั้นใช่ไหม!" "คุณพระช่วย!" ผู้ที่ตกอกตกใจและแสดงความเห็นใจออกมา ส่วนใหญ่เป็นผู้ชราที่ผ่านโลกมามาก ชายคนนั้นที่ผลักขอทานสปรกถูกประณามทางสายตาในทันทีจนต้องรีบเดินหนีหลบไป แต่การทำให้ขบวนเสด็จหยุดชะงักเป็นคนละเรื่องกัน หากสวี่ซือเหยาเป็นผู้ไม่หวังดีที่ตั้งใจก่อกวนขึ้นมา คงถูกบั่นคอในทันที แต่เห็นสภาพของหญิงสาววิปลาสผู้นี้แล้วพวกเขาก็ปัดตกความคิดที่ว่านั่นไป สวี่ซือเหยาไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมตนเองมาอยู่ตรงนี้ รู้เพียงว่าสติเริ่มเลือนรางลงเต็มที ทั้งมึนหัวและวิงเวียนจนแรงจะพยุงตัวให้ลุกขึ้นยังไม่มี เสียงเอะอะโวยวายดังอยู่พักหนึ่ง ก็มีพลทหารมาลากร่างนั้นออกไปไม่ให้เป็นที่ระคายสายตา สวี่ซือเหยาถูกดึงขึ้นจากพื้นอย่างไม่สนว่าจะเป็นหรือตาย ร่างกายที่ทรุดโทรมจากอาการป่วยสะสมทำให้นางกระอักเลือดออกมาคำใหญ่ เปรอะเปื้อนจนย้อมชุดมอมแมมให้กลายเป็นสีชาด หญิงวิปลาสที่พวกชาวบ้านพากันเรียกหมดลมหายใจไปในทันที กลายเป็นเพียงร่างติดกระดูกที่ถูกหิ้วไปมาอย่างน่าเวทนาเกินจะทนดู "อะไรเนี่ย น่าขยะแขยงจริง" พลทหารนายหนึ่งเอ่ยออกมาทั้งแสดงสีหน้ารั
last updateLast Updated : 2025-03-25
Read more
ตัวประกอบที่ไร้ค่า
ส่วนคนที่ได้เจอก่อนตายและมอบความเมตตาจัดพิธีส่งวิญญาณให้เป็นครั้งสุดท้าย คือพระเอกของนิยายเรื่องนั้นที่กลับมาจากสนามรบหลังเสร็จศึกสงคราม และไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นอดีตสามีที่ความจำเสื่อมจำเธอไม่ได้และเริ่มต้นใหม่กับนางเอกอย่างมีความสุข "เฮ่อ…" สวี่ซือเหยาถอนหายใจ เหยียดขาออกบนที่นอนหนานุ่ม ไม่รู้ว่าควรรู้สึกอย่างไรกับอดีตสามีที่สูญเสียความทรงจำลืมเธอกับลูกไปหมดสิ้น ขณะที่เธอจดจำได้ทุกอย่างและตายอย่างน่าสังเวท แต่นั่นเป็นเรื่องอดีตเพราะเธอตายแล้วคงกลับไปแก้ไขหรือแก้ตัวใหม่ไม่ได้ แม้อยากจะกล่าวขอบคุณพี่ชาย แต่ตะโกนให้ตายเขาก็คงไม่ได้ยิน มีหรือไม่นะ วิธีที่จะส่งความในใจกลับไปหา... สิ่งที่ติดค้างในใจเธอมากที่สุดตอนนี้ คือการที่เธอเข้าใจผิดพี่ชาย ตั้งแต่เขาจากไปจวบจนเธอตายก็ไม่มีโอกาสได้พบหน้าอีกเลย สวี่ซือเหยาดำเนินชีวิตปกติต่อไป แต่เนื้อหาของนิยายเรื่องนั้นยังติดค้างอยู่ในใจจวบจนวาระสุดท้ายของชีวิต... กลิ่นเหม็นอับที่โชยคลุ้งจมูกเหมือนอยู่ในโรงเตี๊ยมราคาถูก ทำให้สวี่ซือเหยาข่มตานอนต่อไม่ไหว อีกทั้งเสียงโวยวายหลาย ๆ เสียงที่เอ่ยโต้คารมกันอยู่นี้ก็หนวกหูเกินจะหลับลง "ลากนางออกมา ทำงามห
last updateLast Updated : 2025-03-25
Read more
งานแต่งงานแบบลวกๆ 1
ต้องขอบคุณหนังสือเล่มนั้นที่ทำให้สวี่ซือเหยาได้พบความจริง ไม่อย่างนั้นการกลับมาครั้งนี้อาจเดินหมากพลาดอีกครั้ง ไม่ว่าอะไรก็ตามที่ทำให้นางได้ย้อนกลับมาในโลกใบนี้ แต่ต่อไปนี้นางจะไม่ได้เดินตามเส้นเรื่องของหนังสือเรื่องนั้นอีกเด็ดขาด ใครจะเป็นตัวประกอบก็เป็นไปแต่นางจะใช้ชีวิตในชาตินี้ให้ดี นางลูบท้องของนางอย่างเฝ้าหวังว่าลูกน้อยของนางจะกลับมาเกิดกับนางอีกครั้ง "เทียบเวลาและเหตุการณ์ ตอนนี้พี่ชายน่าจะกำลังเดินทางไปที่ชายแดน ถ้าข้าไม่เป็นอะไร เขาก็ไม่จำเป็นต้องแก้แค้น" สวี่ซือเหยาคำนวนเวลาพร้อมหมายมั่นในใจว่าจะต้องมีชีวิตที่ดีกว่าเดิม หากไม่แล้วคงตกต่ำไม่ต่างจากชาติก่อนที่เลวร้ายบัดซบสิ้นดี "พู่กัน ๆ" นางเอ่ยพึมพำพลางมองหาสิ่งที่ต้องการ ในหอบรรพชนมีพู่กัน หมึก และม้วนกระดาษเตรียมเอาไว้อยู่ก่อนแล้ว แต่ถูกเก็บไว้ในหีบใบไหนนางก็ไม่มั่นใจ สตรีร่างระหงเดินวนดูตามจุดต่าง ๆ ในหอบรรพชนจนพบกับตู้เก็บสองหลัง เปิดเข้าไปก็พบว่าฝั่งหนึ่งใช้เก็บอุปกรณ์กราบไหว้ อีกฝั่งเป็นม้วนกระดาษและแท่นหมึก "อยู่นี่เอง" คุณหนูของจวนไอค่อกแค่กหลังเผลอสูดฝุ่นเข้าไป หอบรรพชนไม่ได้มีคนมาทำความสะอาดนานขนาดไหนกันจึงทำใ
last updateLast Updated : 2025-03-25
Read more
งานแต่งงานแบบลวกๆ 2
สวี่ซือเหยายิ้มค้าง ครั้งก่อนนางก็กล่าวเช่นนี้ไม่มีผิดเพี้ยน แต่สุดท้ายก็ยึดเอาทรัพย์สินของนางที่เป็นสินเดิมมารดาไปเป็นของส่วนตัว "จริงสิ เจ้าฝากสินเดิมไว้ที่ข้าเป็นอย่างไร หากเอาของไปด้วยหมดนายท่านอาจสงสัยได้ หากเขาเลิกจับตาดูคนในจวนแล้ว ข้าค่อยแอบส่งให้เจ้าทีละชิ้นสองชิ้นเป็นอย่างไร" หลี่หวางอี้มอบรอยยิ้มที่เป็นดั่งยาพิษเคลือบน้ำตาลให้เด็กสาวผู้นี้มาหลายปี จนตอนนี้เติบใหญ่เป็นหญิงสาวเต็มตัว สร้างความไว้เนื้อเชื่อใจปลอม ๆ มาหลายปี ป่านนี้คงเชื่อฟังไปหมดทุกคำเป็นแน่ อย่างไรนางก็จะถูกไล่ออกไปอยู่แล้ว ทรัพย์สินราคาแพงไม่จำเป็นสำหรับหญิงสาวสามัญชนหรอก เก็บไว้นางยังมีประโยชน์กว่า บุตรสาวของนางก็อยู่ในวัยกำลังแต่งเนื้อแต่งตัว หากไปเข้าตาคุณชายสักคนนางก็พลอยสบายไปด้วย ดังนั้นต้องทำให้บุตรสาวของนางโดดเด่นขึ้นมา และเงินก็เป็นสิ่งจำเป็นอย่างช่วยไม่ได้ "นั่นเป็นความคิดที่ดีมากเจ้าค่ะ" สวี่ซือเหยายิ้มกว้างตอบ หลังสตรีผู้นั้นกลับไปก็มีบ่าวผู้หนึ่งนำของที่ต้องการมาให้ สตรีผู้นี้เคยเป็นผู้ดีตกยาก ตระกูลล้มละลาย และกลายเป็นสาวใช้ในจวน เป็นเพียงไม่กี่คนที่พอจะปฏิบัติต่อนางอย่างไม่ลำเอียงอยู่บ้าง
last updateLast Updated : 2025-03-25
Read more
ถูกขับไล่ออกจากจวน 1
สตรีผู้ได้ข้ามภพชาติมาหนึ่งครั้ง นำเครื่องประดับส่วนตัวบางชิ้นยัดใส่อกเสื้อเท่าที่นำไปด้วยได้ ช่วงแรกของการตั้งตัวอย่างไรก็ต้องใช้เงิน ต่อให้นางจะกลับมาทวงคืนภายหลังก็อีกพักใหญ่ หลังดึงผ้าคลุมหน้าลงแล้วเปิดประตูออกมา ก็เห็นบ่าวสองคนรออยู่เพื่อนำทาง บ่าวในเรือนยังทำงานไปตามเดิมเสมือนวันนี้ไม่ได้มีพิธีสำคัญอะไร น่าแปลกที่ชาติก่อนนางโง่เง่าถึงขนาดไม่สังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงนี้ไปได้ ราวกับว่าถูกสวรรค์ปิดตาให้หน้ามืดตามัวเดินในเส้นทางที่ผิด มาถึงลานกว้างของสวนด้านหน้าเรือนหลัก ก็ถูกสาวใช้ที่ไม่เห็นหัวดันไหล่ให้นั่งลงที่พื้นอย่างเคย ตั้งแต่มารดาเสียไป ตัวนางก็ไม่มีสาวใช้ส่วนตัวค่อยปรนนิบัติด้วยบิดาบอกว่าไม่จำเป็นตามคำยุยงของแม่เลี้ยง บ่าวไพร่ในเรือนจึงไม่มีความยำเกรงให้นาง ปลายปากกาของนักเขียนช่างน่ากลัวเหลือเกิน แต่ไม่เป็นไรชาตินี้นางรู้ตื่นและรู้แจ้งหมดแล้ว ไม่มีใครมาขีดเขียนชีวิตนางได้อีกแล้ว สวี่ซูหยางก้มมองบุตรสาวที่ไม่เคยได้ดั่งใจด้วยสายตาดูแคลน ตรงหน้านางคือแท่นกราบไหว้เทพพระเจ้า ข้างกายคือบุรุษที่นางเคยร่วมเตียง ไม่มีญาติฝ่ายเจ้าบ่าว เช่นนี้เป็นการไม่ให้เกียรติเจ้าสาวอย่างมาก บิด
last updateLast Updated : 2025-03-27
Read more
ถูกขับไล่ออกจากจวน 2
"พวกเราแต่งงานแล้ว เรียกแม่นางได้อย่างไรล่ะ" สวี่ซือเหยาหันมายิ้มให้อย่างอ่อนหวานพร้อมเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "เอ่อ…" โจวเยี่ยนเฉินอ้ำอึ้งอยู่พักหนึ่ง ใบหน้าเขาแดงระเรื่อเมื่อเห็นสายตาภรรยามองมาก่อนเรียกชื่อนางออกมาดี “ซือเหยา...” “เรียกข้าเหยาเอ๋อร์ ข้าจะเรียกท่านว่าท่านพี่ ตกลงหรือไม่” สวี่ซือเหยาจับมือหนาเอาไว้แล้วเอ่ยถามเสียงหวาน ซึ่งทำให้อีกคนหน้าแดงระเรื่ออย่างเก้อเขินก่อนจะเอ่ยเรียกนางเสียงเบาหวิวจนแทบไม่ได้ยิน นางหัวเราะเบา ๆ ไม่ได้ถือสาที่เขาเขินอาย และต่อไปนี้นางจะทำให้เขาคุ้นเคยกับนางจนกระทั่งรู้สึกว่าชีวิตนี้ขาดนางไม่ได้ “เรามาทำอะไรที่นี่” โจวเยี่ยนเฉินเอ่ยถามอย่างสงสัย เมื่อครู่นี้ถูกโยนออกจากประตูหน้าบ้านแต่ภรรยากลับพามาที่หลังจวนแทน ทำให้เขาอดที่จะสงสัยว่านางย้อนกลับมาทำไมเพราะอย่างไรเวลานี้คนตระกูลสวี่ก็ไม่ต้อนรับพวกเขาแล้ว "จะจากไปทั้งแบบนี้ก็กระไรอยู่ ท่านยกตัวข้าขึ้นพอให้ข้ามกำแพงได้หรือไม่" สวี่ซือเหยาหันไปบอกสามีด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ไม่ว่าอย่างไรนางก็ไม่ยอมจากไปตัวเปล่าแน่ ๆ แม้จะแบ่งสมบัติออกไปบ้างแล้วแต่หากไม่ได้เอาไปจนหมดนางคงรู้สึกไม่สบายใจที่ปล่อยให
last updateLast Updated : 2025-03-27
Read more
สินเดิมของมารดา 1
ระหว่างรอสามีกลับมา สวี่ซือเหยาก็ตรวจดูรายการสินเดิมทั้งหมดว่าอยู่ครบหรือไม่ พวกหีบปิ่นปักที่นางแอบเอาออกไปก่อนนั้นมองข้ามไปได้ ที่ต้องนำออกมาล่วงหน้าก็เป็นความพะวงของนางเอง ฮูหยินรองชอบของสวยงาม ๆ หากชอบใจมากพอก็จะเก็บไว้เองไม่นำไปขาย สวี่ซือเหยากลัวปิ่นมารดาโปรดปรานจะถูกขโมยไปก่อน จึงวานฉางเหลียนนำออกมา ของที่มีอยู่นี้หายไปสี่ห้ารายการ ต้องเป็นฮูหยินรองอย่างไม่ต้องสงสัย ของพวกนั้นมีราคามากก็จริง แต่จะให้ไปตามทวงถามก็คงยากเกิน ไม่แน่ว่าถูกขายไปนานแล้วกระมัง เอาเถอะ หายไปบ้างก็ยังดีกว่าหายไปหมด "โฉนดด้วยเจ้าค่ะท่านพ่อ" แม้จะบอกว่าหายไปบ้างก็ไม่เป็นไร แต่บางอย่างนางจะต้องเอาคืนมาให้ได้โดยเฉพาะที่ดินของมารดาและร้านค้าที่นางเคยมี ชาติก่อนนางไม่ได้อะไรไปเลยแม้จะย้ายไปอยู่ที่ฉางซานก็ไม่มีอะไรติดตัวเพื่อเริ่มต้นใหม่ ได้แต่ใช้เงินของโจวเยี่ยนเฉินอย่างไร้สามัญสำนึก แค่คิดถึงชาติก่อนก็ได้แต่หน้าแดงก่ำด้วยความอับอาย ไม่คิดว่าตัวเองจะไร้สมองแบบนั้น นั่นต้องไม่ใช่นางแน่ ๆ ต้องเป็นเพราะปลายปากกากำหนดให้นางเป็นโง่แน่ๆ เหมือนกับท่านพ่อตอนนี้ที่เป็นคนโง่ที่ขับไล่ลูกฮูหยินเอกไปจนหมด เหลือแค่ฮูหยิ
last updateLast Updated : 2025-03-27
Read more
สินเดิมของมารดา 2
บรรยากาศในขบวนเดินทางค่อนข้างกระอักกระอ่วนอยู่บ้าง เพราะบ่าวหลังเรือนแทบไม่เคยใกล้ชิดคุณหนู อีกทั้งยังเคยถูกเป่าหูมาว่าสวี่ซือเหยาเป็นคนส่งพวกตนไปอยู่เรือนด้านหลังเอง มาวันนี้ความจริงกระจ่าง ว่าคุณหนูของพวกตนก็ถูกรังแกเช่นกัน กระนั้นช่องว่างที่เกิดขึ้นก็ไม่กลบกันได้ง่าย ๆ แต่คนที่ติดตามมาล้วนเต็มใจเดินทางมาด้วย เพราะอยู่ที่นั่นแม้จะเป็นในเมืองใหญ่แต่ก็ถูกบ่าวในเรือนฮูหยินรองกดขี่ขมเหงอยู่บ่อยครั้ง พวกเขาจึงพยายามปรับตัวให้เข้ากับเจ้านาย ระหว่างทางสวี่ซือเหยาได้ให้ฉางเหลียนนำไปเอาหีบที่ซ่อนอยู่ใต้ต้นไม้กลับมาด้วย และได้แลกเปลี่ยนมรดกบางอย่างเป็นตั๋วเงิน ซื้อของใช้จำเป็นสำหรับหลายชีวิตระหว่างทาง ก่อนพลบค่ำวันเดียวกันนั้นก็มาถึงฉางซานในที่สุด "ซือเหยา เหนื่อยหรือไม่" โจวเยี่ยนเฉินยื่นมือมาให้ภรรยาจับประคองลงจากรถม้าที่นั่งมาหลายชั่วยาม "ไม่เป็นไร ข้าไหว" สวี่ซือเหยาสบตาผู้เป็นสามี ดวงตาหงส์ลุ่มลึกนั้นช่างอ่านยากแต่ในใจนางกลับครุ่นคิดว่าต่อให้เจอนางเอกนางก็ไม่ปล่อยมือจากสามีที่ดีแบบนี้เด็ดขาด ความจริงใจที่สื่อมาถึงทำให้เขามองข้ามแววตานั้นไป โจวเยี่ยนเฉินนึกว่านางจะตีโพยตีพายแล้วไม่ย
last updateLast Updated : 2025-03-27
Read more
วางแผนอนาคต
สวี่ซือเหยามองบ้านหลังนี้ที่ไร้คนดูแลก็นึกครอบครัวที่ยังเหลืออีกคนหนึ่งขึ้นมา กาลก่อนตอนที่นางหลงเชื่อคำฮูหยินรองจนมีชะตาน่าสมเพช ร้านรวงและไร่นาที่เป็นของมารดาก็ได้น้าชายที่เป็นเป็นน้องต่างมารดาของท่านแม่ของนางช่วยดูแล แต่พอมารดานางจากไปฮูหยินรองก็เข้ามามีบทบาทในการจัดการมรดก เปลี่ยนคนดูแลออกหมดและไล่น้าชายกับครอบครัวของเขาไปอยู่ที่อื่น ตอนที่นางตกต่ำเขาก็ยื่นมือเข้ามาช่วยอย่างไม่นึกรังเเกียจ แต่นางกลับตอนแทนด้วยความหูเบา เข้าข้างคนผิด สวี่ซือเหยายืนมองบ้านหลังนั้นด้วยสีหน้าเหม่อลอย ก่อนจะพาเขากลับมาต้องทำอะไรกับสภาพบ้านนี้ก่อนล่ะนะ "ฉางเหลียน" สวี่ซือเหยาเรียกหาไม่นานฉางเหลียนก็มาปรากฏตัวอย่างรวดเร็ว "เจ้าคะฮูหยิน?" ฉางเหลียนเอ่ยถามพร้อมเปลี่ยนสรรพนามเรียกใหม่เพื่อเป็นตัวอย่างให้บ่าวรับใช้คนอื่นๆ ได้ทำตาม ตอนนี้เจ้านายไม่ใช่คุณหนูใหญ่ตระกูลสวี่อีกต่อไปแล้วแต่เป็นนายหญิงและเป็นฮูหยินของบ้านหลังนี้ "ไปตลาดกับข้า" ได้รับคำสั่งดังนั้นหญิงสาวก็ไปนำตะกร้าและถุงย่ามมาเตรียมพร้อม แต่สวี่ซือเหยาก็บอกให้นางเอาไปเก็บเหมือนเดิม เพราะที่จะไปซื้อครั้งนี้เป็นเครื่องเรือน ถึงห้องของเจ้านายจ
last updateLast Updated : 2025-03-27
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status