หน้าหลัก / รักโบราณ / ในวันที่ใจของข้าถ่องแท้ / ตอนที่3||ตบปากคนแก่จะผิดหรือไม่นะ?!(จบตอน)

แชร์

ตอนที่3||ตบปากคนแก่จะผิดหรือไม่นะ?!(จบตอน)

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-02 10:11:56

คราวนี้ฮูหยินผู้เฒ่าหยวนถึงกับพูดไม่ออก เพราะโดยธรรมเนียมแล้ว ชาวต้าเซี่ยน้อยจวนนักที่จะยินยอมให้อนุภรรยาหรืออี้เหนียงคลอดบุตรก่อนฮูหยินเอก นอกจากมีเหตุจำเป็นเช่นตัวของฮูหยินเอกนั้นมิอาจให้กำเนิดบุตรชายได้ จึงสามารถรับสตรีมาเป็นอี้เหนียงให้ตั้งครรภ์แทน ทว่าในกรณีของจีเมี่ยวหลัวนี้ยังไม่ทันร่วมหอหลายชายคนโตของนางกลับใจร้อนคิดจะให้ฮูหยินเอกของตนเองรับเอาบุตรของอนุภรรยาที่แอบไปซุกซ่อนเอาไว้ภายนอกจากจวนถึงสามปีเช่นนี้ จวนเว่ยกั๋วกงก็ผิดกับสกุลจีจริงๆ

"สมรสนี้ไร้ความเป็นธรรม ฝ่าบาทได้โปรดเมตตาน้องสาวของกระหม่อมด้วยพ่ะย่ะค่ะ"

จีม่อชงรีบคุกเข่าโคกศีรษะขอร้องผู้เป็นนายเหนือหัวโดยตรงของตนทันทีเมื่อฝ่ายของสกุลหยวนหมดคำจะโต้แย้ง น้องสาวคนเดียวเขาเลี้ยงดูนางได้ หากจะมีสามีแล้วไม่มีความสุขซึ่งจากที่ดูแล้วมียายเฒ่าทั้งโลกแคบและใจคับแคบหากจีเมี่ยวหลัวยังต้องแต่งสะใภ้ก็เหมือนนรกตั้งแต่ยังไม่ตายแล้วจริงๆ

"ผู้บัญชาการจีต้องคิดให้ถี่ถ้วนนะ ปีนี้น้องสาวของเจ้าอายุสิบแปดแล้ว ยิ่งผ่านการแต่งงานเช่นนี้ อนาคตของนางสำหรับออกเรือนเกรงว่าจะยากแล้ว"

ซ่างกวนโทวเอ่ยเตือนสติแม่ทัพใหญ่ในมหานครเสียนหยางออกไปเสียงเรียบถึงสกุลหยวนจะเป็นญาติแต่ที่เคียงบ่าเคียงไหล่เขากับน้องชายคือสกุลจี เช่นไรก็ต้องเห็นกับอนาคตของคุณหนูลิ่วจีมาเป็นอันดับหนึ่ง ถึงจะมองเห็นความไม่เป็นธรรมแจ่มชัดเจนในสายตาของตนเองอยู่ตรงหน้าก็ตามอย่างไรก็อยากให้จีม่อชงกับจีเมี่ยวหลัวได้คิดให้ดีอีกครั้ง

"ก็แค่ออกเรือน จวนจีไท่เว่ยมิได้ยากจน ต่อให้เมี่ยวเมี่ยวไม่แต่งงานไปจนแก่เฒ่ากระหม่อมก็เลี้ยงดูนางได้พ่ะย่ะค่ะ ดีกว่าปล่อยให้นางก้าวผิดแต่งกับบุรุษจิตใจไม่มั่นคง สตรีเราเกิดมาสิบห้าปีเชื่อฟังบิดา หลังสิบห้าปีครบวัยออกเรือน พอแต่งงานให้เชื่อฟังสามี หากได้สามีดีชีวิตราวกับขึ้นสวรรค์แต่สามีเช่นหยวนเค่อเจวี๋ยนั้นหากครองคู่กระหม่อมเห็นแต่ขุมนรกเท่านั้นที่รอคอยน้องสาวของกระหม่อมอยู่เป็นแน่ อีกอย่างผู้หลักผู้ใหญ่ก็ยังหูตาไม่ดีเห็นผิดเป็นชอบฝ่าบาทจะถามอีกกี่ครั้งกระหม่อมก็ขอกล่าวเช่นเดิมพ่ะย่ะค่ะ"

จีม่อชงกล่าวออกไปทุกคำล้วนออกมาจากใจคนเช่นหยวนเค่อเจวี๋ย ยังไม่แต่งงานก็หลอกลวงน้องสาวของเขาแล้ว หากก้มหน้าอดทนจีเมี่ยวหลัวคงเหมือนตายทั้งเป็นเขาที่เป็นพี่ชายคนโต เป็นตัวแทนของบิดาผู้ลาจาก ย่อมไม่ยินดีแน่นอน แล้วยิ่งผู้ใหญ่เช่นเหล่าฮูหยินหยวนเห็นผิดเป็นชอบเข้าข้างหลานชายไม่ลืมหูลืมตายังเป็นหลานสะใภ้น้องสาวของเขาคงอึดอัดใจตายก่อนยายเฒ่าสารพัดพิษเป็น

"หรือเจ้าคิดเห็นเช่นไรเมี่ยวเมี่ยว แต่ต้าเกอจะเตือนสติเจ้าในฐานะที่ตนเองก็เป็นบุรุษ สันดอนยังพอจะขุดได้ หากสันดานนั้นไซร้ ยากแท้จะทำลาย คนเก่าสันดานย่อมไม่เปลี่ยน หากวันนี้เจ้ายอมหวนคืน เจ้าก็จะได้สามีต่ำช้าคนเดิมคิดให้รอบคอบก่อนจะตอบต้าเกอเถิด"

จีม่อชงหันไปถามน้องสาว จีเมี่ยวหลัวซาบซึ้งยิ่ง จะผ่านไปนานเท่าใดหรือว่านางจะพบเจอเรื่องใดปัญหาขนาดไหน พี่ใหญ่ล้วนยืนอยู่ข้างนางเสมอมิใช่เพียงพี่ใหญ่หรอก มารดาและพี่ชายคนที่สามนั้นหากมาอยู่พร้อมหน้าก็คงส่งเสริมนางเช่นนี้ต่อให้ซานเกอของนั้นปกติชอบรังแกน้องสาวเช่นนาง ทว่าซานเกอเป็นคนประเภทน้องสาวของข้าข้ารังแกได้ผู้เดียว หากใครกล้าแตะต้องนางซานเกอมักตามไปจัดการอย่างเด็ดขาดเสมอ!

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ในวันที่ใจของข้าถ่องแท้    ตอนที่32||อวสาน

    ปลายจมูกโด่งของซ่างกวนโทวกดลงจุมพิตที่ท้ายทอยหลังจากเขาจับเส้นผมนุ่มและผอมของจีเมี่ยวหลัวหลบไปด้านข้างเปิดเผยหลังลำคอขาวสะอาด“เขาหอกันเถิดภรรยาของข้า”เขากระซิบกระซาบแล้วจึงใช้เรียวปากแกร่งสัมผัสกับใบหูของนางจนจีเมี่ยวไคร้ตัวสั่นสะท้าน เขินอายย่อมีมากแต่ระหว่างนางกับซ่างกวนโทวต่างก็ไม่ใช่หนุ่มน้อยและสาวน้อยแล้ว ต่างคนต่างอยู่ในวัยของผู้ใหญ่แล้วทั้งคู่ ดังนั้นเขินอายอย่างไรจีเมี่ยวหลัวย่อมไม่คิดปฏิเสธสามีของนางร่างอรชรหันกลับมาเผชิญหน้ากับเรือนกายสูงใหญ่ด้วยใบหน้าเขินอายสามส่วน มุ่งมั่นเสียเจ็ดส่วน ซ่านุ่มนิ่มโทวถึงกับหัวเราะในลำคอเสียงต่ำ นี่แหละภรรยาของเขา จีเมี่ยวหลัวสำหรับเขาแต่ไหนแต่ไรมาจีเมี่ยวหลัวนั้นก็เป็นสตรีเช่นนี้ หากไม่ใช่นางเป็นเช่นนี้จะดึงสายตาของเขาให้หยุดอยู่ที่นางได้จนถึงทุกวันนี้ได้อย่างไรนางเขย่งปลายเท้าขึ้นแล้วใช้สองแขนของตนเองคล้องลำคอแกร่งจึงดึงให้ใบหน้าหล่อเหลาของท่านปีศาจดำโน้มลงมาหาตนเองโดยที่นางเอกก็เผยอเรียวปากนุ่มนิ่มขึ้นไปหาเขาเช่นกันปัง! ปัง! ปัง!ช่วงจังหวะที่เรียวปากของทั้งสองลงมาบรรจบกัน พลันนั้นดอกไม้ไฟก็ถูกจุดขึ้นมาพอดิบพอดี แสงสว่างวูบวาบกับภาพดอ

  • ในวันที่ใจของข้าถ่องแท้    ตอนที่31||วางมือเท่ากับข้าวางใจ(จบตอน)

    ใครจะคาดสตรีที่รูปโฉมไม่นับว่างดงามสะท้านแผ่นดินจะครอบครองดวงใจของปีศาจดำแห่งต้าเซี่ยได้ คราวแรกทุกคนที่ได้พบเห็นล้วนแปลกใจ ทว่าพอสืบกันไปลึกซึ้ง ตั้งแต่สมัยจีเมี่ยวหลัวไปอยู่แคว้นอิ๋งโจวจนถึงคดีสังหารคนยากไร้ขโมยอวัยวะภายในไปขาย ล้วนเป็นสตรีผู้นี้คอยให้การช่วยเหลือ ทุกคนจึงไม่แปลกใจอีกต่อไป สตรีบางคนโฉมงามเกินไปนอกจากจะอาภัพแล้วบางคนยังนำภัยมาสู่คนใกล้ตัวไปจนถึงชีวิตของตนเองและพอวันเวลาผ่านไปรูปโฉมที่เคยงดงามย่อมโรยราแต่สตรีที่มีสติปัญญา ยิ่งวันเวลาเนิ่นนานพวกนางจะยิ่งเฉลียวฉลาดดังคำว่าขิงยิ่งแก่ยิ่งเผ็ด คล้ายกับต้นอู่ถงยิ่งวันเวลาเพิ่มขึ้นเนื้อไม้จะยิ่งกล้าแกร่งสูงค่า ฉางตี้ฮ่องเต้คงมองเห็นความงามจากภายใน งดงามด้วยสติปัญญามิใช่งดงามด้วยรูปโฉมภายนอกกระมังจึงได้รักปักใจจนมีข่าวลือออกมาในช่วงแรกถึงขนาดที่เขาจะยินดีเป็นเขยแต่งเข้าทั้งที่หากจะกล่าวถึงฐานะ แค่ฉางตี้ฮองเต้นั้นกระดิกนิ้วสะบัดพู่กันเขียนราชโองการออกมาเขาก็สมหวังแล้ว ไม่ต้องมาตกแต่งไฟทั้งเมือง หรือแม้แต่สร้างหอชมเมืองเพื่อนาง ก่อสร้างขึ้นมาเพื่อจะพาคุณหนูลิ่วจีขึ้นไปขอแต่งงานบนนั้นยังจะมีบุรุษใดคลั่งรักได้ยิ่งใหญ่เช่นฉางตี้

  • ในวันที่ใจของข้าถ่องแท้    ตอนที่31||วางมือเท่ากับข้าวางใจ(1)

    และบนศีรษะของจีเมี่ยวหลัวบัดนี้ประดับด้วยปิ่นทองสิบสองชิ้นครบตามธรรมเนียมของสตรีที่เตรียมตัวจะรับตำแหน่งฮองเพริศพริ้งฮาซึ่งบนศีรษะนอกจากปิ่นทองยังมีใบทับทิม ที่เหล่าฮูหยินจีกับซูหมัวมัวแซมเอาไว้ระหว่างปิ่นทองและเส้นผมที่ถูกเกล้างดงาม เรียกว่ากว่าจะเสร็จสิ้นจีเมี่ยวหลัวก็หนักไปหมดทั้งศีรษะและร่างกาย"งดงามมากเลยมากจริงๆ"ซูหมัวมัวพึมพำออกมาราวกับคนสติไม่ครบสมบูรณ์ อย่าว่าจะซูหมัวมัว แม้แต่นางกำนัลอาวุโสที่มาจากวังหลวงก็ยังตื่นตะลึงพอได้เห็นภาพของจีเมี่ยวหลัวหลังจากนางแต่งองค์ทรงเครื่องเต็มยศของเจ้าสาวชั้นสูงเพื่อจะก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งฮองเฮา"เมี่ยวเมี่ยวมาเถอะ พวกเราไปทำพิธีกัน"หลังจากแต่งการครบเครื่อง ก็ถึงเวลาไปกราบไหว้ฟ้าดิน กราบไหว้ป้ายบรรพบุรุษในหอบรรพชนสกุลจี ซึ่งคนที่จะพาจีเมี่ยวหลัวทำพิธีดังกล่าวปกติต้องเป็นบิดา ทว่าบิดาของนางจากไปแล้ว ผู้ทำหน้าที่ผู้นำย่อมเป็นจีม่อชง เมื่อสามปีก่อน เขาเองก็เป็นทำหน้าที่นี้ แต่ในวันนั้นกับวันนี้ความรู้สึกของจีม่อชงและทุกคนในสกุลจีไม่เว้นแม้แต่จีเมี่ยวหลัวเองก็รู้สึกแตกต่างจากคราวนั้นไปไกลโขพอกราบไหว้ป้ายบรรพบุรุษเสร็จแล้วจึงค่อยออกไปร่วมรับประท

  • ในวันที่ใจของข้าถ่องแท้    ตอนที่30|| สามหนังสือหกพิธีการ

    ค่ำคืนนั้นเป็นค่ำคืนที่ชาวเมืองเสียนหยางและเมืองรอบข้างที่สามารถจนท้องฟ้าของมหานครเสียนหยางนั้นเห็นแสงสว่างไสวของพลุและดอกไม้ไฟ ต่างกล่าวขานในเวลาออกไปในเวลาไม่ถึงสิบวันเรื่องที่ฉางตี้ฮองเต้จัดแจงทุกสิ่งเพื่อจะขอสตรีนางหนึ่งแต่งงานก็ดังไปทั่วดินแดนต้าเซี่ยและอาณาจักรใกล้เคียงรวมไปถึงชนเผ่าน้อยใหญ่และเป็นราตรีนั้นที่หยวนเค่อเจวี๋ยได้ทราบเช่นกันว่าเขาทำของดีหลุดมือไปแล้วจริงๆ สามปีแต่แรกเขายังคิดว่าตนเองจะสามารถหวนคืนกลับไปคืนดีและขอสตรีเช่นจีเมี่ยวหลัวแต่งงานได้อีกครั้งจนมาถึงราตรีดังกล่าวความจริงก็ตีแสกหน้าของหยวนเค่อเจวี๋ยว่าตลอดมาเขาหลอกตนเอง เขาหลอกตนเองว่าสุดท้ายจีเมี่ยวหลัวจะต้องหวนคืนมาอภัยให้เขาได้ แต่บัดนี้นางกำลังจะก้าวไปเป็นสตรีอันดับหนึ่งแห่งต้าเซี่ย แค่ฮูหยินเอกของบัณฑิตยากจนผู้หนึ่งจีเมี่ยวหลัวนั้นจะชายตาแลได้อย่างไร!ยิ่งผู้คนทั้งหลายต่างอยากเห็นสตรีผู้นั้นว่าจะโฉมงามสะท้านแผ่นดินเพียงใด แล้วยิ่งหลังจากนั้นอีกหนึ่งเดือนต่อมากลับเป็นฝ่ายของฉางตี้ฮ่องเต้ก็ได้จัดการส่งพ่อสื่อไปเจรจาตกลงสิ้นสอดซึ่งก็มิใช่ใครอื่นหากแต่เป็นโม่กงกงหรือโม่อี้หวายญาติและขันทีคู่พระทัยของเขานั่นเ

  • ในวันที่ใจของข้าถ่องแท้    ตอนที่29||แต่งกับข้าเถิดนะ

    "เราจะไปที่ใดกันเพคะ"วันนี้ฉางตี้ฮ่องเต้นัดแนะกับท่านหัวหน้าลิ่วจี แต่เขานั้นไม่ได้บอกว่าจะพานางไปที่ใดดังนั้นเมื่อขึ้นรถม้าแล้วจีเมี่ยวหลัวย่อมเอ่ยปากถาม ผ่านเหตุการณ์คดีค้าอวัยวะมนุษย์มาได้สามเดือนเศษแต่งานของทั้งซ่างกวนโทวและของจีเมี่ยวหลัวก็ยังมีมากจนล้นมือไม่เปลี่ยน ทว่าระหว่างนางกับเขาก็หาช่วงเวลาว่างตรงกันอยู่น้อยเจ็ดวันออกไปท่องเที่ยวด้วยกันหนึ่งครั้ง"หอชมเมือง"ผ่านมาจนถึงวันนี้ซ่างกวนโทวไม่อยากรออีกแล้วเขาจัดการเก็บกวาดจนวังหลังสะอาดสะอ้าน ราชสำนักเองเขาก็เข้มงวดกวดขันเอาขุนนางตรงฉินเป็นใหญ่เพื่อจะควบคุมขุนนางกังฉินไม่ให้เหิมเกริมได้แล้ว เนื่องจากการคิดจะกำจัดคนเลวออกไปจนสิ้นซากนั้นยากจะเป็นความจริงไปได้ ทุกคนมีส่วนดีและเลวทั้งสิ้นแต่การเลือกเอาความดีควบคุมความเลวอันนี้น่าจะเป็นจริงได้มากกว่าจึงถึงเวลาขอสตรีใจดวงใจแต่งงานเสียที เข้าใกล้จะสามสิบแล้วปีนี้ยี่สิบแปดอีกไม่กี่เดือนก็เต็มยี่สิบเก้าปี และเดือนก่อนทางซ่างกวนไท่ก็แจ้งข่าวดีมาแล้วว่าเจี่ยอวี้หลันเพิ่งตั้งครรภ์ ก็ถึงเวลาของเขาบ้างแล้ว เหน็ดเหนื่อยและยากเย็นจนผ่านมาร่วมแปดปี รวมไปถึงเขาเป็นมังกรเดียวดายมานานกว่าแปดปี

  • ในวันที่ใจของข้าถ่องแท้    ตอนที่28||คดีค้าอวัยวะคน (จบ)

    ส่วนซ่างกวนโทวนั้นกลับวังหลวงเพราะออกมาถึงสี่วันสี่คืนแล้ว เรียกว่าเขาแจกจ่ายงานแล้วก็กลับวังหลวงทันที เพราะเขาเองก็ยังมีงานอีกมากมายให้ต้องกลับไปจัดการสานต่อเช่นกันยิ่งเขาอยากแต่งภรรยามากเท่าใดก็ต้องรีบจัดการเก็บกวาดวังหลังให้สะอาดหมดจดเร็วเท่านั้น"ฝ่าบาท ฉวนซูเฟยมาขอเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ"แค่อาบน้ำเปลี่ยนอาภรณ์เตรียมจะพักผ่อน โม่กงกงก็เข้ามารายงานว่าสตรีที่เขายังไม่ทันได้‘จัดการ’กำจัดออกไปก็เสนอหน้ามารบกวนกันเสียแล้ว"ไล่กลับไป ข้าจะพักผ่อน"อดนอนมาสี่วันสี่คืนความอดทนอดกลั้นของเขาไม่ได้มากเช่นในยามปกติ ขับไล่ไปจึงเป็นวิธีง่ายกว่าในยามนี้เขายังหาเหตุปลดสตรีสกุลฉวนออกไปได้ และที่เก็บเอาไม่ใช่รักใคร่หรือมีจิตพิศวาส ทว่าเพราะเขาทราบสตรีแซ่ฉวนทั้งสองไม่ใช่ธรรมดา ซึ่งสตรีที่ยังเหลือภายในวังหลังก็ล้วนเป็นสตรีประเภทเดียวกับสตรีสกุลฉวนน้าสาวกับหลานสาวที่อายุใกล้เคียงกันนี้ก็ไม่ต่างกัน"ฝ่าบาทไม่ได้พลิกป้ายมาร่วมเดือนแล้วหากยังขับไล่นางไปอาจไม่ใช่เรื่องดี"โม่กงกงเตือน เพราะการพลิกป้ายนี้มันช่วยลดปัญหาวุ่นวายของสตรีวังหลังได้ ส่วนพลิกแล้วซ่างกวนโทวจะไปร่วมหลับนอนกับพวกนางหรือไม่ก็ล้วนเป็นตัวของ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status