ความรู้สึกแปลกใหม่ 1

ลึกลงไปจากยอดหน้าผาสูงชัน

เหม่ยหลินที่กำลังร่วงหล่นสู่ปลายทางพร้อมกับรถม้าคันใหญ่ทำได้เพียงเกาะผนังรถม้าแน่น ร่างบางถูกกระแทกกระทั้นจนเจ็บไปหมด แต่ความกลัวตายของนางมีเหนือกว่าความเจ็บปวดเนื้อตัว

รถม้าเอียงตัวจนร่างบางไถลลื่น ยามผ้าม่านโบกสะบัดอย่างแรง ลำตัวช่วงบนของเหม่ยหลินจึงหลุดออกมาจากตัวรถด้านใน ยังผลให้นางรีบตะเกียกตะกายออกจากภายในรถ หวังเพียงได้เห็นพี่หงอีกสักครั้ง ถึงแม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าไม่มีใครกระโดดตามลงมาจากหน้าผาสูงชัน

ขณะที่กำลังหมดหวัง เหม่ยหลินกลับเห็นเงามืดสายหนึ่งกระโดดลงมา ตามด้วยนกตัวใหญ่บินทะยานโฉบตัวอย่างแรง นางตื่นกลัวและตระหนกจนไม่รู้ว่าควรทำเยี่ยงไร

ชั่วอึดใจ เจ้านกตัวโตพลันโผเกาะที่ข้างรถม้ามันพยายามเอาจะงอยปากขนาดใหญ่จิกมาที่ตัวนาง

เหม่ยหลินผงะเพราะความกลัว เสียงนกร้องดังขึ้น คล้ายส่งเสียงเรียกนายของมัน เพียงชั่วครู่ เสียงตีปีกเกิดขึ้นอีกครั้ง แล้วใบหน้าของหงซือกวนก็ฝ่าความมืดสลัวปรากฏเข้าแทนที่ 

“พี่หง!”

แม้สายลมรุนแรงจะพัดผ่านจนใบหน้าปวดแสบไปหมด ทั้งยังมีเสียงม้าร้องและเสียงลมที่ดังอื้ออึงจนหูอื้อตาลาย หากแต่หญิงสาวกลับร้องเรียกนามนั้นโดยไม่ต้องคิด เพราะชีวิตน้อยๆ ของนางได้เขาคอยช่วยเหลือมาตลอดทาง

ท่ามกลางสายลมรุนแรงระหว่างหน้าผาสูงชันที่เบื้องล่างเป็นปลายน้ำตกขนาดใหญ่

“พี่หง!”

เสียงหวานกังวานอันสั่นเครือเพราะร่ำไห้ตื่นกลัวร้องเรียกกัน ทำให้หงซือกวนพุ่งตัวตามไปหาได้ไตร่ตรอง โดยมีเจ้านกประหลาดตัวใหญ่ พุ่งร่างตามไปราวสายฟ้าฟาดประหนึ่งดั่งไร้น้ำหนัก สองนายบ่าวต่างสายพันธุ์คล้ายรู้ใจกันโดยมิต้องบอกกล่าว

ก่อนที่รถม้าคันใหญ่จะตกกระแทกน้ำอย่างแรงจนทับร่างบางให้แหลกเหลวเพียงเสี้ยวเวลา ชายหนุ่มตวัดฝ่ามือเพียงเบาๆ เพื่อสะบั้นเชือกที่ผูกม้ากับตัวรถ หมายลดน้ำหนักของตัวรถ จากนั้นพังล้อรถและผนังออกให้เหลือน้อยที่สุด

เจ้านกทมิฬตัวโตจึงโฉบลงมาที่รถม้าแล้วกางกรงเล็บแหลมคมที่ปลายเท้าจิกตัวรถจนเกิดเสียงไม้แตกดังเปรี๊ยะพร้อมกางปีกสะบัดพึ่บเพื่อต้านทานแรงลม

ความเร็วที่เกิดจากการพลัดตกจากที่สูง แม้จะลดลงแต่ดูท่าไม่เกินชั่วสิบลมหายใจคงถึงพื้นเบื้องล่าง ทันใดนั้นสายตาของหงซือกวนมองทางซ้ายเห็นน้ำตกผืนใหญ่ห่างออกไปเกือบร้อยจั้ง ถ้ามีน้ำตก ย่อมมีพื้นน้ำรองรับ

ชายหนุ่มส่งสัญญาณเสียงหนึ่งจากริมฝีปากบอกนกประหลาดให้พาพวกเขาไปด้านนั้น เขาเองมิได้ฉุกคิดว่าเหตุใดกัน จึงรู้สัญญาณบังคับนกตัวนี้ได้  

เจ้านกประหลาด เมื่อได้ยินสัญญาณก็หักปีกเปลี่ยนทิศด้วยความยากลำบาก เนื่องจากน้ำหนักตัวของหญิงสาวและชายหนุ่มรวมกับรถม้าที่พังไปกว่าครึ่ง มันเกินแรงนกเยี่ยงมันเป็นอย่างมาก

ห้าร้อยจั้ง

สี่ร้อยจั้ง

สามร้อยจั้ง

สองร้อยจั้ง

ความสูงลดลงเรื่อยๆ แต่ระยะห่างจากบึงน้ำยังเหลือหลายสิบจั้ง

ทันใดนั้นชายหนุ่มจึงตัดสินใจตะโกนก้อง “ข้านับหนึ่งถึงสาม เจ้าจงหลับตากลั้นหายใจ”

ไม่กี่สิบจั้งที่เหลือ เหม่ยหลินเกาะซากรถม้าแล้วหลับตากลั้นหายใจ จังหวะหนึ่งถึงสามนั้นหงซือกวนเดินลมปราณซัดฝ่ามือใส่รถม้า เพื่อส่งตนเองตามไปที่บึง  

เจ้านกประหลาดตัวใหญ่ที่จิกตรึงรถม้าอยู่ก็สะบัดปีกกางพึ่บแล้วหมุนเหวี่ยงร่างของตัวมันกับรถม้าออกอย่างแรง เพื่อให้สตรีร่างบางกระเด็นตกไป ตามติดด้วยหงซือกวนพุ่งร่างเข้ามาประชิดสตรีที่ถูกกระแสน้ำกลืนหาย