บทที่ 4 ภาพสะท้อนในม่านน้ำตก

ยามนี้ในบ้านสกุลฉินกำลังคึกคัก ด้วยเพราะท่านตาฉินกงจื่อทำหน้าที่เป็นหมอยาประจำหมู่บ้าน และวันนี้ก็มีแขกจากในหมู่บ้านเข้ามารับการรักษาโรคบางอย่าง

ภายในเรือนรักษาเก่าแก่ซึ่งอยู่ข้างห้องขายสมุนไพร บนเตียงไม้ไผ่ที่ทำไว้อย่างประณีต เด็กหนุ่มวัยสิบหกคนหนึ่งกำลังนอนเหงื่อโชกทั้งตัว ใบหน้าของเด็กหนุ่มคนนั้นแดงจัด ดวงตาฉ่ำแดงคล้ายมีไฟลุกจากภายใน ผื่นแดงกระจายตามลำคอและแผ่นอก

“ลิ้นเจ้าหนุ่มนี่แดงจนเงาเลือดสะท้อน ชีพจรก็เต้นผ่าวเร็ว ใต้ฝ่ามือมีไอร้อนพุ่งขึ้นไม่หยุด…” เสียงท่านตาซึ่งทุกคนต่างเรียกว่าหมอฉินเอ่ยแผ่วเบา ขณะวางมือลงบนข้อมือผู้ป่วยเพื่อจับชีพจร ฉินกงจื่อหลับตาลงชั่วครู่ ก่อนจะลืมขึ้นอย่างหนักแน่น “เป็นพิษร้อนแทรกจู่โจม ร้อนจากภายใน พิษนี้กำเริบจนถึงเลือด” กล่าวจบก็หันกลับมาพบฉินอี้หนิงกับเจ้าแมวโต๋วเปายืนอยู่ด้านหลังพอดี

“เสี่ยวหนิง เขียนใบสั่งยาแล้วก็เตรียมยาให้ตาที”

“เจ้าค่ะท่านตา” เด็กหญิงรับคำ นางลอบมองดูชายหญิงวัยกลางคนซึ่งน่าจะเป็นพ่อแม่ของชายหนุ่มคนนี้ แล้วก็สตรีอายุไล่เลี่ยกันอีกหนึ่งคนที่น่าจะเป็นภรรยาของเขา ก่อนจะรีบไปหากระดาษกับพู่กันมาจดเทียบยา

“ให้ใช้จินอิ๋นฮวาแปดเหรียญ เหลียนเฉียว [1] ห้าสลึง ผูกงอิง [2] หนึ่งกำมือใหญ่ เคี่ยวรวมกับน้ำพุเขียวจากลำธารเชิงเขา ให้ดื่มเช้าเย็น”

เด็กหญิงรีบจดตามคำสั่ง แล้วกระซิบถามเสียงเบา

“ท่านตา ท่านจะให้ใช้ตำรับสำเร็จหรือไม่เจ้าคะ?”

หมอหลี่พยักหน้าช้าๆ “ยิ่นเฉียวซ่าน [3] เป็นตำรับขับพิษชั้นเลิศในฤดูร้อน หากได้ยาทั้งสามรวมกัน ร่างจะขับพิษร้อนออกทางเหงื่อและปัสสาวะ ภายในสามวันไฟในอกจะมอด ผื่นจะหาย ฝีจะไม่ลุกลาม”

ว่าจบท่านตาก็ลุกขึ้นเดินไปเปิดหน้าต่าง ปล่อยให้ลมเย็นๆ จากภูเขาพัดโชยเข้ามาภายในห้องรักษาแห่งนี้

“พิษร้อน แม้ไร้รูปร่าง แต่มักแฝงมากับแสงแดดและอารมณ์หงุดหงิด เจ้าเด็กหนุ่มผู้นี้อาจทำงานกลางแสงแดดแรงๆ มากเกินไป จึงเปิดทางให้ธาตุไฟรุกเข้าได้ง่าย”

เด็กหนุ่มครางเสียงแผ่ว ดวงหน้าซีดเผือดจากพิษไข้ ท่านหมอเฒ่าฉินเดินกลับมาลูบเส้นผมของเขาเบาๆ ขณะที่ฉินอี้หนิงนำห่อสมุนไพรซึ่งจัดเตรียมตามคำสั่งมามอบให้บรรดาญาติทั้งสามคน

“พักเถิด เจ้าไม่เป็นอะไรแล้ว เพราะข้าให้โอสถเทพจากดอกจินอิ๋นฮวาไว้ พรุ่งนี้เช้าจะรู้ว่าความร้อนแพ้ธาตุเย็นเสมอ”

“ขอบคุณท่านหมอจริงๆ เจ้าค่ะ” เป็นภรรยาของเด็กหนุ่มวัยสิบหกที่ก้มตัวลงขอบคุณท่านตาฉินเสียจนหน้าผากแนบพื้นไม้ “เพียงแต่ตอนนี้ครอบครัวของข้ายังไม่มีเงินมากพอ…”

หญิงวัยกลางคนผู้เป็นมารดาของเด็กหนุ่มควักถุงผ้าใบเก่าขนาดเล็กจากอกเสื้อ พลางค่อยๆ หยิบเหรียญเงินสามเหรียญวางลงบนถาดไม้บนมือของฉินอี้หนิง

“ข้าขอจ่ายแทนก่อน” หญิงวัยกลางคนเอ่ยอย่างเหนื่อยล้า เป็นเหตุให้ลูกสะใภ้หันไปมองนางด้วยดวงตาที่เคล้าน้ำตา

“ขอบคุณเจ้าค่ะท่านแม่”

“โอสถขับพิษแรง ถึงจะไม่ใช่ยาหายากจากแคว้นอื่น แต่ฤทธิ์ยาแหลมคมนัก” หมอฉินกล่าวเรียบๆ พลางกวาดตามองเหรียญที่มีรอยสึกหรอที่บริเวณข้างขอบ

หญิงชราโค้งคำนับเล็กน้อย “ท่านหมอฉิน…ข้าขอรับยาก่อนสองชุด พรุ่งนี้ข้าจะนำเงินอีกส่วนมาเพิ่มให้นะเจ้าคะ”

ท่านตาหมอฉินนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าอย่างเข้าใจ “สำหรับข้าโอสถไม่ใช่ของแลกเปลี่ยน ไม่ต้องเร่งหาเงินจ่ายจนตนเองต้องรู้สึกเครียด จะจ่ายช้าจ่ายเร็วก็ได้ทั้งนั้น รอให้เจ้าหนุ่มคนนี้หายดีก่อนก็ยังได้ เพราะหากคนยังอยู่โอกาสหาเงินจ่ายทีหลังย่อมยังมี” กล่าวจบชายชราก็หันไปเรียกหลานสาวบุญธรรมเบาๆ “เสี่ยวหนิง ไปจัดยาเพิ่มให้แม่นางผู้นี้เถิด จัดสามชุด…แยกตามวันที่ตาสั่ง”

เด็กสาวพยักหน้าเบาๆ รีบหยิบห่อกระดาษสีน้ำตาล ห่อด้วยใบไม้แห้งหอมกรุ่น รัดด้วยเชือกปอเส้นเล็ก

“ยาสมุนไพรสามชุดตามคำสั่งจัดเสร็จแล้วเจ้าค่ะ ท่านน้าเจ้าคะ สมุนไพรตำรับยิ่นเฉียวซ่านนี้ ต้องต้มให้ผู้ป่วยดื่มเช้าดื่มเย็น ก่อนอาหารหนึ่งเค่อ เวลาต้มอย่าใช้ไฟแรงนัก ทำเพียงค่อยๆ เคี่ยวให้ตัวยาละลายจนน้ำกลายเป็นสีเหลืองทองก็พอ” เสียงหวานเอ่ยอย่างชัดเจนและเน้นหนัก

“เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ” หญิงวัยไล่เลี่ยกันยื่นสองมือมารับไว้ น้ำเสียงของนางสั่นเครือเล็กน้อย “ขอบพระคุณท่านหมอ ขอบพระคุณจริงๆ เจ้าค่ะ…”

แล้วครอบครัวชายนาก็เดินทางกลับบ้านไปโดยมีผู้ป่วยนอนอยู่บนเกวียน ทว่าหลังจากพวกเขาไปก็เกิดเป็นบรรยากาศเงียบงัน ท่านตาฉินกงจื่อไม่ได้พูดอะไรต่อ ส่วนฉินอี้หนิงก็ทำเพียงรับเหรียญเงินมาใส่ลงไปในกล่องไม้ตรงมุมห้อง เสียงเหรียญในนั้นกระทบกันเบาๆ ทว่าดังชัดในบรรยากาศเงียบงัน

“ท่านตาไม่ให้เขานอนพักรักษาตัวอยู่ที่นี่ก่อนหรือเจ้าคะ?”

“ข้าใช้เวลาทั้งเช้าขับพิษไข้ ตอนนี้อาการเจ้าหนุ่มนั้นทรงตัวแล้วจึงให้กลับ ที่เห็นเป็นแบบนั้นก็เพราะการฝังเข็มต่างหาก”

ฉินอี้หนิงทำเสียงอ้อ

“วันนี้หนิงเอ๋อร์กับท่านยายเก็บของป่ามาเยอะแยะ ขอตัวไปทำอาหารก่อนนะเจ้าคะท่านตา”

“ต้องให้ตาไปช่วยหรือไม่?” คนชราถาม

“เจ้าค่ะ เพราะได้ไก่ฟ้าหลังเทามา ท่านยายเลยให้หนิงเอ๋อร์กับโต๋วเปามาเรียกท่านตาไปถอนขนแล้วก็เตรียมเนื้อไก่เจ้าค่ะ”

“ภายในเวลาแค่สามเดือน เสี่ยวหนิงของเราก็กลายร่างเป็นนายพรานเต็มตัวแล้วเหรอเนี่ย” ชายชราอดไม่ได้ที่จะหยอกล้อเด็กหญิง พร้อมกับก้มลงอุ้มเจ้าแมวอ้วนขึ้นมาไว้ในอ้อมอก จนหลี่โต๋วเปาต้องส่งเสียงแง้วๆ ประท้วง

“ก็ท่านตาเคยพูดว่า คนเราสามารถเป็นได้ทุกอย่าง แล้วแต่การฝึกฝนนี่เจ้าคะ”

“เฮ้อ~ เรื่องนั้นคำว่าพรสวรรค์ก็มีผลอยู่สามส่วนเชียวล่ะ ใช่มั้ยโต๋วเปา”

เมี้ยวววว~

ชายหนุ่มพยายามส่งสายตาขอความช่วยเหลือไปที่ฉินอี้หนิง ทว่ากว่ามันจะได้ผล ตาแก่ฉินผู้นี้ก็จับหลี่โต๋วเปาโยนลงกองใบไม้เปียกๆ เสียแล้ว แน่นอนว่าเขาโดนฉินอี้หนิงดุไปยกใหญ่ ก่อนที่นางจะเป็นผู้พาหลี่โต๋วเปาไปเช็ดทำความสะอาดขนระหว่างการล้างเห็ดช่วยท่านยายฉิน

“เจ้าแมวตัวนี้มันแปลกนัก ไม่เคยเห็นมันเลียทำความสะอาดขนเลยสักครั้ง” ท่านยายเอ่ย น้ำเสียงอ่อนโยนแฝงความเอ็นดูไว้อย่างชัดเจน

ไม่เพียงแต่ฉินอี้หนิงที่เห็นด้วยกับคำพูดของท่านยาย เพราะบรรดาผู้ชมสตรีมทั้ง 30k ก็เห็นด้วยเช่นกัน เจ้าแมวขาวตาสีฟ้าตัวนี้มันเป็นแมวแสนสะอาดที่มีนิสัยแปลกจริงๆ

[ฟรานซิสสส : เริ่มไม่เนียน]

[เศรษฐีโดโด้ : ถ้าสตรีมเมอร์เหมียวเลียขน ผมยอมโดเนทให้คุณเลย 1,000 ดวงดาว]

หลี่โต๋วเปาคิ้วกระตุกหงึกๆ เพราะดูเหมือนขนบนตัวเขามันจะไปหนักศีรษะคนอื่นเสียจริงๆ แต่โดเนทมาก็ดี ธุรกิจสกุลหลี่จะได้รุ่งเรืองกว่าเดิม

แผลบบบบ

เพราะแค่เลียขนมันไม่น่าอันตรายอะไร หลี่โต๋วเปาจึงทำแค่ครั้งเดียวเท่านั้น

[เศรษฐีโดโด้ : หลงกลแล้ว เอาไปตัดคลิปล้อเลียนดีกว่า อิอิ]

….

[บาย ไอ้สตรีมเมอร์แมวโง่]

ชิบแล้วไง

เพราะชายหนุ่มดันเจอเกรียนคีย์บอร์ดเข้าเสียได้ แต่มีหรือเขาจะยอมปล่อยมันให้ลอยนวล และแล้วคำสั่งตามตัว บวกกับคำสั่งทำให้ฝ่ายนั้นอับอายที่สุด ก็ถูกส่งออกไป…

ไม่ต้องบอกก็คงรู้ว่าคนที่กล้าแหยมกับอดีตจอมพลหลี่ต้องเตรียมตับไตไส้พุงไว้เจอกับอะไรบ้าง

เพียงไม่กี่นาทีต่อมา แจ้งเตือนโดเนทจากไอดีชื่อเศรษฐีโดโด้ก็เข้ามาถึง 2,000 ดวงดาว ครั้งแรกคือการทำตามที่เจ้าของไอดีได้พูดเกริ่นไว้ ส่วนอีก 1,000 ดวงดาวที่แถมมา คือโดเนทที่มาพร้อมคำขอโทษยาวเหยียดราวกับเรียงความหนึ่งฉบับ

 

 

[1] ผลแห้งของพืชที่มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Forsythia suspensa (Thunb.) Vahl วงศ์ Oleaceae.

[2] รากแดนดิไลออนจีน

[3] ตำรับยาโบราณจีน มีมาตั้งแต่ยุคราชวงศ์ชิงตอนต้น มีชื่อเสียงมากในกลุ่มยาสมุนไพรจีนสำหรับแก้ไข้หวัดร้อน และโรคติดเชื้อทางเดินหายใจระยะต้น