Inosente. Birhen. Santo. Ilan lamang iyan sa mga katangiang mayroon si Coreen kaya naman madalas siyang pagkaisahan ng mga tao sa paligid niya. Nang pagbintangang kabit ng kaniyang amo ay walang-awang pinatalsik sa trabaho at laglag ang balikat at nakayukong lulugo-lugong naglakad sa kalsada. Dahil sa tadhana ay natanggap siya sa isang bagong trabahong hindi niya inakalang papasukan; ang maging maid ng isang arogante, barumbado, bastos at masungit na si Royce Sullivan dahil na rin sa pangakong malaking sahod. Isang misteryosong lalaki na ayaw ng human contact at literal na nagtayo ng isang malaking salamin sa pagitan nilang dalawa. Ngunit bakit nga naman hindi lalaki ang sahod kung sa unang araw pa lamang ay halos humiwalay na ang kaluluwa niya sa inis sa binata? Idagdag pa na sinamantala ni Royce ang kaniyang kahinaan at inalok siya ng isang deal para mabayaran ang operasyon ng kaniyang kapatid. Pero paano kung madarang siya? Paano kung magustuhan niya ang ginagawa? Paano kung... maging pangahas siyang hawakan ang binata at tawirin ang espasyo na naghihiwalay sa kanila? Ang kaniyang ka-inosentehan kapalit ng malaking halagang hindi niya matatanggihan. Puri, dangal at yamang itinataglay ay iaalay ba sa lalaking ni hindi siya man lamang magawang hawakan nang hindi nakasuot ng gwantes?
View More"Umalis ka sa paningin kong malandi ka at huwag na huwag mo nang ipapakita ang mukha mo sa harap ko o ng asawa ko, naiintindihan mo?!" nanggigigil sa galit na sigaw sa kaniya ng asawa ng dating Amo na si Richard.
Tahimik lamang niyang ginagawa ang trabaho niya nang bigla na lamang siyang sugurin ng sabunot at sampal ng asawa nito na si Teresa. Ipinahiya siya nito sa harap ng mga kasamahan niya at sinabihan ng masasakit na salita at tinawag ng kung ano-ano.
Who would've thought that she'll be mistaken as a mistress? To a family man who's twice her age at that?
Oo nga't kailangan niya ng pera para ipagamot ang nag-iisa niyang kapatid na si Rica, ngunit hindi niya magagawang kumabit at sumira ng pamilya.
"Hindi ko ho ginawa ang ibinibintang ninyo. Alam ng Diyos iyan." naninindigan niyang sabi kay Teresa habang inaayos ang sarili at pinupulot ang mga gamit niyang itinapon nito.
"'Wag mong madamay-damay ang Diyos sa kakatihan mong, gaga ka!" galit pa rin nitong bulyaw sa kaniya.
Taas-noo siyang humarap dito matapos niyang ayusin ang mga gamit. Mahirap man siya ay hindi mawawala ang dignidad niya. Ipapakita niya rito na pera lamang ang nilamang nito sa kaniya.
"Kung hindi kayo naniniwala ay wala na akong magagawa pa. Pero Misis, unang-una, hindi ho porke't mas maganda at mas bata ako sa inyo ay may karapatan na kayong pagbintangan akong isang kabit. Pangalawa, oo nga't mas mayaman kayo sa akin pero ang pinapakita ninyong asal ngayon ay hindi asal ng isang babaeng may pinag-aralan. Kung ako ho sa inyo ay hahanapin ko ang tunay na kabit bago pa kayo mawalan ng asawa." matapos sabihin iyon ay tinalikuran na niya ito at iniwang nanggagalaiti.
Nang makalayo sa dating kumpanya ay hindi niya naiwasang maluha. Wala na siyang trabaho pa. Saan siya kukuha ng pera pampagamot kay Rica?
Ang kapatid na si Rica ay walong-taong gulang lamang ng ma-diagnose ng leukemia. Namatay na ang kaniyang mga magulang dahil sa isang sunog noon nang maiwan ang mga ito sa kanilang bahay. Siya na lang ang tanging mayroon ang kapatid niya. Siya lamang ang inaasahan nito at isinumpa niya sa libingan ng mga magulang niyang hinding-hindi niya pababayaan ang kapatid hanggang sa mamatay siya.
Tanda niya kung paanong gumuho ang mundo niya nang malaman ang sakit ng kapatid. Kinausap niya noon ang Diyos at tinanong ito kung bakit hindi siya ang binigyan nito ng sakit. Napakabata pa ng kapatid niya upang dumaan sa ganoong klase ng pasakit.
She sighed and stared at nothing in particular. Kailangan niyang makahanap kaagad ng matinong trabaho sa lalong madaling panahon.
Napukaw ng atensiyon niya ang dalawang babaeng nag-uusap mula sa kaniyang likuran. Nilingon niya ang mga ito bago muling tumingin sa kalsada at pinanuod ang mga sasakyang dumaraan.
"Baka naman pwede pa natin itong pag-usapan, Myla."
"Ayoko na talaga, Ma'am. Hindi ko na kaya pang mag-trabaho para kay Sir. Pakiramdam ko ay mamamatay na ako sa sama ng loob." rinig niyang sabi ng isang babae habang umiiyak.
"Dadagdagan ko pa ang sweldo mo, Myla. 20,000, okay na sa'yo? Please, 'wag ka namang mag-quit."
"Hindi na talaga, Ma'am. Buo na po ang desisyon ko. Sapat na ang dalawang buwan na pagtitiis ko. Maiwan ko na kayo."
She saw the woman walk past her and stared at her retreating back before looking back at the older woman with her head in hung low. The woman looks so stressed.
"Siya na ang pinaka-tumagal. Hindi ko na alam kung saan ako hahanap ng papalit kay Myla." miserableng sabi nito sa sarili.
Napakagat sa labi si Coreen habang naglalaban ang loob niya kung lalapit ba siya sa babae. Pero kailangan niya ng trabaho at base sa narinig niya ay willing itong magbayad ng malaki! Pero paano kung ilegal pala ang papasukan niya?
Bahala na! Sigaw niya sa sarili bago tumayo at nilapitan ang babaeng nakayuko. Hindi niya mapapagamot ang kapatid niya nang pag-aalinlangan niya.
"Uhm, excuse me po?" agaw niya sa pansin nito.
Nag-angat ito ng ulo at nakita niya ang pagod sa mukha nito. "Pasensya na po pero hindi ko sinasadyang narinig ang usapan ninyo. Naghahanap po kayo ng papalit sa kaniya?" lakas loob niyang sabi sa babae.
Sa sinabi niya ay nagliwanag ang mukha nito at napahawak sa mga kamay niya na siyang ikinagulat niya.
"Oo, tama! Interesado ka ba, Miss?" tuwa nitong tanong.
"Uhm, ano po ba ang trabaho?"
"Maid! Isang katulong para sa sana pamangkin ko. Medyo masungit kasi ito at maiinitin ang ulo kaya walang nagtatagal."
Mula sa pagiging sekretarya ay magiging maid siya? Pero ano naman? Sagot ng konsensya niya. Malaki ang sweldo at confident naman si Coreen na makakaya niya itong pakasamahan. Nasanay na siya sa bahay nila dahil ang tiyuhin niya ay masungit, mabuti na lang at mabait ang tiyahin niya.
"S-sige ho. Payag po ako." pikit-mata niyang pagpayag.
Being a maid isn't illegal anyway, Coreen convinced herself. Sana lang ay hindi mali ang pinasok niya.
Dahil sa tuwa ay niyakap siya nito at naiilang naman niya itong tinapik sa likod.
"Thank you! Hulog ka ng langit, Miss..?"
"Coreen po."
"Coreen! Bukas ba ay makakapagsimula ka na?"
"Opo." sunod-sunod na tangong sabi niya.
"Okay. Buti na lang at may dala akong kontrata lagi. Halika, Coreen, pasok tayo sa loob." aya nito sa kaniya at hinila na siya papasok sa loob ng coffee shop.
Naupo sila sa malapit na mesa at agad nitong inilagay sa harap niya ang kontrata.
"Hindi mo alam kung gaano karaming kontrata ang pini-print ko. Si Myla? Siya na ang pinakatumagal sa pamangkin ko. Sa isang taon ay nakakasampu mahigit siyang Maid." naiiling na kwento nito sa kaniya habang binabasa niya ang kontrata.
Walang nakalagay kung ilang taon ang kontrata niya which is good for her. Ang trabaho niya ay maglinis, magluto at habaan ang pasensya niya. Twenty thousand pesos ang sweldo niya without tax na siya namang kinamangha niya. Makakapag-ipon siya ng pampagamot at opera ng kapatid niya kahit na paunti-unti. Sa dating sweldo niya kasing fifteen thousand ay panggamot lamang ng kapatid ang nabibili niya at konti lang ang naiipon niya.
"Hindi kita sisisihin kapag sumuko ka agad pero sana ay habaan mo ang pasensya mo, Coreen. Alam mo kasi 'yung pamangkin ko na 'yon? Mabait naman iyon noong bata siya pero nang magpakamatay ang Mommy niya dahil iniwan sila ng Daddy niya ay nagbago na siya. Kalinga at pagmamahal lang din ang kailangan ng batang iyon at sana, sana ay magtagal ka." nakangiting wika nito sa kaniya.
Ngiti lang ang tinugon niya dahil ayaw naman niyang maging confident at sabihing magtatagal siya.
Ibinalik niya ang atensiyon sa binabasa at napakunot naman ang noo niya habang binabasa ang rules. NEVER GET TOO CLOSE TO HIM. NEVER TOUCH HIM. All caps pa talaga ito.
"Ano pong ibig sabihin nito?" tukoy niya sa nabasang rules.
Lumarawan ang lungkot sa mukha nito.
"Royce hates human contact."
KINABUKASAN rin ay hinatid niya nito sa isang Mansion na medyo malayo sa ibang bahay na katabi nito. Matataas rin ang bakod nito at nang pagmasdan niya ang paligid mula sa harapan ng mansion ay nakaramdam siya ng kagustuhang tumakbo palayo ngunit pinigilan niya ang sarili.
"Good luck, Coreen! Kung may problema o kung may kailangan ka ay tawagan mo lang ako sa ibinigay kong contact number, okay?"
"Opo." nakatango niyang sabi habang bitbit ang bag niya na naglalaman ng ilang mga damit at gamit niya.
Nakalagay kasi sa kontrata na kailangan niyang manatili roon ng limang araw. Sabado at linggo naman ang day off niya.
"Sige, mauna na ako." paalam nito sa kaniya at sumakay na sa sasakyan.
Kumaway siya sa papalayong kotse nito bago palunok na lumingon sa magandang mansion na moderno ang yari at puting-puti. Hindi niya maiwasang isipin na para siyang isang pagkain na inihagis sa kulungan ng leon o hindi kaya naman ay laruang buto para sa isang aso.
Humugot siya ng isang malalim na hininga at binuga ito bago taas noong pumasok sa loob ng Mansion. Bubuksan sana niya ang kanang pinto ngunit nakalock ito at nang subukan naman niya ang kaliwa ay nagpasalamat siya nang bumukas ito.
Lord, gabayan niyo po sana ako. Lihim niyang dasal bago tuluyang binuksan ang pintuan. Mangha siyang napatingin sa disenyo ng Mansion. Kung maganda pala ito mula sa labas ay mas maganda ito sa loob. Napakalinis nito at tila walang makikitang alikabok. Pawang gaba sa mwebles ang mga pigurin at talaga namang mukhang mamahalin. Mangha niyang inililibot ang mga mata at nang pupunta na siya sa kanang bahagi ng mansion ay nabangga siya at nang hawakan niya ito ay nanlaki ang mga mata niya nang mapagtantong may salaming pader sa pinakagitna ng mansion.
Kung ganoon ay totoo ngang ayaw na ayaw nito ng human contact at nagawa nitong magtayo ng salaming pader para lamang hindi makalapit ang sinuman. Inilibot niya ang tingin sa kabilang side ng pader at hinanap ang bagong amo pero hindi niya ito nakita.
Nagkibit na lang siya ng balikat at humakbang na sa nasabing kwarto na tutuluyan niya habang naroon siya. Natagpuan niya ito sa ikalawang palapag ng mansion at nakahinga siya ng maluwag nang makitang hindi salamin ang pader pero bakal na ipinagtaka niya pero hindi na niya pinagtuunan ng pansin. Inilibot niya ang tingin sa kwarto at napatango. Hindi ito maliit ngunit hindi rin ito ganoon kalaki. May isang kama sa gilid, may mesa at upuan at meron malaking cabinet na paglalagyan niya ng mga gamit. Napansin rin niya ang isang pinto na marahil ay ang banyo.
Inilapag niya ang bag na dala at sinimulan itong isalansan sa cabinet. Pagkuwa'y kinuha niya ang picture nila ng pamilya niya at inilagay ito sa mesa at malungkot na napangiti.
Ma, Pa, kakayanin ko ang buhay kahit pa gaano ito kahirap. Lalaban ako para kay Rica.
Hinaplos niya ang picture frame bago muling hinalughog ang bag at inilabas ang envelope na naglalaman ng mga gawain niya. Kinuha niya ang mga ito at idinikit sa pader para hindi niya ito makalimutan.
Tumingin siya sa orasan at nakitang malapit na ang oras ng tanghalian kaya naman iniwan na niya ang mga gamit at lumabas ng kwarto. Agad siyang napatingin sa kabilang parte ng Mansion at nanigas sa kinatatayuan nang magtama ang paningin nila ng isang lalaking ngayon ay mataman siyang tinitignan mula sa kabila.
Kakaiba ang reaksiyon ng kaniyang katawan sa ginagawa nitong pagtitig sa kaniya at hindi niya naiwasang mailang at mapalunok ng laway.
Para itong isang modelo na lumabas mula sa isang magazine. Literal. Nakasuot ito ng itim na roba at pinigilan niya ang sariling kagatin ang labi nang bumaba ang tingin niya sa maganda nitong katawan na kitang-kita niya dahil wala itong suot na damit. Nagngangalit ang mga muscle nito at tila kay tigas ng mga abs nito. Nakasuot rin ito ng itim na leather pants na hapit sa hubog ng hita at binti nito. Ang nakaagaw sa pansin niya ay ang suot nitong leather gloves, bakit kailangan pa nitong magsuot niyon gayung hindi naman niya ito malalapitan?
But despite what she heard about this man, Royce Cordillero is a sight to behold.
Nang muli niyang ibalik ang tingin sa mga mata nito ay muntik pa siyang mapapitlag nang mapansing masama na ang tingin nito sa kaniya. Iniiwas na niya ang tingin dito at bumaba na papuntang kusina. Nang makita ito ay agad siyang tumingin sa ref ng maluluto. Kumuha siya ng manok at agad itong ibinabad pagkatapos ay kumuha siya ng patatas at carrot. Nakabisado na naman niya ang mga ayaw at gusto nitong pagkain at ang una niyang lulutuin para dito ay ang paborito nitong kaldereta.
Sinimulan niyang hiwain ang mga gulay at kahit pa ramdam niya ang mga titig nito sa kaniya ay hindi niya iyon pinansin sa takot na mapagalitan siya nito. Baka gutom lang ito kaya masungit. Pagkumbinsi ni Coreen sa sarili.
"Who the fuck are you?"
Napapiksi siya sa tanong nitong iyon at nag-angat ng tingin. Kasalikuyan itong nakasandal sa isang pader habang nakatingin sa kaniya.
"C-Coreen Nais, Sir." kinakabahan niyang sagot. "Bago niyong maid."
Nakita niya ang pag-iling nito bago naglakad palapit sa salaming pader at bumabang muli ang tingin niya sa makasalanan nitong katawan nang dumantay ito roon nang hindi inaalis ang tingin sa kaniya.
"And what makes you different from them?" he snorted. "Hindi na nanawa si Tita. Ilang beses ko na bang sinabi na tigilan na niya ang pagpapadala ng mga babae? You women are whiny, crybaby and just plain stupid, honestly." tumatawang sabi nito na ikinainit ng ulo niya.
Ibinagsak niya ang hawak na kutsilyo at nagtaas naman ito ng kilay sa ginawa niya.
"And what makes you better than me?" nanghahamon niyang tanong dito. "When you can't even touch me."
Hindi naman niya gustong sagutin ito ngunit hindi pa man siya nakikilala nito ay ininsulto na siya nito kaagad. Ang pagkababae niya, ang katauhan niya.
Sa sorpresa niya ang tumango ito. "True. True."
"Think you're going to last?" balik panghahamon nito sa kaniya.
"Try me." taas noo niyang sagot dito.
Hindi siya nito mapapasuko nang ganon-ganon na lamang.
"Pero at the end of the day, tayo ang mahal nila at hindi sila." Lumingon sa kanya si Madam na may seryosong tingin sa maganda nitong mukha bago muling ngumiti ng pagkatamis-tamis at nagdulot ito ng kakaibang pakiramdam sa kaibuturan ni Coreen. "Oh, don't mind me, darling. Let us get to know each other better, hm?" Tumango lang si Coreen na may kasamang tipid na ngiti bago tumingin sa labas ng mga dumadaang sasakyan. Ngayon alam na niya, sa likod ng matatamis na ngiti nito, may isang bagay na misteryoso at mapanganib sa awra nito. At alam niyang kailangan niyang mag-ingat. Dinala siya ni Madam sa isang mall at totoo sa sinabi nito, hindi sila sinundan ng security pero nanatili ang mga itong nakamasid sa kanila mula sa malayo. Iniisip ni Coreen kung may mga kaaway ba si Madam o mga taong gustong pumatay rito. Kung tutuusin, ito ang leader ng pamilya ni Royce. Alam niyang hindi naman siya hahayaang mapahamak ng nobyo kaya pumayag itong sumama siya sa kapatid nito. Sa kabila ng kanyan
"Ano ito?" Tanong ni Coreen nang makapulot siya ng papel sa mesa habang naglilinis ng mansyon ng araw na iyon. Nagkasundo na sila ngayon na dahil magkasintahan na sila ay hindi na siya isang maid, pero hindi naman papapigil si Coreen. Dahil doon na rin siya nakikitira, natural lang naman na gumalaw-galaw pa rin siya. Hindi siya basta-basta magpapabaya at kikilos na parang reyna. "A proof that I am clean and I have no diseases or whatever." Sagot naman ni Royce. Napalunok si Coreen at marahang pumikit. Hindi pa nila ito napag-usapan at talagang okay si Coreen na gumamit ng proteksyon para maiwasan ang hindi planadong pagbubuntis. Hindi naman sa ayaw niyang magkaroon ng sariling anak pero hindi ngayon. Hindi pa siya handang maging ina dahil para sa kaniya ay napalaki niyong responsibilidad. Magiging mabuting ina ba siya sa mga ito, paano kung mapabayaan niya at matulad sa nangyari sa kapatid niya? "So, ang gusto mong sabihin ay...?" Natigilan siya at ibinalik ang papel sa mesa. "
Kinabukasan ng summer vacation nila, magkahawak-kamay silang naglalakad papunta sa lawa na nabanggit ni Royce. Pagkatapos nilang kumain ng niluto niyang seafood pasta para sa tanghalian nila halos hatakin na niya ang nobyo habang nakasuot lang ng manipis na short at bra. "Sigurado ka bang walang buwaya diyan?" Tanong niya ulit. Inaalala ang pelikulang napanood niya noon tungkol sa isang mamamatay na buwaya na nakatira sa lawa. "Oo, sigurado ako for the nth time." Itinaas ni Royce ang kanilang mga kamay at pinahakbang muna siya sa isang nahulog na troso bago siya sinundan. "Naniniguro lang ako, ano? Ayokong maging tanghalian ng buwaya. Busog pa man din tayo." Natatawa niyang biro. "Why are so sure that he'll eat you? She could be a woman and will want to eat me instead." Narinig niya ang ngisi sa boses nito dahil kasalukuyang hinahangaan ni Coreen ang sariwang hangin at ganda ng lugar. "Hoy, alam mo sa mga pelikula, ang mga mag-asawa ay karaniwang namamatay sa kakahuyan o papa
Kinakanta ni Coreen ang lyrics habang ang kanyang mga kamay ay nasa likod ng headrest, at ang kanyang mga paa sa ibabaw ng dashboard. "Lakasan mo naman, babe. Susunod na ang chorus." Utos niya kay Royce habang iniindayog ang mga paa sa beat. Hindi siya pamilyar sa artist, pero ilang beses na niyang narinig ang kanya kaya nakabisa na niya ang lyrics. Kahit hindi lumingon sa nobyo, alam niyang tumaas ang kilay nito. "Opo, Ma'am." Nilakasan nito ang volume at kinanta ni Coreen ang kanta sa malakas na boses. "Babe, sinasaktan mo ang tenga ko dito. Hindi ako makapag-concentrate." Sinamaan niya ng tingin si Royce sa sinabi nito. "Are you saying my voice sounds bad? Na hindi ako marunong kumanta? Na wala akong karapatan? Na hindi ko dapat enjoyin ang moment na 'to?" madramang tanong ni Coreen. Bumuntong-hininga si Royce sa tabi niya at napahagikgik lang siya bago ito siniil ng halik sa pisngi. "Sorry, babe. Gusto ko lang talaga 'yung kanta. Bagay na bagay sa ating dalawa. It reminds
"Hi, little sis. Sorry kung ngayon lang kita nabisita. Miss na miss ka na ni kuya." Sabi ni Coreen habang hinahaplos ang puntod ng kanyang namayapang kapatid, at inaalis ang mga piraso ng dahon at bulaklak. Naramdaman niya ang pagpisil ni Royce sa balikat niya bilang suporta at nginitian niya ito pabalik. Tinuro nito ang malapit na bench at tumango naman si Coreen. Nakapagtataka kung paano nito nalaman na gusto niyang mapag-isa kasama ang kapatid. Rica Nais, isang mapagmahal na kapatid, isang batang puno ng pangarap.Hinaplos niya ang bawat letra ng may mabigat na puso. "I'm sorry kung natagalan akong bumisita sayo. Kasi hindi ko kayang makita kang ganito." Naluluha na ang mga mata niya pero patuloy pa rin siya sa pagpikit. Nahihirapan na siyang huminga pero nilabanan ito ni Coreen. Gusto niya munang sabihin kung ano ang pumipigil sa kanya. Kapag hinayaan niyang manalo ang kanyang emosyon, hindi niya masasabi kung ano ang kailangan niya. She tried so hard to act like she's okay.
Mabilis na napatayo si Coreen at sinubukang tanggalin mula sa binti ni Royce ang umiiyak na paslit ngunit mas lalo lang kumapit ang bata, at mas lalong nilakasan ang pag-iyak kaya naman nataranta siya. "Daddy!" Malakas na palahaw ng bata na nakakuha ng atensyon ng mga dumaan. Nakagat niya ang pang-ibabang labi at hindi tinanggal ang nga kamay sa pagkakahawak sa bata. "Baby, hindi mo siya Daddy kaya bitawan mo na siya, okay? Mabait na bata 'yan." Sabi niya para subukang utuin ang bata. Hindi pa rin bumitaw ang bata at nagpatuloy lang sa pag-iyak. Nagpa-panic na si Coreen ngayon at hindi malaman ang gagawin. Paano kung ma-trigger niya ang trauma ni Royce? Gayunpaman, sa kanyang sorpresa, yumuko si Royce at binuhat ang bata para ikabit ito sa balakang. "Hello there, little buddy. I'm not your Daddy but I can help you look for him so stop crying, okay? What's your name?" Malumanay ang tinig na tanong nito sa batang bahagyang humina ang pag-iyak. Gulat na tinitigan ni Coreen ang lal
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments