ตอนที่ 8 นายหญิงเปลี่ยนไปมากมายเหลือเกิน2

“ฮูหยินซู ท่านจะนำยาทาหน้าไปกินไม่ได้เจ้าค่ะ!” หญิงสาวบอกแก่ลูกค้าคนหนึ่งด้วยน้ำเสียงห่วงใยกึ่งตกใจ

อีกฝ่ายบอกว่า “ยาตัวนี้น่ากินเหลือเกิน ข้าอยากซื้อเพราะมันเหมือนลูกท้อเชื่อม ต้องอร่อยแน่ๆ” นางหัวเราะ “เจ้าทำยาออกมาได้งดงามยิ่งนัก น่ากินทั้งหมดเลย”

ติวยวี่ถิงยิ้มในหน้าแต่กลุ้มใจหนัก สหายรักออกแบบกล่องบรรจุ ส่วนนางขึ้นรูปไว้เป็นก้อนกลมกลึงเกลี้ยงเกลา เคลือบสีสันสวยงามเป็นมันวาว ยานี่น่ากินเกินไปแล้วจริงๆ 

หญิงสาวรีบอธิบาย “ตัวนี้กินไม่ได้เจ้าค่ะ เวลาจะใช้ต้องบีบเม็ดยาออก นำเอาน้ำมันด้านในมาลูบไล้บนผิวหน้าให้ทั่วอย่างเบามือ ตัวนี้ทาตอนเช้า ตัวนี้ทาผิวก่อนนอน  ส่วนด้านนอกที่ใช้ห่อตัวยาก่อนหน้า ข้าผสมสมุนไพรลงในเนื้อแป้ง สามารถนำไปละลายน้ำ ใช้แช่ตัวในน้ำและอาบ ช่วยบำรุงผิวกายเจ้าค่ะ”

สรรพคุณดีล้ำจริงๆ แต่ฮูหยินซูยังทำสีหน้าเสียดาย “กินไม่ได้หรือ?”

“เจ้าค่ะ” ติงยวี่ถิงพยักหน้า หันไปหยิบยาอีกตัวมา ลักษณะคล้ายดอกกุหลาบบรรจุอยู่ในกล่องประณีตลายเมฆ ค่อยๆ อธิบายต่ออย่างใจเย็น “แต่ตัวนี้กินได้เจ้าค่ะ กินง่าย ย่อยง่าย บำรุงจากภายใน ร่างกายดูดซึมได้ดี รสชาติหวาน  แต่กลมกล่อมกำลังดี ไม่ขมเฉกยาบำรุงทั่วไป เพราะข้าใส่น้ำผึ้งเป็นส่วนผสมลงไปเจ้าค่ะ”

อีกฝ่ายกะพริบตาฟังสรรพคุณยาวเหยียดนั้นอย่างคนเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง แต่ก็สนใจทันที “ดีๆ ข้าซื้อตัวนี้ แต่ว่ามันงดงามเกินไป ข้าไม่กล้ากิน”

ติงยวี่ถิงยิ้ม “พอกินหมดค่อยมาซื้อใหม่นะเจ้าคะ ข้าทำไว้หลายแบบเลย ท่านต้องกินตัวนี้ก่อนแล้วกินตัวใหม่ เรามาลุ้นกันว่ายาตัวต่อไปจะเป็นลวดลายชนิดใด”

ฮูหยินซูนึกทึ่งนัก “แม่นางติงช่างร้ายกาจ ข้าต้องรีบกินให้หมดแล้วล่ะ อยากรู้นักว่าต่อไปจะได้ลวดลายแบบใด”

“กินได้แค่วันละเม็ดนะเจ้าคะ ห้ามหักโหม”

“ข้ารู้แล้ว ล้อเจ้าเล่น แต่ก็อดตื่นเต้นลุ้นระทึกมิได้”

ติงยวี่ถิงขายของเก่งมาก นางรีบหยิบยาอีกตัวว่าต่อ “ตัวนี้ไม่ต้องต้ม สามารถใส่ปากดื่มน้ำตามได้เลย สะดวกอย่างยิ่งเจ้าค่ะ”

“ดีๆ ข้าซื้อตัวนี้ และตัวนั้น ซื้อทั้งหมดเลย ฮ่าๆ ข้าจะต้องงดงาม สามีกลับจากลาดตระเวนชายแดนต้องอึ้งในความสะคราญโฉมที่เพิ่มขึ้นของข้า”

“แน่นอนเจ้าค่ะฮูหยินซู เพื่อสามี สู้ๆ นะเจ้าคะ”

ฮูหยินซูย่นจมูกเชิดคางขึ้นแย้งว่า “เพื่อสามีที่ใด? ทุกสิ่งล้วนทำเพื่อตัวข้าทั้งสิ้น ตัวเจ้าบอกข้าเอง ว่าผู้หญิงต้องสวยสดงดงามเพื่อตัวเอง”

“โอ้! ถูกต้องเจ้าค่ะ”

ทั้งสองหัวเราะให้กันอย่างรื่นรมย์อารมณ์ดีเป็นที่สุด