บทที่ 53 พี่รักเธอ ได้ยินรึยัง NC

พูดจบ เขาก็อุ้มร่างบางลงไปนอนราบบนเตียง จัดการเปลื้องผ้า มองสาวน้อยที่แดงก่ำไปทั้งตัวพลางยกมือขึ้นมาปกปิดเรือนร่างให้พ้นจากสายตาสุดหื่นของเขา

“ไม่เอานะ อย่าขี้โกงสิคะ” นาเดียหันหน้าหนีไปอีกทางเพราะทนสายตาเร่าร้อนที่เขามองเธอไม่ได้

“ให้พี่เอาเถอะนะ”

เขาพูดด้วยรอยยิ้ม แสดงสีหน้าว่าหายโกรธเธอตั้งนานแล้ว ร่างใหญ่รีบขึ้นไปทาบทับร่างเล็ก ตรึงมือสองข้างของเธอเอาไว้กับเตียง ก่อนจะก้มลงไปดูดเลียเต้านมใหญ่อันหอมหวาน เขามองร่องรอยแสดงความเป็นเจ้าของ พลางคิดทบทวนถึงเรื่องราวที่ผ่านมา ...เมื่อไหร่กันนะที่ยัยตัวเล็กเข้ามาอยู่ในความคิดของเขาตลอดเวลา เมื่อไหร่กันนะ ที่ยัยตัวเล็กเข้ามามีอิทธิพลกับความรู้สึกของเขาในทุกทุกเรื่อง

เขาไม่เคยรู้ตัวมาก่อนว่าเขาได้ตกหลุมรักคนตรงหน้าไปแล้วทั้งหัวใจ รักแบบยากจะถอนตัวได้

“พี่เจค...” เสียงกระเส่าเรียกร้องให้เขาเข้ามาภายในตัวเธอเสียที ร่างสูงยิ้มให้กับความหื่นเล็กๆของเธอ ก่อนจะรีบสนองตอบความต้องการของหญิงสาวผู้เป็นที่รัก

“อ๊าาาาาาา/รักนะ...”

เสียงกระซิบแสนหวานดังขึ้นพร้อมๆกับเสียงร้องแห่งความสุขสม  นาเดียหันขวับมามองใบหน้าหล่อเหลาเบื้องหน้า ใจเต้นระรัวเหมือนมีใครกำลังตีกลองชุดอยู่ข้างใน

“พะ พี่เจค... พี่เจคพูดว่าอะไรนะคะ” ดวงตากลมเบิกกว้างด้วยความตกตะลึง ลืมความเสียดเสียวเบื้องล่างไปชั่วขณะ แต่เหมือนคนตัวโตจะแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เขาก้มหน้าลงมาหยอกล้อกับยอดบัวงามสองเต้า ขยับร่างกายโถมเข้าหาเรือนร่างบอบบางที่เขาแสนปรารถนา

“ไม่รู้สิ” เขาแกล้งเฉไฉ ก่อนจะเร่งโถมสะโพกขึ้นตามแรงอารมณ์ที่เพิ่มมากขึ้น

“อ๊ายยย พี่เจค เบาๆ อ๊ะๆๆ” ร่างบางสั่นไหวไปตามแรงที่กระแทกเข้าใส่ มือเล็กกอดก่ายแผ่นหลังหนา ซึมซับทุกสัมผัสที่เขามอบให้ การปรนเปรอที่อ่อนโยนจากเขามันสร้างความสุขสมให้ร่างกายเป็นอย่างมาก ช่างแตกต่างจากความรุนแรง และเฉยชาอย่างสิ้นเชิง เธอพึ่งรับรู้ว่าสิ่งเหล่านี้มันมีค่าก็ตอนนี้นี่เอง

“ซี๊ดดดด ที่รัก พี่รักเธอนะ...” เสียงกระซิบแสนหวานเอื้อนเอ่ยออกมาจากปากหนา คราวนี้มันชัดเจน ชัดถ้อยชัดคำจนร่างบางใจสั่นหวั่นไหว ความปิติดีใจแล่นมากระจุกตัวอยู่ในอก ก่อนจะกลั่นกรองออกมาทางดวงตา น้ำตาแห่งความตื้นตันใจเอ่อล้นออกมาอย่างสุดกลั้น พร้อมๆกับบทรักเร้าร้อนที่เขายิ่งโหมกระหน่ำจนเธอแทบจะสำลักความสุข

“พี่เจค พูด… จริงเหรอคะ เดียไม่ได้… หูฝาดไปใช่มั๊ย” เสียงกระเส่าผสมปนเปกับเสียงสะอื้น เธอกำลังสับสนในอารมณ์เพราะไม่รู้ว่าควรจะอยู่ในอารมณ์ไหน เขามอบความสุขให้กับเธอจนอิ่มล้นไปหมด

“รัก... รัก... พี่รักเธอ... ได้ยินรึยัง”

นาเดียพยักหน้ารับทั้งน้ำตา ทั้งที่คิดว่าต่อให้ไม่ได้ยินคำนี้ก็คงไม่เป็นอะไรแล้ว เพราะแค่การกระทำที่เขาปฏิบัติกับเธอมันก็เพียงพอที่จะทำให้เธอมั่นใจในตัวเขาแล้ว แต่เขาก็ยัง... เขาก็ยังมอบความรู้สึกพิเศษนี้ให้กับเธอ ให้กับคนที่ไม่มีอะไรคู่ควรกับเขาเลยแม้แต่นิดเดียว

“หนูก็รักพี่นะคะ รักพี่ที่สุด รักพี่มากที่สุดเลย”

คำบอกรักที่เจคอปไม่เคยคิดว่ามันจะมีความหมายมากมายขนาดนี้ เขาพึ่งได้รับความรู้สึกที่มีค่ามากที่สุดในชีวิต ก็วันที่เขาได้รับมันจากผู้หญิงคนหนึ่ง และเขาก็ได้มอบมันให้กับผู้หญิงคนเดียวกันนั่นเอง

เจคอปประทับจูบดูดดื่มให้กับคนเบื้องล่าง มันหวานซึ้งเสียจนร่างบางต้องมอบจูบที่ดูดดื่มไม่แพ้กันเพื่อตอบกลับความรู้สึกเขา เบื้องล่างที่ยังเชื่อมต่อกันยังคงประสานจังหวะรักกระหน่ำไม่หยุดยั้ง

“อ๊ะ พี่เจค หนูจะถึงแล้ว อ๊ะๆๆ ซี๊ดดด ที่รักคะ อ๊าาา” ร่างบางปลดปล่อยอารมณ์ออกมาก่อน ซึ่งเขาก็ตามเธอมาติดๆ

“อื้มมม มีความสุขจัง” ร่างสูงยังคงนอนทาบทับอยู่บนตัวร่างบาง ถูไถใบหน้าไปมากับแก้มเนียน ทั้งจูบทั้งหอมจนแก้มขาวขึ้นสี

“ตกลงพี่หายโกรธหนูแล้วใช่ไหมคะ” รอยยิ้มหวานถูกส่งให้กับคนที่นอนอยู่บนตัว เขามองใบหน้ามนด้วยความรัก ก่อนจะประทับจูบลงบนหน้าผากของเธอ

“ขออีกรอบได้ไหม แล้วสัญญาว่าจะหายโกรธ” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้า กว่านาเดียจะรู้ตัว เบื้องล่างของเขาที่ยังคาอยู่ในตัวเธอก็ขยายตัวพร้อมจะออกศึกอีกครั้งแล้ว