ตอนที่35 แผนการ

หลังจากการกินอาหารเช้าผ่านไป กระทั่งบ่าวรับใช้มาเก็บสำรับจนสิ้น

คล้อยหลังลูกชายและลูกสะใภ้ที่เดินออกไปจากห้องโถง นายท่านผู้เฒ่าก็ถอนหายใจหนักอกจนหนวดยาวกระเพื่อมไหวเบาๆ แล้วเปรยกับฮูหยินผู้เฒ่าว่า

“ดูเถิด เรามัวแต่อ้อมไปอ้อมมาไม่เอ่ยตามตรง เจ้าลูกชายตัวดี ก็พาภรรยาอ้อมหนีไปเสียไกล”

“ท่านพี่ใจเย็นเถิดเจ้าค่ะ เรื่องหลานคงมีในสักวัน” ฮูหยินผู้เฒ่าเพียรปลอบใจสามีเหมือนเช่นทุกครั้ง

ดวงตาที่รายรอบไปด้วยริ้วรอยตามอายุขัยของนายท่านผู้เฒ่าฉายแววเหนื่อยล้าจากอาการเจ็บป่วยเรื้อรัง ที่พยายามซ่อนงำเอาไว้มิอาจเผย เขาเพียงเอ่ยประโยคกดดันภรรยา

“ข้าใจเย็นไม่ได้หรอกหรงเอ๋อร์ สุขภาพข้ามิใคร่ดี จะตายวันตายพรุ่งก็ยังไม่แน่ แค่หวังว่าก่อนตายจะเห็นหน้าหลานชายสักครา จะได้ตายตาหลับ หมดห่วงเจ้าชางเอ๋อร์ปะไร”

“โธ่เอ๋ย! ท่านพี่ยังแข็งแรง อย่ากล่าวเช่นนั้นอีกนะเจ้าคะ”

ฮูหยินผู้เฒ่าทำได้แค่นี้เท่านั้น มิใช่ว่านางไม่รู้ถึงความห่วงใยของสามีและมิใช่ไม่รู้ถึงความรักของบุตรชายต่อภรรยา แต่ทว่าเรื่องใดสมควรย่อมต้องเป็นไป การรับอนุมิใช่เรื่องร้ายแรงอันใด ถึงแม้ว่านางจะมิได้สนับสนุนสักเท่าใดก็ตามที

ชั่วขณะที่ฮูหยินผู้เฒ่