11 - เผชิญหน้า

 

เผชิญหน้า

“มีอะไร มาหากูถึงที่นี่” เสียงเข้มถามขึ้นทันที เมื่อเห็นว่าเพื่อนมาหา

“เปล่าหรอก แค่จะมาถามเรื่องงานแฟชั่นโชว์อะไร ที่จะถึงนี้ หาคนอื่นไปแทนไม่ได้เหรอว่ะ มึงก็รู้ว่ากูไม่ชอบเดินแบบ” ชีโน่พูดขึ้นมา

“มันหาไม่ทันจริงๆ แต่ว่า...งานนี้ มีสาวสวยให้มึงเดินควงด้วยน่ะเว้ย” ปุยเมฆพูดแซวขึ้นมาทันที

“คือกูไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธเลยใช่ไหม” ชีโน่ถอนหายใจ พร้อมกับถามขึ้นมาอีกครั้ง

“ถูกต้อง” ปุยเมฆยืนยัน พยักหน้ารับให้อีกที เพื่อเป็นการยืนยันคำตอบ

“ไม่มีเลยจริงๆเหรอ” ชีโน่กำลังจะเดินออกไป แต่หันกลับมาถามปุยเมฆอีกครั้ง

“ไม่มี กลับไปเตรียมตัวด้วย อีกสองเดือนเจอกัน” เสียงเข้มของปุยเมฆ เอ่ยยืนยันคำเดิม จนชีโน่ไม่ได้เอ่ยตอบอะไร ได้แต่เดินกลับออกไปอย่างเงียบๆ

“พี่เมฆ งานนี้พี่จะไปด้วยเหรอค่ะ” เสียงหวานหญิงสาวข้างกายถามขึ้น เมื่อชีโน่เดินออกไปแล้ว

“ครับ อ้วนอยากไปไหม” เสียงนุ่มขานรับ พร้อมกลับถามหญิงสาวกลับไป

“ไปสิค่ะ พี่อยู่ที่ไหนข้าวก็จะอยู่ตรงนั้น”

“ขอบคุณน่ะครับ จุ๊บ” ร่างสูงเอ่ยขอบคุณหญิงสาวพร้อมกับจุ๊บไปที่ปากของหญิงสาวเบาๆ โดยไม่ได้ล้วงล้ำใดๆ

“พอแล้วค่ะ”

ณ ผับหรูแห่งหนึ่ง

ทางด้านปุยนุ่น วันนี้หญิงสาวเลิกงานมาจึงแวะมานั่งดื่มที่ผับแห่งหนึ่ง กับเพื่อนสาวอย่างอลิน จนเกือบถึงร้านปิด ทั้งคู่จึงแยกย้ายกันกลับ เพราะเห็นว่าดึกมากแล้ว

“พี่พัด นั่นมันปุยนุ่น พี่สาวไอ้เมฆนี้พี่” ชีโน่เอ่ยถามขึ้น เมื่อสายตาจ้องมองไปเห็นพี่สาวของเพื่อน

พัสกรที่กำลังจะยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นเพื่อดื่มก็หยุดชะงักลงทันที เมื่อได้ยินชีโน่ชายหนุ่มที่นั่งดื่มด้วยกันพูดถึงชื่อของหญิงสาวออกมา แล้วหันไปตามทางที่ชายหนุ่มชี้บอกนั้นทันที

“มากับใครว่ะ” เสียงเข้มพูดขึ้นมา แต่สายตาไม่ยอมละเว้นจากหญิงสาวแม้แต่น้อย

“พี่ไม่เข้าไปทักทายเธอหน่อยเหรอ” ชีโน่ถามขึ้นมาทันที เมื่อเห็นพัสกรจ้องมองเธอตาไม่วางตาเลย

“งั้นพี่ขอตัวก่อนน่ะ นายกลับเองก็แล้วกัน” พัสกรเอ่ยบอก พร้อมกับลุกขึ้นทันที

“อ้าวพี่...ทิ้งกันแบบนี้เลยเหรอ”

“ปุยนุ่นเป็นผู้หญิง ส่วนนายเป็นผู้ชายไม่มีอะไรที่จะเสียหาย” พัสกรหันมาพูดกับชีโน่อีกที แล้วเดินออกจากตรงนั้นไปหาหญิงสาวอย่างรีบร้อน

“มายืนทำอะไรอยู่ตรงนี้คนเดียว” เสียงเข้มถามขึ้น เมื่อเดินมาถึงตัวหญิงสาว

“พี่พัด! พี่มาได้ยังไง” หญิงสาวหันไปมองตามเสียง ก็ต้องใจ เมื่อเห็นว่าชายตามเสียงนั้นเป็นใคร แล้วถามกลับไปทันที

“พี่ถามนุ่นอยู่น่ะ ไม่ใช่ให้นุ่นมาย้อนถามพี่”

“นุ่น รอเพื่อนน่ะค่ะ พอดีอลินเข้าห้องน้ำอยู่ เดี๋ยวก็จะพากันกลับแล้ว” หญิงสาวเอ่ยเสียงเรียบตอบ

“มากับพี่ เดี๋ยวพี่แวะไปส่ง มันดึกแล้วอันตราย” มือหนารีบคว้าแขนของหญิงสาวไว้ แล้วพาเดินออกมายังลานจอกรถทันที

“แต่พี่พัด อลินล่ะค่ะ”

“เดี๋ยวพี่บอกให้ไอ้โน่ไปส่งเธอเอง” ร่างสูงเอ่ยบอก พร้อมกับหยิบโทรศัพท์มือถือต่อสายหาใครบางคนทันที

สักพักชายหนุ่มก็เดินมาถึงตามคำสั่งของพัสกร และอลินก็เดินมาหาปุยนุ่นด้วย ที่ลานจอกรถพร้อมกัน เมื่อเห็นว่ามากันพร้อมหน้าแล้ว พัสกรโยนกุญแจรถของตัวเองให้แก่ชีโน่ทันที

“นายไปส่งเพื่อนเธอ ส่วนพี่จะไปส่งปุยนุ่นที่บ้าน” เอ่ยจบก็รีบลากแขนปุยนุ่น เดินไปขึ้นรถของหญิงสาวทันที

ทั้งสองชีโน่และอลินเป็นฝ่ายยืนงง เมื่อมาถึงยังไม่ทันจะได้เอ่ยปากถามใดๆ ก้ถูกจัดแจงเป็นที่เรียบแล้ว แถมยังให้คนที่เธอไม่อยากเจอหน้าต้องเป็นฝ่ายไปส่งเธออีกต่างหาก

“เอ่อ...ถ้าอย่างนั้น ฉันเรียกแท็กซี่กลับเองดีกว่า จะได้ไม่ต้องรบกวนคุณไปส่ง แถมนี้มันก็ดึกมากแล้วด้วย” อลินพูดขึ้น พร้อมกับกำลังจะเดินออกไปเรียกรถ

“เดี๋ยวก่อน ยิ่งดึกสิคุณต้องกลับกับผม” ชีโน่รีบคว้าแขนของหญิงสาวห้ามเอาไว้ทันที

“แต่...”

“อลิน ไปขึ้นรถ ไม่อย่างนั้น ผมจะอุ้มคุณเอง” ร่างสูงเอ่ยสั่งขึ้นมาทันที และทำท่าจะอุ้มหญิงสาวจริงๆ

“ก็ได้”

“ก็แค่นี้แหล่ะ” ชีโน่จึงยอมปล่อยแขนของอลินลง

บนรถ

“เดี๋ยว! นี้คุณกะจะไม่ถามฉันหน่อยเลยเหรอ ว่าฉันพักอยู่ที่ไหน” อลินถามขึ้นมาเมื่อเห็นว่าที่ชายหนุ่มขับรถไปนั้น ไม่ใช่ทางที่กลับคอนโดของเธอเลย

“ไม่จำเป็น เพราะถึงผมรู้ ผมก็ไม่ไปส่งคุณอยู่ดี” ชีโน่เอ่ยตอบเสียงเรียบ และไม่ได้สนใจหญิงสาวที่นั่งทำหน้ายับยู่ยี่เลย

“นี่คุณ หมายความว่ายังไงกัน แล้วนี้คุณจะพาฉันไปไหน” หญิงสาวถามขึ้นทันที เมื่อรู้ว่าชายหนุ่มไม่ได้จะไปส่งเธอ

“อลิน ผมตามหาคุณแทบพลิกแผ่นดินขนาดนี้ ตอนนี้ผมเจอแล้ว ผมคงไม่ปล่อยคุณไปง่ายๆหรอก” ชีโน่พูดขึ้น แต่สายตายังคงจับจ้องไปที่ถนน

“ตามหาฉันทำไมกัน ก็ในเมื่อเรื่องคืนนั้นเราตกลงกันแล้วนี้....” หญิงสาวยังคงไม่เข้าใจในคำพูดของชายหนุ่ม จึงถามขึ้น

“อลิน!” ชีโน่เริ่มขึ้นเสียงมาทันที

“แล้วคุณจะขึ้นเสียงกับฉันทำไม” หญิงสาวตวาดสายตามอง เมื่อร่างสูงเริ่มขึ้นเสียงกับเธอ

“...” ชายหนุ่มไม่พูดอะไรออกมา แถมขับรถเร็วขึ้นเรื่อยๆ

และไม่นานรถก็แล่นเข้าไปจอดยังชั้นวีไอพีของคอนโดสุดหรูของชายหนุ่ม ชีโน่เปิดประตูรถ ลงเดินมาทางที่หญิงสาวนั่ง แล้วเปิดประตูทางฝั่งที่หญิงสาวนั่งออก เมื่อเห็นว่าหญิงสาวยังคงนั่งนิ่ง ไม่ยอมลงมาจากรถ

“ลงมาได้แล้ว”

“ที่นี่ที่ไหนกัน ฉันไม่ลง ฉันจะกลับบ้านของฉัน” อลินยังคงนั่งนิ่งอยู่บนรถ

“อลิน นี่มันดึกมากแล้ว ผมขับรถไม่ส่งคุณไม่ไหวหรอก ลงมาอย่างอแงเอาแต่ใจเหมือนเด็กได้ไหม”

“ฉันไม่ใช่เด็กน่ะ แถมฉันเป็นพี่คุณอีกต่างหาก” อลินสวนคำพูดใส่ทันที เมื่อชายหนุ่มว่าเธอเหมือนเด็ก

“ครับ คุณพี่ลงมาได้แล้วครับ” น้ำเสียงอ่อนลงของชีโน่พูดขึ้นอีกที

“ไม่” อลินยังคงนั่ง กอดอกนิ่งไม่ยอมลงจากรถ

“เฮ้อ...ไม่ลงใช่ไหม ได้!” ชีโน่ถอนหายใจยาว แล้วพูดขึ้น พร้อมกับทำท่าจะมุดเข้าไปอุ้มเธอ

“เดี๋ยว...จะทำอะไร” หญิงสาวรีบห้ามทันที เมื่อเห็นว่าร่างสูงมุดหน้าเข้ามาหาเธอ

“ก็ไม่ยอมลงดีๆ ผมก็จะอุ้มยังไงล่ะครับ” 

“ถอยออกไป ฉันเดินเองได้” อลินรีบดันหน้าอกของชีโน่ออก ก่อนจะบอกว่าเธอลงเดินเองได้

 ทั้งทั้งเดินขึ้นลิฟท์มาโดยม่ได้พูดอะไร และเมื่อมาถึงยังชั้นเป้าหมาย ชีโน่พาอลินเดินไปที่ห้องของตนทันที แล้วรีบปิดประเข้าห้องให้

“เข้าไปข้างครับ”

“ชิ” หญิงสาวจิปากใส่ และจำใจต้องเดินเข้าไปภายในห้องของชายหนุ่มเมื่อทำอะไรไม่ได้