บทที่สอง

นางเสี่ยวหลันรีบเล่นตามบทแม่ที่ลูกกสาวโดนรังแกทันที

 "จะมีอะไรอีกละมีคู่หมั้นอยู่แล้วหล่อนยังวางยาคู่หมั้นเพื่อนอีกเลวจริงๆ ฉันไม่น่าให้ลูกเสี่ยวชิงชิงของฉันคบหาหล่อนเป็นเพื่อนเลยจริงๆ

ถึงขั้นวางยาเพราะหลงรักคู่หมั้นของเพื่อนตัวเองทั้งที่มีคู่หมั้นอย่างอี้เหิงอยู่แล้ว อย่างนี้พวกแกสองพี่น้องจะรับผิดชอบยังไง" 

นางเสี่ยวหลันพูดไปร้องให้ไปเหมือนลูกสาวช่างเข้าขากันยิ่งนัก มู่ฟ่านปิงคิดในใจแสดงให้พอนะฉันจะประจานให้เดินออกจากบ้านไม่ได้เลยคอยดูสิ พึ่งจะตื่นขึ้นมาได้ทั้งผัวรวมทั้งถูกคนใส่ร้ายอีกบัดซบจริงชีวิตฉัน

"ฉันจะให้ลูกฉันถอนหมั้นจากลูกชายของแกนะเสิ่นหนาน ในเมื่อลูกชายของเธอได้นังฟ่านปิงเป็นเมียไปแล้วอย่ามาโทษว่าพวกฉันผิดสัญญาหมั้นไม่ได้นะ เพราะลูกชายของเธอทำผิดต่อลูกสาวของฉันก่อนเอง"

นางเสี่ยวหลันพูดขึ้นเสียงดังให้ชาวบ้านทุกคนที่มาได้รับรู้

"แต่ของหมั้นฉันไม่คืนถือว่าเป็นค่าปลอบขวัญลูกสาวของฉันที่ลูกชายของแกทำผิดต่อเสี่ยวชิงของฉัน" นางเสี่ยวหลันบอกต่อท้ายอีก

นางเสิ่นหนานพูดไม่ออกนางหันไปขอโทษเสี่ยวชิงที่ลูกชายของนางทำผิดต่อเด็กสาวก่อนและถามลูกชายว่า

"มันเกิดอะไรขึ้นบอกแม่มาเดี๋ยวนี้นะเฉินซาน"

"ผมไม่รู้ครับแม่ ผมไม่รู้ว่ามาอยู่ที่นี้ได้ยังไง" เขาร้องบอกแม่ของตัวเองด้วยความจริง

"หัวหน้าหมู่บ้านท่านมาก็ดีแล้ว วันนี้ฉันขอประกาศถอนหมั้นให้ลูกสาวของฉันเสี่ยวชิง ที่โดนมู่ฟ่านปิงแย่งคู่หมั้นอย่างเฉินซานไป"

นางเสี่ยวหลันร้องบอกหัวหน้าหมู่บ้านทันทีที่พอมองเห็นหัวหน้าเดินเข้ามาในลานบ้านร้าง

"เกิดอะไรขึ้น" หัวหน้าหมู่บ้านถาม

"ช่วยเล่าให้ข้าฟังหน่อยสิ"

มู่ฟ่านปิงมองหัวหน้าหมู่บ้านที่เดินเข้ามากับหมอชาวบ้านตามความทรงจำของร่างเดิม ดีวันนี้ละจะได้รู้ว่าใครจะร้ายมากกว่ากัน ปล่อยให้ทั้งสองครอบครัวพล่ามไปก่อนรีบถอนหมั้นให้เสร็จแล้วเธอจะประจานมันทั้งสองคนเองใจเย็นๆพีระดา ใจเย็นเอาไว้

"จะอะไรอีกละก็นังมู่ฟ่านปิงมันวางยาเสิ่นเฉินซานจนได้กันจนพวกข้ามาปลุก มันพึ่งจะออกมาจากในห้องนี้เอง และพวกฉันกับพ่อแม่ของอี้เหิงก็ขอถอนหมั้นจากนังฟ่านปิงด้วยเช่นเดียวกัน"

พอแม่ของเสี่ยวชิงพูดจบชาวบ้านก็หือฮาทันทีและส่งเสียงสมน้ำหน้ามู่ฟ่านปิงกันทุกคน มีคู่หมั้นอยู่แล้วไม่รู้จักพอ ยังมีหน้ามาแย่งคู่หมั้นของเพื่อนอีก ทั้งหมู่บ้านก็มีแค่นังหนูเสี่ยวชิงที่คบหานางเป็นเพื่อนแต่ดูหล่อนตอบแทนเพื่อนสิ แย่งเอาคู่หมั้นของเพื่อนหน้าตาเฉย

มู่หยางบีบมือน้องสาวให้กำลังใจที่ทุกคนลงความเห็นว่าเป็นความผิดของน้องสาวของตัวเอง นี้สินะพอไม่มีพ่อแม่แล้วชาวบ้านจึงรังเกียจเขาสองคนพี่น้องจนไม่ยอมครบหา

"พี่ใหญ่ฉันไม่เป็นอะไรดีเสียอีกคนเลวๆมันจะได้ออกไปจากชีวิตของฉันสักที พี่สบายใจได้" ฟ่างปิงกระซิบบอกพี่ชายให้ได้ยินกันสองคน

เสิ่นเฉินซานมองหน้าฟ่านปิงที่โดนชาวบ้านด่าว่าในใจก็เกิดความสงสารเธอเช่นเดียวกัน แต่เขาก็ไม่รู้จะแก้ตัวแทนเธอได้เช่นไรและตัวเขาก็ยังเสียใจที่โดนพ่อแม่ของคู่หมั้นบอกถอนหมั้นเช่นเดียวกัน

ทั้งบ้านของคู่หมั้นของมู่ฟ่านปิงก็ประกาศถอนหมั้นเธอด้วยเช่นเดียวกัน เขาที่ได้เธอมาเป็นภรรยาแบบงงๆแถมยังต่อว่าเธอก่อนจะออกจากในห้องอีกมองดูหน้าของเธอด้วยความสงสารและรู้สึกผิดไปด้วย แต่มู่ฟ่านปิงไม่แม้แต่มองหน้าของเขาตั้งแต่ออกมาจากในบ้านร้าง ทั้งยังไม่มีโอกาสที่จะคุยกันให้เข้าใจอีกด้วย

"ทุกคนหยุดพูดข้าจะฟังความที่ละคน ไม่ใช่พวกแกทั้งหลายจะมาออกความเห็นและข้าจะไม่ฟังความข้างเดียวอย่างแน่นอน เงียบข้าจะถามนังหนูมู่ฟ่านปิง"

"ฉันยินดีถอนหมั้นจากคู่หมั้นของฉันค่ะลุงหัวหน้าหมู่บ้าน ทุกคนเป็นพยานด้วยและในเมื่อทุกคนพูดไปจนหมดแล้ว พูดเหมือนกับรู้ว่าพวกเขาได้รู้เห็นทุกอย่างตั้งแต่ต้นโดยไม่เห็นหรือไม่รู้อะไรเกี่ยวกับฉันเลย" เธอตอบและไม่เรียกชื่อของเสิ่นเฉินซานเลยด้วยซ้ำ

"ทั้งยังบอกว่าฉันหลงรักคู่หมั้นของเพื่อนอีกฉันจะขอบอกทุกคนตรงนี้ว่า ฉันไม่เคยเห็นหน้าของผู้ชายคนนี้เลยด้วยซ้ำมันน่าตลกไหมคะทุกคนเมื่อวานเป็นเสี่ยวชิงที่มาชวนให้ฉันไปดูหนังและนัดเจอกันที่หนังมาฉายเมื่อคืนฉันก็มาตามนัด เป็นเสี่ยวชิงยังบอกว่าพี่อี้เหิงให้มาชวนไปดูหนังด้วยกันฉันก็มาเพราะทั้งเพื่อนและคู่หมั้นชวนแต่ก่อนจะหนังเลิก เสี่ยวชิงเธอชวนฉันไปให้พาเธอไปทำธุระด้านนอกให้ฉันยืนเฝ้า จากนั้นฉันก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลยตื่นมาก็นอนกับผู้ชายที่เสี่ยวชิงบอกว่าฉันไปแย่งคู่หมั้นของเธอรวมทั้งแม่ของเธอด้วยเหมือนวางแผนกันมาเป็นอย่างดี จริงไหมจ๊ะ"   

 ฟ่านปิงถามกลับเสี่ยวชิงท้ายประโยค จ้องหน้าเพื่อนรักไม่หลบตาจนเสี่ยวชิงรู้สึกเย็นนสันหลังวาบกับแววตาของมู่ฟ่านปิงคนหัวอ่อนไม่ว่าเธอจะพูดอะไรฟ่านปิงจะเชื่อเธอทุกอย่าง แต่ตอนนี้มันอะไรกันทั้งการพูดจาแตกต่างจากฟ่านปิงคนเก่ามากที่มีแต่อายก้มหน้าตลอด

"ไม่จริงนะฟ่านปิงพอฉันออกมาก็ไม่เจอเธอที่ยืนรออยู่แล้ว ฉันจึงชวนพี่อี้เหิงตามหาเธอทั้งคืนเลยนะ" เพื่อนสาวตัวดีของเธอพูดแย้งขึ้น

"อ้อเหรอแต่ฉันยังไม่เห็นหัวของคู่หมั้นของตัวเองเลย แล้วเธอกับเขามาตอนไหน เสี่ยวชิงช่วยตอบฉันหน่อยซิ อ้อหรือว่าเขาคงจะมาตอนที่ฉันสลบเรียบร้อยแล้วนะ โอ๊ะ! เห็นเงียบๆแบบเธอนี้ก็ร้ายไม่เบาเลยนะเสี่ยวชิง"

ฟ่านปิงพูดขึ้นเสียงดังชาวบ้านเสียงแตกฮือฮาทันทีที่มู่ฟ่านปิงพูดจบ

"มีแต่เธอไม่ใช่หรอที่มาพูดว่าอยากจะถอนหมั้นกับคู่หมั้นที่บาดเจ็บกลับมาจากค่ายทหารแต่ไม่รู้จะใช้วิธีไหนเพราะว่าไม่อยากแต่งงานให้กับคนที่หน้ามีแผลเป็นไปตลอดชีวิตเมื่อวานนี้ใครละพูดแถมพูดไปร้องให้ไป เธอจะมาบอกว่าฉันหลงรักคู่หมั้นของตัวเองทั้งที่ฉันไม่เคยพบหรือเจอหน้าคู่หมั้นของเธอเลย ยังบอกอีกว่าคู่หมั้นของตัวเองอายุเยอะยี่สิบเก้าปีแล้วทั้งยังบอกไม่อยากแต่งงานกับคนแก่อีก ใครละที่บอกเล่าให้ฉันฟังเมื่อวานก่อนที่จะมาชวนฉันไปดูหนัง พอฉันบอกไม่ไปเพราะบ้านของฉันอยู่ห่างจากหมู่บ้านมาก แต่เป็นเธอที่ขอร้องทั้งอ้อนวอนฉันจนฉันต้องขอให้พี่ใหญ่ไปส่งให้เธอสมใจ คงไม่ต้องบอกละมังว่าเธอเล่นละครอะไรบ้างจนต้องพาคนทั้งหมู่บ้านมารุมซ้ำเติมฉัน หรือเธอร่วมมือกันกับคู่หมั้นของฉันวางแผนเอาไว้ทุกอย่างอยู่แล้วนะ "

มู่ฟ่านปิงพูดเสียงดังฟังชัดให้ทุกคนที่มากับสองครอบครัวได้ยินกันทุกคน