Mag-log inShare
ตอนที่71 ข้าสั่ง !
Huling Na-update:
2025-06-21 12:50:03
Pinakabagong kabanata
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่75 องค์ชายทมิฬ
เรื่อง องค์ชายทมิฬณ ชายแดนแคว้นฉีท่ามกลางม่านราตรีที่แผ่ปกคลุมไปทั่วแผ่นดินเบื้องล่างปรากฏค่ายทหารเล็ก ๆ ซุกซ่อนตัวอยู่ในดงป่าทึบ เหล่าทหารชายฉกรรจ์กำลังดื่มกินนั่งล้อมรอบกองไฟราวกับจะเฉลิมฉลองชัยชนะบางอย่างบนตั่งนั่งยกสูงเป็นตำแหน่งของผู้อยู่เหนือทหารทุกนาย เขาเป็นบุรุษรูปร่างสูงใหญ่กำยำ ใบหน้ารกรุงรังด้วยหนวดเครา ปรายตามองลงไปยังเหยื่อที่พวกเขาล่ามาได้บนพื้นริมฝีปากแดงก่ำแสยะยิ้มออกมาอย่างเหี้ยมเกรียม ก่อนที่จะตะโกนสั่งว่า“เอาน้ำมาสาดให้นางฟื้น”ทันทีที่คำสั่งสิ้นสุดลง ทหารสองนายก็ถือถังน้ำขนาดใหญ่เข้ามาสาด...ซ่า...น้ำเย็นเฉียบสาดกระทบร่างบางบนพื้น ชุดเจ้าสาวสีแดงสดเปียกชุ่มทั้งร่าง ความเย็นยะเยือกทำให้กู่ชิงสะท้านเยือกฟื้นคืนสติขึ้นมาแค่ก.... แค่ก.....สตรีบนพื้นส่งเสียงไอ นางสำลักเอาไอเย็นออกมาจากปอด เนื้อตัวสั่นระริกเซวียนอี้ยืนมองนางด้วยสายตาสาใจ ไม่มีความสงสารปนอยู่ในแววตาแม้แต่น้อย ในขณะที่บรรดาทหารนับร้อยนายต่างพากันจับจองร่างนั้นอย่างใจจดใจจ่อราวกับว่ากำลังรอคอยดูเรื่องสนุก"พวกท่านเป็นใคร เหตุใดจึงจับข้ามา"องค์หญิงกู่ชิงหันมองรอบกายด้วยความมึนงง ปนหวาดหวั่น ริมฝ
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่74 ท่านพี่.... ไม่เอา...
“น่าสังเวทใจยิ่งนัก”ไป่อิงอุทานออกมาเบา ๆ นางเคยรับรู้ความร้ายกาจของจิ้งหว่านมาก่อน จึงไม่แปลกใจเลย ที่นางจะกล้าสั่งฆ่าสนมของฮ่องเต้“แต่พวกเราน่าสังเวทใจยิ่งกว่า”ซีเฉินทำหน้าสลดหดหู่“พวกเรา.....”ไป่อิงขมวดคิ้ว ไม่เข้าใจว่าพวกเราน่าสังเวทตรงไหน เพราะตอนนี้แคว้นซีทูนับว่าสงบสุขยิ่งนัก“ใช่... เพราะแคว้นโจวไม่อาจขาดผู้ครองบัลลังก์มังกรได้ ดังนั้น เหล่าขุนนางจึงทูลขอให้ข้ากลับไปครองราชย์”“นั่นเป็นเรื่องยินดี มิใช่หรือเพคะ ไม่ว่าท่านจะอยู่ที่ไหน ข้า และลูก ๆ ก็พร้อมไปกับท่านเสมอ”คำพูดที่อ่อนหวานนั้น ทำให้ซีเฉินดึงนางเข้ามากอดแนบอกอย่างทะนุถนอม จุมพิตที่ขมับนางอย่างสุดรักก่อนที่จะเอ่ยว่า“มันเป็นเรื่องน่ายินดีอยู่หรอก แต่ที่ข้าสังเวทใจเพราะแคว้นเฉินครอบครองดินแดนอื่น ๆ มีพื้นที่กว้างใหญ่ไพศาล ข้าเกรงว่าในภายภาคหน้าบุตรของข้าจะมีไม่พอให้ครอบครองดินแดนเหล่านั้น”เมื่อเอ่ยถึงตรงนี้ ไป่อิงถึงกับใบหน้าร้อนผ่าว รีบแหวขึ้นว่า“ท่านพี่ ตอนนี้เราก็มีลูกกันถึง 4 คนแล้วนะเพคะ”นางคลอดบุตรให้เขา หัวปี ท้ายปี ยังไม่เพียงพออีกหรือ“บอกแล้วไง.... ดินแดนภายใต้การปกครองมีตั้งมากมาย... 4 คนจักพอได้อย่
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่73 ท่ามกลางป่าเขา
วันต่อมาท่ามกลางป่าเขา และทุ่งหญ้าอันเขียวขจี มีรถม้าคันหนึ่งกำลังมุ่งหน้าขึ้นไปยังทางทิศเหนือจิ่วลู่ตวัดเชือกในมือบังคับทิศทางให้ม้าวิ่งมุ่งหน้าไปเรื่อย ๆ ข้างกายเขามีสตรีชาวซีทูผู้หนึ่งคอยซับเหงื่อให้ หากเขาคอแห้ง เพียงแค่เขาเอ่ยคำ นางก็จักนำเต้าน้ำดื่มมาส่งให้“ท่านเหนื่อยหรือไม่”หมี่ชิงเอ่ยถามหัวหน้าทหารอารักขาซึ่งบัดนี้ ได้กลายมาเป็นทั้งคนขับรถม้า และคนขนของ“มีเจ้าอยู่ข้าง ๆ กายข้าก็ไม่เหนื่อยแล้ว”เมื่อฮ่องเต้มีพระราชโองการเนรเทศองค์ชายรัชทายาทออกจากแคว้นโจว จิ่วลู่จึงขอติดตามองค์ชายซีเฉินไปยังแคว้นซีทู หนึ่งเพื่อรับใช้องค์ชายที่เคยสนิทกันดุจพี่น้อง และสองเพื่อจะได้อยู่เคียงข้างนางอันเป็นที่รัก“ไม่เหนื่อยก็ดี พอไปถึงแคว้นซีทู ท่านจะได้ขนข้าวของลงจากรถม้า ต้องไปฟืน ต้องไปตักน้ำ ต้อง.....”“ต้องแต่งงานกับเจ้าด้วย”ยังไม่ทันที่หมี่ชิงจะได้พูดจบประโยค จิ่วลู่ก็เอ่ยขึ้นเสียก่อน คำพูดนั้น ทำเอานางใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันใด“บ้า ใครจะแต่งกับท่านกัน”หมี่ชิงรีบหันหน้าไปทางอื่นเพื่อซ่อนความเขินอายเอาไว้“ถ้าเจ้าไม่แต่ง ข้าไปขอสตรีนางอื่นแต่งด้วยก็ได้ ข้าได้ยินมาว่า สตรีแคว้นซีทูล้วนง
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่72 ต้องลงโทษให้เป็นเยี่ยงอย่าง
ณ ท้องพระโรง15 วันผ่านไป....เมื่ออาการบาดเจ็บขององค์ชายรัชทายาท และองค์ไป่อิงหายดีแล้ว ฮ่องเต้จึงทรงมีพระบัญชาให้นำคดีขโมยลูกท้อสวรรค์เข้าสู่ที่ประชุมขุนนางฮองเฮานั่งอยู่ในม่านมุกหลังพระแท่นบัลลังก์มังกร ทอดสายตามองซีเฉิน และไป่อิง คุกเข่าอยู่ท่ามกลางเหล่าขุนนางที่ยืนคอยรับฟังคำพิจารณาคดี ด้วยความคิดหลากหลายฮองเต้ทรงรับฟังเจ้ากรมอาญารายงานการพิจารณาคดี สีพระพักตร์มิสู้ดีขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งหลักฐาน และพยานต่างชี้ชัดว่าไป่อิงเข้าไปขโมยผลท้อสวรรค์จริง ๆ เรื่องที่หนักไปกว่านั้นคือ องค์ชายรัชทายาทยื่นความประสงค์ของรับผิดแทนนางทั้งหมด นั่นคือ โทษตาย !“ทุกท่าน... มีความคิดเห็นว่าอย่างไร”ฮ่องเต้ถามสภาขุนนางด้วยน้ำเสียงเหนื่อยล้าขุนนางเหล่านั้นต่างถกเถียงกันหลากหลายความคิด ผู้ที่อยู่ข้างองค์ชายรัชทายาทก็เห็นว่า“ลูกท้อผลเดียว เทียบไม่ได้กับคุณงามความดีของพระองค์ที่ทรงกระทำต่อแผ่นดินเห็นควรละเว้นโทษ”“เป็นความผิดครั้งแรก เห็นควรละเว้นโทษตาย”ขุนนางที่เข้าข้างองค์ชายใหญ่ต่างแสดงความเห็นไปอีกทาง“หากไม่ลงโทษ แล้วกฎหมายบ้านเมืองจะยังศักดิ์สิทธิ์อยู่หรือ”“ต้องลงโทษให้เป็นเยี่ยงอย่าง”ส่วนองค์ช
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่71 ข้าสั่ง !
“จุดลิ่วซี”จิ่วลู่ถึงกับสั่นสะท้านขึ้นมาทั้งกาย เพราะจุดที่องค์ชายรัชทายาทเอ่ยถึง คือจุดสูญรวมกำลังภายในทั้งหมด การใช้พลังอัดเข้าไปที่จุดนี้จะทำให้คนผู้นั้นสามารถดึงพลังทั้งหมดของตนเองมาใช้จนเกินขีดจำกัดได้ แต่หากว่าใช้มากจนเกินไป ร่างกายของคนผู้นั้นก็แตกดับได้เช่นกัน“ไม่...”จิ่วลู่ปฏิเสธเสียงสั่น เพราะการทำเช่นนั้นมันเสี่ยงมาก และอาจทำให้องค์ชายรัชทายาทตายได้“ข้าสั่ง !”ซีเฉินแข็งใจเป็นเฮือกสุดท้าย เขาควบม้าเร็ว ไม่กิน ไม่นอนมาเกือบหนึ่งวันเต็ม ๆ อีกทั้งร่างกายยังสูญเสียเลือดไปตลอดทาง ทำให้ร่างกายเขาแทบทนไม่ไหวแล้ว ดังนั้น เพื่อให้ตนเองยังสามารถลุกขึ้นควบม้าต่อไปได้โดยที่ไม่สลบไป เขาจำเป็นต้องให้จิ่วลู่เปิดจุดลิ่วซีให้จิ่วลู่ขบริมฝีปากแน่น แววตาขององค์ชายรัชทายาทแน่วแน่ และในแววตานั้นมีสัญญาณหนึ่งที่เขาพอจะอ่านออก นั่นคือ หากองค์หญิงไป่อิงเป็นอะไรไป องค์ชายรัชทายาทก็คงจะตายตามนางไปด้วยเขาจึงตัดสินใจรวมพลังปราณไว้ที่ปลายนิ้วแล้วอัดพลังสายนั้นเข้าที่จุดลิ่วซีของบุรุษที่อยู่ในอ้อมแขนอ๊ากกกกกกกกกกเสียงของซีเฉินดังก้องไปทั้งป่าด้วยความเจ็บปวด พร้อม ๆ กับพลังกำลังภายในตัวถูกปลุกขึ้
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่ 70 ลานประหาร
ณ ลานประหารไป่อิงถูกนำขึ้นรถกรงขังเหล็ก แล้วแห่งรอบเมืองหลวงประจานความผิดโทษฐานขโมยลูกท้อสวรรค์ ประชาชนชาวแคว้นโจวต่างขว้างปาขยะเข้าใส่รถกรงขังทั้งผักเน่า ไข่เน่า และเศษอาหารปาเข้ามาโดนบ้าง ไม่โดนบ้าง แต่ที่ถาโถมเข้าใส่อย่างหนักก็คือความอับอายนางร้องไห้จนน้ำตาเหือดแห้งไปจนสิ้นแล้ว แม้แต่เรี่ยวแรงที่จะยกมือขึ้นปัดป้องเศษสวะเหล่านั้นออกจากตัว นางยังยกแทบไม่ขึ้น เพราะมีแผลจากการถูกเฆี่ยน ทำให้ทุกครั้งที่เคลื่อนไหวร่างกาย นางล้วนเจ็บแปลบไปทั่วทั้งตัวเมื่อมาถึงที่ลานประหาร ทหารสองคนหิ้วแขนนางคนละข้าง แล้วลากร่างที่เต็มไปด้วยบาดแผลขึ้นไปบนแท่นสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ บนแท่นนั้นมีเพชฌฆาตร่างใหญ่ยืนถือดาบเล่มโตเงาวับเหนือแท่นลานประหารขึ้นไปเป็นพลับพลาซึ่งฮองเฮาประทับอยู่ พระนางฉลองพระองค์ในชุดสีแดงสด คล้ายกับจะเฉลิมฉลองความยินดีที่สามารถกำจัดขวากหนามที่ขวางทางการก้าวขึ้นเป็นฮ่องเต้ของซีเฉินเจ้ากรมอาญาแหงนหน้ามองขึ้นท้องฟ้า ดวงอาทิตย์อยู่ตรงเหนือศีรษะพอดิบพอดี จึงประสานมือกราบทูลฮองเฮาว่า“ได้เวลาลงมีดแล้วพ่ะย่ะค่ะ”ไซซีฮองเฮาพยักหน้ารับเบา ๆ ให้เจ้ากรมอาญาดำเนินการต่อไปได้ ส่วนนางจะเป็นผู้เฝ้
Maaari mong magustuhan
ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง
ป่าดอกท้อ31.2K viewsบ่วงดวงชะตา พระชายาหมอดูมือฉมัง
เจียงหนานเยียน82.3K viewsทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด
วริษา12.5K viewsสามีชาตินี้เราหย่ากันแล้ว
บ้านเขมปัณณ์10.0K viewsฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน!
จันทร์ส่องแสง4.2K viewsภรรยาเก่าท่านแม่ทัพ
ปลายฝนต้นหนาว977 viewsหัวจะปวด...แพทย์ฝึกหัดทะลุมิติไปเป็นหมอเทวดา
Bunmeebooks398 viewsไป๋ฟางเซียน ภรรยาข้ามภพ
รอยหยัก - หนิงอัน1.9K views
