Главная / วาย / #ความลับของบอสเหนือ (HAREM) / บทที่ 1 - ความลับของบอสเหนือ

Share

#ความลับของบอสเหนือ (HAREM)
#ความลับของบอสเหนือ (HAREM)
Автор: baby_ferin

บทที่ 1 - ความลับของบอสเหนือ

Aвтор: baby_ferin
last update Последнее обновление: 2025-06-09 19:47:01

 

[ บทที่ 1 ]

“ความลับของบอสเหนือ”

ภายในงานเลี้ยงสังสรรค์ที่ถูกจัดขึ้นในโรงแรมระดับห้าดาวแห่งหนึ่ง ภาพของบรรดาผู้ดีไฮโซมากมายหลากหลายตระกูลที่ถูกเชื้อเชิญมางานเลี้ยงในค่ำคืนนี้กำลังพูดคุยกันอย่างถูกปากถูกคอ

ภาพเหล่านั้นเป็นภาพที่เห็นจนชินตา รวมถึงภาพร่างสูงที่กำลังยืนจิบไวน์เงียบๆอยู่ตรงมุมหนึ่งก็เป็นภาพอันแสนคุ้นชินของบรรดาหญิงสาวมากมายที่ต่างพากันจับจ้องมายังชายหนุ่มสุดฮอตที่แม้จะยืนอยู่เฉยๆก็ยังเรียกสายตาจากบรรดาหญิงสาวมากมายได้ไม่ขาด ถึงแม้จะถูกจับจ้องมองมาแทบจะตลอดเวลาก็ไม่อาจทำให้ชายหนุ่มที่ยืนจิบไวน์อยู่ในมุมเงียบๆเพียงลำพังหันไปสนใจได้เลยแม้แต่นิดเดียว

มือแกร่งข้างหนึ่งที่ยังว่างอยู่ยกขึ้นปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวในออกถึงสามเม็ด อาจเพราะผู้คนที่มาแออัดยัดเยียดกันอยู่ในนี้ ทำให้คนที่ขี้ร้อนเอามากๆนั้นเริ่มรู้สึกร้อนขึ้นมา จนอดไม่ได้ที่จะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวในออก

เหนือ นฤเบศร์ หรือที่ใครๆต่างก็รู้จักดีในนามของบอสเหนือ ผู้โหดเหี้ยม เย็นชา และเลือดเย็นมากที่สุดในบรรดาผู้นำตระกูลทั้งหมด ไม่มีใครไม่รู้จักผู้นำที่แม้จะอายุยังน้อยแต่กลับพาตระกูลขึ้นไปอยู่บนจุดสูงสุดได้ในระยะเวลาเพียงสั้นๆเท่านั้น!

นอกจากจะเป็นผู้นำตระกูลที่ถูกเรียกขานต่อๆกันมาว่าเขาเป็นปีศาจที่ไร้หัวใจ ถึงอย่างนั้นก็ยังมีคนอีกมากมายที่พร้อมจะถวายทั้งตัวและหัวใจให้กับบอสเหนือคนนี้

รวมถึงหญิงสาวใจกล้าคนนี้ด้วยเช่นเดียวกัน …

“สวัสดีค่ะ บอสเหนือ” ดวงตาคมกริบแสนเย็นชาตวัดสายตาไปมองร่างเพรียวบางของหญิงสาวร่างระหงส์ในชุดเดรสสีแดงจัดจ้าน มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่าหญิงสาวคนนี้ตัวแรง ดูกร้านโลกและผ่านอะไรมาเยอะ

ตัวเขาเองก็ผ่านคนมาเยอะเช่นเดียวกัน ย่อมรู้จากการมองเพียงปราดเดียวว่าใครมีลักษณะนิสัยหรือตัวตนที่แท้จริงอย่างไร

“ไม่คิดว่าจะได้เจอบอสเหนือที่นี่เลยนะคะ ได้ยินมาว่าหาตัวจับยาก เป็นบุญตาของฉันจริงๆที่ได้มาเจอคุณในวันนี้” แม้ว่าชายหนุ่มข้างกายจะไม่ยอมตอบหรือเอ่ยอะไรออกมาเลยสักคำ เธอก็ยังคงพูดต่อไปราวกับไม่สนใจว่าตนเองจะถูกเมินเฉยยังไงบ้าง

และการกระทำแบบนั้นก็ทำให้บอสเหนือนึกรำคาญและอยากจะสลัดหญิงสาวคนนี้ให้พ้นโดยเร็ว

“คงต้องขอบคุณความโชคดีของฉันสินะคะที่ตัดสินใจตอบรับคำเชิญมางานเลี้ยงในค่ำคืนนี้” หญิงสาวเดรสแดงยังคงพูดต่อไปเพียงลำพัง ร่างเพรียวเอนสะโพกพิงกับโต๊ะสีขาวสะอาดตาข้างหลัง พร้อมกับปรายตาและส่งยิ้มยั่วยวนให้กับบอสหนุ่มข้างกาย

“ไม่เคยมีใครบอกหรือไงว่าการที่เธอถูกเมินมันแปลว่าคู่สนทนาของเธอไม่อยากคุยด้วย เธอควรจะรู้ตัวและรีบไปจากตรงนี้ได้แล้วนะ” เสียงทุ้มต่ำที่ได้ยินเป็นครั้งแรกของวันเอ่ยขึ้น แม้จะเป็นเพียงน้ำเสียงราบเรียบไม่ได้ใส่อารมณ์หงุดหงิดใดๆลงไป แต่เธอกลับรู้สึกเหน็บหนาวไปถึงขั้วหัวใจ และชาไปทั้งใบหน้าราวกับถูกมือที่มองไม่เห็นตบซ้ำๆ

ดูเหมือนว่าที่คนอื่นเตือนๆกันมาคงจะจริงสินะ บอสเหนือนอกจากจะโหดเหี้ยม เย็นชา ไร้หัวใจ และเลือดเย็นมากที่สุดแล้ว ยังเป็นชายหนุ่มที่ปากร้ายมากที่สุดอีกด้วย!

หญิงสาวคนเดิมเม้มริมฝีปากแน่น เธอไม่คิดจะยอมแพ้ง่ายๆหรอก คนอย่างเธออยากได้อะไรก็ต้องได้ และบอสหนุ่มข้างกายของเธอก็ไม่ใช่กรณียกเว้น!

ถ้าเธอได้ครอบครองชายหนุ่มที่หญิงสาวทั่วทั้งประเทศปรารถนามันคงจะดีไม่ใช่น้อย เพราะนั่นแปลว่าเธอสามารถเอาชนะหญิงสาวทั่วทั้งประเทศและยืนเหนือคนเหล่านั้นได้น่ะสิ! ใครจะยอมพลาดโอกาสดีๆที่นานทีจะมีสักครั้งหนึ่งไปกันล่ะ ?

“โอเคค่ะ ถ้าคุณพูดขนาดนี้ฉันก็คงจะไม่กล้าเซ้าซี้อะไรต่ออีกแล้ว แต่ก่อนไป เราชนแก้วกันหน่อยดีมั้ยคะ ?” รอยยิ้มยั่วยวนถูกส่งให้กับบอสหนุ่มอีกครั้งหนึ่ง แน่นอนว่ามันไม่มีผลใดๆกับชายหนุ่มที่ขึ้นชื่อว่าไร้หัวใจคนนี้เลยสักนิด

“ก็ได้”

“ไม่ใช่แก้วนั้นค่ะ” บอสหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นน้อยๆ เมื่อหญิงสาวเอ่ยปากห้ามเอาไว้ก่อนที่เขาจะทันได้ยกแก้วของตนเองขึ้น เธอหันไปหยิบแก้วอีกใบจากบริกรที่เดินมาแถวนี้พอดี

“แก้วนี้ต่างหากค่ะ” บอสเหนือเลิกคิ้วขึ้นน้อยๆ แม้จะรู้สึกแปลกใจอยู่บ้าง แต่ท้ายที่สุดแล้วก็ตัดสินใจเอื้อมมือไปรับแก้วใบใหม่จากหญิงสาวเดรสแดงข้างกายเพื่อตัดปัญหา หญิงสาวน่ารำคาญคนนี้จะได้ไปจากตรงนี้สักที

พรึ่บ!

ใบหน้าคมคายหันไปมองร่างสูงของใครอีกคนที่เดินเข้ามาใกล้ตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ มือแกร่งคว้าแก้วเหล้าในมือเจ้านายตนเอง ก่อนจะยกขึ้นดื่มแทนจนหมดแก้ว

“ทำเหี้ยอะไรของมึง” บอสหนุ่มหันไปถามบอดี้การ์ดหนุ่มที่อยู่ดีๆก็เดินเข้ามาใกล้ ก่อนจะคว้าแก้วเหล้าที่เขายกขึ้นดื่มไปนิดหนึ่งแล้วขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมดแก้ว ไม่ใช่แค่เขาที่ตกใจ แต่หญิงสาวเดรสแดงคนนั้นก็ตกใจเช่นเดียวกัน

“ผมหิวน้ำพอดีครับ เห็นแก้วในมือบอสก็เลยขอดื่มน้ำหน่อย” ฝ่ายคนที่ถูกเจ้านายมองด้วยสายตาดุๆก็ตอบกลับหน้าตาย ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรกับการกระทำของตนเองเลยสักนิด

ปราบ ปุริมทัต คือบอดี้การ์ดตัวท็อปที่มีฝีมือร้ายกาจและทำงานให้กับตระกูลของบอสเหนือมาเป็นระยะเวลานาน เขาใช้ระยะเวลาเพียงสั้นๆเท่านั้นในการขึ้นเป็นบอดี้การ์ดตัวท็อปมากฝีมือ และได้มาทำหน้าที่คอยคุ้มกันบอสเหนือประหนึ่งเงาตามตัวในระยะเวลาสั้นๆเช่นเดียวกัน

จริงๆแล้วบอดี้การ์ดตัวท็อปที่มีฝีมือร้ายกาจมากพอจะได้ขยับขึ้นมาเป็นบอดี้การ์ดคนโปรดเคียงข้างบอสเหนือนั้น นอกจากปราบแล้วก็ยังมีอีก 7 คน แต่วันนี้เป็นเวรของเขาที่จะต้องตามมาคุ้มกันเจ้านายหนุ่ม

ตอนแรกบอสเหนือบอกว่าจะมาคนเดียวเพราะงานแบบนี้คงไม่มีอันตรายอะไร แต่ลูกน้องทั้งหลายต่างคัดค้านหัวชนฝา จริงๆจะพามาอีกสองสามคน แต่บอสเหนือปฏิเสธเสียงแข็งและยืนกรานว่าถ้าไม่ให้มาคนเดียวก็ขอคนตามมาคุ้มกันแค่คนเดียว หวยจึงออกที่ปราบนั่นเอง

“คุณคงไม่ว่าอะไรนะครับ ถ้าผมจะขอดื่มแทนเจ้านายของผม” ใบหน้าหล่อเหลาดุจนายแบบหันไปมองสบตาหญิงสาวเดรสแดงคนเดิมที่พอโดนสายตาคมกริบคู่นั้นจ้องมองก็เผลอหน้าแดงขึ้นมาเล็กน้อย

บอดี้การ์ดหนุ่มคนนี้เองก็ไม่ใช่จะหน้าตาไม่ดี หน้าตาดีและหล่อเหลามากๆเสียด้วยซ้ำ เรียกได้ว่ากินกันไม่ลงทั้งเจ้านายและลูกน้องเลยจริงๆ!

“คะค่ะ ไม่เป็นอะไรค่ะ” จริงๆแล้วเธออยากจะยืนเชยชมใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มผู้มาใหม่อีกหน่อย แต่พอหันไปเห็นสายตาเยือกเย็นของบอสเหนือแล้ว เธอที่ยังรักชีวิตของตนเองอยู่จึงรีบเดินออกไปจากที่ตรงนั้นทันที

ทิ้งไว้เพียงบอสหนุ่มและบอดี้การ์ดคนโปรดที่ต่างคนต่างก็พากันเงียบ ไม่มีถ้อยคำใดๆหลุดออกมาจากริมฝีปากของคนทั้งคู่ แม้จะยืนอยู่เคียงข้างกัน แต่ก็ยังปราศจากการพูดคุยใดๆ จนกระทั่งบอสหนุ่มได้ยินเสียงหายใจหอบของคนข้างกายจึงตัดสินใจหันไปมอง ก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นน้อยๆกับท่าทางแปลกๆของปราบที่นอกจากจะหายใจแรงแล้ว ใบหน้าหล่อเหลายังแดงระเรื่อ เหงื่อมากมายผุดขึ้นบนใบหน้า ทั้ง ๆที่อากาศก็ไม่ได้ร้อนอะไรขนาดนั้น

“ปราบ มึงไหวมั้ย” เสียงทุ้มเอ่ยถามคนข้างกายที่เริ่มมีอาการแปลกๆ

“ไม่ ไม่ไหวครับ”

พรึ่บ!

“มึงจะทำอะไร” บอสเหนือเอ่ยถามเสียงเย็น เมื่อมือแกร่งของลูกน้องคว้าแขนของตนเองเดินออกจากงานไปอย่างรีบร้อน ไม่สนใจสีหน้าและแววตาประหลาดใจปนตกใจของคนอื่นๆเลยสักนิด

แม้จะหงุดหงิดกับการถูกลากออกมาโดยไม่ได้รับคำตอบใดๆ แต่บอสเหนือก็ยินยอมให้ลูกน้องของตนเองลากออกมาจากงาน ถ้าหากเป็นคนอื่นคงได้ตายคาลูกกระสุนในปืนของเขาไปแล้ว

“อืม! ปราบ เดี๋ยว!” เป็นครั้งแรกของวันที่บอสเหนือแสดงสีหน้าตกใจออกมา มือแกร่งยกขึ้นดันแผงอกกว้างของคนบนร่างเอาไว้ จะไม่ให้ตกใจได้ยังไง อยู่ดีๆก็ถูกลากออกมาจากงาน แล้วก็ถูกพามาที่รถ ตอนแรกนึกว่าจะรีบกลับบ้าน แต่ที่ไหนได้ …

ร่างสูงใหญ่ของบอดี้การ์ดหนุ่มกลับเปิดประตูหลัง ก่อนจะดันร่างของเขาให้นอนราบลงบนเบาะ และตามมาคร่อมทับเอาไว้อย่างรวดเร็วจนเขาตั้งตัวไม่ทัน

มาถึงตอนนี้ บอสหนุ่มเริ่มรู้แล้วว่าอาการที่ปราบเป็นอยู่ในตอนนี้มันคืออะไร

ยัยผู้หญิงอสรพิษนั่น!

ชายหนุ่มขบกรามแน่น ใครจะคิดว่าหญิงสาวคนนั้นจะแผลงฤทธิ์ใส่เขาตั้งแต่วันแรกที่เจอ ถ้าหากปราบไม่คว้าแก้วในมือเขาไปดื่มแทน คนที่โดน ‘ฤทธิ์ของยาปลุกเซ็กส์’ เข้าไปก็คงจะเป็นตัวเขาแน่ แต่ว่า …

เขาเองก็ดื่มมันไปเหมือนกัน ถึงจะแค่นิดเดียวก็ตาม!

“บอส ผมไม่ไหวแล้ว ให้ผมเอา” คนใต้ร่างเผลอถลึงตาใส่คนที่พูดจาขวานผ่าซาก จะพูดตรงเกินไปแล้วมั้ง!

แต่ไม่น่าเชื่อว่าน้ำเสียงแหบพร่าในตอนที่มีอารมณ์ของปราบมันกลับกระตุ้นอารมณ์ของเขาด้วยเช่นเดียวกัน เพราะตอนนี้ส่วนที่เคยสงบอยู่ใต้ร่มผ้าก็เริ่มพองขึ้นมาแล้วเหมือนกัน

“อา! ไอ้เหี้ยปราบ!” เอวแกร่งเผลอเด้งขึ้นสวนมือร้อนจัดที่วางเบาๆลงบนกลางกายที่พองนูนภายใต้กางเกงตัวหนา พร้อมกับออกแรงบีบขยำเบาๆจนมันเริ่มชูชันขึ้นมา

ทำไมมือของมันถึงร้อนเหมือนไฟขนาดนี้ ?

“มันแข็งแล้วนะครับ”

“กูรู้แล้ว กูไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่โดนขยำขนาดนี้แล้วจะไม่รู้สึกอะไรนะ”

“รู้มั้ยครับว่าหน้าคุณตอนนี้มันเป็นยังไง”

“กูจะไปรู้ได้ยังไง”

“หน้าคุณตอนนี้มันกำลังบอกให้ผมใส่เข้าไปในตัวคุณ” นิ้วแกร่งสอดเข้าไปในริมฝีปากของคนใต้ร่าง ก่อนจะเกี่ยวกระหวัดพัวพันกับลิ้นหนาที่ตวัดนิ้วของบอดี้การ์ดหนุ่มอย่างรู้ใจ

“หน้าคุณตอนนี้แม่งร่านชิบหายเลย แต่ก็เร้าอารมณ์จนผมทนไม่ไหวแล้ว อยากเข้าไปในตัวคุณจะแย่”

แคว่ก!

“ไอ้ … !” บอสหนุ่มตั้งท่าจะเปิดปากด่าคนที่ถือวิสาสะถอดเสื้อสูทของเขาออก ก่อนจะกระชากเสื้อเชิ้ตตัวในทีเดียวจนกระดุมหลุดออกหมดทั้งแผง! รวมถึงกางเกงเองก็ถูกอีกฝ่ายปลดออกอย่างรวดเร็วเช่นเดียวกัน

เฮือก!

“ไม่! อึก อย่า อย่าเลียตรงนั้น อืมมมมมม” ร่างแกร่งพลันสะดุ้งเฮือกกับการกระทำของปราบ เสียงทุ้มหมายจะเอ่ยปากห้าม แต่กลับต้องครางออกมาเสียงหลง เมื่อมือแกร่งช้อนสะโพกของเขาขึ้น ก่อนจะซุกหน้าลงและตวัดเรียวลิ้นปาดเลียขึ้นๆลงๆบริเวณรูจีบที่ปิดสนิท ก่อนที่รูนั้นจะค่อยๆเปิดอ้ารับเรียวลิ้นที่เกร็งสอดเข้าไปสำรวจภายในราวกับกำลังรอคอยสิ่งนี้มาเนิ่นนาน ใบหน้าคมคายเชิดขึ้นสูง ดวงตาเหลือกลอยด้วยความเสียวกระสันที่มากเกินจะรับไหว ริมฝีปากอ้าครวญครางออกมาไม่หยุด และยิ่งครางเสียงดังลั่นรถมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อลิ้นร้อนกดลึกลงไปภายในเพื่อหาจุดที่ทำให้เจ้านายหนุ่มรู้สึกดี

“อา!!!” เมื่อได้ยินเสียงทุ้มต่ำของเจ้านายหนุ่มครวญครางออกมาเสียงดังลั่น เรียวลิ้นร้อนก็ยิ่งกดย้ำๆตรงบริเวณนั้น จนสะโพกแกร่งเผลอเด้งเข้าหาลิ้นที่ขยับขยายอยู่ภายใน มือแกร่งเผลอยกขึ้นกดศีรษะของคนที่ดูดเลียช่องทางด้านหลังของตนเองอย่างเอร็ดอร่อย ตาคมเหลือบขึ้นมองใบหน้าร่านร้อนของบอสหนุ่มอย่างพึงพอใจ หากใครมาเห็นเข้าคงจะตกใจเป็นแน่กับสภาพราวกับอีตัวร่านๆคนหนึ่งที่ทั้งกดศีรษะทั้งแอ่นสะโพกเข้าหาเรียวลิ้นของเขา แถมยังครวญครางออกมาเสียงหลง ดวงตาเหลือกลอยหมดสภาพบอสเหนือผู้เลือดเย็นและไร้หัวใจเหมือนที่ใครๆรู้จักกัน

“อือ!” บอสเหนือสะดุ้งเฮือก เมื่อนิ้วแกร่งของบอดี้การ์ดหนุ่มแทรกเข้ามาภายใน ทั้งๆที่เรียวลิ้นร้อนก็ยังทีหน้าที่ของมันได้เป็นอย่างดี

“ปราบ! ปราบ! ไม่! อือ! ไม่ ไม่ไหว!”

กายแกร่งบิดเร่าดิ้นพล่านไปมาอย่างทรมานกับความเสียวซ่านที่มากเกินไป แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่ทำให้ปราบนึกเห็นใจ กลับยิ่งรู้สึกอยากกลั่นแกล้งเจ้านายหนุ่มมากขึ้นไปอีก

มุมปากหยักยกยิ้มร้าย ลิ้นแกร่งกวาดเลียไปทั่วภายในช่องทางอุ่นร้อนที่ตอดรัดทั้งลิ้นทั้งนิ้วของเขารัวๆ นิ้วแกร่งยังคงกลั่นแกล้งให้อีกฝ่ายเสียวกระสันมากกว่าเดิมด้วยการเพิ่มจากหนึ่งเป็นสอง และจากสองเป็นสาม ก่อนจะรัวนิ้วแทงเข้าออกจนคนโดนกระทำครางออกมาเสียงหลงและเด้งสะโพกขึ้นลงรับทั้งนิ้วทั้งลิ้นของเขาอย่างร่านร้อน

“อึก! จะ จะแตก จะแตกแล้ว!” ยิ่งสะโพกแกร่งกระตุกสั่น ร่างกายบิดเร่าดิ้นพล่าน ปราบก็ยิ่งรัวนิ้วเข้าออกปากทางที่เฉอะแฉะและชื้นไปด้วยน้ำลายและหยาดน้ำที่เกิดจากแรงอารมณ์ของบอสหนุ่มจนมันลื่นและเข้าไปได้ง่ายขึ้นกว่าเดิม ชายหนุ่มกดกระแทกปลายนิ้วย้ำๆลงบนจุดที่ทำให้บอสเหนือรู้สึกดีและดิ้นพล่านไปมาราวกับจะขาดใจ

ลิ้นแกร่งถอนออกมาจากช่องทางภายในที่โอบรัดเรียวลิ้นของเขาเอาไว้แน่น ก่อนจะลากวนเวียนไปมาอยู่บริเวณปากทางเข้าไม่ยอมผละห่างไปไหน จนคนที่โดนความเสียวเล่นงานอย่างหนักถึงกับแหงนหน้าขึ้นสูง ขาแกร่งทั้งสองข้างพลันกระตุกอย่างรุนแรง ก่อนที่เอวสอบจะยกขึ้นลอยค้างเหนือเบาะรถ พร้อมกับหยาดน้ำสีขาวขุ่นที่พุ่งพรวดออกมาจากแท่งร้อนที่สั่นระริกจนเลอะหน้าท้องแกร่งของบอสหนุ่ม และมีบางส่วนกระเด็นไปทั่วเบาะรถ

ปราบมองภาพของเจ้านายที่นอนหอบหายใจหลังจากปลดปล่อยออกไปจนหมด และภาพนั้นของเจ้านายก็ทำให้ตัวเขาที่อดทนมาเนิ่นนานทนไม่ไหวอีกต่อไป!

“อา! ไอ้เหี้ยปราบ! กูพึ่งเสร็จ อึก!” คนที่กำลังนอนพักหายใจถึงกับสะดุ้งเฮือก พร้อมกับเด้งตัวขึ้นมองใครอีกคนที่ยกขาแกร่งขึ้นพาดบ่า ก่อนจะแทรกกายเข้ามารวดเดียวจนสุด เพราะมีน้ำช่วยหล่อลื่นเอาไว้แล้วจึงเข้ามาได้อย่างง่ายดาย

“ผมไม่ไหวแล้ว บอสยั่วผมเกินไป” เสียงทุ้มแหบพร่าเอ่ยขึ้น แววตาแสนร้อนแรงที่พร้อมจะแผดเผาร่างของบอสหนุ่มให้มอดไหม้กลายเป็นจุลมันทำให้คนเป็นเจ้านายร้อนรุ่มไปหมดทั้งร่างกาย แท่งร้อนที่พึ่งปลดปล่อยไปจนหมดเริ่มกลับมาแข็งขืนมีอารมณ์อีกครั้งหนึ่ง

ปราบที่เห็นว่าเจ้านายหนุ่มเริ่มมีอารมณ์อีกครั้งก็ไม่รั้งรอที่จะขยับกายกระแทกกระทั้นเข้าไปภายในรัวๆ และทุกครั้งที่ส่วนปลายหัวหยักกระแทกเข้ากับจุดกระสันภายใน บอสหนุ่มก็มักจะเชิดหน้าขึ้นสูง ร้องครางออกมาดังลั่นอย่างไม่กลัวว่าจะมีใครผ่านมาได้ยินเข้า สะโพกแกร่งแอ่นเข้าหาสะโพกของอีกฝ่ายสอดประสานรับกับแท่งร้อนภายในอย่างร่านร้อน

“บอส บอส บอสครับ!” ร่างสูงใหญ่ที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามโถมตัวลงมาหาคนใต้ร่าง ก่อนจะโอบกอดร่างของเจ้านายหนุ่มเอาไว้แน่น เสียงหอบหายใจของคนทั้งสองดังขึ้นสอดประสานกันจนแยกไม่ออกว่าเสียงใครเป็นเสียงใคร

“อึก! ปราบ! ลึก ลึกกว่านี้ ฮะ แรงกว่านี้!” บอสเหนือยกแขนขึ้นโอบกอดร่างของคนด้านบนเอาไว้ พร้อมกับจิกเล็บลงไปบนแผ่นหลังกว้างแรงๆเพื่อระบายความเสียว ยิ่งได้ยินเจ้านายบอกแบบนั้น ปราบก็ยิ่งกระแทกกายเข้าไปให้ลึกขึ้นและแรงขึ้นกว่าเดิม จนคนโดนกระทำร้องครวญครางออกมาไม่เป็นภาษา

“อา! ปราบ กู กูจะแตก อื้อ! จะแตกแล้ว เร็ว เร็วๆ!” บอสเหนือเร่งสวนสะโพกเข้าหาอีกฝ่าย และปราบเองก็สนองกลับด้วยการกระแทกสะโพกเข้าหารัวเร็วหวังให้เจ้านายหนุ่มครวญครางออกมาแทบขาดใจ

พรึ่บ!

“อึก! ไอ้เหี้ย ท่านี้มัน อา! มันลึกเกินไป อืม!” ใบหน้าคมคายเชิดขึ้นสูง เมื่ออยู่ดีๆก็ถูกเปลี่ยนท่าอย่างกะทันหัน ตนเองถูกพลิกขึ้นไปนั่งอยู่บนตักแกร่งของบอดี้การ์ดหนุ่ม และนั่นก็ยิ่งทำให้แท่งร้อนของอีกฝ่ายเข้ามาลึกยิ่งกว่าเดิม!

“ลึกแต่ก็เสียว อึก! ใช่มั้ยล่ะครับ อา หน้าคุณตอนนี้มันบอกหมดแล้วนะครับว่าคุณเสียวขนาดไหน อืมมมม”

“หะหุบปาก อา!”

“ผมชอบมองคุณในมุมนี้ที่สุด เพราะอะไรรู้มั้ยครับ”

“กู อึก! จะไปรู้ อื้อ! ได้ยังไง”

“เพราะมันเป็นมุมที่ผมจะได้มองเห็นใบหน้าร่านๆของคุณชัดเจนมากที่สุดยังไงล่ะครับ”

“อา! แรง แรงไป เบา เบาหน่อย!” กายแกร่งดิ้นพล่านไปมาบนตักของคนข้างใต้ที่ทรมานให้เขาแทบจะขาดใจตายด้วยการสวนสะโพกขึ้นมารัวเร็วโดยไม่ให้เขาได้พักหายใจเลยสักนิด บอสหนุ่มแทบไม่ต้องทำอะไรแล้ว เพราะตอนนี้ตัวเขาก็ได้แต่นั่งบิดกายเร่าอยู่บนตักแกร่งให้ลูกน้องคนโปรดกระแทกกายขึ้นมารัวเร็วไม่ยอมหยุดเพียงอย่างเดียวเท่านั้น

“อึก บอส บอส ผม ผมจะแตก!”

“กูก็ อื้อ! จะ จะแตก แตกแล้ว!!!”

สิ้นประโยคนั้น กายแกร่งของบอสหนุ่มก็สั่นกระตุกไปทั้งตัว เฉกเช่นเดียวกับแท่งเนื้อที่สั่นระริกและปลดปล่อยออกมาอีกครั้งจนเลอะหน้าท้องแกร่งของปราบ

ปราบเองก็เดินทางมาจนถึงจุดสุดยอดแล้วเช่นเดียวกัน ชายหนุ่มปลดปล่อยออกมาเต็มช่องทางบวมแดงของเจ้านายหนุ่ม และทันทีที่ถอนแท่งร้อนของตนเองออก หยาดน้ำรักที่ปล่อยออกมาในปริมาณที่เยอะมากเกินไปก็ไหลออกมาจากรูรักที่กักเก็บเอาไว้ได้ไม่หมด

ปราบยกร่างของบอสหนุ่มลงจากตัก ตาคมหันไปมองสภาพของเจ้านายที่กลายเป็นผู้ชายร่านๆคนหนึ่งที่เลอะไปด้วยน้ำกามมากมายบนร่างกาย หากใครผ่านมาเห็นคงจะไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองอย่างแน่นอนว่านี่คือบอสเหนือที่ทุกคนรู้จักคนนั้นจริงๆ

ใช่ … ไม่มีใครรู้นอกจากเจ้าตัวและบอดี้การ์ดคนโปรดอย่างพวกเขาเท่านั้น

และนี่ก็คือ ‘ความลับของบอสเหนือ’ ที่จะให้ใครล่วงรู้ไม่ได้อย่างเด็ดขาด!

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • #ความลับของบอสเหนือ (HAREM)   บทที่ 16 - ล่มวิวาห์ (1)

    [ บทที่ 16 ]“ล่มวิวาห์ (1)”ศกุนตลาได้รับสายด่วนจากบอสเหนือว่าต้องการพบหน้าเขาโดยด่วน เพราะแบบนั้นเขาถึงต้องยกเลิกตารางชีวิตทั้งหมดเพื่อมาหานายเหนือหัวของตระกูลสินธวานนท์โดยเฉพาะ แม้จะไม่รู้ว่าสาเหตุที่ทำให้อีกฝ่ายเรียกตัวเขาโดยด่วนแบบนี้มันเกิดจากอะไรกันแน่ก็ตาม“คุณศกุนตลา ทางนี้ครับ” ศกุนตลาเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าคนที่มาต้อนรับตนเองก็คือหนึ่งในบอดี้การ์ดคนโปรดของบอสเหนือรู้สึกจะชื่อปราบล่ะมั้ง...“คุณเหนืออยู่ข้างในเหรอ”“ใช่ครับ บอสสั่งเอาไว้ว่าถ้าคุณมาให้พาขึ้นไปหาบอสได้เลย”“ได้บอกหรือเปล่าว่าทำไมถึงเรียกพบศาโดยด่วนแบบนี้” ศกุนตลาเอ่ยถามคนที่เดินนำอยู่ด้านหน้า เผื่อว่าตนเองจะได้รับคำตอบที่ต้องการ“ผมเองก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ รู้แค่ว่าถ้าคุณมาแล้วให้พาขึ้นไปหาบอสได้เลย”“งั้นเหรอ” คนตัวเล็กถอนหายใจออกมาเบาๆกับคำตอบที่น่าผิดหวัง สองขาก้าวเดินตามเจ้าของร่างสูงใหญ่ในชุดสูทสีดำสนิทที่เดินนำอยู่ด้านหน้า มองจากด้านหลังยังเห็นถึงออร่าความหล่อเหลาที่แผ่กระจายออกมา ไม่แปลกใจเลยสักนิดที่เวลาอีกคนไปไหนมาไหนกับบอสเหนือแล้วมักจะมีสายตาจากบรรดาสาวสวยจ้องมองอยู่ตลอด ถึงแม้ว่าเจ้าตัว

  • #ความลับของบอสเหนือ (HAREM)   บทที่ 15 - พวกผมกลับมาแล้ว

    [ บทที่ 15 ]“พวกผมกลับมาแล้ว”เพล้ง!เสียงอะไรบางอย่างตกแตกดังออกมาจากห้องของเจ้านาย ทำให้ร่างสูงของโชนที่คอยเฝ้าอยู่หน้าห้องตลอดนับตั้งแต่ที่เขาสามารถพาบอสกลับมาถึงบ้านได้อย่างปลอดภัยรีบเดินมาหยุดยืนอยู่หน้าห้องของบอสด้วยความเป็นห่วง สีหน้าและท่าทางของบอสดูไม่ดีเสียจนเขาไม่กล้าปล่อยบอสเอาไว้คนเดียว แต่จะให้เข้าไปเฝ้าในห้องก็ดูจะเป็นไปได้ยาก เพราะฉะนั้นเขาจึงทำได้เพียงเฝ้าอยู่นอกห้องเท่านั้น“บอสครับ เป็นอะไรรึเปล่าครับ” เสียงทุ้มตะโกนถามเจ้านายด้วยความเป็นห่วง เขาแทบจะพังประตูห้องของบอสเข้าไปดูให้เห็นกับตาตัวเองแล้วด้วยซ้ำว่าบอสของเขาไม่ได้เป็นอะไร“บอสครับ” โชนร้องเรียกซ้ำอีกครั้งหนึ่ง เมื่อไม่ได้ยินเสียงตอบรับอะไรกลับมาจากคนด้านใน“ถ้าบอสไม่ตอบ งั้นผมขออนุญาตเข้าไปนะครับ” โชนรั้งรอให้เจ้านายตอบกลับมาอยู่พักหนึ่ง พอไม่ได้ยินเสียงตอบกลับมาก็ตัดสินใจหมุนลูกบิดประตูเข้าไปทันทีไม่ได้ล็อค ?บอดี้การ์ดหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นน้อยๆ เมื่อบิดกลอนประตูเข้าไปแล้วพบว่าประตูมันไม่ได้ล็อค ทั้งๆที่ปกติบอสของเขาระวังตัวเองและคอยล็อคประตูอยู่ตลอด“บอส...” ดวงตาคู่คมเบิกกว้างขึ้นน้อยๆเมื่อได้เห็นสภาพของคน

  • #ความลับของบอสเหนือ (HAREM)   บทที่ 14 - จุดจบของคนทรยศ

    [ บทที่ 14 ]"จุดจบของคนทรยศ”“บอส... บอสครับ” แรงเขย่าเบาๆปลุกให้คนที่กำลังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงนอนกว้างภายในห้องนอนขนาดใหญ่จำต้องเปิดเปลือกตาอันหนักอึ้งขึ้นอย่างเชื่องช้า“อือ... เทียนเหรอ”“ครับ ตื่นมาทานข้าวทานยาก่อนนะครับ” เทียนเอ่ยบอกผู้เป็นนายด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่ม“ปวดหัวจังวะ” บอสเหนือสบถออกมาด้วยความหงุดหงิด นอกจากจะปวดเนื้อปวดตัวร้าวระบมไปทั้งร่างกายแล้ว เขายังรู้สึกปวดหัวจนแทบจะระเบิดอีกต่างหาก“ครับ ดูเหมือนบอสจะมีไข้อ่อนๆด้วย” เทียนเอ่ยบอกเสียงเบาด้วยความรู้สึกผิด ส่วนหนึ่งก็เพราะความเอาแต่ใจของเขากับครามที่ทำให้บอสต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้“กูไม่ได้โกรธ เลิกทำหน้าหมาหงอยสักที” บอสเหนือเอ่ยขึ้นเสียงเข้ม เมื่อเห็นสีหน้าและแววตาหงอยๆของหมาเด็กข้างกายทำหน้าแบบนั้นแล้วเขาจะไปโกรธลงได้ยังไงกันล่ะ“ผมขอโทษนะครับ ส่วนหนึ่งก็เพราะความเอาแต่ใจของพวกผม”“บอกแล้วไงว่าไม่ได้โกรธ จะโทษพวกมึงฝ่ายเดียวได้ยังไง” โทษแค่เทียนกับครามคงจะไม่ได้ เพราะเขาเองก็มีส่วนผิดที่ไม่ยอมห้ามปรามแบบจริงๆจังๆ อีกทั้งยังคล้อยตามไปกับสัมผัสเร่าร้อนของพวกมันเมื่อคืนนี้ ถ้าจะโทษพวกมันก็ต้องโทษเขาด้วยที่ไม่รู้

  • #ความลับของบอสเหนือ (HAREM)   บทที่ 13 - คนที่ไม่ควรแตะต้อง

    [ บทที่ 13 ]“คนที่ไม่ควรแตะต้อง”“อึก... เดี๋ยว เดี๋ยวก่อน!” ทันทีที่เข้ามาในห้องส่วนตัว ร่างสูงกำยำของบอสเหนือก็ถูกวางลงบนเตียงนอนอย่างนุ่มนวล พร้อมกับการจู่โจมที่รวดเร็วของบอดี้การ์ดคนโปรดที่เฝ้ารอเวลานี้มานานใบหน้าของบอสหนุ่มถูกจับให้หันไปรับจูบที่ดุดัน ดิบเถื่อน และแฝงไปด้วยความเอาแต่ใจของเทียนที่บดเบียดริมฝีปากลงมาอย่างรุนแรงและเร่าร้อนราวกับจะแผดเผาร่างกายของเขาให้มอดไหม้เป็นจุล ในขณะเดียวกันครามเองก็มือไวพอๆกัน อีกคนอาศัยในตอนที่เขาถูกรสจูบของเทียนมอมเมาถอดเสื้อผ้าของเขาออกจนหมดในระยะเวลาเพียงสั้นๆเท่านั้นเฮือก!กายแกร่งสะท้านเฮือกยามที่ยอดอกสีเข้มถูกดูดกลืนเข้าไปในโพรงปากของคราม เขาทำอะไรไม่ได้นอกจากครางเบาๆในลำคอด้วยความเสียวซ่านเพียงเท่านั้นบอสเหนือจูบตอบกลับไปอย่างร้อนแรงและเร่าร้อนไม่แพ้กัน แผ่นอกเองก็แอ่นเข้าหาตอบรับสัมผัสจากบอดี้การ์ดอีกคนหนึ่ง ลิ้นเปียกชื้นตวัดไล้เลียยอดอกข้างหนึ่ง ในขณะที่อีกข้างก็ไม่ปล่อยให้ว่างเว้น มันถูกบดบี้ด้วยปลายนิ้ว สร้างความกระสันซ่านให้กับคนโดนกระทำจนต้องแอ่นหน้าอกเข้าหาอย่างเผลอไผล“อ๊า!” ทันทีที่ริมฝีปากถูกปล่อยให้เป็นอิสระ บอสเหนือก็ส่

  • #ความลับของบอสเหนือ (HAREM)   บทที่ 12 - ชีวิตของพวกผมเป็นของบอส

    [ บทที่ 12 ]“ชีวิตของพวกผมเป็นของบอส”ภายในห้องวีไอพีที่แสนกว้างใหญ่และหรูหรากลับมีเพียงร่างสูงกำยำของนายเหนือหัวตระกูลสินธวานนท์นั่งอยู่เพียงลำพัง ในมือแกร่งปรากฏแก้วน้ำสีอำพันที่พร่องลงไปเพียงนิดเดียวเท่านั้น ดวงตาคมดุเย็นชาเอาแต่จับจ้องแก้วใสในมืออยู่อย่างนั้น ราวกับว่าการจ้องมองจะทำให้ของเหลวภายในแก้วลดน้อยลงชายหนุ่มเฝ้ามองของเหลวสีอำพันภายในแก้วสีใสราวกับกำลังจมลงไปในห้วงความคิดของตนเอง ทว่าเสียงฝีเท้าหนักๆที่ดังเข้ามาในระยะใกล้มากขึ้นเรื่อยๆก็ทำให้คนที่นั่งอยู่เพียงลำพังภายในห้องกว้างขวางนี้ดึงสติของตนเองกลับคืนมาได้บานประตูที่ปิดสนิทถูกเปิดออก พร้อมกับการปรากฏตัวของใครบางคนที่บอสเหนือคุ้นแคยและรู้จักเป็นอย่างดีศกุนตลา ตัวท็อปเบอร์หนึ่งที่เขามักจะเรียกมาใช้บริการอยู่บ่อยครั้ง“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ คุณเหนือ” เจ้าของร่างบอบบางเอ่ยขึ้น มือข้างหนึ่งดันบานประตูให้ปิดลง ในขณะที่ขาทั้งสองข้างก็ก้าวเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งยังโซฟาใกล้เคียงกัน“นั่นสินะ เราไม่ได้เจอกันมานานแค่ไหนแล้วนะ” แม้ปากจะเอ่ยพูดกับคนมาใหม่ ถึงอย่างนั้นก็ยังคงไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมองคู่สนทนา แต่ศ

  • #ความลับของบอสเหนือ (HAREM)   บทที่ 11 - อย่าแต่งงานกับเขาเลย

    [ บทที่ 11 ]“อย่าแต่งงานกับเขาเลย”“ผมขอร้องบอส... อย่าแต่งงานกับเขา อย่าแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นเลยนะครับ”บอสเหนือมองตอบสายตาคู่คมของบอดี้การ์ดหนุ่มที่จ้องมองมาด้วยสีหน้าและแววตาเว้าวอนอย่างไม่คิดจะปิดบัง น้ำเสียงที่เอ่ยออกมามันสั่นเครือเต็มไปด้วยคำขอร้องมากมายที่ส่งผ่านมาทางสีหน้าและแววตาทั้งหมด แล้วก็เป็นแววตาคู่นี้อีกเช่นกันที่ทำให้นายเหนือหัวสินธวานนท์ใจอ่อนยวบเป็นแววตาที่ทำให้เขาพ่ายแพ้ในทุกๆครั้งที่ได้มองสบตาคู่นี้“กูไม่ได้บอกสักคำว่าจะแต่งกับเขา” จริงๆแล้วเขาอยากจะแกล้งลูกน้องของตัวเองอีกสักหน่อย แต่ก็อย่างที่บอกนั่นแหละว่าเขาไม่เคยเอาชนะสายตาคู่นี้ของรามได้เลยสักครั้งจากทึ่คิดจะแกล้งก็กลายเป็นว่าเขาใจอ่อนยวบแกล้งบอดี้การ์ดของตัวเองต่อไปไม่ลงจริงๆ“แต่บอสก็ยังมาลองชุดแต่งงานกับเขานี่ครับ” คนฟังแทบจะกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่ไหว ใครมาเห็นเข้าคงยากที่จะเชื่อว่าบอดี้การ์ดตัวโตๆที่เก๊กขรึมทำหน้าเข้มอยู่ตลอดเวลาก็มีมุมน้อยอกน้อยใจเหมือนผู้หญิงแบบนี้ด้วยขนาดเขาเองก็แทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเหมือนกัน“ก็แค่มาลองให้มันจบๆ แม่จะได้เลิกยุ่งวุ่นวายกับกูสักที” บอสเหนือตอบกลับไปเสียงเรี

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status