LOGINShare
Ep.5 บางทีอาจจะเป็นของโลมา
Last Updated:
2025-11-22 22:10:02….TrrrrTrrrrrr…
“ฮ... ฮะโหล ฮัลโหล”เสียงแกจะสั่นทำไมเนี่ย (อยู่ไหน!!) “!!!” ปลายสายตะคอกให้ฟังลักษณะของอารมณ์หรืออาจจับได้ว่าเป็น “…. ฉลามว่าอะไรนะ” ภายในใจฉันเต้นเร็ว ๆ นี้ควบคุมเสียงให้เป็นปกติที่สุด (อย่ากล่าวหากูไม่รู้นะว่าไปทำอะไรมา) อึ้งใจว่าร้ายแตกสลายแขนขาร่วงเมื่อทราบปลายสายพูดคำในเสียงฉลามต้องโกรธมากอาจจะสามารถพูดออกมาได้เพราะว่าฉันจะดื้อหรือเกเรไม่พูดถึงฉลามอย่างมากก็ไม่เคยพูดถึงอย่างชัดเจนถึงความสำคัญเลย “ฉะฉลามฮึก” ฉันไม่รู้จักอย่างเป็นทางการ กลอนน้ำตาที่คลอไม่ให้ไหลรินออกมา (เสียงร้องต้นฉบับวะ เห๊ยยย!!! โลมาพี่อีกครั้งคุยกับลูกน้องอยู่) อา อ้าวววคุณพระ!!! อีแม่นั้นเก็บน้ำตาที่ร่วงหล่นลงมาทัน “กลิ่นของโลมาตกใจหมดเลย” “พี่ขอโทษสำหรับลูกน้องมันทำงานพลาดนะลูกน้องมันทำงานพลาดอย่างนึงเลยตั้งใจไป” เพราะไม่ได้อกไปทีคิดว่าจะจับได้ในส่วน “ไม่ได้ว่าโลมาส่วน” ฉันย้ำอีกครั้งในเรื่องของสิ่งนี้ (ไม่ครับๆ สำหรับลูกน้องมันมาขัดพี่ตอนโทรหาโลมาพอดีพี่ข่าวคราวครับ) บางออยังไม่ค่อยจะพูดถึงจะอ้วกแตกอีกครั้ง “ทีหลังไม่เอาแบบนี้แล้วฉลามใจหายหมดเกือบเป็นที่รู้จักแล้วด้วย” เหตุจบพร้อมกับปาดน้ำตาออกมาจากใบหน้าติดตามแล้ว (โอ๋ๆ เด็กชายพี่ผิดไปแล้ว ยกโทษให้พี่นะครับ) “บางที” อาจจะมองยิ้มร้ายเมื่อได้ยินน้ำเสียงร้อนรนพูดอย่างใจฉัน (แล้วนี่โลมาของพี่กำลังอยู่) เดี๋ยวฉันเจอคำถามนี้เพราะทำอะไร “กำลังนั่งคิดถึงฉลามอยู่ไหน” สีข้างฉันจะถแล้ว “คิดถึงแล้วเมื่อไหร่จะมาหาพี่ครับ” อีกครั้งสงสัยอยากเจอหน้าน้องจริงๆ รออีกนานนะโลมาจะกอดให้ลอกใจเลย “คิดถึงโลมาใช่ม๊าาา” ฉันพูดล้อเลียนปลายสายออกมา “ไม่คิดถึง” “ง่ะขี้เกียจเลยแต่โลมาคิดถึงฉลามนะ” (ฮ่า ฮ่า ครับๆพี่ก็คิดถึงโลมา) “คุยกับใคร” 0_0!!! (เสียงใคร!!!) ปลายสายถามออกมาเสียงเพรียงซัวแล้วโลมาทำให้มองดูคนตรงหน้าพร้อมกับยกนิ้วชี้แตะปากเพื่อให้ซีเงียบๆ และให้รอก่อนฉันเดินออกซีเอ็นซีหนึ่งที่ฉันจะพูดถึงฉันคุย “เสียงทีวีน่ะติดตามถึงเรื่องนี้กับพระเอกเลยตอนนี้ก่อนฉลามโลมาจะดูละครต่อแล้วรักฉลามนะคะ จุ้บๆ” (โลมาดะ…) แล้วกดวางสายทันที ตอนนี้ฉันก้าวเท้าที่ไหนออกจากห้องวะทำไมมันดวง หมับ!!! “อ๊ะ” คนตัวโตยืนมองข้างหลังฉันตอนไหนไม่รู้คว้ามือฉันให้หันหน้าไปที่เจ้าตัว “คุยกับใคร” ซีเอ่ยถามฉันน้ำเสียงเฆ็งคนตรงหน้าที่ขมวดคิ้วทำหน้านิ่งเหมือนไม่พอใจในส่วนผสมหล่อที่มีน้ำไหลออกมาเป็นกรอบหน้าและหางคิ้วไปวิ่งมาราธอนในเขาฉันลากซีในเมนูจับคนตรงทำหน้าที่ทำหน้าดุนั่งลงทำเสร็จฉันทำหน้าของให้กระเป๋า เจอแล้วเจอแล้ว - ซีมีท่าทีตกใจเล็กน้อยเริ่มต้นยกผ้าเย็นซับเหงื่อที่ไหลออกมาจากใบหน้าให้ “สงสัยจะร้อนมากหน้าแดงหูแดงหมดเลย” “” หลายจุดจบเนื้อหา เบือนหน้าหลบหนี หันหลังมุมด้วยยกมือลูบหน้าตัวเองที่ควบคุมอารมณ์อยู่ ในส่วนของเขาคือบอกเปล่าแต่หูแดงหน้ายังแดงอยู่นะ โลมางงเจ้าค่ะ “ซีนะว่าไม่ได้อะไรเลย” ฉันจะสะกิดหลังคนโตถามเพื่ออนาคตเป็นลมโลมายังไม่รู้นะ “ที่เลวร้าย” “หมีพูห์” สายตาฉันโฟกัสมือใหญ่ที่ยื่นแก้วน้ำทรงกระบอกลายหมีพูห์มาได้ตามปกติพี่แกไม่ว่ากับหมีพูห์วะดูจะชอบจัง “ให้โลมาเป็นพิเศษ” “ฮ่องกง” ในเรื่องยิ้มตาหยีให้ซีหยิบมาดื่มขึ้นทันที อ่า... น้ำมะพร้าวที่ตรงนั้นด้วยร่างสูงยกขึ้นมือขยี้หัวฉันเบา “หายเวียนหัวยัง” “หายแล้ว” ทำไมชอบจับหัวฉันจัง โลมาจะติดเอานะคะ>< “โลมาหิวข้าวแล้วเราไปหาอะไรกินกันเถอะ” ฉันจะลุกขึ้นยืนเชิงบอกคนตรงหน้า “จับมือพี่” เกือบจะลืมไปเลยมือใหญ่กุมมือฉันแล้วพาไปหาหิวโหย หลังจากที่หิวโหยจริงๆ ทำได้สำเร็จอยู่ในร้านกิ๊ฟช็อปททว่าสามารถเลือกของอยู่นั้นสายตาดันไปเจอตุ๊กตาตัวเหลืองๆ ใส่เสื้อสีแดงเข้าบังเอิญจริงๆ แล้วจับที่คาดผมและส่งสายตาระยิบระยับให้คนตรงหน้าที่มองมือฉันเจอตัวสอบสวน “ไม่ใส่” ร่างสูงพูดเสียงเเข็งปนดุ ... ดูเข้ากันออก “ล่ะทำไม โลมาว่าดูเข้ากันออก” “พี่-ไม่-ใส่คำสั่งนี้เด็ดขาด” (-__-) ถึงขนาดที่กล่าวมานี้ “ไหนบอกว่าวันนี้จะตามใจโลมาไงคะ” ฉันจะแกล้งทำเป็นน่าเศร้าที่หน้าเก็บที่คาดผมไว้เดิม “โภชนาการ โอเคพี่ยอมใส่ก็ได้” บางทีอาจหาที่คาดผมใส่ให้ซีแต่ใส่ลงไปเล็กน้อยต่ำ โลมาใส่” “ก... ต่อไปแล้ว ///” ร่างสูงโน้มตัวของร่างกายให้ระดับหน้าเท่ากันโดยที่จมูกเราห่างกันแค่ไม่กี่เซ็น “น้ำมันหน้าแดง” ซีเอ็นยิ้มมุมปากใช้นิ้วชี้เขียจมูกฉันค่อย ๆ รีบผละจากร่างสูงทันที “คะสามารถหน้าแดง โลมาแค่ร้อน” เพราะฉันร้อนจานร้อนอย่างแน่นอน “ร้านเปิดแอร์” พี่จะขยี้ไปไหน “กะจะคนมันร้อนอ่ะไม่รู้แหละไปเลือกต่อดีกว่า” เมินสงสัยตรงหน้าเป็นบางครั้งสนใจเลือกต่อ “อะ!! อะไรเนี่ย” สูงร่างสูงมาคาดผมมา อีกที “โลมาเลือกให้พี่แล้วใส่ตาพี่เลือกโลมาบ้าง” ซีกลั้นท้ายอัมยิ้ม ดันให้ฉันเดินผ่านดูหน้ากระจก 0o0 “เหมาะดี” อะไรนะ!!! กขขิขี้จริงๆอ… อุ่นจิเนี่ยนะมักจะเหมาะกับ “อี๋~ไม่เห็นเหมาะเลย” ยกมือขึ้นเตรียมจะออกแต่แต่ (-__-) “ห้าม-เอา-ออก” ชัดถ้อยชัดคำคำตัดสินมมมมเพิ่มเติมคือความจำเป็นต้องทำหน้าจริงจังเป็นพิเศษเลย “โลมาไม่อยากใส่” คนตรงหน้าขมวดคิ้วทำหน้าจริงจัง “ก็น่ารักดี” ซีจัดทรงที่คาดผมอุ่นจิและผมหน้าม้าไว้บนหัวฉันให้เข้าที่เข้าทางยิ้มออกมาทำหน้าเหมือนเจอของที่พลัดพรากจากกันเป็น 10 ปีอีแม่จะบ้า!! “คู่กัน” พี่แกยื่นโทรศัพท์อย่างให้ฉันให้หันหน้าพร้อมกับกระจกพร้อมกับโอบรอบคอจากทางด้านหลังไป “กดกด” ซีแคนดี้มากข้างหูฉันเพื่อเรียกสัต แชะ “โลมาถอดได้ยัง” ขยับออกจากอ้อมกอดคนตัวโตแล้วยื่นโทรศัพท์คืนให้ซี “ตลอดกาลเพียงเลือกให้ใหม่” ยังคงจะเลือกให้เพิ่มเติมในระนองที่พี่ใจเย็นเลย ร่างสูงแชะทำหน้าดูยื่นมือมาถอดที่คาดผมฮีโร่อุนจิออกจากหัว “ ส่วนใหญ่ ไม่เอาไม่มากนะ” ลองกอดอกดูซีที่จะเลือกให้อยู่โลมาไม่ไว้ใจเจ้า “แล้ว” ซีที่คาดผมใส่บางส่วน “ทำไมต้องพิกลาภ” พี่แกชอบดูการ์ตูนหมีพูห์มากสาเหตุของการเอาหน้าพี่แกจริงๆ “ไม่รู้สิในในรูปมันคู่กัน” ซีชี้ไปที่รูปสอบสวนอ่าน...ก็ยังดีกว่าอุนจิแหละ “คงมั่นว่าทำไมหมีพูห์กับพิกเป็นเวลานานเป็นส่วนใหญ่กัน” และขิงคนตัวโตซะหน่อยซอฟต์โลมาก็ดูมานะจ๊ะ “แต่สำหรับพี่ไม่ได้อยากเป็นเพื่อนกับโลมานะ” ฉันขมวดคิ้วงงกับเนื้อเรื่องคนตรงหน้า “จะต้องไม่ใช่เพื่อนสิคะ ซีอายุมากกว่าต้องเป็นพี่” กับคำพูดของตัวเองอีกก็ถูกอีกโลมา “ (-__- ) ( -__-) ไม่อยากเป็นพี่” “ไม่เป็นพี่แล้วจะอยู่ที่นี่” ซียกยิ้มมุมปากเดินต่อไปฉันอีกครั้งหนึ่งก้าวถอยหลังอีกหนีร่างสูงที่ขยับมาเรื่อยๆบ้าจริง! ทางตันร่างสูงใช้แขนคู่กับท้าวกำแพงไม่ต้องพูดถึงหนีได้ (^-^!) และโน้มผู้คนที่เข้ามาข้างในในหูฉัน “อยากเป็นคนของโลมา”
Latest chapter
ทะเลโอบโลมา Sea & Loma Ep.7 แค่โลมาคนเดียวเท่านั้น (2/2)
“ข้อตกลงของเรา” “ข้อตกลงอะไรคะ?” ร่างสูงขมวดคิ้วเป็นปม บนใบหน้าเผลอแสดงความหงุดหงิดออกมา ใช้มือเสยผมตัวเองก่อนจะหลับตาเหมือนกำลังจะระงับอารมณ์บางอย่างไม่ให้ออกมา “เฮ้อ ลืมแล้วสินะ” เสียงถอนหายใจของเจ้าตัวดังขึ้นก่อนที่จะลืมตาขึ้นมาจ้องมองด้วยแววตาและใบหน้าที่ผิดหวัง ฉันได้แต่ยืนขมวดคิ้วมึนงง ฉันลืมอะไร “มันไม่สำคัญเลยใช่ไหมว่ะ” ร่างสูงพูดเสียงเบาๆ เหมือนพึมพำกับตัวเอง ซีปล่อยมือที่กุมมือฉันไว้ ขยับตัวถอยห่างฉันก้าวหนึ่ง “ช่างเถอะ ห้องนอนเดินตรงไปเลี้ยวขวาห้องสุดท้าย” น้ำเสียงเรียบนิ่ง รู้สึกรับรู้ได้ถึงบรรยากาศที่แสนจะเย็นเยือก ซีละสายตาจากฉัน นั่งลงดูทีวีเงียบๆ โดยไม่มองมาที่ฉันอีกเลย เป็นอะไรของเขา ฉันหันหลังด้วยความมึนงงเลือกที่จะเดินไปเอาของในห้องนอน “เจอแล้ว อยู่นี่เอง” ฉันเข้าไปในห้องนอนของซี กวาดสายตามองหาของก็เจอของๆ ฉันว่างไว้ข้างโต๊ะที่น่าจะเป็นโต๊ะทำงานของเจ้าตัว ทว่า ขณะที่ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆ โต๊ะมากเท่าไร สายตาของฉันดันไปสะดุดเข้ากับรูปหลายๆ แผ่นที่ว่างไว้บนโต้ะ “นี่มัน….” รูปฉัน!!! เป็นรูปที่เราไปเที่
ทะเลโอบโลมา Sea & Loma Ep.7 แค่โลมาคนเดียวเท่านั้น (1/2)
“คือ เมื่อคืนโลมาอยู่ในห้องตัวเองได้ยังไง?” “จำไม่ได้?” ฉันสายหน้าตอบคนตรงหน้า “เธอหลับ” อ่าาา… หลับนี่เอง ถึงว่าละ “ซีก็เลยปลุกโลมาใช่ไหม” ต้องใช่แน่ๆ ฉันต้องเดินขึ้นห้องมาเองต้องใช่แน่ๆ (^~^) “ใช่ ปลุกแล้ว” ว่าแหละ “แต่โลมาไม่ยอมตื่น” “!!!” “เลย… อุ้มมา” “ห๊ะ” (0 [] 0) แม่เจ้า “อะ…อุ้ม” ฉันถามซีอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ “อืม (-__-) ” ร่างสูงพยักหน้ายืนยันคำตอบ “ได้ไงอะ โลมายังไม่อนุญาตเลยนะ” “ต้องขอด้วยเหรอ” เสียงทุ้มเอ่ยถามหน้านิ่ง “ต้องค่ะ!” “แต่เธอหลับ”เออใช่วะ “กะ…ก็… โลมาไม่กวนซีแล้วดีกว่า ฮะๆ” ตอบคนตรงหน้าด้วยแววตาและสีหน้าใสซื่อหันหลังรีบชิ่งไปนั่งรอที่เดิม จะรออยู่ใยในเมื่อเถียงไปเหตุผลก็คือ ฉันหลับ หลับแบบสนิทชนิดที่ว่าเอาหินมาปาใส่ก็ม่ายตื่นเจ้าค่ะ ฮืออออ~น่าอายจริงเลย นั่งรอสักพักร่างสูงนำแซนด์วิชมาวางไว้ตรงหน้า แทบัก!!! ฉันมองแซนด์วิชกับคนที่นั่งฝั่งตรงข้ามสลับกันไปมา ไม่น่าเชื่อว่าซีจะทำได้น่ากินขนาดนี้ “ซีทำอาหารเป็นด้วยเหรอ”
ทะเลโอบโลมา Sea & Loma Ep.6 ฝันดี (2/2)
จึก จึก “ซี ตื่นได้แล้ว” โลมาใช้นิ้วชี้จิ้มตรงไหลผมเรียกให้ผมตื่น “ขบวนเสร็จแล้ว?” ผมผละจากไหลน้อง เลิกคิ้วเชิงถามคนตัวเล็กตรงหน้า “อืม เสร็จแล้ว” “ป่ะ” โลมาลุกขึ้นยืนพร้อมกับยืนมือมารอผม หึ เป็นเด็กที่รักษาสัญญาดีนี่ ผมเอื้อมมือจับมือโลมาแล้วลุกขึ้นตามร่างบาง “ไปดูการแสดงไฟ Celebration Street กันต่อค่ะ” “ห๊ะ” what!! ยังไม่จบอีกเหรอวะ “เนี่ยยังมีอีกเยอะเลยนะ ไหนจะม้าหมุน ปราสาทตอนกลางคืนก็สวยมากๆ เลย… บลาๆ” และน้องก็ไปอย่างที่พูดจริงๆ ครับ จนตอนนี้ 4 ทุ่มสวนสนุกปิด ผมถึงลากโลมาออกมาได้ “สนุกมากๆ เลยอ่ะ ตอนกลางคืนคือสวยมาก”น้องที่นั่งอยู่บนรถหันมายิ้มให้ผม จนผมอดยิ้มตามไม่ได้ “ดีแล้ว” ผมยกมือขึ้นลูบหัวโลมาอย่างเอ็นดู แล้วหันมาขับรถต่อ “โลมาอยากกินอะไรอีกไหม พี่จะได้แวะซื้อให้ก่อนเข้าโรงแรม” “....” เงียบ~ “โลม….” ผมหันมองคนนั่งข้างๆ “ZzzzzZzzzz” หลับ (-_-) ยัยเด็กน้อย ผมจอดรถข้างทางเอื้อมมือไปหยิบเสื้อกันหนาวของตัวเองด้านหลังมาห่มให้โลมา แล้วหันไปขับรถต่อ โรงแรม
ทะเลโอบโลมา Sea & Loma Ep.6 ฝันดี (1/2)
“อยากเป็นคนของโลมา” ผมเงยหน้ามองใบหน้าแดงๆ ของโลมา ใช้มือข้างหนึ่งลูบหัวน้องเบาๆ “ได้ไหมครับ” ถามลองเชิงคนตัวเล็กตรงหน้าเผื่อได้คำตอบที่ต้องการ “คือโลมา….” พรึบ! “หึ ล้อเล่นน่ะ” ผละตัวออกจากคนตัวเล็กใช้นิ้วชี้เคาะหัวโลมาเบาๆ “โลมาตกใจหมด เล่นอะไรก็ไม่รู้” คนตัวเล็กถอนลมหายใจออกมาอย่างโหล่งอกมองผมแบบดุๆ ยัยแมวน้อย “นี่พี่ทำให้แมวตื่นเหรอ หืมมม” ผมดึงจมูกน้องเล่นอย่างหมั่นเขี้ยว “อืออออ ซี มันเจ็บน่าาา >” น้องจับจมูกตัวเองมองผมแก้มป่องๆ อ่า…..จะทำให้ผมหลงถึงไหน “ยังจะยิ้มอีก ไม่คุยด้วยแล้ว ดูของต่อดีกว่า” ผมมองโลมาเลือกของอย่าตั้งใจทำเป็นไม่สนใจผม ถามว่าทำไมผมถึงไม่รอคำตอบจากโลมา ทำไมถึงบอกว่าล้อเล่น ที่จริงผมไม่ได้ล้อเล่นหรอกครับ ผมพูดจริง แต่เพราะเห็นสีหน้าและสายตาที่ดูสับสนของน้องแล้ว บอกเลยว่าผมกลัวคำตอบของน้อง กลัวน้องจะปฏิเสธผม น้องพึ่งรู้จักผมแค่ 2 วัน แต่สำหรับผมรู้จักน้องมา 3 ปี ใช่ครับ ผมเคยเจอโลมามาก่อน ผมชอบน้องตั้งแต่แรกเห็น แต่ตอนนั้นน้องยังเด็กเกินไปสำหรับผม ผมเลยทำได้แค่เฝ
ทะเลโอบโลมา Sea & Loma Ep.5 บางทีอาจจะเป็นของโลมา
….TrrrrTrrrrrr… “ฮ... ฮะโหล ฮัลโหล”เสียงแกจะสั่นทำไมเนี่ย (อยู่ไหน!!) “!!!” ปลายสายตะคอกให้ฟังลักษณะของอารมณ์หรืออาจจับได้ว่าเป็น “…. ฉลามว่าอะไรนะ” ภายในใจฉันเต้นเร็ว ๆ นี้ควบคุมเสียงให้เป็นปกติที่สุด (อย่ากล่าวหากูไม่รู้นะว่าไปทำอะไรมา) อึ้งใจว่าร้ายแตกสลายแขนขาร่วงเมื่อทราบปลายสายพูดคำในเสียงฉลามต้องโกรธมากอาจจะสามารถพูดออกมาได้เพราะว่าฉันจะดื้อหรือเกเรไม่พูดถึงฉลามอย่างมากก็ไม่เคยพูดถึงอย่างชัดเจนถึงความสำคัญเลย “ฉะฉลามฮึก” ฉันไม่รู้จักอย่างเป็นทางการ กลอนน้ำตาที่คลอไม่ให้ไหลรินออกมา (เสียงร้องต้นฉบับวะ เห๊ยยย!!! โลมาพี่อีกครั้งคุยกับลูกน้องอยู่) อา อ้าวววคุณพระ!!! อีแม่นั้นเก็บน้ำตาที่ร่วงหล่นลงมาทัน “กลิ่นของโลมาตกใจหมดเลย” “พี่ขอโทษสำหรับลูกน้องมันทำงานพลาดนะลูกน้องมันทำงานพลาดอย่างนึงเลยตั้งใจไป” เพราะไม่ได้อกไปทีคิดว่าจะจับได้ในส่วน “ไม่ได้ว่าโลมาส่วน” ฉันย้ำอีกครั้งในเรื่องของสิ่งนี้ (ไม่ครับๆ สำหรับลูกน้องมันมาขัดพี่ตอนโทรหาโลมาพอดีพี่ข่าวคราวครับ) บางออยังไม่ค่อยจะพูดถึงจ
ทะเลโอบโลมา Sea & Loma Ep.4 ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว
“ฉันไม่ใช่เด็กซะหน่อย” ฉันเดินบ่นออกจากร้านโดยที่ไม่รอซี มันน่าหงุดหงิดจริงๆ “ไอหมีพูห์บ้า” “ว่าใคร” หันไปมองเสียงทุ้มที่เอ่ยออกมาข้างๆ จะตามมาทำไมก็ไม่รู้ “ว่าหมีพูห์” หมีพูห์ไม่ได้ชื่อซีซะหน่อย “พี่สินะ” รู้ตัวเองด้วย ฉันหันหน้าหนีไม่ตอบคำถามคนตรงหน้า หมับ ~ ซีจับมือฉันแล้วลากฉันไปที่รถ “โลมาไปเองได้”ฉันยังยืนยันคำตอบเดิม ร่างสูงไม่ตอบแต่เปิดประตูรถเลิกคิ้วเชิงบอกให้ฉันนั่งในรถ รู้จักโลมาน้อยไปแล้ว ฉันยกมือขึ้นชี้ตรงปากตัวเองเพื่อย้ำคนตรงหน้า “โลมา-ไม่-ไป” พรึ่บ! “เห๊ยพี่” ฉันร้องออกมารีบเอามือคว้าคอคนตรงหน้ากันตก เมื่อคนตัวโตอุ้มฉันเหนือพื้นแล้ววางไว้ในรถอย่างเบามือ พร้อมกับคำพูดที่ไม่ดีกับใจฉันเอาซะเลย “อยู่นิ่งๆ ไม่งั้นจะไม่จบอยู่แค่อุ้ม” “ค......คิดว่ากลัว” สู้สิโลมาอย่ายอม “หรือจะลองครับ”น้ำเสียงเจ้าเล่ห์เอ่ยออกมา ซีโน้มตัวเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆ ฉันรีบเอามือดันคนที่ตัวโตกว่าให้ขยับออกห่าง แต่ดูเหมือนจะไม่ขยับเลยสักนิด ตัวหนักเป็นบ้า “>ยอมแล้วๆ โลม
You may also like
ลงทัณฑ์รัก(เสือ)ร้าย
Naya Solene4.0K viewsพิษเพื่อนสนิท
ซากิระ30.1K viewsMAKE A MISTAKE พลั้งพลาดรัก | เพอร์ซุส
อยู่ในตะเกียงแก้ว13.5K viewsLOVE ENGINEER พ่ายรักรุ่นพี่วิศวะสุดโหด
DARINRAT2.8K viewsคลั่งรักร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol27.3K viewsHOT FRIEND เพื่อนกันมันส์(ดีย์)เกิน
Ballamira36.8K viewsเมียเด็กผมโหดนะครับ!
ศิกาญจน์485 viewsโปรเจกต์ H เกมรักระดับโปร
เซเรีย812 views
