ท่านประธานคะอย่าหื่น

ท่านประธานคะอย่าหื่น

last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-14
Oleh:  ลภัสลัลOn going
Bahasa: Thai
goodnovel18goodnovel
Belum ada penilaian
34Bab
1.0KDibaca
Baca
Tambahkan

Share:  

Lapor
Ringkasan
Katalog
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi

เพราะดันไปล่วงรู้ความลับของประธานหนุ่มเข้าทำให้เลขาสาวอย่างเธอต้องถูกดึงเข้าไปวังวนแสนหวามของเขา สิงหราช ผู้บริหารหนุ่มไฟแรงแห่งบริษัทแอลกรุ๊ป เพียบพร้อมทั้งหน้าตา ฐานะ และการศึกษา ทว่าเขากลับมีความลับบางอย่างที่มิอาจให้ใครล่วงรู้ได้ เจ้าจันทร์ เลขาสาวสุดเนี้ยบ และฉลาดเป็นกรดที่ดันไปล่วงรู้ความลับของท่านประธานเข้าโดยบังเอิญทำให้เธอต้องถูกดึงตัวมาอยู่ใกล้ ๆ ท่านประธานจอมหื่นอย่างเลี่ยงไม่ได้

Lihat lebih banyak

Bab 1

บทที่ 1 สิงหราช

"Mom, aku ingin menjadi seperti Papa!"

Mataku mengerjap beberapa kali ketika mendengar suara yang penuh semangat itu. Apa aku baru saja melamun, lagi?

"Lihat, Mom! Papa terlihat sangat gagah," Kale menyender manja pada pangkuanku. Tersenyum mengusap wajah Pria yang berada dalam Frame tua dengan ibu jari kecilnya.

Bibirku tersenyum. Mengusap rambut pirang Kale di sela-sela jemari. "Kau merindukan Papa, Kale?"

"Sangat."

Perlahan aku sadar, senyuman itu berubah menjadi masam. Kale, kalimat itu selalu terucap dari bibir putra kecilku ketika ia melihat Seragam berpangkat Mayor yang tergantung di lemari kaca. Selalu bertanya, bagaimana sosok Papanya. Aku hanya bisa mengatakan, bahwa ia adalah Pria yang luar biasa. Menyelamtkan Negara, demi membuat Kale kami hidup dengan nyaman hingga saat ini.

Kale kembali tersenyum ceria, sedikit tertawa. Entah apa yang membuatnya seperti itu. Hingga tak lama, Kale menaruh kembali Frame tersebut dan berlarian keluar. Bermain di halaman, menikmati udara Brooklyn yang memasuki musim semi.

Aah, maafkan aku. Karena hanyut dengan senyum Kale, aku lupa memperkenalkan diri. Maaf, akhir-akhir ini pikiranku sedikit terganggu.

Namaku Selene. Selene Sapphire. Sapphire seperti bola mataku yang berwarna biru. Umurku saat ini menginjak tiga puluh empat tahun. Masih bekerja sebagai Dokter di salah satu rumah sakit.

Aku tak perlu menjelaskan tentang tinggi dan berat badanku, bukan?

Anak lelaki tadi adalah putra pertamaku. Kale Cadfael. Tahun ini ia berusia enam tahun. Yha, aku memang mengandungnya saat masih muda. Lebih tepatnya, saat perang masih melanda hebat perbatasan kota Brooklyn. 1942.

Sementara, foto yang di lihat oleh Kale dan menjadi sosok Papa baginya, adalah suamiku. Kale Cadfael. Lebih tepatnya, Mayor Kale Cadfael. Seorang pilot pada Angkatan Udara kami.

Benar, aku sengaja memberi nama Kale, gabungan antara Selene dan Kane. Sangat mirip dengan nama Papanya. Tak apa, agar nama itu bisa mengenang sosok pria itu.

Lagi, tanpa di berikan izin, titik kristal ternyata jatuh kembali pada pipiku. Teringat cerita lama nan singkat, namun sangat berkesan dalam.

Aku tentu akan menceritakannya setelah ini. Bagaimana gagahnya sosok Kale Cadfael. Kalian tahu, apa arti namanya? Pangeran penguasa Langit. Cocok sekali, bukan, dengan pekerjaan yang di milikinya?

Kale..

Seolah terhipnotis, tanganku menggapai kembali frame foto lama itu. Tersenyum kecil, betapa aku merindukan sosok tangguh nan murah senyum tersebut.

Kale, aku sangat ingat ketika kau berkata akan menghukum siapa saja yang membuatku menangis. Aku ingat pula, ketika seorang pemuda berkata bahwa ia mencintaiku. Apa saat ini kau sedang menghukum dirimu sendiri, Kale?

Mari, ku ceritakan pada kalian. Kisah manis antara Sang Kapten Militer dengan Perawat pada tahun 1942 lalu.

Namun, maafkan aku. Kali ini, akan ku serahkan seluruh cerita pada si penulis. Sebab, aku merasa tidak akan mampu untuk menguraikannya pada kata-kata.

Selamat membaca, aku harap, cerita ini sampai pada sang pemilik nama. Kale Cadfael.

☀️☀️☀️

Tampilkan Lebih Banyak
Bab Selanjutnya
Unduh

Bab terbaru

Komen

Tidak ada komentar
34 Bab
บทที่ 1 สิงหราช
ในช่วงบ่ายของวันอาทิตย์ ซึ่งเป็นวันหยุดที่เหมาะกับการพักผ่อนหลังจากต้องเผชิญหน้ากับความเหนื่อยล้าจากการทำงานมาตลอดห้าวัน ท่ามกลางกลิ่นหอมของนมและเนยที่ลอยกรุ่นอยู่ในคาเฟ่ร้านดังที่ตั้งอยู่บริเวณชั้นล่างของคอนโดมิเนียมแห่งหนึ่ง เสียงเพลงสากลที่เปิดคลอไปกับบรรยากาศทำให้ทั้งรู้สึกอบอุ่นและผ่อนคลายไม่น้อย เสียงสนทนาที่ดังมาเป็นระยะจากลูกค้าแต่ละโต๊ะยิ่งทำให้คาเฟ่แห่งนี้ดูครึกครื้นขึ้นมา เครื่องดื่มแก้วโปรดและของว่างยามบ่ายพาให้บทสนทนายิ่งไหลลื่น เจ้าจันทร์ หรือชื่อที่เพื่อนๆ เรียกจนชินปากว่าคุณเจ้า ก็เป็นหนึ่งในคนที่มาใช้บริการคาเฟ่แห่งนี้ด้วยฉายา 'คุณเจ้า' ที่ได้มาเพราะความเจ้าระเบียบนั้นดูจะละลายหายไปเมื่อเวลานี้เจ้าตัวอยู่นอกเวลางาน เจ้าจันทร์ที่ถูกเพื่อนนัดให้ออกมาเที่ยวเล่นด้วยกันแทบจะสลัดภาพลักษณ์เลขาจอมเนี้ยบไปจนหมด ชุดทางการกับแว่นตาอันโปรดที่ชอบสวมใส่ พอเปลี่ยนมาสวมคอนแทคเลนส์กับชุดสบายๆ ก็ให้ความรู้สึกราวกับเป็นคนละคนจนโดนเพื่อนแซวตั้งแต่เห็นหน้านั่งคุยกันไปๆ มาๆ ก็กลายเป็นว่าหัวข้อสนทนาเปลี่ยนไปเรื่อยเปื่อยจนแทบจำไม่ได้แล้วว่าคุยอะไรกันไปบ้าง "เอ๊ะ นั่นคุณสิงหราชที่เป็นซี
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-14
Baca selengkapnya
บทที่ 2 เสือล่าแต้ม
อีกด้านหนึ่งภายในห้องหรูของคอนโดมิเนียม เสียงครางหวีดหวิวด้วยความกระสันเสียวของหญิงสาวค่อยๆ เบาลงไปจนเหลือเพียงเสียงหอบหายใจริมฝีปากอิ่มซึ่งเคลือบด้วยลิปสติกสีแดงสดเผลอสูดปากครางเมื่อเรียวนิ้วแกร่งทั้งสามถูกถอนออกจากร่างกายของเธอ สิงหราช หรือเลออน ที่ใครๆ ต่างก็เล่าลือกันว่าเอาดุ วันนี้เธอได้ลองลิ้มรสนิ้วมือของเขาแล้วก็พบว่ามันไม่เกินจริงเลย"ฉันจะไปสูบบุหรี่หน่อย เธอพักเถอะ" ชายหนุ่มบอกแค่นั้น เขาถอดถุงยางสำหรับสวมที่นิ้วออก ก่อนจะคว้าทิชชู่มาเช็ดคราบหยาดน้ำสีใสที่เปรอะตามนิ้วไปจนถึงข้อมือ จากนั้นจึงลุกจากเตียงไปหยิบบุหรี่ในกล่องเก็บที่ดูก็รู้ว่าราคาแพงตั้งแต่เห็นชื่อแบรนด์ที่ประดับอยู่ ไหนซิปโปราคาหลักหมื่นนั่นอีกเล่า ทำเอาคนมองตาวาวเพราะของมีราคาไม่รู้กี่รอบผู้ชายคนนี้ขนาดแค่ใช้นิ้วก็ทำเธอเสร็จสมตาลอยไปไม่รู้กี่รอบ จนตอนนี้ข้างในของเธอมันยังสั่นไม่หาย ในขณะที่คนทำให้เธอกลับหน้านิ่งเฉยประหนึ่งคนไร้ความรู้สึก ร่างสูงถอนหายใจนิดหนึ่ง ลุกออกไปสูบบุหรี่อยู่ที่ระเบียงด้านนอกน่าเสียดายที่วันนี้เธอยังไม่ได้ลิ้มลองความแข็งแกร่งที่หลับใหลอยู่ภายใต้กางเกงของเขา ทั้งที่ขนาดของมันตอนหลับยัง
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-14
Baca selengkapnya
บทที่ 3 สิงห์ไม่คำราม
ประตูห้องน้ำด้านในถูกเปิดออกก่อนที่หญิงสาวจะเข้าไปทำธุระส่วนตัวจนเสร็จ เจ้าจันทร์โล่งใจที่ไม่มีใครเข้ามารบกวน เธอคว้ากระเป๋าสะพายซึ่งแขวนตรงประตูมาถือไว้ ตั้งใจเปิดประตูออกไป ทว่ากลับได้ยินเสียงล็อกประตูจากทางด้านนอก "!!!" แวบแรกเธอคิดว่าอาจมีคนคิดทำไม่ดีกับเธอ แต่พอฟังดูดีๆ ก็รู้ว่าไม่ใช่ "อื้อ! คุณเลใจเย็นๆ สิคะ" เสียงครางและชื่อที่ฝ่ายหญิงเอ่ยเรียกออกมาทำเอาเจ้าจันทร์ขมวดคิ้วยุ่ง เลไหน? "อาาา...อย่าบอกให้ใจเย็นถ้าเธอจะแฉะจนเปียกมือฉันขนาดนี้" เสียงทุ้มกล่าวตอบ พลันนั้นใบหน้าของเจ้าจันทร์ถึงกับแข็งค้างไปชั่วขณะ เสียงนั้นมันคุ้นหูเธอมากจนแทบไม่อยากเชื่อ เลที่ว่าคงไม่บังเอิญเป็นเลออนหรอกใช่ไหม? เลขาคนสวยถึงกับต้องกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ใบหน้าที่เคยนิ่งเรียบอย่างรักษามาดเริ่มขึ้นสีระเรื่อเมื่อเธอต้องมาทนฟังเสียงครางของคนทั้งสอง มันคงไม่เป็นไรเลยถ้าหนึ่งในนั้นไม่ใช่คนที่เธอรู้จัก และน่าแปลกที่เสียงครางแหบต่ำของฝ่ายชายนั้นทำให้เธอรู้สึกร้อนรุ่มขึ้นมาเสียได้ "คุณเลออนขาาา" นั่นปะไร เลออน...คนกินไม่เลือก! เจ้าจันทร์ใจยิ่งเต้นครึกโครมเข้าไปใหญ่เมื่อรู้ว่าผู้ชายน้ำเสียงคุ้น
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-14
Baca selengkapnya
บทที่ 4 แลกเปลี่ยน
ช่วงเช้าของวันถัดมา ท่ามกลางบรรยากาศที่เงียบสงบของบ้านหลังใหญ่ ในห้องทำงานสีทึบของผู้เป็นเจ้าของบ้านวัยหกสิบห้าปี กลับปรากฏร่างของชายวัยกลางคนถึงสองคน คนหนึ่งคือลูกชายคนโต อีกคนคือลูกชายคนเล็ก คนเป็นน้องมีสีหน้าติดจะไม่พอใจ ส่วนคนพี่มีอย่างเดียวคือสีหน้าจริงจังจนกดดันคนอื่นๆ และใช่ สองหนุ่มที่ว่านั่นคือสิงหราชกับเหมราช สองพี่น้องของบ้านเลิศวัฒนทรัพย์ "พี่ก็มีเลขาอยู่แล้ว ยังคิดมาเอาตัวเลขาของผมอีกเหรอ รู้ไหม ถ้าไม่มีคุณเจ้าผมก็แย่ดิ" เหมราชกล่าวอย่างไม่ยินยอมเมื่อพี่ชายเอ่ยขอเลขาของเขาให้ไปช่วยงานเจ้าตัวเป็นการชั่วคราว ขอที่ไหนไม่ขอ ดันมาพูดต่อหน้าพ่ออีกต่างหาก "ก็แลกกับเลขาฉันไง ไม่ได้ขโมยเลขาแกมาเปล่าๆ ซะหน่อย อีกอย่างก็แลกกันไม่นาน เข้าใจไหมว่าชั่วคราวน่ะ จะเล่นใหญ่ทำเพื่อ?" "เอ้า แล้วเรื่องอะไรผมต้องเสียคนเก่งๆ ไปให้พี่ด้วยล่ะ คนเก่งคนดีแถมไม่คิดปีนเตียงเจ้านายแบบคุณเจ้า หาได้อีกที่ไหน คนก่อนๆ นั่นนอกจากทำงานไม่ดีวันๆ ยังเอาแต่อ่อย กว่าผมจะได้เลขาคนนี้มาก็เลือดตาแทบกระเด็น" สิงหราชขมวดคิ้ว เขารู้ว่าเลขาของน้องชายทำงานได้ดีมาก เก่งพอๆ กับเลขาส่วนตัวของเขาเลยก็ว่าได้ แต่ในเม
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-14
Baca selengkapnya
บทที่ 5 ร้ายอย่างคุณต้องเจออย่างฉัน
หลังการเจรจาในครอบครัววันนั้น มันก็เป็นผลที่ทำให้วันถัดมาสิงหราชมีคุณเลขาเจ้าจันทร์มานั่งทำงานร่วมกันในห้องวันนี้ สิงหราชให้คนจัดโต๊ะใหม่ให้คุณเลขาในห้องของเขา เพื่อให้ตัวเขาสามารถจับตาดูคนคนนี้ได้ และก็พบว่าตัวเขาเองรู้สึกพึงพอใจเป็นอย่างมากที่ในสายตาได้มองเห็นใบหน้านิ่งๆ ของเธอ อันที่จริงนอกจากใบหน้านิ่งเรียบกับใบหน้าเปื้อนยิ้มที่ไปไม่ถึงดวงตาอย่างพวกรอยยิ้มการค้า เขาเองก็ไม่เคยเห็นว่าเธอจะแสดงสีหน้าอย่างอื่นออกมาอีก ดังนั้นเมื่อวันก่อนที่เขาทำให้เธอหงุดหงิดใจได้นั้นก็นับว่าน่าสนุกอยู่ไม่น้อย "คุณควรจะทำงานนะคะ ไม่ใช่มานั่งจ้องหน้าฉันทั้งชั่วโมงแบบนี้" "ใครจ้อง" "แต่ดิฉันเห็นค่ะ" เจ้าจันทร์เอ่ยตอบเสียงเรียบพลันช้อนตาขึ้นมองเขา "งั้นแปลว่าคุณก็จ้องผมอยู่ทั้งชั่วโมงเหมือนกันน่ะสิ" สิงหราชยกยิ้มตอบกลับหน้าตาย จะให้เขาทำอะไรในเมื่องานของเขามันเสร็จหมดแล้ว เอกสารสำคัญที่ต้องจัดการของวันนี้ก็พิจารณาอ่านและเซ็นไปจนหมดแล้วด้วย เจ้าจันทร์ทอดมองใบหน้ายียวนนั้นก็ได้แต่นึกหงุดหงิดอยู่ในใจ เธอไม่มีอะไรจะต่อว่าเขาได้ เพราะคุณสิงหราชคนนี้ดันเป็นพวกหัวไว ทำงานรวดเร็วและมีประสิทธิภาพจนเ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-14
Baca selengkapnya
บทที่ 6 เข้า-กัน-ได้
"ทะ...ทำอะไรของคุณคะ!" "ฉันต่างหากที่ต้องถาม ถ้าเธอขยับอีกนิดฉันอาจเป็นหมันได้เลยนะ" สิงหราชตอบกลับ เขาใช้สายตาบอกให้รู้ว่าเข่าของเธอมันสัมผัสกับอะไร ๆ ที่มันอยู่ใต้กางเกงของเขาอยู่ ถึงไม่โดนเต็มที่ แต่ก็มีเฉียดไปส่วนหนึ่งแล้ว กระดูกเข่าแข็ง ๆ กดทับลงเนื้อนิ่มหยุ่น...มันให้ความรู้สึกแปลกเป็นบ้า "อุ๊ย!" เจ้าจันทร์ตาเบิกกว้าง พยายามใช้มือยันเพื่อขยับตัวลุกขึ้น แต่ใครจะไปคิดว่าเธอจะซวยซ้ำซวยซ้อน รองเท้าส้นสูงที่สวมอยู่ดันส้นหักทำเธอล้มกลับลงไปอีกรอบ เท่านั้นยังไม่พอ เธอยังเผลอใช้มือขวาของตัวเองตะปบคว้าไปยังเป้ากางเกงของเจ้านายเอาไว้อีก! "เฮ้ย!" สิงหราชร้องเสียงหลงในขณะที่เจ้าจันทร์ก็ร้องออกมาด้วยความตกใจยิ่งยวด มือของเธอสั่นระริกหลังจากสัมผัสได้ถึงความใหญ่โตที่คับแน่นฝ่ามือขึ้นมากะทันหัน "คุณสิงหราช! ไอ้คนโรคจิต!" หญิงสาวต่อว่าเสียงดัง รีบร้อนลุกขึ้นแม้ว่าจะโซซัดโซเซไปบ้างเพราะตั้งตัวไม่ทันก็ตาม จากที่ตั้งใจจะเอ่ยขอโทษ ตอนนี้เธอกลับมีแต่ความโมโหจนอยากจะต่อว่าใส่อีกฝ่าย "ใครกันแน่ที่โรคจิต คุณมาจับมันเองนะ" สิงหราชเองก็ไม่พอใจเช่นกัน เธอมาจับของเขาเองแท้ ๆ ยังมีหน้ามาว่าเขา
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-14
Baca selengkapnya
บทที่ 7 มารูดเอง
"เข้า-กัน-ได้" ถ้อยคำสั้น ๆ นั้นสื่อความหมายได้อย่างชัดเจน ใบหน้าสวยหวานขึ้นสีระเรื่อจางๆ เมื่อถูกจ้องมองด้วยสายตาที่ทั้งร้ายกาจและเจ้าเล่ห์ของคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ เจ้าจันทร์รู้สึกว่ามือของเธอชื้นเหงื่อขึ้นมา คนที่รู้แต่ภาคทฤษฎีอย่างเธอจะทำได้ถูกใจเขาหรือเปล่านั้น...ข้อนี้เธอไม่แน่ใจเลย ที่ผ่านมาตอนทำงานในผับก็เคยเห็นหนังสดมาบ้าง เคยได้ยินได้ฟังทริกต่าง ๆ จากทั้งลูกค้าและพนักงานด้วยกัน เหมือนจะรู้มามากแต่ก็ไม่เคยทำกับคนจริง ๆ สักที อย่างมากก็แค่มีซื้อของเล่นมาลองทำดูเท่านั้น และของเล่นของเธอมันก็ไม่ได้ใหญ่เท่าน้องชายที่ใต้กางเกงของคุณสิงหราชเสียด้วย "คุณจะเปลี่ยนใจก็ได้นะ" ชายหนุ่มแสร้งทำเป็นยอมอ่อนข้อ แต่เจ้าจันทร์กลับรู้ดีว่าเขากำลังเร่งเร้าให้เธอตกลงต่างหาก "ถ้าเราเข้ากันได้ คุณต้องเพิ่มข้อตกลงว่าคุณจะไม่มีเซ็กซ์กับคนอื่นอีก ไม่ว่าคุณจะกลับมารู้สึกเป็นปกติหรือเปล่า เพราะฉันไม่ต้องการใช้ของร่วมกับใคร ไม่อยากสกปรกและติดเชื้อโรคที่คุณอาจได้รับมาจากการนอนกับคู่นอนของคุณ ทางเดียวที่คุณจะนอนกับคนอื่นได้คือเราต้องยกเลิกสัญญาก่อน ถ้าคุณผิดสัญญาข้อนี้…" "ถ้าผมผิด ผมให้คุณร้อย
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-14
Baca selengkapnya
บทที่ 8 รับไหวไหม
เจ้าจันทร์เผลอกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เมื่อคิดไปถึงว่าเธอกำลังจะได้เห็นส่วนลับของเจ้านายตัวเอง รองเท้าส้นหักนั่นถูกถอดออกไปแล้วท่ามกลางสายตาเสียอกเสียดายของสิงหราช หญิงสาวค่อย ๆ คุกเข่าลงตรงหน้าเมื่อเดินมาถึง เธอยื่นมือที่ติดจะสั่นเล็กน้อยออกไปแล้วจัดการปลดเข็มขัดของเขาออก เข็มขัดผู้ชายปลดยากกว่าที่คิด แต่ก็ไม่ยากเกินความพยายาม… "คุณ…ฉันยังไม่ทันได้ทำอะไรเลยนะคะ" เธอร้องบอกเดี๋ยวนั้น ดวงตากลมโตช้อนขึ้นมองเจ้าของร่างสูงใหญ่ นี่แค่ยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ และรูดซิปกางเกงลงแบบที่เคยเห็นจากในหนังติดเรท แค่นั้นก็ทำเอาส่วนลับแข็งคึกจนดันเป้ากางเกงขึ้นมาเป็นรูปทรงแล้วหรือ "หึ ผมไม่รู้ว่าคุณจะยั่วตาใสเก่งขนาดนี้" สิงหราชกัดฟันพูดคล้ายกำลังอดทน เจ้าจันทร์ขมวดคิ้วเข้าหากัน เธอสบตาเขาอีกหนในตอนที่กล่าวปฏิเสธออกไป "ยั่วอะไร แค่รูดซิปเนี่ยนะคะ" "ใช้ปากรูดซิปกางเกงให้ผู้ชาย ถ้าไม่เรียกยั่วจะเรียกอะไร หืม?" คำถามนั้นเจ้าจันทร์เองก็ตอบไม่ได้ เธอแค่อยากลองทำแบบนั้นสักครั้งก็เท่านั้นเอง แต่เพราะมืออุ่น ๆ ของสิงหราชนั่นแหละที่ยื่นมากุมใบหน้าด้านขวาของเธอเอาไว้ ไหนจะนิ้วโป้งที่ไล้แก้มเธอไปมา แววต
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-14
Baca selengkapnya
บทที่ 9 ทดสอบ
ร่างของเจ้าจันทร์พลันถูกอุ้มขึ้นมาจากพื้นเมื่อเจ้าของห้องหมดความอดทน เขาวางร่างของเธอลงบนเตียงนอน จากนั้นจึงจับให้เธอคร่อมทับเขาไว้อยู่ในท่ากลับหัวกลับหาง ในตอนนี้ใบหน้าของเขาอยู่ที่กลางกายของหญิงสาวผู้เป็นเลขาแล้ว ส่วนใบหน้าของเธอเองก็แนบชิดอยู่กับส่วนกลางกายของเขาเช่นเดียวกัน กลิ่นหอมอ่อนนี้ชวนให้สีหราชลุ่มหลง เขาสูดลมหายใจเข้าแรง ๆ ด้วยความชื่นใจ กลิ่นนี้...ช่างถูกใจเขายิ่งนัก "ขาเธอสั่นนะ" สิงหราชแกล้งแซวคนที่คร่อมทับใบหน้าของเขาอยู่ด้านบน "ถ้าถูกลงลิ้นขึ้นมาจะไม่ขาสั่นจนทรุดไปซะก่อนหรือไง" "อย่าให้ฉันเห็นว่าคุณสวนสะโพกส่งน้องชายคุณเข้าปากฉันเพราะทนไม่ไหวก็แล้วกันค่ะ หวังว่าคุณจะอดทนได้จนจบการทดลองนะคะ ท่านประธาน" กล่าวจบเจ้าจันทร์ก็เป็นฝ่ายรุกก่อน ริมฝีปากอิ่มที่เคลือบด้วยลิปสติกอ้าออกเพื่ออมเจ้าส่วนนั้นเข้าไป เริ่มจากทำความสะอาดที่ส่วนปลาย ก่อนจะไล้เลียไปตลอดความยาวของมันจนยิ่งผงาดแข็ง เดิมทีเจ้าจันทร์ก็คิดว่าของเขามันใหญ่อยู่แล้ว แต่ไม่รู้ทำไมตอนนี้กลับขยายได้อีกจนพองคับเต็มปาก "อาาา นี่คือไม่เคยของเธอหรือไงเจ้าจันทร์" สิงหราชถามเสียงพร่า กัดฟันอดทนกับความเสียวที่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-14
Baca selengkapnya
บทที่ 10 รางวัล
เพี๊ยะ! มือหนาฟาดเบา ๆ ที่ก้นอวบเมื่อพวกเขาพักหายใจกันได้ครู่หนึ่ง เจ้าจันทร์ที่นอนหมดแรงจนเผลอทิ้งตัวลงไปทับคนด้านล่างพลันได้สติ รีบลุกขึ้นนั่งโดยตั้งใจว่าจะหยิบเสื้อผ้าไปสวมในห้องน้ำ แต่ก็ไม่วายถูกท่อนแขนแข็งแรงคว้าตัวเอาไว้ให้นอนลงกับเตียง "อะไรของคุณคะเนี่ย" "แล้วจะรีบลุกไปไหนเล่า" สิงหราชขมวดคิ้วถาม "พักอีกสักเดี๋ยวก็ได้ ผมไม่หักเงินเดือนคุณหรอกน่ะ" "ไม่หักเงินเดือนแต่ถ้างานล่าช้าก็ต้องมานั่งทำงานล่วงเวลาอีกเหรอคะ" เจ้าจันทร์ขยับตัวหนีคนมือไวที่เริ่มลูบไล้สัมผัสร่างกายของเธออีกครั้ง ทั้งที่เจ้าตัวบอกแค่จะทดสอบเฉย ๆ แต่กลับทำท่าเหมือนอยากจะทำอะไรที่มากกว่านั้นต่ออีกงั้นแหละ "ผมจ่ายค่าล่วงเวลาให้คุณได้อยู่แล้ว แล้วนี่จะขยับหนีทำไมนัก?" "ทดลองคือทดลองสิคะ สัญญาอะไรก็ยังไม่มี ฉันไม่ยอมโดนกินฟรีหรอกค่ะ อย่าคิดว่าจะเอาเปรียบกันได้ง่าย ๆ เชียว" ได้ยินเจ้าจันทร์พูดอย่างนั้น ชายหนุ่มก็ได้แต่ทำฮึดฮัดไม่พอใจ ในเมื่อเธอไม่เต็มใจเขาก็ไม่ได้เลวขนาดจะข่มเหงให้ยอมอยู่แล้ว ส่วนเรื่องสัญญาอะไรนั่นเดี๋ยวเขาจะรีบเขียนรีบเซ็นให้มันจบ ๆ ไปเอง เห็นทวงถามราวกับกลัวจะถูกเอาเปรียบแบบนี้เขาย
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-14
Baca selengkapnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status