ตอนที่7 เผลอตัว

"อื้อออ"ผมเบิกตากว้างเมื่ออยู่ ๆ อีตาลุงฟิลิปป์ก็มาคว้าคอผมจูบ ใช่ครับทุกคนฟังไม่ผิดอีตาลุงฟิลิปป์มันจูบผม เอ๊ะ! เขาเรียกจูบไมวะเพราะอีตาลุงมันแค่จูบแบบแตะกันเฉย ๆ แบบปากแตะปากอ่ะ อันนี้เขาต้องเรียกว่าจุ๊บใช่ไหม

พรึบ!

เดชะบุญมีคนเปิดประตูเข้ามาแบบทะเล่อทะล่าจริง ๆ ด้วยครับเปิดแบบไม่เคาะประตูด้วย ซึ่งอีตาลุงมันไม่รู้สึกตัวว่ามีคนเข้ามา ผมปรายตาไปมองแบบที่ยังจุ๊บกับอีลุงอยู่ (เพราะอีลุงมันล็อกคอผมไว้) ก็เห็นว่าเป็นเจ๊โรสเลขาสุดเอ็กซ์ของอีลุงฟิลิปป์ที่ยืนมองผมกับอีกลุงจูบกันด้วยแววตาอึ้ง ๆ ผมที่เห็นว่าเป็นใครก็ยักคิ้วใส่สองทีเป็นการสื่อว่าผมเหนือกว่า (แต่ในใจกูนี่เต้นตึกตักแล้วครับ) เลขาสาวสวยที่เห็นผมยักคิ้วใส่แบบกวนตีนก็มองผมอย่างแค้น ๆ ก่อนจะถอยหลังปิดประตูไปอย่างเงียบ ๆ

อีลุงมันจูบผมค้างอยู่แบบนี้ไม่นานก็ผล่ะออกจากผม พอมันผละออกจากผมมันก็แสดงสีหน้าอ้ำอึ้ง ส่วนผมที่พอตั้งสติได้ก็พูดออกไปอย่างกวน ๆ เพื่อลดบรรยากาศที่น่าอึดอัดนี้

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี

สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่ถูกล็อก